หวานรักจับหัวใจท่านประธาน – ตอนที่ 827 พ่อลูกผูกพันกลายเป็นคู่แค้นแสนรัก / ตอนที่ 828 ผมกำลังรอคุณอยู่!

ตอนที่​ ​827​ ​พ่อ​ลูก​ผูกพัน​กลายเป็น​คู่แค้น​แสน​รัก​

​ดวงตา​ดำขลับ​มอง​ไป​ทาง​ผู้ช่วย​อย่าง​เงียบๆ​ ​“​พูด​ให้​ชัดๆ​ ​ไม่ได้​โทรมา​หรือ​เธอ​ไม่ได้​ย้าย​กลับมา​?​”

​ผู้ช่วย​ที่​โดน​เขา​จ้อง​ถึงกับ​ตัวสั่น​เย็น​หลัง​วาบ​ ​เขา​รีบ​ตอบกลับ​ไป

​“​ไม่มี​สาย​จาก​คฤหาสน์​ตระกูล​อวี​๋​ ​วันนี้​หลังจากที่​คุณ​เห​นียน​ไป​คฤหาสน์​ของ​ฟ่า​นอ​วี่​ ​ตอนบ่าย​ก็​กลับมา​ที่​บริษัท​ ​แต่ว่า​…​แต่ว่า​ยัง​ไม่ทัน​ถึง​เวลา​เลิกงาน​ก็​ออก​ไป​ก่อน​เหมือน​มีนัด​”

​ผู้ช่วย​ยัง​พูด​ไม่​จบ​ ​อวี​๋​เยว​่​หาน​ก็​ใส่​เสื้อผ้า​เรียบร้อย​แล้ว​ ​เขา​เดิน​ออก​ไป​ด้วย​สีหน้า​ถมึงทึง

​พอ​เขา​ไม่ได้​อยู่​ข้าง​กาย​เธอ​ ​เธอ​ก็​ใช้ชีวิต​อย่าง​มีความสุข​มีสีสัน

​แม้แต่​งาน​ก็​โยนทิ้ง​ไว้​ ​เดา​ใน​ใจ​ได้​เลย​ว่า​เธอ​คง​โยน​เขา​ทิ้ง​ด้วย​เช่นกัน​…

​เขา​อุตส่าห์​รีบร้อน​ตามหา​ถาน​เปิง​เปิง​เพื่อ​พิสูจน์​ความบริสุทธิ์​ให้​เธอ

​อวี​๋​เยว​่​หาน​ยิ่ง​คิด​ ​หน้า​ก็​ยิ่ง​บึ้งตึง​ ​ขึ้นรถ​พลาง​สั่ง​ให้​ผู้ช่วย​กลับ​คฤหาสน์​ตระกูล​อวี​๋

​ยัง​ปลอบ​ตัวเอง​ใน​ใจ​ว่า​พ่อบ้าน​อาจจะ​ลืม​ก็​เป็นได้​ ​การ​ไม่ได้​โทรศัพท์​มา​ไม่ได้​แปล​ว่า​เธอ​ไม่ได้​ย้าย​กลับมา

​แต่​เมื่อ​เขา​กลับ​ไป​ถึง​ห้องนั่งเล่น​คฤหาสน์​ตระกูล​อวี​๋​ ​ก็​พบ​ว่า​ห้องนั่งเล่น​พื้นที่​ขนาดใหญ่​มี​เพียงแต่​ความเยือกเย็น​ ​รอยยิ้ม​มุม​ปาก​ไม่​อาจ​คงไว้​ต่อไป​ได้

​“​คุณชาย​หาน​ ​ต้องการ​ให้​ผม​เตรียม​มื้อ​ดึก​ไหม​ครับ​?​”

​พ่อบ้าน​ออกมา​ต้อนรับ​และ​ถาม​อย่างนอบน้อม

​อวี​๋​เยว​่​หาน​เม้มปาก​เป็น​เส้นตรง​โดย​ไม่​พูด​อะไร​ ​เขา​เดินผ่าน​พ่อบ้าน​ตรง​ไป​ยัง​ชั้นบน

​พอ​เข้ามา​ใน​ห้อง​ก็​ไม่เห็น​เงา​เห​นียน​เสี่ยว​มู่​แม้แต่​นิดเดียว

​โน้ต​ที่​เขา​ทิ้ง​ไว้​ให้​เธอ​ถูก​โยนทิ้ง​อย่าง​ไม่ไยดี​…

​เยี่ยม

​นี่​ถือว่า​เป็นการ​ตอบกลับ​เขา​สินะ

​ดูเหมือนว่า​เธอ​ย้ายออก​ไป​แล้ว​ชีวิต​จะ​ดีมาก​ ​ไม่​คิดถึง​เขา​เลย​สักนิด

​และ​ไม่​คิด​จะ​ย้าย​กลับมา​ด้วย

​อวี​๋​เยว​่​หาน​ถอด​เสื้อนอก​ ​ยื่นมือ​ดึง​เนก​ไท​ด้วย​ความหงุดหงิด​ ​เดิน​ไป​บน​ดาดฟ้า​และ​หยิบ​บุหรี่​ออกมา​จาก​กระเป๋า​หนึ่ง​ม้วน​ ​พอ​เตรียม​จะ​จุด​ก็​นึก​ขึ้น​ได้​ว่า​เธอ​ไม่​ชอบ​ให้​เขา​สูบบุหรี่​ ​คิ้ว​ขมวด​และ​ทิ้ง​มัน​ลง​ถังขยะ

​สูด​หายใจเข้า​ลึก​ๆ​เพื่อให้​ตัวเอง​สงบสติอารมณ์

​เรื่อง​ใน​วิดีโอ​ยัง​ไม่ได้​ตรวจสอบ​ให้​กระจ่าง​ ​ที่​เธอ​ไม่ยอม​ย้าย​กลับมา​ก็​อาจจะ​เป็น​เพราะ​กังวล​เรื่อง​อื่นๆ

​ดวงตา​ดำขลับ​ของ​อวี​๋​เยว​่​หาน​เปลี่ยนเป็น​ลึกซึ้ง​ ​เขา​เดินลง​มา​และ​เข้าไป​ใน​ห้อง​เสี่ยว​ลิ่ว​ลิ่ว

​เดิมที​แค่​กลัว​ว่า​เจ้า​ก้อน​ข้าวเหนียว​น้อย​จะ​เตะ​ผ้าห่ม​อีก​จึง​อยาก​จะ​ไปดู​เธอ​เสียหน่อย

​แต่​ทันทีที่​ประตู​เปิด​—​—

​“​ปะป​๊า​!​”

​เจ้า​ก้อน​นุ่มนิ่ม​คลาน​ออกจาก​ผ้าห่ม​อย่างรวดเร็ว​และ​โผ​เข้ามา​ใน​อ้อมกอด​ของ​เขา

​อวี​๋​เยว​่​หาน​โดน​ซบ​จน​สะดุ้ง

​หลุบ​ตาม​อง​เธอ​ ​มือ​ใหญ่​ลูบ​ผม​นุ่ม​ของ​เธอ

​“​ทำไม​ยัง​ไม่​นอน​?​”

​“​ท้อง​หิว​หิว​!​”​ ​เสี่ยว​ลิ่ว​ลิ่ว​ลูบ​ท้อง​แฟบ​น้อย​ๆ​ ​ของ​ตัวเอง​ ​ขลุก​อยู่​ใน​อ้อมกอด​เขา

​“​…​…​”

​เจ้า​เด็ก​ตะกละ

​กิน​ไม่​อิ่ม​ก็​ไม่ยอม​นอน

​อวี​๋​เยว​่​หาน​อุ้ม​เธอ​ออกจาก​ห้อง​แล้ว​ให้​พ่อบ้าน​เอา​นม​อุ่นๆ​ ​ให้​เธอ

​เมื่อ​เห็น​เจ้า​ก้อน​ข้าวเหนียว​น้อย​ประคอง​นม​อุ่นๆ​ ​ดื่ม​อย่าง​เอร็ดอร่อย​โดยที่​ยัง​กอด​ตุ๊กตา​ลูก​หมู​สุดที่รัก​ของ​ตัวเอง​ ​มัน​ช่าง​ตรงกันข้าม​กับ​ความเหงา​ของ​เขา​โดยสิ้นเชิง

​“​ร่างกาย​เสี่ยว​ลิ่ว​ลิ่ว​ดีขึ้น​แล้ว​ใช่ไหม​?​”​ ​อวี​๋​เยว​่​หาน​ถาม​ขึ้น​มา​อย่างกะทันหัน

​พ่อบ้าน​รีบ​ตอบ​ ​“​คุณหมอ​มาดู​ให้​แล้ว​ครับ​ ​ไข้​หาย​แล้ว​ไม่มีปัญหา​อะไร​ ​แค่​สอง​วันนี้​ให้​รักษา​ความอบอุ่น​ ​โดน​ความ​เย็น​ไม่ได้​”

​พ่อบ้าน​หยุดชั่วคราว​แล้ว​พูด​อีกครั้ง

​“​เช้านี้​คุณ​เห​นีย​นรีบ​ร้อน​ออก​ไป​ ​ตอนบ่าย​กับ​ตอนเย็น​ก็​โทรมา​แล้ว​สอง​รอบ​ ​ถาม​ว่า​คุณหนู​เป็น​ยังไง​บ้าง​ ​พอได้​ยิน​ว่า​คุณหนู​ไม่เป็นไร​แล้วก็​ถึง​จะ​สบายใจ​”

​“​หม่าม​้า​รัก​เสี่ยว​ลิ่ว​ลิ่ว​ที่สุด​เลย​ ​ยัง​จุ๊บ​ๆ​เสี่ยว​ลิ่ว​ลิ่ว​ใน​โทรศัพท์​ด้วย​!​”​ ​เจ้า​ก้อน​ข้าวเหนียว​น้อย​ที่​กำลัง​ดื่ม​นม​ถู​ตัว​อยู่​ใน​อ้อมแขน​อวี​๋​เยว​่​หาน​ ​ยก​หน้า​ขึ้น​พร้อมกับ​ยิ้ม​ตาหยี

​ดวงตา​และ​คิ้ว​ที่​โค้ง​เหมือน​เห​นียน​เสี่ยว​มู่​สุด​ๆ

​เมื่อ​อวี​๋​เยว​่​หาน​มอง​ก็​ยิ่ง​เสียใจ

ตอนที่​ ​828​ ​ผม​กำลัง​รอคุณ​อยู่​!​

​เหมือน​มี​อุ้งเท้า​แมว​มา​ข่วน​ที่​หัวใจ​ ​อยาก​เจอ​เธอ​ ​คิดถึง​มาก

​อวี​๋​เยว​่​หาน​เลื่อน​สายตา​ไป​ที่​เจ้า​ก้อน​ข้าวเหนียว​น้อย​พลาง​เอื้อมมือ​แตะ​หน้าผาก​ ​“​ยัง​ไม่สบาย​อยู่​ไหม​?​”

​เสี่ยว​ลิ่ว​ลิ่ว​ ​“​นิดหน่อย​ ​คุณ​ลุง​หมอบ​อก​ว่า​หนู​หาย​ดี​แล้ว​”

​อวี​๋​เยว​่​หาน​ ​“​แค่​ไข้​ทุเลา​ลง​เอง​ ​ถ้า​เผลอไป​โดน​ความ​เย็น​เข้า​จะ​ยิ่ง​หนัก​เข้าไป​อีก​ ​เวลา​หนู​หลับ​ก็​ชอบ​เตะ​ผ้าห่ม​ ​ถ้า​แม่​หนู​อยู่​ด้วย​จะ​ได้​กอด​หนู​นอน​”

​อวี​๋​เยว​่​หาน​ชะงัก​ไป​สักพัก​แล้ว​ถาม​ใหม่

​“​ยัง​ไม่สบาย​อยู่​ไหม​?​”

​“​ไม่ใช่​แค่นิด​หน่อย​ ​เสี่ยว​ลิ่ว​ลิ่ว​อยาก​นอน​กับ​หม่าม​้า​!​”​ ​เจ้า​ก้อน​ข้าวเหนียว​น้อย​ที่​เพิ่ง​ถือ​นม​อย่าง​เอร็ดอร่อย​ทำตา​ละห้อย​เพื่อ​คิด​จะ​ติด​หนึบ​อยู่​บน​ตัว​อวี​๋​เยว​่​หาน​ด้วย​ความ​ออดอ้อน

​อวี​๋​เยว​่​หาน​กระแอม​ใน​ลำคอ​และ​พูด​อย่างเปิดเผย​ ​“​หนู​โต​แล้ว​ ​คิด​ยังไง​ก็​ไป​พูด​กับ​แม่​ของ​หนู​เอง​”​

​ขณะที่​พูด​ก็​ส่งสัญญาณ​ให้​พ่อบ้าน​โทรศัพท์​หา​เห​นียน​เสี่ยว​มู่

​ระหว่าง​ที่​กำลัง​ต่อ​สาย​ ​พ่อบ้าน​ก็​เปิดส​ปีก​เกอร์​โฟน

​เขามอ​งคุณ​ชาย​ตัวเอง​เปิด​โหม​ดรา​ชานัก​แสดง​ ​แสร้ง​เอนกาย​ลง​บน​โซฟา​อย่าง​ไม่ใส่ใจ​และ​ฟัง​เสี่ยว​ลิ่ว​ลิ่ว​บอกว่า​คิดถึง​หม่าม​้า​ ​คิดถึง​จน​นอนไม่หลับ​ทางโทร​ศัพท์​อย่าง​เงียบๆ

​เสียง​ออดอ้อน​ยัง​พูด​ประโยค​ท่า​ไม้ตาย​ว่า​ ​:​ ​คุณ​ลุง​หมอบ​อก​ว่า​ถ้า​หม่าม​้า​กอด​เสี่ยว​ลิ่ว​ลิ่ว​นอน​ ​เสี่ยว​ลิ่ว​ลิ่ว​จะ​ไม่​ป่วย​!

​“​เสี่ยว​ลิ่ว​ลิ่ว​เด็กดี​ ​หนู​ไป​นอน​ที่​เตียง​ก่อน​ ​ตอนนี้​แม่​กำลัง​ไปหา​หนู​”

​พอได้​ยิน​ประโยค​นี้​ ​สอง​พ่อ​ลูก​ที่นั่ง​บน​โซฟา​ก็​ยิ้ม​ออกมา​ด้วย​ความพึงพอใจ​ในเวลาเดียวกัน

​วางโทรศัพท์​อย่าง​มีความสุข

​เสี่ยว​ลิ่ว​ลิ่ว​ดื่ม​นม​เสร็จ​แล้วก็​กอด​ตุ๊กตา​ลูก​หมู​ของ​ตัวเอง​เตรียม​จะ​กลับ​ห้อง

​พอ​วิ่ง​ไป​ได้​สอง​ก้าว​ ​อวี​๋​เยว​่​หาน​ก็​จับ​คอเสื้อ​เธอ​แล้ว​ยกขึ้น​พา​เดิน​ไป​ชั้นบน

​“​เสี่ยว​ลิ่ว​ลิ่ว​ ​หนู​ลืม​ไป​แล้ว​เหรอ​ ​วันนี้​หนู​บอกว่า​จะ​นอน​กับ​ปะป​๊า​”

​เสี่ยว​ลิ่ว​ลิ่ว​ ​“​?​ ​?​ ​?​”

​พ่อบ้าน​ปิดหน้า​ไม่​อยาก​มอง

​เห​นียน​เสี่ยว​มู่​มาถึง​คฤหาสน์​ตระกูล​อวี​๋​ช้า​ไป​หน่อย

​พอ​เข้ามา​บรรยากาศ​รอบ​ๆ​ก็​เงียบสงัด

​เธอ​เบา​ฝีเท้า​โดยไม่รู้ตัว​เพื่อ​เดิน​ไป​ใน​ห้อง​เสี่ยว​ลิ่ว​ลิ่ว

​เมื่อ​ผลัก​ประตูเข้า​ไป​กลับ​พบ​ว่า​ใน​ห้อง​มี​แต่​ความว่างเปล่า​ ​ไม่มี​คน​อยู่​เลย

​หลังจาก​ลังเล​สักพัก​ ​คิด​อะไร​บางอย่าง​ได้​ก็​เงยหน้า​ไป​ชั้นบน

​เมื่อคืน​ยุ่ง​อยู่​กับ​การ​ดูแล​เสี่ยว​ลิ่ว​ลิ่ว​ ​เธอ​จึง​ยัง​ไม่ได้​พูด​กับ​อวี​๋​เยว​่​หาน​สัก​ประโยค

​ขณะที่​กำลัง​คิดถึง​เขา​จน​นอนไม่หลับ​ ​ไม่​คิด​เลย​ว่า​เสี่ยว​ลิ่ว​ลิ่ว​ก็​โทรมา​หา​เธอ​กะทันหัน

​เธอ​สามารถ​ปฏิเสธ​คน​ทั้งโลก​ได้​ ​แต่​มี​เพียง​ลูก​ตัวเอง​เท่านั้น​ที่​ไม่​สามารถ​ปฏิเสธ​ได้

​ระหว่าง​เดินทาง​มา​ ​ยัง​คิดถึง​ขนาด​ว่า​ตอนที่​ดูแล​เสี่ยว​ลิ่ว​ลิ่ว​ ​ได้​เห็น​เขา​สัก​แวบ​ก็​ยังดี

​แต่​พอ​มายื​นอยู​่​ใน​คฤหาสน์​ตระกูล​อวี​๋​จริงๆ​ ​เธอ​ก็​เกิด​ขี้ขลาด​ขึ้น​มา​เล็กน้อย

​อวี​๋​เยว​่​หาน​จะ​คิด​ว่า​เธอ​ใช้​เสี่ยว​ลิ่ว​ลิ่ว​มา​เป็น​ข้ออ้าง​ไหม​นะ​?

​ขณะที่​กำลัง​ลังเล​ว่า​จะเข้า​ไป​ใน​ห้อง​ดี​หรือไม่​ ​พ่อบ้าน​ที่​เฝ้า​อยู่​หน้า​ประตู​ก็​เดิน​มา​เห็น​เธอ​ก่อน

​“​คุณ​เห​นีย​นมา​แล้ว​ ​คุณหนู​เอาแต่​รอคุณ​แน่ะ​”​ ​พ่อบ้าน​พูด​พร้อมกับ​เปิด​ประตู​ให้​เธอ​ด้วย​ความเคารพ

​เห​นียน​เสี่ยว​มู่​เดิน​เข้าไป​โดยไม่รู้ตัว

​เข้ามา​ใน​ห้อง​ที่​มีแสง​ไฟ​สลัว​หน่อย​ๆ

​เธอ​ไม่ได้​ยิน​เสียงพูด​ ​จึง​เดิน​ย่อง​เข้าไป​ที่​ข้าง​เตียง​ตาม​สัญชาตญาณ

​ลอง​เรียก​ ​“​เสี่ยว​ลิ่ว​ลิ่ว​?​”

​ไม่มี​คน​ตอบ

​น่าจะ​หลับ​ไป​แล้ว

​ก็​จริง​ ​ระยะทาง​ที่​เธอ​เดินทาง​มา​ไม่ใช่​ใกล้​ๆ​ ​พอ​เด็ก​ง่วงนอน​ก็​หลับ​เร็ว​อยู่​แล้ว

​อวี​๋​เยว​่​หาน​ล่ะ​?

​เขา​ก็​หลับ​ไป​แล้ว​?

​เห​นียน​เสี่ยว​มู่​โล่งอก​พลาง​เดิน​ไป​ที่​ข้าง​เตียง​เพื่อ​เตรียม​จะ​นอน​ข้างๆ​เสี่ยว​ลิ่ว​ลิ่ว

​ขณะที่​กำลังจะ​นอนลง​ ​ทันใดนั้น​ก็​ร่าง​อุ่นๆ​ก็​เข้ามา​ใกล้​เธอ​ ​แขน​แกร่ง​ทั้งสอง​ข้าง​โอบ​เธอ​ไว้​ใน​อ้อมกอด​!

​“​อวี​๋​เยว​่​หาน​…​”

หวานรักจับหัวใจท่านประธาน

หวานรักจับหัวใจท่านประธาน

หวานรักจับหัวใจท่านประธาน
อวี๋เยว่หาน หนุ่มหล่อดีกรีประธานบริษัทอนาคตไกลที่จู่ๆ ก็ค้นพบว่าตัวเองมีลูกโดยไม่รู้ตัวแถมไม่รู้ว่าใครเป็นแม่เด็ก ทั้งผลตรวจดีเอ็นเอก็ดันตรงกับเขาเสียด้วย นี่มันเรื่องอะไรกันเนี่ย แม้ว่าจะไม่รู้ที่มาของเด็กน้อยแต่อาจเป็นเพราะสายสัมพันธ์อะไรบางอย่างทำให้เขาตัดสินใจเลี้ยงดูเด็กคนนี้ จนกระทั่งวันหนึ่งที่ลูกสาวของเขาบาดเจ็บจนบังเอิญได้รับความช่วยเหลือจาก เหนียนเสี่ยวมู่ หลังจากนั้น เสี่ยวลิ่วลิ่ว ก็ติดเธอแจ หญิงสาวอ้างตัวว่าเป็นพยาบาลรับจ้างเขาจึงจ้างเธอไว้ แต่เบื้องหลังของเธอกลับลึกลับและมีความสามารถเกินกว่าพยาบาลทั่วๆ ไป เรื่องนี้เขาจะต้องหาทางพิสูจน์ความจริงให้ได้

Comment

Options

not work with dark mode
Reset