สุดยอดรัชทายาท – ตอนที่ 11-2 องค์ชายใหญ่

ตอนที่ 11-2 องค์ชายใหญ่

ขณะนี้มีรถม้าอยู่สองสามคันกำลังจอดขวางอยู่ด้านหน้ารถม้าขององค์รัชทายาท

คันแรกเป็นขององค์ชายใหญ่ รถม้าของเขาตกแต่งอย่างหรูหรา รถม้าคันนั้นประดับประดาด้วยไข่มุกหายากอยู่ทั่วทั้งคัน

นอกจากนี้เขายังมีทหารองครักษ์หลายคนอยู่เคียงข้าง หากเปรียบเทียบเขากับองค์รัชทายาทแล้ว ผู้คนคงจะคิดว่าเขาต่างหากที่น่าจะเป็นองค์รัชทายาท

องค์รัชทายาทตัวจริงกลับดูด้อยค่า และมิมีผู้ใดอยู่เคียงข้างกายเลย

และในขณะนี้ ผู้คนต่างก็มารวมตัวกันอยู่บริเวณถนน แต่ยังคงรักษาระยะห่างเอาไว้

ทุกคนรู้ดีว่า องค์รัชทายาทผู้นี้ขี้โรค ขี้ขลาดและไร้ซึ่งความสามารถ แต่มิมีผู้ใดที่เคยเห็นใบหน้าที่แท้จริงของเขาเลย

เพราะองค์รัชทายาทแทบมิเคยก้าวออกจากตำหนักของพระองค์

เมื่อมองไปยังองค์ชายใหญ่ที่กำลังยั่วโมโหองค์รัชทายาท ผู้คนต่างก็รอคอยที่จะได้เห็นความอับอายของเขา

ดวงตาขององค์ชายเซิ่งเฉินเจ่าเต็มไปด้วยประกายแห่งความสุข เขารู้สึกพึงพอใจเป็นอย่างมากที่ได้ยั่วยุองค์รัชทายาทผู้นี้

แล้วหากเขามิได้เป็นรัชทายาทเล่า?

ฝ่าบาทมิชอบเขา และองค์รัชทายาทผู้นี้ก็มิมีมารดาคอยช่วยเหลืออีกต่อไปแล้ว

ผู้คนต่างมีความคิดเห็นว่าพระองค์คงมิสามารถรักษาตำแหน่งรัชทายาทเอาไว้ได้นานเป็นแน่

เมื่อคิดได้ดังนั้น องค์ชายเซิ่งเฉินเจ่ายิ่งไร้ความเกรงกลัวต่อองค์รัชทายาท

เขาหัวเราะเยาะชางอู๋ซินออกมาด้วยน้ำเสียงอันดัง

ชางอู๋ซินมิได้แยแสต่อการกระทำขององค์ชายใหญ่เลยแม้แต่น้อย วันนี้องค์ชายเซิ่งเฉินเจ่าสวมเสื้อคลุมสีม่วงที่ค่อนข้างฉูดฉาดมาก

น่าเสียดายที่แม้แต่สีม่วงอันทรงเกียรติก็มิสามารถดึงเอาความสูงส่งของเขาออกมาได้

แต่กลับทำให้เขาดูเหมือนบุคคลที่ไร้ความยำเกรงต่อผู้อื่น สีหน้าของเขาค่อนข้างแข็งกร้าว และดุดัน

แต่ดวงตาของเขากลับมิสามารถซ่อนเร้นความในใจของตนเองได้ ชางอู๋ซินเริ่มมีความรู้สึกว่า เสียเวลาที่จะมองคนผู้นี้ นางจึงปิดม่านลงทันที

องค์ชายเซิ่งเฉินเจ่าเป็นผู้ที่มีนิสัยประเภท มักจะเอาแต่ใจตนเอง เขาจึงมิควรค่าแก่การให้ความสนใจของนาง

เมื่อสังเกตเห็นว่า องค์รัชทายาทได้ปิดม่านลงแล้ว อู๋เหว่ยจึงเข้าใจความหมายนั้นได้ในทันที นางเตรียมที่จะบังคับรถม้าออกเดินทางต่อไป

ท่าทีของอู๋เหว่ยทำให้องค์ชายใหญ่ยิ่งเกิดความโกรธกริ้วมากยิ่งขึ้น

ปกติแล้ว เมื่อใดก็ตามที่เขาพบกับองค์รัชทายาท องค์รัชทายาทก็จะยอมแพ้โดยง่ายทุกครั้งไป

แต่ตอนนี้เขากลับมีท่าทีเพิกเฉย แม้แต่สาวใช้ผู้น่าเกลียดก็ยังกล้าที่จะประพฤติเช่นนั้น

อาจเป็นเพราะองค์ชายใหญ่ผู้นี้มิได้สั่งสอนบทเรียนแก่น้องชายผู้นี้เช่นนั้นหรือ?

“องค์รัชทายาท เหตุใดเจ้าจึงมิออกมาพบพี่ชายผู้นี้เล่า?”

องค์ชายเซิ่งเฉินเจ่าต้องการที่จะจับตัวองค์รัชทายาทและโยนเขาลงมาจากรถม้า

แต่เมื่อเห็นการแสดงออกของเหล่าทหารองครักษ์ เขาจึงรู้ว่า ตนเองมิสามารถทำเช่นนั้นในที่สาธารณะได้

อีกทั้งขณะนี้ยังมีผู้คนมากมายกำลังรายล้อมอยู่โดยรอบ ถึงกระนั้นเขาก็ยังคงล้อเลียนองค์รัชทายาทต่อไป

“หรือว่าองค์รัชทายาทจะกลัวจนตัวสั่น จึงมิกล้าออกมาจากรถม้า?”

“ฮ่า ๆ ๆ ๆ!” ทางฝั่งขององค์ชายใหญ่ต่างก็ส่งเสียงหัวเราะออกมา และมีผู้หนึ่งกล่าวขึ้นว่า

“ผู้ใดจะทราบได้ บางทีองค์รัชทายาทอาจจะฉี่รดกางเกงด้วยความกลัวแล้วในตอนนี้ ผู้คนต่างก็ทราบว่าองค์รัชทายาทมีนิสัยขี้ขลาดเหมือนหนู!”

ผู้คนต่างกำลังเฝ้าดูว่า องค์ชายใหญ่จะสามารถทำให้องค์รัชทายาทอับอายขายหน้าได้ถึงเพียงใด

แม้แต่องครักษ์ของจักรพรรดิก็ยังกล้าเข้าร่วม เนื่องจากพวกเขารู้ว่าองค์รัชทายาทมีชื่อเสียงเช่นไร

อู๋เหว่ยกำหมัดของตนเองแน่น

และสิ่งที่นางต้องการทำในตอนนี้ มิมีอันใดมากไปกว่าการสังหารผู้คนเหล่านี้

ผู้ที่กำลังเย้ยหยันองค์รัชทายาทอันเป็นที่เคารพรัก

แต่นางก็มิสามารถจัดการกับผู้คนจำนวนมากเหล่านี้ได้ในคราวเดียว

จริงอยู่ที่อู๋เหว่ยสามารถเอาชนะองค์ชายใหญ่ได้ แต่นางก็คงจะมิมีจุดจบที่เลวร้าย

“พวกเจ้าต่างก็ทราบดีว่า องค์ชายผู้นี้เป็นถึงรัชทายาท แล้วเหตุใด พวกเจ้าจึงมิปฏิบัติอย่างที่สมควร?

หรือว่าพระมเหสีฉินสั่งสอนองค์ชายใหญ่ด้วยวิธีนี้?”

น้ำเสียงเยือกเย็นราวกับหิมะได้ดังออกมาจากในรถม้า มันช่างลึกซึ้งและมีความไพเราะเสียเหลือเกิน

เพียงแค่ได้ยินเสียงนั้นก็ทำให้ฝั่งองค์ชายใหญ่หยุดหัวเราะได้ในทันที

และทำให้ผู้คนต่างก็จ้องมองไปยังรถม้าขององค์รัชทายาทด้วยความอยากรู้อยากเห็น

น้ำเสียงที่มีความไพเราะเช่นนี้ รูปร่างหน้าตาของเขาจะมีเสน่ห์เพียงใด? บางทีข่าวลืออาจผิดเพี้ยน

“ท่านต้องการให้องค์ชายผู้นี้คำนับท่านหรือไม่…

นี่เจ้าคิดว่าเจ้าเป็นผู้ใดกัน จึงกล้าที่จะสั่งให้ข้าทำความเคารพ?!”

องค์ชายเซิ่งเฉินเจ่าเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงที่แสดงถึงการประชดประชัน

องค์รัชทายาทเป็นน้องชายที่มักจะให้เคารพ และยำเกรงเขาอยู่เสมอ

แต่ในตอนนี้ กลับกล้าที่จะสั่งให้เขาแสดงความเคารพ องค์รัชทายาทเสียสติไปแล้วหรืออย่างไรกัน?

องค์ชายเซิ่งเฉินเจ่ามิทันได้กล่าวคำเหล่านั้นเสร็จดี ขณะนั้นเขาได้ยินเสียงฮือฮาจากรอบ ๆ ตัวเขา

มิว่าองค์รัชทายาทจะไร้สามารถเพียงใด องค์ชายใหญ่ก็มิควรจะกล่าววาจาเช่นนั้นกับเขา

เพราะคำกล่าวเช่นนั้นขัดต่อกฎหมาย ทำให้ผู้คนต่างก็กำลังจ้องมองไปยังองค์ชายใหญ่ด้วยความรู้สึกที่สับสน