สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน – ตอนที่ 862 สาวใช้ตัวแสบ 766

ตอนที่ 862 สาวใช้ตัวแสบ 766　
เธอบอกว่า เธอเป็นผู้หญิงที่สวยและมีเสน่ห์ที่สุดในโลก แต่เธอรักเพียงเย่เชินหลิน แม้ว่าผู้ชายคนอื่นจะดีเลิศ แต่เธอก็จะไม่มองแม้แต่น้อย
เจ้าชายหย่าหลุนเข้าใจนิสัยของน้องสาว และรู้ว่าเธอหมายจะหลอกใช้พี่ชายของเธอ แต่เขาให้ความสำคัญกับน้องสาวของเขาเป็นอย่างมาก และคิดว่าเจ้าหญิงหย่าฮุ่ยเป็นคนดีมากในทุกทุกเรื่องยกเว้นความขี้เล่นเล็กน้อย
เจ้าหญิงหย่าฮุ่ยแทบจะไม่ยกย่องผู้หญิง เมื่อพิจารณาจากคำชมของเธอที่เกี่ยวกับเซี่ยชีหรั่นและความจริงที่ว่าเย่เชินหลินสามารถต้านทานเจ้าหญิงหย่าฮุ่ยเพื่อเซี่ยชีหรั่นได้ เซี่ยชีหรั่นต้องเป็นผู้หญิงที่สง่างามมาก เจ้าชายหย่าหลุนจึงมีความสนใจในการไปพิชิต
เมื่อรู้ว่าน้องสาวของเขาตั้งใจจะรับช่วงต่ออีกครั้ง เขาแทบจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับการเมือง เขาจึงมีเวลาเหลือเฟือ ในช่วงเวลานี้เขาเกือบใช้เวลาทั้งหมดติดตามเซี่ยชีหรั่นเพื่อสังเกตการณ์อย่างลับลับ
แน่นอนว่าเคยรู้จักติดตามมาสองครั้ง รู้สึกได้ว่าเธอมีความตื่นตระหนกเล็กน้อย เขาจึงไม่รีบร้อนในการเข้าใกล้มากเกินไป เพียงแต่จะหาเวลาและโอกาสที่ดี ให้เธอมีความประทับใจที่ดีต่อเขา
“ก็ไม่เลว ไม่เหมือนผู้หญิงที่ทั้งหมดที่ฉันเคยรู้จักมาก่อน ” เจ้าชายหย่าหลุนพูด
“ตอนนี้พี่ไม่ต้องเสียเวลาเสียแรงแล้ว พี่ชาย เธอและเย่เชินหลินได้เลิกรากันแล้ว ถ้าฉันต้องการให้เย่เชินหลินยอมจำนนกับฉัน ฉันก็สามารถได้มาอย่างง่ายดาย ”ในความเป็นจริงของเธอคือต้องการให้เจ้าชายหย่าหลุนยุติเกมได้แล้ว
“งั้นเธอก็ไปจัดการในสิ่งที่เธอจะได้มาง่ายดายเถอะ ฉันไม่มีธุระอะไร ยังอยากอยู่ที่นี่อีกสักพัก ”
“ได้ ถ้าพี่อยากตามจีบเธอ ก็ไปจีบเธอเถอะ แต่นี่ไม่นับว่าเป็นเรื่องที่ฉันขอนะ เป็นการกระทำส่วนตัวของพี่เอง”
“ เจ้าหญิงหย่าฮุ่ยพูดแล้วพลางหัวเราะ เธอก้าวขาที่สูงสง่าออกจากห้องของเจ้าชายหย่าหลุน แล้วกลับไปที่ห้องของตัวเอง”
อ้อผู่ซือกับหลุนต๋าปู้รออยู่ที่ห้องของเธอ เธอไม่ได้ล้อเล่นในสิ่งที่พูด หลังจากกลับห้อง เธอให้ชายทั้งสองถอดเสื้อ และเธอก็สำรวจกล้ามเนื้อของชายทั้งสอง
“อ้อผู่ซือ คืนนี้คุณอยู่ต่อ ” เจ้าหญิงหย่าฮุ่ยกล่าวพร้อมกับขยิบตา
“ครับ องค์หญิง ” อ้อผู่ซือรู้สึกชาไปทั่วร่างกายทันทีกับคำพูดของเจ้าหญิงหย่าฮุ่ย
รอให้หลุนต๋าปู้จากไป เจ้าหญิงหย่าฮุ่ยเดินมาหน้าอ้อผู่ซือ ยืนเขย่งและจูบริมฝีปากของเขา
หลังจากความร้อนแรง อ้อผู่ซือ ก็กลายเป็นแขกรับเชิญของเธอในคืนนี้
หลังจากเสร็จธุระแล้ว เจ้าหญิงหย่าฮุ่ยก็สั่งให้อ้อผู่ซือสวมเสื้อแล้วรีบออกไป
“ครับ องค์หญิง ”อ้อผู่ซือเดินมาถึงหน้าประตู เจ้าหญิงหย่าฮุ่ยเรียกเขาอีกรอบ
“ช้าก่อน ”
อ้อผู่ซือหยุดลงอีกครั้ง เจ้าหญิงหย่าฮุ่ยแกล้งทำเป็นถามเขาโดยไม่ได้ตั้งใจ: ” วันนี้ที่จะลงมือกับเซี่ยชีหรั่น เป็นความคิดของใคร?”
“องค์หญิง เป็นไอเดียของหลุนต๋าปู้ ”
“เป็นแผนการที่โง่มากจริงๆ คุณกลับไป ให้หลุนต๋าปู้มา คืนนี้ฉันยังต้องการผู้ชายอีกหนึ่งคน ”
“ครับ องค์หญิง”
ไม่นานหลุนต๋าปู้ ก็มาถึงอย่างเร็ว เจ้าหญิงหย่าฮุ่ยราวกับผ่านประสบการณ์ต่อสู้มามากมาย และหลังจากมีรักกับ หลุนต๋าปู้แล้ว เธอก็ได้พูดคุยกับเขาเกี่ยวกับเซี่ยชีหรั่น
ในเมื่อเธอก็รู้แล้ว อีกอย่างคราวหลังเขาก็เป็นคนของเธอแล้ว เพราะฉะนั้นหลุนต๋าปู้จึงรายงานทุกอย่างที่เกิดขึ้นหลังจากที่เจ้าชายหย่าหลุนเข้าใกล้เซี่ยชีหรั่น
“องค์หญิง ผมแค่ไม่อยากเห็นเจ้าชายของเรายกย่องผู้หญิงคนนั้น ไม่ว่าเธอจะสูงศักดิ์แค่ไหนเธอก็เป็นลูกสาวของคนธรรมดา ซึ่งแตกต่างจากภูมิหลังของเจ้าชายของเรามาก เฮ้อ น่าเสียดายที่องค์ชายไม่ทรงคิดเช่นนั้น ”
เจ้าหญิงหย่าฮุ่ยถอนหายใจเล็กน้อย จากนั้นก็พูดกับเขา : “ ฉันสามารถเข้าใจความคิดของคุณได้ แม้ว่าคราวหลังคุณต้องติดตามฉัน แต่ฉันก็รู้ว่าคุณยังมีความจริงใจกับพี่ชายฉัน เขาไปตามจีบเธอแบบนี้มันไม่ดีก็จริง ถ้าให้โอกาสคุณทำแผนการวันนี้อีกรอบ คุณจะทำพลาดไหม ?”
“ไม่พลาดแล้ว ! องค์หญิง ถ้าให้โอกาสผมไปจัดการเรื่องนี้เพื่อองค์ชายอีกรอบ ผมมั่นใจว่าจะไม่พลาดแน่นอน และผมต้องมีวิธีที่จะทำให้องค์ชายคิดว่าเซี่ยชีหรั่นเป็นผู้ริเริ่มที่จะแสดงให้เขาเห็นว่าดี ”
“ อืม ” สองคนนี้รับใช้พี่ชายมานานแล้ว เธอก็เคยแอบสำรวจว่าหลุนต๋าปู้คนนี้ เขามั่นใจในตัวเองมาก ครั้งนี้ได้ผิดพลาดกับเรื่องของเซี่ยชีหรั่น เขาไม่มีทางยอมแพ้แน่นอน
เซี่ยชีหรั่น ฉันเห็นว่าเธอเศร้าทรมานจากการอกหัก ฉันจะให้โอกาสเธอใกล้ชิดและทำความรู้จักกับพี่ชายฉันสักหน่อย มันอาจจะเปลี่ยนมุมมองของเธอก็เป็นไปได้
ฉันรู้ว่าผู้หญิงอย่างเธอจะมีความคิดโง่โง่ที่ว่าจะไม่รักใครแล้ว ฉันจะคอยดูว่าถ้าเธอมีผู้ชายสองคน เธอจะยังมีศักดิ์ศรีที่จะกลับไปหาเย่เชินหลินไหม ?
“ได้ ในสองวันนี้ คุณควรตามฉันไปก่อน อย่ารีบทำสิ่งนี้ เมื่อฉันออกไป ฉันจะให้คุณอยู่ที่นี่ เพื่อที่คุณจะได้ช่วยอำนวยความสะดวกให้พวกเขาอย่างลับลับ ระวัง จะต้องไม่มีความผิดพลาดอีก ไม่เช่นนั้น … ”
“ผมรู้ครับ องค์หญิง ผมรับประกันด้วยหัวของผม ว่าจะไม่ผิดพลาดใดใด!”
……
เซี่ยชีหรั่นกับหลี่เหอไท้ต่างอาศัยอยู่ในห้องระดับดีสุด หลี่เหอไท้ตรวจสอบให้แน่ใจว่าเซี่ยชีหรั่นได้พักผ่อนแล้ว ก่อนที่จะกลับไปที่ห้องของเขา
“เธอเข้ามาได้แล้ว !” เขาพูด จากนั้นก็มีหญิงคนหนึ่งเข้ามาอย่างเร็ว เป็นผู้ที่จะแทนร่างลักพาตัวของเซี่ยชีหรั่น
“ภารกิจสำเร็จแล้วหรอ ? ” เขาถาม
“สำเร็จแล้ว พวกเขาพูดภาษาฝานหลาย ผู้นำของพวกเขาคือเจ้าชายหย่าหลุน”
“เจ้าชายหย่าหลุน ? ” หลี่เหอไท้นึกถึงเจ้าหญิงหย่าฮุ่ย ดูท่าแล้วที่เจ้าชายหย่าหลุนพยายามเข้าใกล้เซี่ยชีหรั่นอาจจะเกี่ยวกับน้องสาวของเขา คงไม่พอใจจากการเสียเปรียบกับเซี่ยชีหรั่น จึงให้พี่ชายของเธอมาตามติดเซี่ยชีหรั่น
“คือเจ้าชายหย่าหลุน ”
“ฉันได้ยินมาว่าเจ้าชายหย่าหลุนคนนี้ยังเป็นคนมีเหตุมีผล ไม่เหมือนคนที่จะใช้แผนการแบบนี้ ” หลี่เหอไท้พูดอย่างเฉยชา
“ใช่ค่ะ คุณหลี่ ท่านได้ยินไม่ผิด แผนการวันนี้เป็นลูกน้องสองคนของเขาที่คิดขึ้นมาเอง พวกเขาต้องการหลอกล่อให้คุณเซี่ยด้วยการบีบบังคับและแสวงหาผลกำไร และให้เธอยอมจำนนโดยสมัครใจ ปล่อยให้เธอส่งมอบตัวเธอด้วยตัวเอง”
“ไอ่เลวสองคนนี้ ! ” หลี่เหอไท้พูดออกมา แล้วสั่งลูกน้อง : “ ในเมื่อรู้ว่าเป็นใครแล้ว คราวหลังก็คอยจับตาเฝ้าระวังพวกเขาให้ดี ให้พวกเขาไม่สามารถเข้าใกล้เซี่ยชีหรั่นได้”
“ค่ะ คุณหลี่ ”　　กลางคืน ในความเงียบสงบ
เซี่ยชีหรั่นอยู่ข้างหน้าต่าง มองไม่เห็นอีกฟากหนึ่งของมหาสมุทร
พระจันทร์เสี้ยวกลมลอยอยู่บนท้องฟ้า และการเห็นดวงจันทร์ที่คด ทำให้หัวใจของเธอเศร้าอีกครั้ง
แม้แต่พระจันทร์ยังไม่กลม คนก็ไม่สามารถกลับมาเป็นทรงเดิมได้หรอก
พระจันทร์ที่เธอมองเห็น เขาก็น่าจะเห็นใช่ไหม
เย่เชินหลิน คุณจะเดินเล่นบนทางเล็กเล็กที่เต็มไปด้วยดอกไม้สีม่วงแดงไหม ? เขาเดินเล่นคนเดียว ? หรือกำลังอุ้มเย่เจิ้งเหิงน้อย และเดินเล่นกับส้งหลิงหลิงอยู่ ?
วันที่สอง กำหนดการของเซี่ยชีหรั่นกับหลี่เหอไท้ดำเนินต่อ
ทั้งสองไปขึ้นเรือเฟอร์รี่ก่อน หลังจากขึ้นเรือ เซี่ยชีหรั่นก็สังเกตเห็นตำแหน่งที่นั่งในแนวทแยงมุมตรงหน้าเธอ มีชายลึกลับกำลังนั่งมองเธออยู่ที่นั่น
หลี่เหอไท้อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วเมื่อเห็นเจ้าชายหย่าหลุน โทรศัพท์ของเขาดังขึ้นและมีข้อความจากผู้หญิงคนเมื่อคืน: ขอโทษนะคุณหลี่ สถานะของเขาสูงเกินไป เราไม่สามารถหยุดเขาได้
เพราะยังไงเขาก็เป็นเจ้าชายของประเทศฝานหลาย และในแง่ของสถานะทางสังคมของเขาสูงมากเป็นเรื่องปกติที่ลูกน้องของเขาไม่สามารถหยุดเขาได้
ครั้งนี้เขาปรากฏตัวที่บนเรือ คงจะรู้ข่าวที่องครักษ์ของเขาทำแผนการไม่สำเร็จ และเขาต้องการที่จะออกหน้าเอง
เซี่ยชีหรั่นก็ยิ่งรู้สึกไม่ปกติ เธอยิ่งมั่นใจว่าเรื่องเมื่อวานจะเกี่ยวกับเธอ เมื่อเช้าเธอเห็นข่าวแล้ว พวกคนที่หมดสตินั้นเป็นคนจีนหมด
เธอไม่อยากให้หลี่เหอไท้กังวลใจเพื่อเธออีก เพราะฉะนั้นเธอจึงทำเป็นไม่เห็นเจ้าชายหย่าหลุน
มือของหลี่เหอไท้วางอยู่บนเอวของเซี่ยชีหรั่นอย่างไร้ร่องรอย การกระทำนี้ทำให้เซี่ยชีหรั่นเข้าใจได้ทันที ว่าเขารู้แล้วว่าอีกฝ่ายคือชายลึกลับที่เธอพูดถึง
พวกเขาสองคนนั่งลงอย่างไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่เจ้าชายหย่าหลุนกลับยืนขึ้นแล้วค่อยๆเดินมาทางพวกเขา
“ขอโทษ คุณเซี่ยชีหรั่น ความสนใจส่วนตัวของฉันที่มีต่อคุณ ทำให้คุณเดือดร้อน สิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อวานเป็นลูกน้องของฉันทำผลีผลามเอง ฉันได้ลบสองคนนั้นออกไปแล้ว แนะนำฉันอย่างเป็นทางการ นามสกุลของฉันชื่อลู้ยี่ซือ คราวหลังคุณสามารถเรียกฉันว่าลู้ยี่ซือได้ ”
แม้ว่าเซี่ยชีหรั่นจะไม่สนใจคนคนนี้ แต่เธอก็รู้สึกว่าไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้อีกต่อไป บางทีการรู้จักเขาอาจจะช่วยหลีกเลี่ยงการสร้างความเดือดร้อนให้กับคนรอบข้างได้
เซี่ยชีหรั่นยิ้มและยื่นมือออกมาก่อน ยังไม่ทันได้เปิดปากพูด หลี่เหอไท้ได้พูดขึ้นก่อนและกล่าวอย่างใจเย็น:“ เจ้าชายหย่าหลุน เกรงใจเกินไป จะเรียกตัวเองว่า คุณลู้ยี่ซือ ได้อย่างไร ? ”
เจ้าชายหย่าหลุน ? เซี่ยชีหรั่นขมวดคิ้วเล็กน้อย และคิดถึงเจ้าหญิงหย่าฮุ่ยขึ้นมาทันที
ไม่แปลกที่ชายคนนี้หน้าตาคุ้นคุ้น บางทีก็รู้สึกว่าบางแง่มุมของเขาคล้ายเจ้าหญิงหย่าฮุ่ย
เมื่อนึกถึงเจ้าหญิงหย่าฮุ่ยที่ใช้วิธีการต่างต่างเพื่อไล่ตามเย่เชินหลิน และเจ้าชายหย่าหลุนก็มาตามติเธอมาโดยตลอด ความประทับใจของเธอที่มีต่อทั้งสองก็แย่มากขึ้น
แม้การมาขอโทษของเขาจะเป็นความจริงใจ แต่ก็ไม่สามารถเปลี่ยนความประทับใจแย่ของเธอ
“ที่แท้ก็คือองค์ชาย ขอโทษที่เสียมารยาทค่ะ ! ” ท่าทางเซี่ยชีหรั่นมีความเย็นชาเล็กน้อย เจ้าชายหย่าหลุนกลับยิ้มอย่างไม่คิดอะไร แล้วถาม : “ ฉันสามารถนั่งตรงนี้ได้ไหม ?”
“ที่นี่เป็นที่นั่งสาธารณะ ไม่มีใครมีสิทธิ์ปฏิเสธ ” แม้ว่าการแสดงออกของหลี่เหอไท้จะอ่อนโยน แต่คำพูดของเขาก็ค่อนข้างแข็งกร้าว
เซี่ยชีหรั่นมองหลี่เหอไท้เล็กน้อย สายตาเขาเต็มไปด้วยความเป็นห่วง
อีกฝ่ายเป็นเจ้าชาย ซึ่งหมายความว่าไม่ใช่สิ่งที่คนธรรมดาจะสามารถทำให้เขาลำบากใจได้ แม้ว่าพ่อของหลี่เหอไท้จะเป็นเสนาธิการหลี่ เซี่ยชีหรั่นก็รู้สึกว่าควรระมัดระวังไว้ก่อน
“เชิญค่ะ องค์ชาย ” เซี่ยชีหรั่นพูดพลางยิ้มไปด้วย
เจ้าชายหย่าหลุนนั่งลงตรงข้ามพวกเขา สายตามองไปที่เซี่ยชีหรั่นอย่างจริงใจ พูด : “ พฤติกรรมล่าสุดของฉันอาจทำให้คุณเซี่ยไม่สบายใจใช่ไหม ? ฉันแค่ชื่นชมคุณมาก เท่าที่ฉันรู้คุณเลิกกับเย่เชินหลินแล้ว ฉันไม่รู้ว่าคุณจะให้โอกาสฉันตามจีบคุณอย่างเป็นทางการได้ไหม ”
“ไม่ได้ ! ” ยังไม่รอให้เซี่ยชีหรั่นตอบ หลี่เหอไท้ก็รีบพูดสามคำนี้ออกมาอย่างเย็นชาสุดขีด