หฤโหดโคตรนักเวทย์ (Mage are too Op) – ตอนที่ 64

โรแลนด์มองเข้าไปในดวงตาของอัลโดราวกับว่าเขาต้องการที่จะมองผ่านความคิดทั้งหมดของบุคคลตรงหน้านี้

อย่างไรก็ตามอัลโด้นั้นก็ดูเป็นเพียงคนที่เจนต่อโลกและมีความบ้าคลั่งอยู่เล็กน้อยเท่านั้น มันยากที่จะรู้ว่าเขาคิดอะไรอยู่

“ฉันเป็นโอกาสของคุณงั้นเหรอ” โรแลนด์หัวเราะและพูดว่า “คุณไม่กลัวว่าฉันจะเข้าข้างฝั่งสมาคมบ้างเหรอ?”

ไม่ว่าใครที่ถูกใช้เป็นเครื่องมือเพื่อเป้าหมายของใครบสงคนแล้วละก็ พวกเขาก็ต้องรู้สึกอึดอัดเป็นธรรมดาอยู่แล้ว โรแลนด์ก็เช่นเดียวกัน คำถามเชิงหยอกล้อขอเขานั้นเป็นปฎิกิริยาที่คนทั่วไปจะมีกัน

ถ้าเป็นคนธรรมดาที่ถูกตั้งคำถามแบบนี้พวกเขาก็น่าจะตกใจอยู่บ้าง แต่อัลโดพูดด้วยท่าทีสงบนิ่งและสำรวมตัวว่า “ความเป็นไปได้นี้มีไม่มากนัก ผู้คนจากสำนักงานใหญ่เกือบทั้งหมดมีภูมิหลังที่สูงส่งและพวกเขาล้วนเป็นลูกหลานของตระกูลขุนนางที่มีประวัติมานานหลายร้อยถึงหลายพันปี พวกเขายังมีญาติห่างๆหลายคนทำหน้าที่เป็นนักเวทย์ฝึกหัดหรือกระทั่งสร้างสาขาย่อยในที่ต่างๆอีกด้วย สำนักงานใหญ่จะรู้ทันทีถึงความเคลื่อนไหวใดๆก็ตาม ต่อให้เป็นความลับที่ลึกมากๆก็ตาม แน่นอนว่าสำหรับอัจฉริยะเช่นเจ้า ถ้าหากเจ้าเต็มใจที่จะคุกเข่าลงเพื่อเป็นสุนัขของพวกมัน เจ้าก็น่าจะกลมกลืนไปกับพวกมันได้นะ ฮ่าๆๆๆ ”

หลังจากได้ยินคำเยาะเย้ยของอัลโด้ โรแลนด์ก็มองไปที่การแสดงออกอันบ้าคลั่งของอัลโด้เขาไม่ค่อยชอบมันนัก

“แน่ใจเหรอว่าฉันจะไม่ยอมเป็นสุนัขรับใช้พวกนั้นหน่ะ?” โรแลนด์ถอนหายใจอย่างเบื่อหน่าย

“คนที่ไม่กลัวความตายเช่นเจ้าเป็นไปไม่ได้อยู่แล้วที่พวกเจ้าจะยอมเป็นสุนัขรับใช้ให้คนอื่น!” อัลโด้หัวเราะเยาะออกมา ร่องรอยการดูถูกแสดงออกมาจากใบหน้าของเขา

ตรงประเด็นเลยแหะ ก็จริงคนที่ไม่มีทางตายจะเป็นสุนัขรับใช้คนอื่นเพื่ออะไร

ผู้เล่นมีโทษจากการตายเพียงแค่สองอย่าง ประการแรกคือการสูญเสียหนึ่งในสิบของประสบการณ์ทั้งหมดในปัจจุบัน หากพวกเขาสามารถเรียกคืนศพของพวกเขาได้พวกเขาจะลดค่าประสบการณ์ที่หายไปได้ห้าสิบเปอร์เซ็นต์ กล่าวอีกนัยหนึ่งคือถ้าพวกเขากู้คืนศพขึ้นมาพวกเขาจะสูญเสียเพียงห้าเปอร์เซ็นต์ของค่าประสบการณ์ทั้งหมด

ส่วนอีกประการคือการสูญเสียอุปกรณ์ที่อยู่บนศพ แต่ก็ขึ้นอยู่กับว่า NPC ที่พบเจอศพจะเลือกที่จะปล้มหรือไม่ ทว่าหากเป็นโรแลนด์เขาคงปล้นมันแน่นอน

เพราะอย่างไรอุปกรณ์พวกนี้ก็เปรียบได้ดั่งสินสงคราม

โรแลนด์รู้สึกว่ามีผู้เล่นไม่มากนักที่เต็มใจที่จะเป็นสุนัขรับใช้ภายในเกม ปัจจุบันทุกคนมีความหยิ่ทระนงในตัวของตนเองอยู่เล็กน้อย แต่ก็นะ…ถ้ามันเป็นสุนัขรับใช้ให้สาวงามละก็ผู้เล่นชายหลายคนอาจจะเต็มใจที่จะทำ

หลังจากเงียบไปครู่หนึ่งโรแลนด์ก็ถามว่า “คุณต้องการแก้แค้นถึงขนาดไหน?”

“ข้าไม่รู้” อัลโดมองออกไปนอกหน้าต่างและอารมณ์ของเขาก็ค่อยๆสงบลง “ข้าอยากเห็นผู้หญิงคนนั้นคุกเข่าต่อหน้าข้า ข้าอยากเห็นครอบครัวของเธอหายไปเหมือนควันในอากาศที่เบาบาง ข้าอยากเห็นเธอเสียใจจนถึงที่สุด”

“คุณไม่อยากฆ่าเธองั้นเหรอ?” โรแลนด์จ้องมองอย่างสงสัย

ร่างกายของอัลโดสั่นสะท้าน มีความลังเลอย่างมากในดวงตาของเขา “ข้าไม่แน่ใจ!”

“ฉันเข้าใจ” โรแลนด์พูดด้วยรอยยิ้ม “ตอนนี้ฉันจะยังไม่เข้าข้างสำนักงานใหญ่ แน่นอนว่าขึ้นอยู่กับคนที่มาถึงด้วย ไม่ว่าพวกเขาจะเลือกที่จะไม่ปกปิดหรือพวกเขาจะยอมจ่ายทุกอย่างเพื่อปกปิดแบบจำลองเวทย์ของฉัน”

“ฮ่าฮ่าฮ่า!” อัลโด้หัวเราะอย่างบ้าคลั่งขณะที่เขาลุกขึ้นยืน เขากางแขนออกและพูดอย่างบ้าคลั่งว่า “เจ้าจะได้เห็นการแสดง! ของสิ่งที่เรียกว่าความหยิ่งยโสที่แท้จริง”

“ฉันหวังว่าอย่างนั้น”

หลังจากอัลโด้จากไปโรแลนด์ก็ใช้แขนเวทย์เพื่อปิดประตูจากระยะไกล

ห้องเงียบลงเหลือเพียงเสียงลมแรงพัดผ่านหน้าต่างเบา ๆ

ความคิดของโรแลนด์หมุนไปหมุนมา จริงๆแล้วเขาไม่ได้สนใจว่าจะถูกอัลโดใช้ ในฐานะผู้เล่นประสบการณ์กว่าสิบปีทั้งในเกมที่มีผู้เล่นคนเดียวและเกมออนไลน์แบบผู้เล่นหลายคนส่งผลให้มีภูมิคุ้มกันต่อเรื่องราว “ไม่สมเหตุสมผล”

แม้ว่าโลกนี้จะดูไม่เรียบง่ายเหมือนเกม แต่คำพูดเก่าๆก็ยังคงใช้ได้อยู่เสมอ มีเพียงเรื่องราวและนวนิยายเท่านั้นที่สามารถพิจารณาได้ว่าสิ่งต่างๆที่เกิดขึ้นดูสมเหตุสมผลหรือไม่ ในขณะที่ความเป็นจริงมันทำอย่านั้นไม่ได้

โรแลนด์ไม่คิดว่าจำเป็นต้องสนใจการแก้แค้นของอัลโดอย่างจริงจังนัก สิ่งที่เขาสนใจจริงๆคือความบ้าคลั่งที่อัลโดเพิ่งแสดงออกมา

คนที่ดูมีอาการทางจิต , นักเวทย์ และมีความรู้และความระวังตัวสูง พวกนั้นทั้งหมดเป็นเบาะแสที่โรแลนด์ได้จากการสืบสวนในครั้งก่อน

ดูเหมือนว่าความเป็นไปได้ที่อัลโด้จะเป็นฆาตกรจะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ

หากความสงสัยของเขามีเพียงแค่สามสิบเปอร์เซ็นต์ก่อนหน้านี้ตอนนี้อย่างน้อยก็ห้าสิบเปอร์เซ็นต์

หลังจากนั่งสมาธิในห้องพักสักพักโรแลนด์ยังคงศึกษาเวทย์ที่พัฒนาแล้วของความสามารถทางภาษา

ด้วยข้อมูลที่มากขึ้นแบบจำลองทางคณิตศาสตร์เกี่ยวกับเวทย์นี้จึงได้รับการปรับปรุงมากขึ้นเรื่อยๆ ตอนนี้ทุกครั้งที่โรแลนด์ร่ายเวทย์เขาสามารถเข้าใจคำศัพท์ได้เป็นโหลในหนึ่งหน้าหนังสือ

ถ้าเขามีเวลาอีกสักสองถึงสามวันเขาเชื่อว่าเขาจะสามารถเชี่ยวชาญมันได้ในที่สุด

ในช่วงบ่ายวิเวียนที่เพิ่งตื่นนอนก็ส่งอาหารกลางวันให้แก่เขา

มันค่อนข้างโอ่อ่า มีไข่ดาว ,เค้ก , ซุปข้นและผักที่โรแลนด์ไม่รู้จักชื่อ

“ขอโทษที่รบกวนเธอนะ”

โรแลนด์รู้สึกถึงข้อดีของการมีอำนาจมากขึ้นเรื่อย ๆ ไม่ต้องพูดถึงว่าเขาจะได้รับเงินในแต่ละเดือนทรัพยากรมีให้ใช้ฟรีและที่สำคัญมีคนที่ดูแลสิ่งจำเป็นพื้นฐานของเขาโดยเฉพาะ เขาไม่ต้องกังวลเรื่องเหล่านี้เลย เขาต้องตั้งใจทำสิ่งต่างๆของตัวเองเท่านั้น

วิเวียนส่ายหัว “สิ่งนี้ไม่อาจกล่าวถึงเมื่อเทียบกับสิ่งที่ท่านทำให้พวกเรา”

เธออยู่ที่หอคอยเวทมนตร์มาสามปีแล้ว ก่อนหน้านี้ประธานใช้เวลาเพียงเล็กน้อยในการสั่งสอนพวกเขา แต่เมื่อโรแลนด์มาถึงโรแลนด์ก็มอบรูปแบบเวทย์อันล้ำค่าให้พวกเขาและใช้เวลาทั้งคืนสอนพวกเขาด้วยอย่างละเอียด

แม้ว่าบางสิ่งที่โรแลนด์สอนจะแตกต่างจากที่พวกเขาเคยรู้มา แต่หลังจากที่พวกเขาทดลองด้วยตัวเองสิ่งเหล่านี้ล้วนได้ผลจริง ความก้าวหน้าในวันเดียวนั้นคุ้มค่าพอๆกับความก้าวหน้าที่พวกเขาทำในเวลาประมาณครึ่งปี ยิ่งเป็นแบบนั้นพวกเธอก็ยิ่งขอบคุณโรแลนด์มากยิ่งขึ้น

แต่แท้จริงแล้วโรแลนด์ไม่ได้ทำอะไรมากมายนัก เขาแค่สอนพวกนักเวทย์ฝึกหัดเกี่ยวกับพื้นฐานในการเชื่อมจุดเวทย์อย่างถูกต้องและการเชื่อมจุดเวทย์ในใจก็เพียงเท่านั้น

หากวิธีการมันผิดละก็มันก็ไร้ประโยชน์ ต่อให้พวกนักเวทย์ฝึกหัดเหล่านั้นทำงานหนักตลอดชีวิต พวกเขาก็จะไม่สามารถจะไม่สามารถเชื่อมต่อจุดเวทย์ภายในจิตใจอย่างถูกต้องได้

ประธานนั้นไม่ได้สอนพวกเขา

“รองประธานท่านต้องการให้ข้าสอนวิธีอ่านหรือไม่” วิเวียนมองเขาอย่างคาดหวัง

โรแลนด์ส่ายหัว

“รับทราบค่ะ…” วิเวียนจากไปอย่างสลดใจ

หลังจากหายใจออกเบา ๆ โรแลนด์มองไปที่ประตูไม้สักพักแล้วก็ส่ายหัว เขากำลังจะกินข้าวเที่ยง ทันใดนั้นเองเขาก็ได้รับการแจ้งเตือนจากระบบ

“ขอแสดงความยินดีกับผู้เล่นชัคที่ได้สร้างกิลด์ F6 เป็นคนแรก!”

หลังจากโรแลนด์อ่านประกาศแล้วเขาก็หัวเราะอย่างมีความสุข “เราเอาที่หนึ่งมาแล้วป่านนี้พวกหัวหน้ากิลด์ใหญ่คงโกรธจนคลั่งแล้วมั้ง”

แม้ว่าจะเป็นเพียงการแจ้งเตือสั้นๆจากระบบ แต่เขาก็คิดว่าสิ่งนี้ต้องทำให้หลายคนตกใจอย่างแน่นอน

เขากินอาหารกลางวันอย่างมีความสุข จากนั้นก็ไปยังชั้นสองและเรียกรวมเหล่านักเวทย์ฝึกหัดก่อนจะเริ่มสอนพวกเขาต่อ

เมื่อถึงช่วงกลางดึก เขาก็ปล่อยให้พวกนักเวทย์ฝึกหัดทั้งหลายไปนอน ก่อนที่เขาจะไปศึกษาเวทย์ต่อที่ขั้นแปด

เขาศึกษาเวทย์ต่อจนกระทั่งเวลาของวันนี้หมดลง

หลังจากออกจากแคปซูลเสมือนจริง เขาก็เปิดเว็บบอร์ดเหมือนอย่างเคย ก่อนเขาจะพบว่าเว็บบอร์ดนั้นกำลังวุ่นวายอย่างที่เขาคาดเอาไว้

กระทู้ทั้งหมดต่างพูดถึง F6 และตัวตนของชัค

โดยเฉพาะพวกสโมสรใหญ่ๆก็เริ่มออกมาเคลื่อนไหว หัวหน้ากิลด์ของโบสถ์แห่งกาแลนด์, อาณาจักรนิรันด์ , หมู่บ้านแห่งแสงจันทร์ และกิลด์ขนาดใหญ่อื่นๆ ทั้งหมดถึงกับตั้งกระทู้พร้อมรางวัลโดยเนื้อหาคือหวังว่าชัคจะเห็นแก่ที่เป็นคนจีนเหมือนกัน ขอให้ช่วยบอกวิธีการสร้างกิลด์อย่างรวดเร็วให้หน่อย ในขณะเดียวกันพวกเขาจะมอบเงินให้เป็นของตอบแทน

ตอนนี้ชัคกำลังจะมีชื่อเสียง! เมื่อโรแลนด์คิดเช่นนี้สมาร์ทโฟนของเขาก็ดังขึ้น