“…..”
หลังฟังคำตอบอาจารย์ ชั้นได้แค่มองหน้าเธอส่วนสายตาอ้อนวอน อาจารย์หัวเราะขื่นๆเอ่ยปาก
“อย่าทำหน้าแบบนั้นสิ เธอเองที่อยู่กับอาโอยางิก็น่าจะรู้ดีนะว่าเขาเป็นพวกไม่ธรรมดา”
“…วันนี้เองเขาก็ยังรับบทเป็นตัวร้ายของห้องเหมือนเดิมค่ะ
“งั้นเหรอ เด็กนั่นเป็นผู้ชายแบบนั้นแหละ เพื่อให้คนรอบข้างมีความสุข จะรับบทตัวร้ายเขาก็ไม่เกี่ยงงอนใดๆ แต่เพราะเหตุนี้ จะให้อาจารย์เอ่ยเรื่องของเขา ก็เหมือนไปสอดมือไม่เข้าเรื่องแล้วเธอคิดว่าเขาจะรู้สึกยังไงล่ะ”
คำพูดของอาจารย์ยิ่งฟังยิ่งสร้างควาสงสัยให้ชั้นว่า อดีตอาโอยางิมันเกิดอะไรขึ้นกันแน่
“แต่ก็นะ ตอนนี้ถึงเธอถามอาโอยางิก็เปล่าประโยชน์ แต่ว่าถ้าเธอเปลี่ยนแนวคิดเขาได้ ถึงตอนนั้นค่อยถามเขาก็ไม่สาย จริงมั้ย”
อาจารย์ฮานาซ่ากล่าวเพิ่ม และไม่รู้ชั้นคิดไปเองรึเปล่า แต่แววตาอาจารย์เหมือนคาดหวังว่าชั้นนี่แหละคือคนเปลี่ยนเขาได้
“ชาร์ล็อต การที่เธอมาถามชั้นเรื่องการ์ตูนที่เด็กนั่นชื่นชอบ แปลว่าเธอเองกำลังถูกใจเขาอยู่ใช่มั้ยล่ะ”
“….”
อาจารย์ฮานาซาว่าส่งรอยยิ้ม ท่าทางเธอตอนนี้ราวกับว่าสนุกที่ได้แหย่ชั้น แน่นอนว่าจากคำพูดของอาจารย์ทำให้ชั้นรู้สึกวูบวาบไปหมด ไม่ได้ร้อนแค่หน้านะ แต่ทั้งตัวเลย
“อืม ชัวร์แล้วล่ะ หน้าแดงแบบนี้ยิ่งดูน่ารักขึ้นเป็นกอง”
“ม..ไม่ใช่สักหน่อยค่ะ หนูไม่ได้ตั้งใจอยากรู้เรื่องเขาเป็นพิเศษ…ก็แค่ว่าเขาเล่นกับน้องสาวหนูอย่างอ่อนโยนทุกวัน หนูก็แค่มองว่าเขาเป็นคนใจดีมากเท่านั้นเอง”
“โห เล่นทุกวันเลยเหรอ แสดงว่าถ้าไม่ใช่เธอไปอยู่ห้องเขาทุกวัน ก็แปลว่าเด็กนั่นมาอยู่ห้องเธอทุกวันเลยรึ อื่้ม ไม่ธรรมดาจริง เหนือกว่าที่ชั้นคิดไปไกลเลยนะเนี่ย”
“ง่า….!ก็..ราวๆนั้นค่ะ”
“เข้าใจละ อาจารย์เป็นกำลังใจให้ พยายามเข้านะ”
“อาจารย์เข้าใจผิดหมดแล้วนะคะ!”
“ชาร์ล็อต ตะกี้ก็เตือนไปแล้วนะ ที่นี่ห้องพักครู อย่าส่งเสียงดังสิ”
อาจารย์ส่งยิ้มเยาะให้ ใช้สันมือเคาะหน้าผากชั้นเบาๆ
อาจารย์แกสนุกอยู่คนเดียวเลยนี่นา
“เอาน่า แต่ชั้นพูดจากใจจริงนะ ชั้นดีใจมากที่เห็นพวกเธอสองคนสนิทกันดี”
“สนุกเหมือนได้เล่นของเล่นชิ้นใหม่รึไงคะ”
“โห รู้ศัพท์ญี่ปุ่นเอาเรื่องนะเนี่ย พูดได้ขนาดนี้เลยรึ…แต่อาจารย์ย้ำอีกครั้งนะว่าอาจารย์จริงจังมาก เจ้าเด็กนั่นหากไปเทียบความคิดอ่านกับคนอื่นถือว่าเป็นผู้ใหญ่เกินวัยมาก แต่คนที่เป็นแบบนี้จำเป็นต้องมีใครสักคนคอยเกื้อหนุน ฉะนั้นการที่เธอเป็นพลังให้เด็กนั่นได้ อาจารย์ถึงดีใจมาก”
“ชั้นเป็นพลังให้เขาได้เหรอคะ”
“อาจารย์ไม่ได้คาดหวังให้เธอใช้ความรู้เกื้อหนุนเขา แค่เธอเป็นเพื่อนเขา เป็นคู่ปรึกษาให้เขา แค่นี้ก็เหลือเฟือแล้ว แต่แน่นอนว่า หากเธออยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ไปมากกว่านั้นก็เป็นเรื่องที่ดีด้วย”
“งั้นเหรอคะ ถ้างั้นอาจารย์ไม่ต้องห่วงค่ะ อาโอยางิคุงเป็นคนที่มหัศจรรย์มาก หากความสัมพันธ์ชั้นกับเขาดีขึ้นเรื่อยๆนั่นเป็นเรื่องที่ต้องการอยู่แล้วค่ะ”
**
จบ ch 4-10จ้า
**ตอนนี้มีน้อยเพราะเมาครับ อย่าว่ากันครับ
*** เหมือนระบบเนโกะโพสไม่ให้โพสเลข4-10 มันดีดเป็น4-1เลย เลยต้องทำเปนเลข5แทนนะครับ
หมายเหตุ อยากอ่านไวกว่าใครนิดหนึ่ง คลิกติดตามเพจผู้แปลได้ตรงนี้เลยจ้า kurakon
