“คัท!”
ช่ายเหลียนสีหน้าแดงก่ำเดินมาอยู่ตรงหน้าถังเฉา “ช็อตนี้สมบูรณ์แบบ คุณถังคิดไม่ถึงว่าคุณไม่มีประสบการณ์ด้านการแสดง ก็สามารถแสดงออกมาได้ขนาดนี้ ไม่รู้ว่าคุณสนใจเข้าสู่วงการบันเทิงไหม?”
ซูเปอร์สตาร์ทุกคน มังกรล้วนเริ่มต้นจากธรรมดา ท่าทางเมื่อครู่ของถังเฉากระตุ้นช่ายเหลียน ถังเฉาเพียงแค่พยักหน้า เขาจะต้องใช้คนใหม่คนนี้แน่นอน
ถังเฉาส่ายศีรษะเล็กน้อย และปฏิเสธว่า “ ไม่ล่ะ ผมแต่งงานแล้ว”
“งั้นก็น่าเสียดาย” ช่ายเหลียงพูดด้วยใบหน้าที่เสียดาย
เมื่อเขาได้ยินคำพูดของถังชิงเหอ ก็ลดค่าตัวเองและอคติลง เพื่อลองไปใกล้ชิดกับถังเฉา
เขาค่อยๆพบว่า ถังเฉาคนนี้จริงๆแล้วใกล้ชิดง่ายมาก
ถังชิงเหอมองไปที่ถังเฉาอย่างสงสัย เธอรู้ว่า ใช้วิธีของเธอ ถังเฉาจะอินกับการแสดง ก็ไม่รู้ว่าเขากำลังคิดถึงใคร
“ถังเฉา —-“
ทันใดนั้น หลินชิงเสว่ตะโกนเรียกถังเฉา พูดอย่างเรียบเฉยว่า “เมื่อครู่ คุณเล่นได้ไม่เลว”
“ขอบคุณ” ถังเฉาพยักหน้าด้วยรอยยิ้ม
หลินชิงเสว่เงียบไปชั่วขณะ ทันใดนั้นก็เงยหน้าขึ้น และถามว่า “เมื่อครู่ คนที่คุณคิดถึงเป็นใคร?”
สีหน้าของถังเฉาเปลี่ยนไปเล็กน้อย จากนั้นก็ยิ้มและพูดว่า “เป็นคุณแน่นอน”
“… “
หลิยชองเสว่มองเขาอย่างเย็นชา และไม่พูดอะไร
เมื่อสักครู่ตอนที่ถ่ายทำ ในใจของหลินชิงเสว่มีความรู้สึกแปลกๆบางอย่าง ในเมื่อเธอถึงกลับแคร์ว่าคนที่ถังเฉาคิดถึงอยู่ในใจคือใครเป็นคำถามที่ไร้ประโชยน์จริงๆ
“จริงๆ?”
หลังจากลังเลสักพัก เธอก็ถามอีกครั้ง
“ นอกจากคุณแล้ว ผมจะคิดถึงใครอีกล่ะ?”
ถังเฉายังคงยิ้ม แต่รอยยิ้มบนใบหน้าของเขาก็น่าอึดอัดเช่นกัน
หลินชิงเสว่มองไปที่ถังเฉาอย่างลึกซึ้ง และก็ไม่ได้พูดอะไรอีก
ในเวลานี้ ช่ายเหลียงทักทายทุกคนมาดูต้นฉบับที่ถ่ายไป ถังเฉากับหลินชิงเสว่ก็ตามไปด้วย
ในกล้อง ถังเฉาสวมชุดขาว รูปร่างที่สูงและดวงตาของเขาราวกับพูดได้ ดวงตาที่เขามองไปที่หลินชิงเสว่อย่างรักใคร่และซับซ้อน
หลินชิงเสว่สวมชุดยูนิฟอร์ม ผมยาวม้วนขึ้นสูงของเธอ เต็มไปด้วยออร่า
การปะทะกันระหว่างอดีตและปัจจุบัน เป็นเหมือนภาพวาดสีน้ำ
“ทุกคนลำบากแล้ว”
ช่ายเหลียงพอใจอย่างมาก หัวเราะคิกๆพูดกับคนในกองถ่าย “ทำความสะอาดหน่อย อีกเดี๋ยวมาฉลองกัน อวยพรกันหน่อย ผมเลี้ยงเอง”
ทีมงานส่งเสียงเชียร์ หลินชิงเสว่ก็เหลือบมองไปที่ถังเฉา “ฉันมีธุระ พาเสี่ยวลี้ไปก่อน คุณก็เข้าร่วมแทนฉันเถอะ”
ทันใดนั้นหัวใจของถังเฉาก็เต้นอย่างรุนแรง รู้สึกได้ว่า ชิงเสว่รู้สึกได้ถึงอะไรบางอย่าง
ช่ายเหลียงก็ผงะ “คุณชายถัง คุณกับประธานหลิน—-“
“เราเป็นสามีภรรยากัน” หลินชิงเสว่พูดด้วยสีหน้าที่ไร้ความรู้สึก
พรึ่บ —-
เมื่อช่ายหลียงได้ยินเช่นนี้ เขาก็ตกใจมากจนนั่งลงกับพื้น ดวงตาของเขาเบิกกว้าง มองไปที่ถังเฉาอย่างคาดไม่ถึง
พวกเขา … เป็นสามีภรรยากันจริงหรือ? !
ช่ายเหลียงนึกถึงท่าทีที่ไม่ดีของถังเฉาก่อนหน้านี้ และทันใดนั้นเองก็มีเหงื่อไหลเป็นทางออกมาจากบน
ความเมตตาของคนอื่นยากที่จะปฏิเสธได้ ถังเฉากำลังจะพยักหน้าตอบ ทันใดนั้นโทรศัพท์ก็ดังขึ้น หลินฉ่ายเวยโทรมา
ถังเฉารับโทรศัพท์ “มีธุระเหรอ?”
อีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์ หลินฉ่ายเวยเงียบไปชั่วขณะ และพูดว่า “ตอนนี้มีเวลาไหม?”
ถังเฉามองไปที่กองถ่ายที่กำลังยุ่งและพูดว่า “อาจจะยุ่งนิดหน่อย —-“
“ในสัปดาห์หน้าฉันจะแต่งงานแล้ว”
ไม่รอถังเฉาพูดจบ หลินฉ่ายเวยก็พูดขึ้นก่อน
“… “
ดังนั้น ถังเฉาเปิดปาก ใบหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย
“ ฉันรอคุณอยู่ที่บ้านตระกูลหลิน”
หลังจากพูดเสร็จหลินฉ่ายเวยก็วางสายไป
ถังเฉาเงียบไปชั่วขณะ แล้วรู้สึกผิดและพูดกับช่ายเหลียงว่า “ขออภัยด้วย ในบ้านมีเรื่องเกิดขึ้นกะทันหัน อาจไปกินมื้อเย็นไม่ได้แล้ว”
“ไม่เป็นไรไม่เป็นไร”
ช่ายเหลียงไม่สนใจ ตั้งแต่หลังจากที่รู้ว่าถังเฉาและหลินชิงเสว่เป็นสามีภรรยากัน เขาก็เคารพถังเฉามากขึ้น เขายิ้มและพูดกับถังชิงเหอ “ชิงเหอ ไปส่งคุณถัง ”
ถังชิงเหอได้ลบเครื่องสำอางของเธอออก หน้าสด แต่กลับสวยกว่าดาราหญิงหลายคนที่แต่งหน้า
ดวงตาระยิบระยับคู่หนึ่ง มองไปที่ถังเฉอย่างแปลกใจ
ถังเฉาหัวเราะขึ้น “บนหน้าของฉันมีฝีหรอ?”
ถังชิงเหอรีบละสายตา และกล่าวขอโทษ “ขอโทษนะ ฉันแค่คิดว่าคุณชายถังแตกต่างจากคนทั่วไปเล็กน้อย แต่ไม่สามารถบอกได้ว่ามันแตกต่างกันตรงไหน… “
ตอนที่พูด เธอยกมือขึ้นลูบผ้าไหมสีเขียวที่ร่วงหล่นจากหน้าผาก เผยให้เห็นรูปร่างที่ดูเรียบร้อยสะอาดตา
ถังเฉาหรี่ตามอง “เหมือน เหมือนมากเกินไป”
ถังชิงเหอผงะ “เหมือนอะไร?”
“คนบ้าดนตรี ฉินเจียนเวย”
ถังชิงเหอตกใจ “คุณถังคุณเคยเจออาจารย์ของฉันไหม?”
ถังเฉาคิดอยู่พักหนึ่ง หรือว่ายังไม่ได้บอกความสัมพันธ์ระหว่างเขากับเซี่ยกั๋วชีชือ ได้แต่พูดอย่างเรียบเฉยว่า “เคยเจอหน้าไม่กี่ครั้งเท่านั้น”
ถังชิงเหอรู้สึกหวาดกลัวในทันที “ ตั้งแต่ครั้งแรกที่เห็นคุณถังฉันรู้สึกว่าท่านไม่ใช่คนธรรมดา คิดไม่ถึงว่าแม้แต่อาจารย์ของฉันคุณก็รู้จัก”
หลังจากชะงัก ถังชิงเหอหน้าแดง “พูดแล้วก็ละอายใจ ในฐานะศิษย์ที่ลงทะเบียนของอาจารย์ ฉันไม่เคยเห็นอาจารย์สักครั้ง เพียงแต่อาศัยบารมีเป็นลูกศิษย์ของคนคลั่งไคล้ดนตรี เข้าสู่วงการบันเทิงเท่านั้น โดยพื้นฐานแล้ว ก็ยังเป็นแค่คนธรรมดา”
เมื่อถังเฉาได้ยินคำพูดนี้ ก็พยักหน้าอย่างกะทันหัน
เธอเป็นเพียงคนธรรมดา แต่มีความสามารถรอบด้านมาก แม้ว่าเธอจะเป็นศิษย์ของคนคลั่งไคล้ดนตรีก็ตาม ในสายตาของบริษัท ยังคงเป็นเครื่องมือในการหาเงินและไม่มีตำแหน่งอะไร
ถังเฉายิ้มเล็กน้อย และยื่นนามบัตรใบหนึ่ง “ถ้าหากจากนี้บริษัทนายหน้าของคุณบังคับให้คุณยอมรับโฆษณาที่คุณไม่เต็มใจรับ ก็มาหาผม”
นามบัตรธรรมดามาก มีเพียงหมายเลขโทรศัพท์เพียงหมายเลขเดียว แต่ถังชิงเหอยังคงตกตะลึงและรับมันมาอย่างมึนๆงงๆ
“ต่อไปคุณก็จะกลายเป็นราชินียอดนิยมทั่วโลก”
คำพูดประโยคสุดท้ายที่ทิ้งไว้ ถังเฉายิ้มอย่างเย็นชาและรถRolls-Royceสีดำก็มา
“ ไปบ้านตระกูลหลิน”
ทันทีที่เขาปิดประตูวินาทีนั้น สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนเป็นจริงจังขึ้น
เฟิ่งหวงไม่พูดอะไร รีบไปที่บ้านตระกูลหลินด้วยความเร็วที่สุด
ในเวลานี้ประตูของตระกูลหลิน ถูกประดับประดาไปด้วยแสงไฟ และประทัดหลากสีมีรถยนต์คันหรูจอดอยู่ที่ประตู
ในลานตระกูลหลิน มีงานเลี้ยงใหญ่ เห็นแต่ผู้ชายผู้หญิงมอบของขวัญแต่งงาน
ความจริงที่ว่าตระกูลเหวินแห่งเจียงซูและเจ้อเจียงต้องการแต่งงานกับหลินฉ่ายเวยแห่งตระกูลหลินนั้น ได้เติบโตมีปีกและแผ่ขยายไปทั่วเมืองหมิงจูแล้ว ใครๆก็บอกว่าตระกูลหลินสะสมคุณธรรมมาตั้งแต่ชาติปางก่อน และกลายเป็นญาติกับพวกตระกูลเหวิน
แต่ก่อนหน้านี้ที่มาอวยพรตระกูลหมิงจูชั้นสูง ก็ล้วนแต่เห็นแก่ตระกูลเหวิน มาอวยพร
ในเวลานี้งานเลี้ยงจะสิ้นสุดลงแล้ว ครอบครัวตระกูลโจวก็มีโจวฉวนกั๋ว ใบหน้ามาพร้อมกับรอยยิ้มคุยเรื่องทุกๆอย่าง โจวเหม่ยหยูนมีความสุขอ้าปากหัวเราะไม่หยุด ด้านหนึ่งส่งแขก ด้านหนึ่งก็นับของขวัญ
เหวินเหวยเฉินและหลินฉ่ายเวยก็กำลังส่งแขก สุภาพเรียบร้อย ท่าทีอ่อนโยน ในสายตาของทุกคนดูเป็นลูกเขยที่ดี หลินฉ่ายเวยก็กำลังยิ้ม แต่รอยยิ้มนั้นฝืนมาก เห็นได้ว่า เธอมีเรื่องอยู่ในใจ
ถังเฉาสีหน้าไร้ความรู้สึก พาเฟิ่งหวงเดินเข้าไปในลานตระกูลหลิน
บรรยากาศแห่งความสุขของตระกูลหลินหายไปอย่างกะทันหัน โจวเหม่ยหยูนเป็นคนแรกที่รีบถือไม้กวาดวิ่งออกไป ด่าถังเฉา “ฉ่ายเวยกำลังจะแต่งงาน นายไอ้เศษสวะมาที่นี่ทำไม”
โจวเหม่ยหยูน โจวฉวนกั๋วต่างก็มองถังเฉาด้วยสายตาที่เย็นชา
“ แม่ พวกคุณทำอะไรอยู่?”
หลินฉ่ายเวยรีบไปหาโจวเหม่ยหยูน และพูดอย่างกระวนกระวายว่า “ฉันเป็นคนเรียกเขามา!”
“เธอเรียกเขามา?”
สีหน้าของโจวเหม่ยหยูนเปลี่ยนไป แต่เธอยังคงมองถังเฉาด้วยสายตาเย็นชาและพูดอย่างดูถูก “เรียกเขามาทำไม? หรือว่าเธอต้องการให้เขามาร่วมงานแต่งงานของเธอ?”
“ใช่”
หลินฉ่ายเวยก้าวไปข้างหน้า มาหาถังเฉามองเขาด้วยสายตาที่หนักแน่นและซับซ้อน “ฉันกำลังจะแต่งงานคุณไม่มีอะไรจะพูดกับฉันเหรอ?”
