ผู้หญิงในประเทศนี้ชอบผู้ชายตัวสูง อย่างหลิ่วอวี่เจ๋อที่สูงถึง 185 ซม. ต่อให้หน้าตาน่าเกลียดแต่ถ้าเขาแต่งตัวเป็น เดินไปบนถนนก็จะต้องมีผู้หญิงชมว่าเขาหล่ออยู่ดี
นับประสาอะไรกับหลิ่วอวี่เจ๋อที่หน้าตาอยู่ในระดับดารา ผู้หญิงทั่วๆ ไปเห็นเข้าย่อมต้านทานเสน่ห์เขาไม่ไหว
ดังนั้นก่อนหน้าหวังเจียเหยาแล้ว หลิ่วอวี่เจ๋อไม่ต้องลดตัวลงไปไล่ตามจีบใครอยู่แล้ว นับประสาอะไรกับสาวๆ อาชีพแอร์โฮสเตสอย่างฉินเสี่ยวตั่ว เขายิ่งไม่จำเป็นต้องไปทุ่มเทพยายามตามจีบด้วยซ้ำไป
เพราะแค่พวกแอร์โฮสเตสเห็นเขาก็ขอวีแชทเขา สรรหาของขวัญสารพัดมาให้เขาเพื่อนัดเจอเขา อาจจะหนักถึงขนาดที่ว่าเงินเปิดโรงแรมก็เป็นเงินผู้หญิงด้วยซ้ำไป
ผู้ชายในประเทศไม่มีทางล่วงรู้ได้เลยว่าผู้หญิงในประเทศนี้จะนอบน้อมและพยายามเข้าหาผู้ชายที่ร่ำรวยมากขนาดไหน
พวกเขายอมจะเลียแข้งเลียขาคนร่ำรวย แต่ไม่ยอมที่จะไปมีความรักกับผู้ชายธรรมดา
ต่อให้มีแฟนก็เถอะ แต่ยามอยู่กับแฟนแล้วก็คาดหวังว่าอีกฝ่ายจะปฏิบัติต่อตนเองเหมือนเป็นเจ้าหญิง หากว่าอีกฝ่ายทำอะไรให้หล่อนไม่พอใจแม้แต่เพียงนิดเดียว หล่อนพร้อมจะตีตราฝ่ายชายว่าเป็นคนเจ้าชู้
นี่คือเหตุว่าทำไมเย่เฉินถึงต้องทุ่มทุนจำนวนมหาศาล เพื่อดึงผู้หญิงต่างชาติให้เข้ามาทำงานในประเทศ ซึ่งตอนนี้ดูไปแล้วน่าจะเห็นผล
หลังจากหลิ่วอวี่เจ๋อนั่งลงบนเก้าอี้ ฉินเสี่ยวตั่วรีบเดินมาถามเขาอย่างรวดเร็ว “คุณจะดื่มอะไรดีคะ?”
หลิ่วอวี่เจ๋อมองดูฉินเสี่ยวตั่วลอบกล่าวในใจ “หน้าตาดีมากจริงๆ ด้วย บุคลิกดีจริงๆ ไม่เหมือนผู้หญิงธรรมดาทั่วไป มิน่าล่ะพวกข่ายจื่อถึงได้ล้มเหลวกันหมด”
หลิ่วอวี่เจ๋อกล่าวพลางหัวเราะ “กาแฟครับ”
“ค้ะ คุณผู้ชาย กาแฟค่ะ”
ฉินเสี่ยวตั่วส่งกาแฟให้หลิ่วอวี่เจ๋อ แล้วหลิ่วอวี่เจ๋อก็กล่าวขอบคุณหญิงสาว
นี่เป็นครั้งแรกที่ทั้งสองคนเจอหน้ากัน เดิมหลิ่วอวี่เจ๋อสามารถจงใจทำกาแฟหกใส่หล่อนได้ เพื่อจะอาศัยโอกาสนี้ทำความรู้จักกับหล่อน
ทว่าหลิ่วอวี่เจ๋อไม่ได้อยากแสดงละครกากๆ แบบนี้ เขาคิดเอาไว้นานแล้วว่าจะเรียกร้องความสนใจของฉินเสี่ยวตั่วยังไง
บินไปนิวยอร์คต้องใช้เวลาถึง 15 ชั่วโมง เป็นระยะเวลาที่นานมาก ดังนั้นพอถึงตอนกลางคืน หลิ่วอวี่เจ๋อจึงแสร้งทำเป็นนอนหลับ
นอนไปได้ประมาณ 2 ชั่วโมง จู่ๆ หลิ่วอวี่เจ๋อก็ร้องออกมาเสียงดัง!
“พ่อครับ! แม่ครับ!”
พวกแอร์โฮสเตสได้ยินเข้าก็รีบร้อนเดินเข้ามา ทันทีที่เห็นว่าคนที่ละเมอขึ้นมาเป็นหนุ่มหล่อที่สุดในเครื่องบินเฟิร์สคลาส ก็ยิ่งสนใจกว่าเดิม
“คุณผู้ชายๆ เป็นอะไรไปคะ?”
หลิ่วอวี่เจ๋อยังคงปิดตาอยู่เหมือนว่ากำลังฝันร้าย
หลิ่วอวี่เจ๋อแสร้งทำเป็นสะดุ้งตื่นเมื่อได้ยินเสียงเรียกของพวกแอร์โฮสเตส ด้วยท่าทีตื่นกลัว
“คุณผู้ชายฝันร้ายเหรอคะ?” ฉินเสี่ยวตั่วถาม
หลิ่วอวี่เจ๋อหอบหายใจกล่าว “ผมฝันเห็นพ่อกับแม่”
ฉินเสี่ยวตั่วยิ้มอย่างมีมารยาท ทรุดตัวนั่งยองๆ ลงตรงหน้าหลิ่วอวี่เจ๋อแล้วกล่าว
“เดี๋ยวอีกไม่กี่ชั่วโมงพวกเราก็จะถึงนิวยอร์คแล้ว พ่อแม่ของคุณอยู่ที่นิวยอร์คหรือในประเทศล่ะคะ? ถ้าอยู่ที่นิวยอร์คล่ะก็อีกเดี๋ยวคุณก็จะได้ไปเจอพวกท่านแล้วค่ะ แต่ถ้าอยู่ในประเทศล่ะก็คุณลงเครื่องแล้วก็โทรหาพวกท่านก็ได้นะคะ ได้ยินมาว่าตอนนี้นิวยอร์คปลอดภัยมากแล้วล่ะค่ะ พวกท่านจะได้สบายใจ”
หลิ่วอวี่เจ๋อมองฉินเสี่ยวตั่วที่กึ่งนั่งๆ ยองๆ อยู่ตรงหน้าตนเอง เขาชอบมุมนี้เพราะเดี๋ยวอีกไม่กี่ชั่วโมง เขาก็จะสามารถหลอกฉินเสี่ยวตั่วไปที่โรงแรมและจะได้มองหญิงสาวจากมุมนี้ได้!
ในใจเขามีความคิดสกปรกเกิดขึ้นมา ทว่าเขายังคทำท่าทางทุกข์ทนเสียใจ
“พวกเขา…ไม่ได้อยู่นิวยอร์ค และไม่ได้อยู่ในประเทศ พวกเขาไม่ได้อยู่…ที่ไหนสักแห่งบนโลกใบนี้ทั้งนั้นครับ”
หลิ่วอวี่เจ๋อกล่าวอย่างเศร้าสร้อย เพราะเขาบีบน้ำตาจริงๆ ให้ไหลออกมาไม่ได้ พวกเขาจึงทำได้เพียงใช้ฝ่ามือกุมใบหน้าตัวเอง เพื่อให้ดูทุกข์ทรมาน
นี่คือแผนของหลิ่วอวี่เจ๋อ เพราะเขารู้ว่าฉินหงเหยียนเสียพ่อแม่ไปนานแล้ว ดังนั้นเขาถึงได้จงใจทำท่าทีเหมือนว่าตนเองเป็นเหมือนหญิงสาวเพื่อให้อีกฝ่ายเห็นอกเห็นใจ และจะได้เข้าหาหญิงสาวได้ง่ายขึ้น
เมื่อได้ยินคำพูดของชายหนุ่มตรงหน้าแล้ว เหล่าแอร์โฮสเตสก็เม้มริมฝีปาก พวกหล่อนพอจะฟังออกว่าบิดามารดาของชายหนุ่มคนนี้คงจะไม่มีชีวิตอยู่แล้ว
ส่วนฉินเสี่ยวตั่วนั้นอินกับเรื่องนี้อย่างมาก!
เพราะว่าแอร์โฮสเตสคนอื่นๆ นั้นยังมีพ่อแม่อยู่กันครบ มีแค่หล่อนที่ไม่มีทั้งพ่อและแม่แล้ว
ฉินเสี่ยวตั่วมองหลิ่วอวี่เจ๋อที่มีท่าทีเศร้าสร้อย ก็อยากจะปลอบโยนเขา แต่ตนเองเป็นเพียงพนักงานให้บริการ หล่อนก็ไม่อาจจะพูดเรื่องของตนเองกับลูกค้าได้
“ขอโทษด้วยนะคะ”
ฉินหงเหยียนทำให้เขาพูดถึงเรื่องที่ไม่สบายใจ
“คุณดื่มน้ำก่อนเถอะค่ะ”
“ขอบคุณครับ”
หลิ่วอวี่เจ๋อสัมผัสมือที่ส่งมาของหญิงสาว แล้วแสร้งทำทางว้าวุ่นใจ ขณะที่มือไปแตะเข้ากับอีกฝ่าย
“อ้อ ขอโทษครับ”
หลิ่วอวี่เจ๋อรีบร้อนขอโทษหญิงสาว
ฉินเสี่ยวตั่วหัวเราะน้อยๆ รู้ว่าเขาเพิ่งจะฝันร้ายมาอารมณ์อาจจะไม่คงที่นัก โดยเจ้าหล่อนเองก็ไม่รู้สึกว่าเขาจงใจแต่อย่างใด
“ไม่เป็นไรค่ะ คุณผู้ชาย”
แต่ในใจหลิ่วอวี่เจ๋อกลับลิงโลด ที่เมื่อครู่ตนเองแตะเนื้อต้องตัวหญิงสาวเจ้าหล่อนยังไม่มีท่าทีไม่พอใจ ผลงานแบบนี้มากพอจะให้แปะเครื่องหมายยวงกลมสีแดงเข้มลงบนภาพในตู้ที่สนามกอล์ฟแล้ว
หลังจากนี้ระหว่างทางก่อนเครื่องบินจะร่อนลง ฉินเสี่ยวตั่วสนใจหลิ่วอวี่เจ๋ออย่างเห็นได้ชัด
ทว่าเมื่อเขาลงจากเครื่องบินก็ไม่ได้ขอวีแชทหญิงสาว แต่กลับโดนเพื่อนร่วมงานหญิงสาวขอวีแชทแทน
หลิ่วอวี่เจ๋อมีแผนการอื่นในใจ
เขารู้ว่าแอร์โฮสเตสพวกนี้จะอยู่ต่อที่นิวยอร์คอีกคืน หนำซ้ำพวกหล่อนก็จะไปช็อปปิ้งที่ Fifth Avenue แถวโรงแรม
เวลาผ่านไปสองชั่วโมง ตอนนี้ในประเทศน่าจะยังเป็นตอนเช้าตรู่ แต่ที่อเมริกายังเป็นตอนกลางวันอยู่
ฉินเสี่ยวตั่วและเพื่อนร่วมงานเดินออกมาจากโรงแรมมุ่งหน้าตรงไปที่ Fifth Avenue
สองข้างทางที่เดินผ่านมีนาฬิกาและกระเป๋าแบรนด์เนมวางขายเรียงราย
“ดูสิๆ กระเป๋า LV ราคา 100 ดอลลาร์ ไหนจะนาฬิกา Richard Mille ราคา 1000 หยวน”
ฉินเสี่ยวตั่วตกตะลึง “กระเป๋ากับนาฬิกาข้อมือของคุณเป็นของปลอมหรือเปล่า? ทำไมถูกแบบนี้?”
คนผิวสีที่ขายนาฬิกาข้อมือกล่าว “ของดีราคาถูกครับ กระเป๋าใบนี้ผมหิ้วออกมากจากช็อปเองกับมือ ไม่มีใบเสร็จนะ ถ้าอยากได้ก็ซื้อเอา”
ฉินเสี่ยวตั่วส่ายหน้ารู้สึกว่าของที่ไม่ได้มาจากในช็อปเองไม่เอาน่าจะดีกว่า
แต่เพื่อนของหญิงสาวกลับซื้อกระเป๋าแถมยังแชร์ลงในโซเชียลว่า “ฮ่าๆ ได้กระเป๋า LV มาในราคา 700!”
จากนั้นฉินเสี่ยวตั่วและเพื่อนก็เดินไปถึง Bergdorf Goodman ใน Fifth Avenue ห้างสรรพสินค้าแห่งนี้รวบรวมแบรนด์เสือผ้าของผู้ชายเอาไว้กว่า 100 ร้านและกว่า 200 แบรนด์ของผู้หญิง
เป็นสถานที่ที่บรรดาผู้หญิงในประเทศที่ชอบความหรูหราต้องมาเยือนเมื่อมาถึงนิวยอร์ค
ดังนั้นหลิ่วอวี่เจ๋อซุ่มรออยู่ที่นี่นานแล้ว
และเป็นเหมือนที่เขาทายเอาไว้ไม่มีผิด ฉินเสี่ยวตั่วปรากฏตัวขึ้นในครรลองสายตาเขาอย่างรวดเร็ว!
ห้างสรรพสินค้าแห่งนี้มี 8 ชั้นโดยแต่ละขั้นจะขายของที่แตกต่างกัน
ตอนที่ฉินเสี่ยวตั่วยื่นมือออกไปแตะชุดชาสไตล์อังกฤษ ทันใดนั้นเองจู่ๆ ก็มีมือขนาดใหญ่ที่ดูอบอุ่นแตะเข้ากับมือของหญิงสาว
เมื่อฉินเสี่ยวตั่วแหงนหน้าขึ้นมองก็เห็นหลิ่วอวี่เจ๋อ!
“อ้าว คุณคือผู้โดยสารบนเครื่องคนนั้นใช่ไหมคะ?” ฉินเสี่ยวตั่วประหลาดใจ
หลิ่วอวี่เจ๋อแสร้งทำเป็นไม่รู้จักหล่อน “คุณ…คุณคือแอร์โฮสเตสในเครื่องบินวันนั้นใช่ไหมครับ? บังเอิญจริงๆ!”
“นั่นสิคะ บังเอิญจังเลย” ฉินเสี่ยวตั่วหัวเราะคิกคักรู้สึกว่าพวกเขาสองคนมีดวงต่อกันมากทีเดียว
หลิ่วอวี่เจ๋อมองใบหน้ามีความสุขของฉินเสี่ยวตั่ว ก็รู้ได้ทันทีว่าเขาจับผู้หญิงคนนี้อยู่หมัดแล้ว การจะได้นอนกับหญิงสาวในคืนนี้น่าจะเป็นเรื่องที่แน่ยิ่งกว่าแช่แป้ง!
ทว่าในตอนนี้เย่เฉินยังไม่ถึงนิวยอร์คเพราะเที่ยวบินของเขาเกิดดีเลย์!
