เมื่อได้ยินดังนั้น ถังเชียนเชียนไม่เพียงแต่ไม่รู้สึกชื่นชม แต่ยังวิตกกังวลมากขึ้นไปอีก
เพราะถังเฉาเคยบอกเธอว่า ไม่มีใครในถนนสายนี้จะเป็นคู่ต่อสู้ของโจวหลี่ และทั้งหมดที่เธอต้องทำ คือเคลื่อนย้ายผู้คนในถนนสายนี้ออกทั้งหมด
แต่ผู้พิทักษ์ราชวงศ์นี้กลับดูหมิ่นโจวหลี่อย่างมาก
ไม่ว่าเธอจะเกลี้ยกล่อมอย่างไร ก็ไม่ได้จากไป ต้องการแสดงความแข็งแกร่งของตนเองต่อหน้าถังเชียนเชียน
“พี่ชาย คุณควรออกไปโดยเร็วที่สุด โจวหลี่ในปัจจุบันน่ากลัวจริงๆ คุณไม่ใช่คู่ต่อสู้เขาเลย”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ ใบหน้าของผู้พิทักษ์ก็มืดมนชั่วขณะ ราวกับว่าเขาถูกถังเชียนเชียนดูหมิ่น
“คุณถัง คุณหมายความว่าอย่างไร คุณไม่เชื่อในความแข็งแกร่งของผมหรือ?”
“ในเมื่อคุณไม่เชื่อ ผมจะทำให้คุณดู ดูว่าโจวหลี่จะถูกผมปราบปรามอย่างไร!”
หลังจากพูดจบ เขาก็หยิบอาวุธขึ้นมาข้างหนึ่ง แล้วพุ่งเข้าหาโจวหลี่ด้วยเสียงคำราม
ความเร็วของเขาเร็วมาก และในชั่วพริบตา เขาก็มาถึงตรงหน้าโจวหลี่
อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาเข้าใกล้โจวหลี่ โจวหลี่ก็หายตัวไปในทันใด
มีดแวววาวถูกแทงเข้าที่เอวของเขา
พู่!
เลือดไหลเวียนไปทั่ว และผู้พิทักษ์ก็ทรุดตัวลงกับพื้นโดยตรง
โชคดีที่ผู้พิทักษ์มีความแข็งแกร่งมาก ถูกแทงแค่ครั้งเดียว ไม่สามารถพลากชีวิตเขาไปได้
อย่างไรก็ตาม เขาที่รอดชีวิตมา เขากลัวแล้ว และตอนนี้เขาไม่กล้าทำอะไรอีก และกลับไปอยู่ข้างๆถังเชียนเชียน
“ขอโทษ ผมประมาทเอง ไม่คิดว่าเด็กคนนี้จะเร็วขนาดนี้ คุณรีบบอกให้น้องที่ยืนดูไปจากที่นี่โดยเร็ว นี่คือสิ่งที่พวกคุณห้ามไว้ไม่ได้ คุณรีบไปแจ้งนายพล ให้เขามาจัดการ!”
หากนายพลของญี่ปุ่นเป็นเพียงที่กำบังที่ไม่ได้เรื่อง งั้นนายพลของราชวงศ์ต้าเซี่ยย่อมเป็นผู้เชี่ยวชาญที่เก่งกาจอย่างแน่นอน
หลังจากได้ยินคำพูดของผู้พิทักษ์ ถังเชียนเชียนก็ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง
แม้ว่าเขาจะเชื่อในความแข็งแกร่งของถังเฉา เมื่อเทียบกับนายพล ถังเชียนเชียนรู้สึกว่านายพลน่าจะแข็งแกร่งกว่า ดังนั้นเธอจึงออกจากที่นี่กับผู้พิทักษ์
ก่อนจากไป เธอตะโกนให้ถังเฉาว่า “พี่ถังเฉา ฉันจะไปหานายพลมา คุณต้องระวังนะ!”
ขณะพูด ถังเชียนเชียนก็วิ่งไปทางราชวงศ์
ในขณะเดียวกัน
ภายในราชวงศ์ ชายสูงแปดฟุตถือง้าวไว้ในมือ มืออีกข้างกำลังกินเนื้อวัวชิ้นใหญ่ในปากของเขา
“เป็นอย่างไรบ้าง คนบ้าที่ฆ่าคนกลางถนนถูกจัดการหรือยัง? ผ่านไปนานมากแล้ว”
ผู้พิทักษ์ที่อยู่ใต้เวทีสีหน้าประหม่า พูดอย่างติดๆขัดๆ
“ท่านนายพล พี่น้องของเราหลายคนถูกคนบ้านั้นฆ่า และตอนนี้มีผู้พิทักษ์อยู่ที่นั่นเพียงคนเดียว ไม่รู้ว่าเขายังมีชีวิตอยู่หรือเปล่า”
ผู้พิทักษ์ที่อยู่ในปากของเขา คือคนที่อวดดีต่อหน้าถังเชียนเชียน
ในขณะนี้ เสียงร้องมาจากทางเข้าประตูกะทันหัน
“ท่านนายพล ช่วยด้วย!”
“ใคร? กล้าบุกเข้ามาในบ้านของนายพลเหรอ? ไม่รู้จักมาแจ้งก่อนเหรอ?”
นายพลมองไปที่ประตูอย่างโกรธ
หลังจากที่เห็นถังเชียนเชียนเดินเข้าไปในประตู สีหน้าของนายพลก็เปลี่ยนไปอย่างมาก
“นี่มันเชียนเชียนของตระกูลถังไม่ใช่เหรอ?มีเวลามาหาผมได้ไง? ค่อยๆพูด ไม่ต้องรีบร้อน”
เมื่อมาถึงที่นี่ ถังเชียนเชียนรู้สึกสงบมากขึ้น และพูดอย่างกังวลกับนายพลว่า “นายพล โปรดช่วยฉันด้วย! ถังเชียวจากตระกูลถังกำลังจัดการกับโจวหลี่อยู่ แต่ฉันเกรงว่าเขาจะไม่ใช่คู่ต่อสู้ของโจวหลี่ ได้โปรดรีบลงมือเถอะ ช่วยลูกพี่ลูกน้องของฉันด้วย”
“คนจากตระกูลถัง? ถังเชียว?”
“ที่แท้ไอ้เด็กคนนั้นแข็งแกร่งมากขนาดนั้น ผู้พิทักษ์ทุกคนของผมถูกคนๆนั้นฆ่า เขายังสามารถต้านทานมันได้อีกหรือ?”
นายพลดูประหลาดใจ แต่ดูเหมือนว่าความสนใจของเขาไม่ได้อยู่ที่ตัวโจวหลี่
ถังเชียนเชียนผงะ แล้วก็พยักหน้าอย่างรวดเร็ว กล่าวว่า “ลูกพี่ลูกน้องของฉันเก่งมาก แต่เขากำลังเผชิญหน้ากับโจวหลี่ที่ฆ่าผู้พิทักษ์ไปเกือบสิบคน ถ้าคุณไม่ไปอีก ฉันเกรงว่าเขาจะมีอันตราย… ”
“ฮ่าฮ่า เอาละ เห็นแก่หน้าคุณ ผมจะออกไปช่วยหนึ่งครั้ง”
นายพลเพียงแค่ยิ้ม สายตาของเขาเต็มไปด้วยความสนใจและกล่าว
“ถือโอกาสไปดูว่าเด็กคนนั้นมีความสามารถอะไร ถึงสามารถสกัดกั้นฆาตกรที่ฆ่าทผู้พิทักษ์ของผมไปสิบกว่าคน ต้องรู้ว่าผู้พิทักษ์ของผมเป็นปรมาจารย์ที่ยอดเยี่ยมในราชวงศ์ต้าเซี่ยเลยนะ!”
ขณะที่เขาพูด เขาก็พาถังเชียนเชียน และผู้พิทักษ์สองคนของเขา รีบไปที่ที่ซึ่งถังเฉาอยู่
ในเวลาเดียวกัน ถังเฉากำลังสู้กับโจวหลี่
“เป็นอะไรไป? คุณจะฆ่าผมไม่ใช่เหรอ? หยุดทำไม?”
ถังเฉาพูดอย่างไร้ความรู้สึก การแสดงออกของเขาเย็นชา
แม้แต่เผชิญหน้ากับโจวหลี่ที่ฆ่าคนไปหลายสิบคนติดต่อกัน เขาก็ยังสงบ ไม่มีอะไรขวาง
ไม่มีเหตุผลอื่น
เพียงเพราะเขาเป็นเจ้าแห่งมังกร ใช้กระดูกสันหลังพยุงท้องฟ้า ดูแลคนทั้งประเทศด้วยคนเดียว
คู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่งและน่ากลัวขนาดไหนเขาก็เคยพบเจอมาแล้ว นับประสาอะไรกับแค่โจวหลี่ ?
“หู้ๆ…”
โจวหลี่หอบ ในสายตาของเขามีความหวาดกลัว
เขาคิดไม่ถึงว่า ตนเองมีกระบี่ภูตแล้ว แต่เมื่อเผชิญหน้ากับถังเฉา เขายังดูอ่อนอยู่
ไม่ว่าเขาจะต่อสู้ยังไง ถังเฉาก็สามารถแก้ไขได้อย่างง่ายดาย แต่เขากลับเหนื่อยจนหอบอย่างหนัก
กระบี่ภูตต้องการพลังงานเป็นจำนวนมาก และหลังจากผ่านไปเป็นเวลานาน เขาเริ่มหมดแรงแล้ว
อย่างไรก็ตาม เขายังคงกัดฟันและพูดอย่างเย็นชาว่า “อย่าคิดว่าผมไม่รู้ คุณใช้ความพยายามอย่างมากเพื่อหลีกเลี่ยงการโจมตีจากผม คุณกับผม เป็นคนขี้ขลาด!”
“เหรอ……”
ถังเฉายิ้มอย่างช่วยไม่ได้ เมื่อมองไปที่โจวหลี่ที่ไล่ตามเขาอย่างบ้าคลั่งตรงหน้าเขา มีแววตาที่ทำอะไรไม่ถูกในสายตาของเขา
“คุณกลายเป็นอย่างที่เป็นอยู่ตอนนี้ มันไม่ใช่สิ่งที่คุณต้องการ ผมเห็นแก่ที่คุณเป็นแบบนี้ จึงไม่ได้ฆ่าคุณ คุณ อย่ามาได้คืบจะเอาศอกนะ”
ทันทีที่เสียงหายไป ถังเฉาก็ระเบิดออร่าที่น่ากลัว
รูม่านตาของโจวหลี่หดตัวลงอย่างกะทันหัน
สายตาของถังเฉาคมราวกับอุกกาบาตบนท้องฟ้าที่หล่นมา และโจวหลี่ถูกกดจนหายใจไม่ออก
หลังจากนั้นไม่นาน โจวหลี่ก็กลับมารู้สึกตัว และดวงตาของเขาก็ตกตะลึง
อย่างไรก็ตาม มีกระบี่ภูตในมือ โจวหลี่ไม่กลัวใครเลย
“ไม่ว่าความแข็งแกร่งของคุณจะเป็นยังไง ถังเชียว วันนี้คุณจะตายในมือของผม”
โจวหลี่ถือกระบี่ภูตในมือ ฆ่าตรงไปที่ถังเฉาอย่างบ้าคลั่ง
บูม!
อย่างไรก็ตาม ในเวลาต่อมา ง้าวหนึ่งเล่มก็ตกลงมาจากฟากฟ้า และกระแทกกระบี่ภูตในมือของโจวหลี่หล่นโดยตรง
จากนั้น เสียงเยาะเย้ยก็ดังขึ้น
“ก็ไม่ได้เก่งกาจอะไรนิ พวกคุณแพ้ให้กับไอ้หมอนี้ได้ยังไง?”
“ดูเหมือนว่าการฝึกฝนจะน้อยเกินไป หลังจากกลับไป ทุกคนจะต้องไปปีนเขาสามรอบต่อวัน!”
ทันทีที่เสียงพูดจบลง ชายร่างกำยำก็ปรากฏตัวขึ้นต่อหน้าถังเฉาและโจวหลี่
ถังเชียนเชียนก็ปรากฏตัวพร้อมกันด้วย
ผู้แข็งแกร่งพบกัน ใจผู้ล่าก็เผยออกมา
ทันทีที่เขาเห็นชายผู้นี้ถือง้าวที่ใหญ่ ถังเฉาก็รู้ว่าเขาเป็นคนที่ฝีมือยอดเยี่ยม
“ขอถามหน่อยว่าท่านนี้คือใคร ถึงได้มีความกล้าหาญขนาดนี้?”
นายพลหรี่ตามองไปที่ถังเฉา และเผยตัวตนของตนเองก่อน
“ผมคือเฉินเหมิ่ง นายพลแห่งราชวงศ์ต้าเซี่ย”
