เจ้ามังกรพรีเมี่ยม – ตอนที่ 1044 เป็นเพื่อนของฉัน

“ทางด้านหว่างเหลี่ยงนั่นได้ให้ข้อมูลมาแล้ว บอกว่าให้ฉันรีบฆ่าถังเฉาซะ แกว่าการแข่งขันสมาคมบูโดในครั้งนี้พวกเราควรจะจัดการอย่างไรดี?”

คนแก่ที่ร่างผอมคนนี้เอ่ยขึ้นกับคนแก่ที่รูปร่างสูง

“เจ้าเตี้ย เรื่องนี้ยังต้องถามด้วยหรือ? แน่นอนว่าต้องฆ่ามันไปตรง ๆ เลยน่ะสิ ถึงอย่างไรเฉินเหมิ่งก็ไม่กล้าสอดมือเข้ามายุ่งกับเรื่องนี้ ถ้าหากว่าพวกเราให้เฉินเหมิ่งลอบฆ่าละก็ เฉินเหมิ่งจะต้องทำให้งานล่าช้าแน่”

สิ้นเสียง ทั้งสองคนก็หัวเราะขึ้นมาในห้องโถงใหญ่

……

โจวฉังเต๋อในตอนนี้กำลังวางแผนไว้ล่วงหน้าว่าควรจะทำอย่างไรในการแข่งขันสมาคมบูโดของราชวงศ์ต้าเซี่ย

เขาคิดว่าวิธีการมามากมายนับไม่ถ้วน สุดท้ายก็ตัดสินใจเตรียมจะประกาศฐานะของถังเฉาอย่างเสียงดังในงานการแข่งขันสมาคมบูโด จากนั้นก็ใช้อำนาจทั้งหมดของตระกูลถังไปต่อต้านถังเฉาด้วยกัน

ถึงแม้ว่าโจวฉังเต๋อจะรู้ว่าแม้ว่าลูกน้องของตัวเองจะเยอะมากแค่ไหน แต่ก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของถังเฉา แต่ตอนนี้เขากลับมีเพียงวิธีการนี้ที่จะมีความสามารถมากเพียงพอที่จะทำให้คนในราชวงศ์ให้ความสำคัญขึ้นมา และสังหารถังเฉา

และการจู่โจมในครั้งนี้ องค์ชายทั้งสองก็ถูกโจวฉังเต๋อเอามาใช้เป็นกำลังหลักอย่างไม่มีเหตุให้ต้องวิจารณ์

แต่ว่าองค์ชายทั้งสองพระองค์นี้ล้วนแต่เคยประมือกับถังเฉามาก่อน รู้ลึกดีว่าความสามารถของถังเฉาไม่ธรรมดา สามารถบดตนเองให้แหลกละเอียดได้อย่างสบาย ๆ เห็นได้ชัดว่าไม่ยินดีเป็นอย่างมาก

“นายท่านโจว สมมติว่าคนใดคนหนึ่งในพวกเราสองคนไม่ระวังตัว ถูกเจ้าหมอนั่นฆ่าตายจะทำอย่างไร? คุณต้องรู้ว่าเจ้าหมอนั่นไม่ใช่คนธรรมดาอย่างแน่นอน พวกเราสองคนสู้ด้วยกันก็ยังไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา”

ดูเหมือนว่าโจวฉังเต๋อจะเดาออกได้ตั้งนานแล้วว่ามิยาโมตะจะพูดเช่นนี้ จึงหยิบรีโมทคอนโทรลในมือขึ้นมาด้วยใบหน้าคุกคามพลางเอ่ยว่า

“นี่มันไม่ใช่ปัญหา ผมเชื่อว่าของสิ่งนี้อยู่ในมือของผมแล้ว ไม่ว่าอย่างไรพวกคุณก็สู้ได้”

“นายท่านโจว ท่านวางใจเถอะ ในเมื่อพวกเราสองคนเริ่มร่วมมือแล้ว ผมจะต้องทำให้คุณพอใจแน่ ถึงอย่างไรตอนนี้ผมก็ไม่รีบ รอจนผมฆ่าเจ้าถังเฉาได้แล้วผมค่อยกลับญี่ปุ่นก็ไม่สาย คุณว่าจริงไหมล่ะ?”

เห็นได้ชัดว่าคำพูดประโยคนี้เป็นการซักถามนายท่านโจว และโจวฉังเต๋อก็เข้าใจความหมายขององค์ชายรองเป็นอย่างมาก เพียงแค่ยิ้มเย็นชา ไม่ได้พูดอะไร

รอจนหลังจากที่โจวฉังเต๋อจากไปแล้ว มิยาโมโตะก็เริ่มปรึกษา

“ไอ้แก่นั่นตกลงเป็นยังไงกันแน่ ตกลงแล้วมันจะปล่อยพวกเราไปไหม ถ้าหากพอถึงตอนนั้นแล้วพวกมันเปลี่ยนใจ ให้พวกเราอยู่ที่นี่ ให้พวกเราเป็นคนเบ๊จะทำอย่างไร?”

มิยาโมโตะเดาออกตั้งนานแล้วว่าโจวฉังเต๋อคิดจะทำอะไร

หลังจากที่ได้ฟังคำพูดของมูโตะแล้ว ก็เพียงแค่ถอนหายใจ จากนั้นก็ส่ายศีรษะ

“ไม่มีทาง? เขาไม่มีทางปล่อยพวกเรากลับไปแน่ เป้าหมายของเขาในครั้งนี้ไม่ใช่แค่เพียงให้พวกเราช่วยต่อต้านถังเฉาด้วยกัน เขาคิดจะกำจัดพวกเราสองคนด้วยเหมือนกัน”

หลังจากที่มูโตะได้ฟังคำพูดของมิยาโมโตะแล้ว ก็มีสีหน้าหวาดหวั่น

“เพราะอะไร? ฆ่าพวกเราไปแล้ว เขาจะได้ประโยชน์อะไรกันแน่ ต่อให้เขาเอาหัวของพวกเราไป เขาเองก็จะได้ชื่อว่าเป็นนักโทษคนหนึ่งของราชวงศ์ต้าเซี่ย พอถึงตอนนั้นก็ไม่ดีกับเขานะ”

มิยาโมโตะยิ้มอย่างเย็นชา มองน้องชายรองของตนเอง

“มูโตะเอ๋ย… มูโตะ… ทำไมนายถึงได้เลอะเลือนอย่างนี้นะ จนถึงตอนนี้นายยังไม่เข้าใจความหมายของเขาอีกเหรอ? เขาไม่เพียงแต่อยากจะให้พวกเราช่วยเขากำจัดถังเฉา พวกเขายังอยากจะเอาแย่งอำนาจในญี่ปุ่นของพวกเราไปด้วย”

โจวฉังเต๋อคิดอย่างนี้ในใจจริง ๆ

รอจนหลังจากที่องค์ชายทั้งสองช่วยตนเองกำจัดถังเฉาได้แล้ว เขาก็จะโยนความผิดทั้งหมดให้กับองค์ชายทั้งสอง

ในตอนนี้เอง ในมือของโจวฉังเต๋อมีอำนาจที่ยิ่งใหญ่อยู่ ยิ่งรวมไปถึงการที่ชีวิตขององค์ชายทั้งสองอยู่ในกำมือของตัวเอง ขอเพียงตนกดปุ่มกดก็จะสามารถเอาชีวิตของพวกเขาทั้งสองคนมาได้ แล้วจะเอาตำแหน่งจักรพรรดิมอบให้กับองค์ชายทั้งสองพระองค์ได้อย่างไร?

รอจนหลังจากที่มิยาโมโตะอธิบายให้กับมูโตะฟังแล้ว มูโตะถึงได้เข้าใจถึงเจตนาของนายท่านโจว จากนั้นก็มีท่าทางหมดเรี่ยวหมดแรง ล้มลงไปอยู่บนโซฟา