สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน – ตอนที่ 655 สาวใช้ตัวแสบ 559

ตอนที่ 655 สาวใช้ตัวแสบ 559
ทำไมจู่ๆเขาถึงได้รู้สึกเหมือนเคยรู้จักกลิ่นนี้มาก่อน เห็นได้ชัดว่าเขากับหลินหลิงไม่เคยติดต่อกันมาก่อน
หลินหลิงอาศัยช่วงเวลาที่ไห่ลี่หมินสติลอย หมุนตัวเร่งฝีเท้าจากไปอย่างรวดเร็ว
ครั้งนี้ไห่ลี่หมินไม่ได้ตามไปถามเธออีก จู่ๆเขาก็ไม่อยากถามแล้ว บีบบังคับเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง ถามให้สิ่งที่ผู้อื่นไม่อยากพูด เดิมก็ไม่มีมารยาทอยู่แล้ว เมื่อครู่นี้นับว่าเขาเสียมารยาทมาก
……
การโรมรันจบลงอีกครั้ง คนสองคนแม้ว่าจะชุ่มไปด้วยเหงื่อจนร้อน แต่ก็ยังอาลัยอาวรณ์ที่จะแยกจากกันและกัน
“ที่รัก ดีใจไหม” เย่เชินหลินถามเสียงต่ำ
“อือ!” เซี่ยชีหรั่นพยักหน้าอย่างเขินอาย เธอดีใจนินา ได้พบกับเขา ไม่ดีใจได้หรือ
“โง่จริง!” เขาเอ่ยอย่างอ่อนโยน ขยี้กลุ่มผมที่พันกันของเธอด้วยความรัก แววตาเต็มไปด้วยความรู้สึกอ่อนละมุนเอาอกเอาใจ
“คุณล่ะ คุณดีใจไหมคะ หลิน” เซี่ยชีหรั่นเงยหน้ามองเขาอย่างตั้งใจ
รู้อยู่แล้วแท้ๆว่าคำตอบคืออะไร เธอก็ยังอยากถาม ได้ยินเขาพูดว่าเขาดีใจ ความสุขของเธอก็จะเพิ่มทวีคูณ
“แน่นอนสิ เด็กน้อย” มือของเย่เชินหลินวางอยู่บนศีรษะเธอ ไม่มีอะไรก็ลูบไปมาครู่หนึ่ง จับเล่นครู่หนึ่ง
เซี่ยชีหรั่นจำไม่ได้แล้วว่าใครเคยพูดเอาไว้ ชายหนุ่มหลงใหลในเส้นผมของหญิงสาวที่เขารักเป็นอย่างมาก
ดังนั้นทุกครั้งที่เย่เชินหลินลูบผมของเธอ ในใจของเธอนั้นเต็มไปด้วยความอ่อนละมุน ราวกับว่าเธอตกอยู่ท่ามกลางบรรยากาศอันอบอุ่นมากๆ
“หลิน ได้อยู่ด้วยกันกับคุณ มีความสุขมากจริงๆ” เธอมองนัยน์ตาที่เหมือนกับหลุมลึกของเขาคู่นั้น เอ่ยพูดออกมาอย่างไร้เดียงสา
“ผมควรจะเป็นคนพูดนะ” เย่เชินหลินทอดถอนใจแล้วก็ดึงเธอเข้ามาในอ้อมกอดแน่นกว่าเดิม
พวกเขาล้วนชื่นชอบที่จะกอดฝ่ายตรงข้ามโดยไม่มีอะไรมาควบคุม บางทีมีเพียงแค่เวลานี้เท่านั้นที่สามารถทำให้พวกเขารู้สึกว่าอยู่ห่างจากอีกฝ่ายใกล้มากๆ เหมือนกับว่าไม่มีสิ่งใดมาคั่นระหว่างเราไว้อีก
“คืนนี้จะทำอะไรหรือ ไปดื่มเหล้าร้องเพลง ดีหรือไม่” เย่เชินหลินถามเซี่ยชีหรั่น
ตัวเขาเองไม่ได้ชื่นชอบสถานที่แบบนั้น เขาเพียงแต่ต้องการจับคู่ให้กับไห่ลี่หมินและหลินหลิง ถึงได้เสนอออกมาแบบนี้
“ทำอะไรก็ได้ ตามใจเลยค่ะ” เซี่ยชีหรั่นตอบ
“ดี อย่างนั้นก็ไปร้องเพลงกัน หมู่บ้านเล็กๆแห่งนี้มีร้าน KTV เพียงแค่ร้านเดียว แต่ว่าอุปกรณ์เครื่องเสียงดีมาก เจ้าของพวกเราก็รู้จัก แต่ก่อนเขาเป็นนักร้องมืออาชีพ ภายหลังอาจจะทำเรื่องเลวร้ายบางอย่าง ถึงได้หลบมาเปิด KTV ในหมู่บ้านที่ห่างไกลสายตาผู้คนแบบนี้ เป้าหมายของเขาไม่ใช่เพื่อหาเงิน เพียงแค่ชื่นชอบเสียงเพลงเท่านั้น…….”
เซี่ยชีหรั่นฟังเย่เชินหลินพูดสิ่งเหล่านี้อย่างเงียบสงบ บางทีประสบการณ์ของเธอนั้นน้อยมากเกินไป แต่เย่เชินหลินนั้นไม่เหมือนกัน หลายปีมานี้เขาเดินทางไปทั่ว จึงได้รู้เรื่องราวน่าสนใจมากมายเป็นธรรมดา
เธอชอบฟังเขาพูดคุยเป็นคุ้งเป็นแคว แม้ว่าเขาจะไม่เอ่ยพูดสิ่งเหล่านี้ต่อหน้าคนอื่น ปกติแล้วเขาค่อนข้างที่จะเงียบขรึม
สำหรับชายหนุ่มแล้ว ผู้หญิงชื่นชอบที่จะฟังเรื่องราวที่เขาไปพบเห็นหรือได้ยิน นี่เป็นการแสดงออกถึงการชื่นชมเขา
ทุกครั้งที่เห็นผู้หญิงของเขาใช้ท่าทางหลงใหลมองมาที่เขา ฟังเขาเล่าเรื่อง เขาจะรู้สึกว่าตัวเองผ่านอะไรมาน้อยเกินไป สามารถโอ้อวดกับเธอได้อย่างจำกัด
มีเพียงแค่อยู่ต่อหน้าเซี่ยชีหรั่น เขาถึงจะอยากจะทำตัวเหมือนเด็กคนหนึ่ง รอคอยการโอ้อวด รอคอยที่จะได้ยินเธอเอ่ยประโยคหนึ่ง “หลิน คุณเก่งมากจริงๆ แม้กระทั่งเรื่องนี้คุณก็รู้”
ทั้งสองคนทำเหมือนว่าบนโลกใบนี้ไม่มีคนอื่นอยู่แล้วอย่างไรอย่างนั้น ใช้เวลาหวานเลี่ยนอยู่ด้วยกันในห้องทั้งบ่าย
เย่เชินหลินพยายามอดกลั้นไม่ร่วมรักกับเธอเป็นครั้งที่สาม ครั้งที่สี่ เพราะว่าเป็นกังวลต่อร่างกายของเซี่ยชีหรั่น อย่างไรก็ตามตอนนี้ก็ไม่เช้าแล้ว พวกเขายังสามารถโรมรันกันต่อได้ในเวลากลางคืน
เพียงแค่พูดคุย ส่วนใหญ่เย่เชินหลินล้วนเป็นผู้พูด เซี่ยชีหรั่นฟัง
ใกล้จะถึงเวลาอาหารเย็น ทั้งสองคนถึงได้สวมเสื้อผ้าออกจากห้อง ไห่ลี่หมินนั้นกลับมาจากการตกปลาแล้วก็ลงมือเข้าครัวทำอาหาร
หลินหลิงนั้นอึดอัดมากมาโดยตลอด แต่ว่าเธอมีฐานะเป็นผู้ช่วยของเย่เชินหลิน ในเมื่อมาแล้วก็ไม่อาจจะให้ไห่ลี่หมินทำเองคนเดียว ส่วนเธอเพลิดเพลินกับอาหารที่ทำเสร็จแล้ว
ดังนั้นหลังจากต่อสู้กับความคิดอยู่พักหนึ่ง เธอก็ยังคงไปช่วยไห่ลี่หมินทำอาหาร
ไห่ลี่หมินและเย่เชินหลินทั้งสองคนนับว่าเป็นทั้งมิตรและศัตรู ไม่ว่าอะไรพวกเขาล้วนจะต้องแข่งประลองฝีมือกันสักรอบ เรียนกระทั่งกังฟู แล้วก็เรียนทำอาหาร
หลินหลิงเห็นไห่ลี่หมินทำอาหารได้อย่างคล่องแคล่ว ก็รู้สึกประหลาดใจและนับถือ คาดได้ว่าหญิงสาวล้วนชื่นชอบชายหนุ่มที่จริงจัง โดยเฉพาะชายหนุ่มที่ตั้งใจทำอาหาร ดูเหมือนว่าการทำอาหารนั้นสามารถบอกได้อย่างชัดเจนถึงการกระทำและความเอาใจใส่ที่มากพอของชายหนุ่มคนนี้
เย่เชินหลินและเซี่ยชีหรั่นออกมาจากห้อง ก็ได้กลิ่นหอมของอาหาร ทั้งสองคนเดิมตามกลิ่นหอมนั้นมาจนถึงห้องครัว เห็นไห่ลี่หมินและหลินหลิงกำลังยุ่ง
หลินหลิงทำอาหารไม่เป็น มารดาของเธอไม่ได้ทำงาน งานบ้านล้วนเป็นคนจัดการทั้งหมด เพื่อบิดาผู้อยู่ในตำแหน่งที่มีอำนาจสูงส่งคนนั้น มารดาของเธอวุ่นกับการทำอาหารไม่น้อย หลินหลิงจึงมีความสุขกับการทานอาหารตั้งแต่เด็ก
แม้ว่าเธอกำลังช่วยเหลือ แต่แท้จริงแล้วยิ่งช่วยยิ่งยุ่งเสียมากกว่า ไห่ลี่หมินก็ไม่รังเกียจ เธอทำวุ่นวายแล้ว เขาก็เพียงแค่ทำให้ดีใหม่อีกครั้งหนึ่งอย่างเงียบๆ