เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) – ตอนที่ 202 ไปพบ Bill Gates ที่ประเทศญี่ปุ่น

เย่เฉินและฉินหงเหยียนจับจูงมือกันไปเอนตัวลงบนโซฟาที่แสนบายตรง ‘บริเวณจุดชมวิวทรงสามเหลี่ยม’

ที่นี่คือจุดชมวิว ไม่ใช่ที่พักผ่อนดังนั้นจึงไม่มีเตียง แต่ฉินหงเหยียนชอบวิวตรงนี้ บวกกับทั้งสองคนดื่มสุราไปไม่น้อย ก็ไม่สนใจว่าตัวเองจะนอนที่ไหน

ตอนนี้ต่อให้นอนบนพื้นก็ยังสามารถนอนหลับลึกกันได้อยู่ดี

ฉินหงเหยียนเอนตัวลงอย่างสบาย มองแม่น้ำหวงผู่ผ่านนอกหน้าต่างอย่างเพลินเพลิน

“ถ้าหากว่าตอนนี้เป็นทะเลก็คงดี ถ้าได้นอนดูวิวที่นี่จะต้องรู้สึกสบายมากแน่ๆ!”

แม่น้ำหวงผู่เล็กๆ ไม่อาจเปรียบเทียบกับมหาสมุทรได้อยู่แล้ว มหาสมุทรสีเขียวมรกตที่เวิ้งว้างไร้ขอบเขต ถึงจะคู่ควรกับเรือสำราญหรูหราที่สุดในโลกใบนี้!

เย่เฉินยิ้มบางๆ ไม่พูดไม่จา จูบหน้าผากฉินหงเหยียนแล้วกล่าว “นอนเถอะครับ ที่รัก”

“อืม” ฉินหงเหยียนจับมือเย่เฉินแล้วเข้าสู่ห้วงนิทราอย่างรวดเร็ว

……

7 โมงเช้าวันต่อมา

ฉินหงเหยียนถูกแสงแดดจากนอกหน้าต่างปลุกจากห้วงนิทรา ที่นี่คือจุดชมวิว ทั้งสามด้านจึงเป็นหน้าต่างกระจก ไม่มีอะไรบดบังวิสัยทัศน์ได้เลย แสงสว่างจึงสามารถลอดเข้ามาได้เต็มที่

ฉินหงเหยียนค่อยๆ เปิดเปลือกตา ในวินาทีที่หล่อนแหงนหน้าขึ้นมามองไปที่นอกหน้าต่างนั้นเอง ทันใดนั้นเองฉินหงเหยียนก็ตกใจจนกระโดดขึ้นมา!

“กรี๊ด!! ทะเล! นี่มันทะเลนี่นา!”

ฉินหงเหยียนเดินเท้าเปล่า และตบกระจกเหมือนเด็กเล็กไม่หยุด แล้วชี้มหาสมุทรที่เวิ้งว้างไร้ขอบเขตด้านนอกให้เย่เฉินดู

ภาพที่เห็นตรงหน้านี้งดงามมากจริงๆ!

มหาสมุทรเวิ้งว้างไร้ขอบเขต ทะเลท้องฟ้าเป็นสีเดียวกัน ส่วนฉินหงเหยียนและเย่เฉินกำลังนั่งชมวิวทิวทัศน์ที่งดงามตรงหน้าในเรือสำราญที่หรูหราอย่างเหลือเกิน

เมื่อวานฉินหงเหยียนยังเสียดายที่วิวสองฝั่งของแม่น้ำหวงผู่สวยไม่พอ อยากจะนั่งเรือชมมหาสมุทรต่อเสียหน่อย

ในฐานะที่เป็นแฟนของฉินหงเหยียน เย่เฉินจะไม่ตามใจหญิงสาวได้อย่างไร!

เมื่อคืนหลังจากที่ฉินหงเหยียนหลับไปแล้ว เย่เฉินก็ไปพบกัปตันเรือ บอกเขาขับเรือออกจากแม่น้ำหวงผู่ไปมหาสมุทร!

ฉินหงเหยียนถามอย่างตื่นเต้น “พวกเราน่าจะอยู่ที่แม่น้ำหวงผู่ไม่ใช่หรอ? นี่เราอยู่ที่ไหนกัน?”

เย่เฉินระบายยิ้มน้อยๆ “ตอนนี้เราไม่ได้อยู่ในประเทศแล้วครับ”

“อะไรนะคะ? เราออกนอกประเทศกันมาแล้วเหรอ? แล้วเราจะไปไหนกันคะ?”

ฉินหงเหยียนตกตะลึง แค่นอนไปงีบเดียวเอง พอลืมตาตื่นตัวเองก็โผล่ออกนอกประเทศแล้ว แถมยังได้เห็นทะเลที่ตนเองชอบหนักหนา!

แฟนอย่างเย่เฉินออกจะโรแมนติกเกินไปแล้วล่ะมั้ง?

เย่เฉินตอบ “คุณอยากเห็นทะเลมากเลยไม่ใช่เหรอครับ? ผมก็เลยให้กัปตันขับกลับมาที่ประเทศญี่ปุ่น เดี๋ยวพวกเรากลับไปส่งเรือคืนให้ Bill Gates ด้วยกัน คุณจะได้ดูวิวทะเลให้เต็มที่ แล้วจะได้ทำความรู้จักกับคนบ้านนั้นด้วย”

ฉินหงเหยียนดีใจจนจะร้องไห้ออกมา!

หล่อนโถมตัวเข้าอ้อมกอดชายหนุ่มแล้วหอบเขาฟอดใหญ่ “ขอบคุณนะคะ ที่รัก!”

ในวินาทีนี้ หล่อนรู้สึกว่าเป็นแฟนเย่เฉินนี่มีความสุขจริงๆ!

ก่อนนี้เย่เฉินถังแตก แถมยังโดนขับออกจากตระกูล ไม่ได้มีเงินทองอะไร หญิงสาวเองก็ไม่เคยเรียกร้องให้เย่เฉินทำเรื่องเซอร์ไพร์สอะไรตนเอง

ฉินหงเหยียนก็ไม่ได้โอดครวญอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้ ทว่าเอาแต่สรรหาทุกวิถีทางเอาอกเอาใจให้เย่เฉินสบายใจ

แต่ผู้หญิงคนไหนจะไม่ชอบถูกดูแลบ้างล่ะ?

เย่เฉินสางผมยาวสลวยของฉินหงเหยียน อันที่จริงแล้วเขามาที่ประเทศญี่ปุ่น ไม่ได้ทำไปเพื่อให้ฉินหงเหยียนได้เห็นทะเลเพียงอย่างเดียวเท่านั้น

หลังจากที่คุยกับสวี่ฉู่หมิงเมื่อคืนนี้แล้ว เขาก็ตระหนักถึงปัญหาในเรื่องการแต่งงานของคนรุ่นใหม่ในประเทศ เป็นปัญหาของตรรกะในการมองโลกของผู้หญิงที่บิดเบี้ยวไปอย่างมาก อีกทั้งยังอาจจะมีแนวโน้มจะแย่ลงไปทุกที!

เขาอยากจะทำประโยชน์สักเล็กน้อยต่อประเทศนี้ เพื่อช่วยเหลือให้คนทั่วๆ ไปจะได้มีภรรยากับเขาสักที

มีแค่การสร้างครอบครัวให้มั่นคง สังคมนี้ถึงจะสงบสุข

มิฉะนั้นถ้าหากว่ามีคนกลุ่มใหญ่ในสังคมหาภรรยาไม่ได้ หรือไม่ก็ผู้ชายที่ถูกภรรยาสวมเขาล่ะก็ คงจะเกิดเรื่องทำร้ายร่างกาย ทะเลาะวิวาทไม่หยุดหย่อน และอาจจะถึงขั้นส่งผลเสียต่อภาพรวมของประเทศด้วยซ้ำ!

คืนวานเขาโทรหาน้องสาวคนที่สี่ บริษัทของน้องสาวเขาได้เริ่มคุยเรื่องซื้อบริษัทไป๋ลี่แล้ว คาดว่าน่าจะสักอีกสองวันน้องสาวของเขาก็จะกลายเป็นประธานคนใหม่ของบริษัทไป๋ลี่

พอถึงตอนนั้น เย่เฉินก็จะให้น้องสาวของเขาจ้างฉินหงเหยียนเป็นรองประธาน แล้วค่อยให้น้องสาวสั่งให้ฉินหงเหยียนหาพนักงานหญิงจากประเทศญี่ปุ่น และต้องเป็นพนักงานหญิงที่ยังไม่แต่งงาน ไปเป็นพนักงานในบริษัทขนส่งสินค้าในประเทศ

ฉินหงเหยียนไม่ได้เอนตัวอยู่ที่จุดชมวิวเท่านั้น หลังจากกินข้าวเช้าแล้วก็ไปรับลมที่ดาดฟ้าเรือ

ลมที่ดาดฟ้าพัดแรงมาก จนกระโปรงยาวของฉินหงเหยียนโดนลมพัดสะบัด ผมยาวสลวยนั้นก็เช่นกัน ทำให้หญิงสาวดูยิ่งงดงามมากกว่าเดิม

เย่เฉินกอดหญิงสาวจากด้านหลัง มือของเขากำราวตรงเรือเอาไว้ ชมทิวทัศน์ที่งดงามตรงหน้าหล่อนด้วยกัน

“ที่รัก เราจะถึงประเทศญี่ปุ่นเมื่อไหร่เหรอคะ?” ฉินหงเหยียนมองภาพตรงหน้าอย่างเผลอไผล

เรือลำนี้ทำความเร็วได้ 17 นอตซึ่งเท่ากับ 31 กม. โดยมีเป้าหมายอยู่ที่โตเกียว ต้องใช้เวลาอย่างน้อยๆ สองวัน

“สองวันครับ ยังไงเสียตอนนี้คุณก็ไม่ต้องไปทำงานถือเสียว่าพักผ่อนแล้วกัน” เย่เฉินกล่าว

“อืมๆ”

ฉินหงเหยียนอยากจะไปเที่ยวกับแฟนหนุ่มนานแล้ว

……

สองวันต่อมา

เรือสำราญมาถึงโตเกียว ก็เป็นวันที่ 1 เดือนสิงหาคมแล้ว อีกห้าวันก็จะเป็นการแข่งขันโอลิมปิกที่จัดขึ้นในทุก 4 ปี

“หงเหยียน พวกเราอยู่นี่หลายๆ วันดูแข่งโอลิมปิกกันก่อนแล้วกลับดีไหมครับ?”

เย่เฉินเตรียมจะขนสัมภาระลงจากเรือ

ตอนที่ฉินหงเหยียนหลับในเรือคืนแรก เขาแอบกลับไปที่วิลล่า แล้วเอาพาสปอร์ต เสื้อผ้ารวมไปถึงของใช้ในชีวิตประจำวันขนมาบนเรือ

ฉินหงเหยีนดูโทรศัพท์มือถือ “อื้ม ได้สิคะ ฉันยังไม่เคยดูการแข่งโอลิมปิกจริงๆ เลยล่ะค่ะ”

และในเวลานี้เอง มือถือของฉินหงเหยียนก็มีข้อความส่งเข้ามา

“หญิงสาวผู้เกิดหลังปี 95 เป็นประธานคนใหม่ของบริษัทไป๋ลี่!”

ฉินหงเหยียนตกตะลึง เด็กผู้หญิงสมัยนี้เก่งขนาดนี้เลยหรอ?

หล่อนยังคิดว่าตนเองเป็นประธานบริษัทที่เข้าตลาดหลักทรัพย์ที่อายุน้อยที่สุดเสียอีก!

ฉินหงเหยียนก็กดเข้าไปในหัวข้อข่าวนั้นด้วยความประหลาดใจ แล้วอ่านให้เย่เฉินฟัง “เย่เฉิน มีเด็กผู้หญิงที่เกิดหลังปี 95 เหมือนจะอายุน้อยกว่าคุณปีเดียวชื่ออัยฉี เป็นประธานบริษัทไป๋ลี่เอ็กซ์เพรส!”

“เหรอครับ?”

เย่เฉินเองรู้เรื่องนี้นานแล้ว อัยฉีที่ว่าคนนี้ก็คือน้องสาวคนที่สี่ของเขา หล่อนชื่อเย่อัยฉี เพียงแต่ว่าพวกเขาจงใจไม่เปิดเผยนามสกุลเท่านั้นเอง

เย่เฉินถาม “ก่อนนี้คุณเคยสมัครงานที่ไป๋ลี่ไม่ใช่หรอ? ไม่งั้นลองไปสัมภาษณ์อีกรอบสิ”

ฉินหงเหยียนคิดถึงเหอเวินเจี้ยนที่ตามตอแยตนเองก็ส่ายหน้า “ช่างเถอะค่ะ ฉันไปสมัครที่อื่นดีกว่า”

“ทำไมล่ะครับ?” เย่เฉินประหลาดใจ แผนการของเขาคือมอบบริษัทไป๋ลี่เอ็กซ์เพรสลี่ให้ฉินหงเหยียน หล่อนจะไม่ไปที่นั่นได้ยังไง?

และในเวลานี้เอง ลูกเรือก็เคาะประตูแล้วเดินเข้ามาา “คุณเย่ คุณฉินครับ ลงเรือได้แล้วครับ คุณ Gates รอรับพวกคุณอยู่ด้านนอก”

“สวรรค์ คุณ Gates มาแล้วเหรอ?”

ฉินหงเหยียนตื่นเต้นอย่างยิ่ง ตอนนี้หล่อนมาถึงประเทศญี่ปุ่นแล้ว

ฉินหงเหยียนและเย่เฉินก็ไม่รีรอ รีบร้อนลงจากเรือ และเป็นไปอย่างที่คิดทันทีที่เดินลงมาจากเรือ ก็เห็นบุคคใหญ่โตที่มักจะปรากฏตัวในข่าวบ่อยๆ

เศรษฐีที่ร่ำรวยที่สุดในโลก ผู้สร้างไมโครซอฟท์ Bill Gates

“คริสไม่เจอกันตั้งนาน!”

Bill Gates เดินเข้ามากอดเย่เฉินอย่างสนิทสนม

“ไม่เจอกันตั้งนาน คุณ Bill Gates ผมขอแนะนำให้คุณรู้จักฉินหงเหยียน แฟนของผมนะครับ” เย่เฉินกล่าวแนะนำหญิงสาวกับ Bill Gates

“คุณฉิน ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ”

Bill Gates เดินไปหาฉินหงเหยียน แถมยังทักทายหญิงสาวตามสไตล์อเมริกันที่ใช้ใบหน้าแนบกัน!

เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?)

เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?)

เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?)
Score 6.8
Status: Ongoing
อ่านนิยาย เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) หลังจากถูกครอบครัวของภรรยาโขกสับมาตลอดสามปีของการแต่งงาน ในที่สุดก็ถึงเวลาที่เขาจะเอาคืน! เย่เฉินชายหนุ่มที่เป็นลูกหลานตระกูลมหาเศรษฐีที่ลึกลับระดับโลก คุณปู่ของเขามักจะส่งเขาไปทำภารกิจต่างๆ โดยครั้งนี้ก็เช่นกัน ปู่ส่งเขาไปแต่งงานกับหวังเจียเหยา สาวสวยเบอร์หนึ่งของเมืองอวิ๋นโจว โดยปิดบังฐานะที่แท้จริงของเขาเอาไว้ไม่ให้สาวเจ้าได้รู้ เขาจึงต้องตกอยู่ในสภาพของเขยที่แต่งเข้า โดนคนในบ้านผู้หญิงดูถูก มิหนำซ้ำในวันที่เขากำลังจะไปสารภาพความจริง ก็ดันไปเห็นภรรยาที่รักกับชายชู้ แถมยังชักชวนคนมากมายให้ตัดทางทำมาหากินของเขา ด้วยเหตุนั้น เย่เฉินจึงเริ่มลงมือล้างแค้นพวกเขาทุกคน

Comment

Options

not work with dark mode
Reset