หฤโหดโคตรนักเวทย์ (Mage are too Op) – ตอนที่ 16

พวกขี้เมาและโรแลนด์เดินออกมาจากโรงเตี๊ยม พนักงานสาวแอบมองออกมาจากภายนอกโรงเตี๊ยม ทว่าก็ไม่กล้าออกไปห้ามพวกเขา เธอได้ยินเสียงต่อสู้และเสียงคำราม หลังจากนั้นไม่นาน โรแลนด์ก็กลับเข้ามาโรงเตี๊ยมเพื่อกินขนมปังที่เหลืออยู่พร้อมรอยคล้ำรอบตา

พนักงานสาวรู้อยู่แล้วว่าโรแลนด์ต้องชนะ แต่ว่าเธอก็หัวเราะเบาๆออกมากับลุคใหม่ของโรแลนด์

โรแลนด์รู้สึกมึนเล็กน้อย

เขาไม่ได้รับการแจ้งเตือนใดๆจากระบบว่าเขาได้รางวัลหรือทำภารกิจสำเร็จ หมายความว่าการต่อสู้เมื่อกี้ไม่ได้เกี่ยวข้องกับภารกิจใดๆ เขารู้สึกไม่คุ้มค่ากับการทดสอบเลย แม้ว่าเขาจะสามารถจัดการพวกขี้เมาได้ แต่ก็ต้องแลกกับถูกต่อยที่หน้าไปหลายหมัด แม้ว่าจะไม่ได้เจ็บมากแต่รอยช้ำบนหน้าก็ทำให้ใบหน้าของเขาดูตลก

โรแลนด์จัดการขนมปังทั้งหมดจนเสร็จและจ่ายเงินอีกเล็กน้อยสำหรับน้ำผลไม้ หลังจากนั้นเขาก็เรอออกมาด้วยความพึงพอใจ ก่อนจะเดินตามทางไปยังฝั่งตะวันออกของทะเลสาบ

พื้นที่ตรงนี้อยู่บริเวณตีนเขาและมักถูกปกคลุมด้วยเงาของภูเขาในตอนบ่าย เนื่องด้วยอากาศที่เย็นและไม่มีแสงแดด จึงไม่มีชาวบ้านมาปลูกบ้านอยู่ในบริเวณนี้ สถานที่แห่งนี้ก็เลยว่างเปล่า

โรแลนด์พบว่าตรงนี้นั้นเหมาะจะฝึกเวทมนตร์เป็นอย่างมาก เขาเริ่มวาดโครงสร้างของจุดเวทย์ “บอลเพลิงนรก” ลงบนพื้นทราย เห็นได้ชัดว่าการวิเคราะห์โดยใช้หลักคณิตศาสตร์นั้นได้ผลเป็นอย่างมาก เขาสามารถวิเคราะห์พวกมันได้ทั้งหมดตราบที่มีข้อมูลเพียงพอ

คณิตศาสตร์นั้นเป็นวิชาภาคบังคับของมหาลัย ซึ่งเขาไม่ค่อยจะถนัดนัก แต่ว่าเขาก็สามารถผ่านมันมาได้ เขาเริ่มคำนวณเป็นเวลานานก่อนจะพบเส้นทางที่ดีที่สุดสำหรับจุดเวทย์ทั้งสาม ซึ่งประกอบไปทั้งความเร็ว , พลังทำลาย และ ระยะ นอกจากนี้ยังสามารถการันตีความเสถียรได้อีกด้วย

หลังจากเขาทดลองเส้นทางของจุดเวทย์ทั้งสาม ทันใดนั้นเองเขาก็ได้รับการแจ้งเตือนจากระบบ

เขาเลเวลอัพ

ไม่มีเอฟเฟคพิเศษใดๆ ไม่มีเพลงแสดงความยินดี เขาแค่เลเวลเพิ่มขึ้นอย่างเรียบง่ายและกระทันหัน

นอกจากนี้โรแลนด์ยังสังเกตเห็นว่าสัญลักษณ์ของบอลเพลิงนรกที่อยู่ในสมุดเวทย์ในระบบได้มีตัวอักษรสีทองอยู่ข้างหลังว่า “ชำนาญ” การเรียนเวทมนตร์สามารถช่วยให้ตัวละครเลเวลอัพได้ด้วย?

นั่นคงเป็นเหตุผลเดียวที่สามารถอธิบายได้

เป็นวิธีเพิ่มเลเวลที่เหมาะกับคลาสวิชาการอย่าง “นักเวทย์” มาก โรแลนด์ยิ่งรู้สึกว่าเกมน่าสนใจมากขึ้นไปเรื่อยๆ ระบบของเกมทำหน้าที่เพียงแจ้งเตือนอย่างเรียบง่ายเท่านั้น  ไม่มีการบอกใบ้ถึงเควส , มินิแมพ หรือ รายละเอียดของตัวละคร ผู้เล่นจะได้รู้ถึงคุณลักษณะของตัวละครเพียงแค่ตอนสร้างเท่านั้น ไม่มีหลอดเลือดหรือชื่ออยู่เหนือหัว NPC ทุกอย่างแม้งสมจริงไปหมด

หลังจากเลเวลอัพ โรแลนด์ก็รู้สึกราวกับว่าเขาแข็งแกร่งและคล่องแคล่วขึ้นเล็กน้อย แต่ที่สำคัญที่สุดเขาสามารถสัมผัสได้ถึงการไหลเวียนของพลังเวทย์ภายในร่าง

ก่อนหน้านี้เขาต้องร่ายเวทย์ติดต่อกันเพื่อสัมผัสถึงพลังเวทย์ ทว่าในตอนนี้เขาสามารถสัมผัสถึงมันได้อย่างสบายๆราวกับธาตุอากาศ โดยมันกำลังถูกดูดซึมเข้าสู่ร่างกายของเขาอย่างช้าๆ

นี่ต้องเป็นองค์ประกอบของเวทมนตร์แน่ๆ

แต่สิ่งที่ทำให้เขาตกตะลึงจริงๆ คือเสียงแจ้งเตือนของระบบอีกครั้งนึง

ถึงผู้เล่น เมื่อคุณถึงระดับ 1 แล้ว นั่นหมายความว่าคุณกลายเป็นผู้เชี่ยวชาญอย่างเป็นทางการแล้ว ระบบกระเป๋ามิติเปิดให้ใช้งาน คุณสามารถเรียกใช้ระบบนี้ด้วยการพูดคำว่า “กระเป๋ามิติ” ภายในใจ โปรดทำความเข้าใจระบบนี้ด้วยตัวของคุณเอง ขอให้สนุก

นั่นหมายถึงระบบกระเป๋ามิติสามารถใช้งานได้แล้ว โรแลนด์ปรบมือด้วยความปลาบปลื้ม ถึงจะเป็นครั้งแรกที่เล่นเกมเสมือนจริง ทว่าใครก็ตามที่พอจะรู้เรื่องเกมก็ต้องรู้ถึงความสะดวกของกระเป๋ามิติดี มันช่วยให้เราไม่ต้องแบกของไปมาภายในเกมเสมือนจริงนี้

ในไม่ช้าโรแลนด์ก็เรียกกระเป๋ามิติขึ้นมาในใจตามคำแนะนำของระบบ พื้นที่ลูกบาศก์โปร่งแสงถูกคลี่ออกต่อหน้าต่อตาเขา แม้ว่ามันจะอยู่ข้างๆเขา แต่โรแลนด์ก็รู้ว่ามันเป็นภาพที่มีเพียงเขาเท่านั้นที่จะมองเห็น

กระเป๋ามิตินี้มีพื้นที่กว้างราวๆ 8 ลูกบาศก์เมตร

มันก็ใหญ่ใช้ได้มั้ง? โรแลนด์ลองโยนหินและทรายเข้าไปในกระเป๋ามิติ ก่อนที่เขาจะโยนกิ่งไม้และน้ำเข้าไปเพิ่ม ในไม่นานเขาก็สามารถสรุปประโยชน์ของมันได้

น้ำหนักของสิ่งต่างๆไม่ได้ส่งผลถึงกระเป๋ามิติ หมายความว่าเขาสามารถเก็บของทุกอย่างได้อย่างง่ายดาย เพราะยังไงมันก็ไม่มีอะไรเสียหายอยู่ดี ในเมื่อมันไม่มีน้ำหนัก

ภายในกระเป๋ามิตินั้นจะสามารถถนอมอาหารได้หรือไม่และทำได้นานแค่ไหน ? นั่นเป็นอีกเรื่องสำคัญที่จะต้องมีการทดสอบเพิ่มเติมเพื่อหาคำตอบ

โรแลนด์มองไปรอบ ๆ จากนั้นเขาก็เริ่มร่ายเวทย์อย่างรวดเร็ว

X23 … Z88

มันเป็นวิธีร่ายเวทย์ที่ดีที่สุดสำหรับบอลเพลิงนรก ซึ่งโรแลนด์ค้นพบมันผ่านแบบจำลองทางคณิตศาสตร์ โดยรวมแล้วสามารถพูดได้ว่า มันมีประสิทธิภาพดีที่สุดทั้งในด้านความเร็ว พลัง ระยะ และความเสถียร

บอลเพลิงสีฟ้าสดขนาดราวๆกำปั้นพุ่งไปยังน้ำในทะเลสาบ ฟองอากาศผุดขึ้นมาเล็กน้อย ในไม่ช้าปลาขนาดเล็กสามตัวก็ลอยขึ้นสู่ผิวน้ำ

โรแลนด์ถอดเสื้อคลุมของเขาและลงไปในน้ำ เขาโยนปลาสีเงินสามตัวนั้นเข้าไปในกระเป๋ามิติ แม้พวกมันจะสลบไปแต่พวกมันก็ยังมีชีวิตอยู่ พวกมันพยายามดิ้นขัดขืนอยู่สักพัก และในทันทีที่มันถูกโยนเข้าไปในกระเป๋ามิติพวกมันก็ตายลงในทันที

แสดงว่าภายในกระเป๋ามิติไม่สามารถเก็บสิ่งมีชีวิตไว้ได้

โรแลนด์บันทึกลงในสมุดบันทึกของเขา เขาไม่สามารถทดสอบประสิทธิภาพในการคงสภาพของสิ่งของภายในกระเป๋ามิติได้ในตอนนี้ แต่เขาน่าจะรู้ได้ภายในวันสองวันนี้

ในตอนนี้เขาชำนาญในการร่ายบอลเพลิงนรกแล้ว ระดับของเขาก็เพิ่มขึ้นแล้ว นอกจากนี้เขายังได้กระเป๋ามิติมาอย่างไม่ทันตั้งตัว โรแลนด์จึงหันความสำคัญทั้งหมดไปยังเวทมนตร์ระดับศูนย์ของเขา “แขนเวทมนตร์”

มันเป็นเวทย์ที่ไว้ใช้ควบคุมโดยไม่สร้างความเสียหายมากนัก ตามคำอธิบายของเวทย์ มันจะสร้างแขนที่มองไม่เห็นด้วยเวทมนตร์เพื่อคว้าวัตถุ , ขนาดของแขน , แรงจับ และระยะนั้น ขึ้นอยู่กับกับเลเวลของนักเวทย์ การเชื่อมต่อของจุดเวทย์และปริมาณพลังเวทย์

หลังจากทดลองล้มเหลวอยู่หลายครั้ง… ทว่าอาจเป็นเพราะเขามีพัฒนาการและมีการรับรู้เวทย์ที่ดีขึ้น เขาจึงไม่รู้สึกเหนื่อยและเจ็บตัวเหมือนคราวที่พยายามร่ายบอลเพลิงนรกแล้วล้มเหลว

ในไม่ช้าโรแลนด์ก็สามารถวาดโครงสร้างจุดเวทย์ของแขนเวทมนตร์ได้สำเร็จ รวดเร็วยิ่งกว่าตอนที่เขาพยายามวิเคราะห์บอลเพลิงนรกมาก

หลังจากนั้นเขาได้เดินกลับไปและซื้อขนมปังเพิ่มที่โรงเตี๊ยมเลควิว ส่วนหนึ่งเพื่อเป็นอาหารมื้อเย็นและส่วนหนึ่งเป็นของว่างยามดึก เขาโยนมันเข้าไปในกระเป๋ามิติ เขายังซื้อโคมไฟที่มีขายในโรงเตี๊ยมกลับไปด้วย เพื่อที่หลังจากนี้ เขาจะได้ใช้เวลาทั้งคืนในการสร้างแบบจำลองทางคณิตศาสตร์สำหรับแขนเวทมนตร์ ในที่สุดเมื่อรุ่งเช้ามาถึง โรแลนด์ก็ค้นพบเส้นทางจุดเวทย์ที่ดีที่สุดของแขนเวทมนตร์ ก่อนที่เวลาภายในเกมจะหยุดอีกครั้งเพียงแค่ 10 นาที

แขนเวทมนตร์ในสมุดเวทย์กลายเป็น “ชำนาญ” แล้ว แต่เลเวลของโรแลนด์ไม่ได้เพิ่มขึ้นเหมือนครั้งก่อน… เขาคิดว่าเป็นเพราะค่าประสบการณ์ที่จำเป็นสำหรับการเลื่อนเลเวลในขั้นถัดไปนั้นคงจะมากขึ้น ดังนั้นการเรียนเวทย์เพิ่มแค่อย่างเดียว คงจะไม่เพียงพอที่จะเลื่อนเลเวล