เจ้ามังกรพรีเมี่ยม – ตอนที่ 332 ใบหน้านอกหน้าต่าง

แต่ว่า เพิ่งเดินได้แค่ก้าวเดียว ด้านหลังก็มีเสียงทุ้มของฉินผู่หยางดังขึ้น

“คุณหงโฝ คุณจะไปไหน?”

หงโฝสีหน้าแข็งทื่อในทันที ร่างกายที่เดินมาทีอยากจะรีบหนีไปหลบมุม ก็หยุดโดยไม่รู้ตัว หันหลังกลับมาแล้วยิ้มแห้งไปทีหนึ่ง

“คุณหงโฝ คุณมาที่เยี่ยนจิงเพื่อร่วมมือกับผม ก็เพื่อที่จะมาฆ่าเขาไม่ใช่หรอ?”

ฉินผู่หยางมองหงโฝ

“ตอนนี้ เป็นโอกาสที่ดีมาก เขาอยู่ตรงหน้าของพวกเรา คุณลงมือพร้อมกับคนขับรถของผม ไปฆ่ามันซะ!”

พูดถึงนี่ แววตาของเขาก็โหดเหี้ยมขึ้นทันที ความน่ากลัวอย่างหนึ่งผุดขึ้น

ความรู้สึกที่เขามีต่อถังเฉา เรียกได้ว่าเกลียดเข้ากระดูกดำ

ห้าปีก่อนเรื่องที่เขาถูกถังเฉาหักขา ลือไปถึงหูของตระกูลหลวงตระกูลฉิน ถูกมองว่าเป็นตัวน่าอับอายของตระกูล!

แต่เขากลับไม่มีวิธีอะไรสักนิด แม้แต่จะแก้แค้นก็ทำไม่ได้

เพราะว่าถังเฉาเป็นคนของประเทศ ตระกูลฉินไม่มีทางไปเสี่ยงเพราะถังเฉาเพียงคนเดียว

เขาทำได้แค่รอ วันๆเอาแต่เก็บกด จนกลายเป็นคนกลัวแสงแดด เสียงหัวเราะของทุกคนนั้นกลายเป็นแหลมคม เหมือนกับว่ากำลังหัวเราะเยาะท่าเดินของเขาที่เหมือนกับเป็ด

ตอนนี้ รอจนถังเฉาเกษียณและได้ข่าวว่าเขามาเยี่ยนจิง ทุกความแค้นทั้งหมดพุ่งพรวดมาพร้อมกัน

เขาไม่รู้ว่าตอนนี้ถังเฉามียศทหารอะไร แต่ว่าเป็นทหารเพียงแค่ห้าปีก็เกษียณ คิดแล้วก็คงไม่ใช่คนที่สำคัญอะไร อยากจะรีบฆ่าให้เร็ว

สีหน้าหงโฝเปลี่ยนไปเล็กน้อย ภายในดวงตากลมโตกลับมีความสับสนเล็กน้อย หันมองฉินผู่หยาง แล้วก็หันไปมองถังเฉา

ตอนนี้ถังเฉาถึงได้มองไปที่เธอ สายตาก็ยังเหมือนเดิมที่ว่างเปล่า นิ่งสงบ

สามฝ่ายบรรจบกัน เหมือนจะเป็นสนามแค้นของฉินผู่หยางและถังเฉามากกว่า หงโฝนั้นไม่มีตัวตนเลย ตอนนี้อยู่ๆสายตาของถังเฉาก็มองมาที่ตัวเธอ กลับทำให้เธอมีความรู้สึกอย่างหนึ่งที่หวาดกลัว

“ฉันว่า ช่างมันเถอะ”

หงโฝยืนอยู่มุมหนึ่ง ไม่ทีท่าว่าจะลงมือ

“ในเมื่อเป็นอย่างนี้ คุณหงโฝ หวังว่าคุณจะไม่รู้สึกเสียดายกับการตัดสินใจนี้”

ฉินผู่หยางเองก็ไม่ได้สนใจ และยิ้มจอมปลอมใส่หงโฝ

หงโฝจะฟังไม่ออกว่าได้ยังไงว่าในประโยคมีคำขู่แฝงอยู่ จึงได้อารมณ์เสียในทันที “นายหมายความว่าไง?”

แต่ว่า ฉินผู่หยางเพียงแค่มองเธออย่างกับมองคนตายไปทีหนึ่ง จากนั้นก็พูดกับคนขับรถด้านหลังว่า “ลงมือเถอะ”

พูดจบก็หันหลังออกจากที่นี่ ขึ้นไปรอบนรถ

ในสายตาของเขา คนขับรถของเขาลงมือ ถังเฉาก็กลายเป็นคนตายแล้ว

“ครับ”

คนขับรถตอบกลับทีหนึ่ง แล้วเดินไปทางถังเฉา ท่าทางแข็งกร้าว “นายจะตัดแขนขาเอง หรือว่าจะให้ฉันช่วย?”

เขาเข้าใจ ว่าความคิดของคุณชายในครั้งนี้ ไม่มีทางปล่อยให้มันไม่มีอะไรเสียหาย

แต่ถังเฉากลับหัวเราะสบายๆ แล้วไม่สนใจเธอ แต่กลับหันไปทางหงโฝ “ความน่ากลัวที่สุดของคนก็คือผิดแล้วผิดอีก ยังดี ที่เธอไม่ได้ทำผิดต่อไป”

หงโฝหน้าแดง และอธิบายอย่างอึกอัก “ฉัน ฉันก็แค่อยากสั่งสอนนาย ไม่ได้อยากจะฆ่านาย…..”

ได้ยินคำพูดของถังเฉา ใจของเธอก็สงบลงไม่น้อย

ภาพลักษณ์นักฆ่าของเฟิ่งหวงยังตราตรึงอยู่ในใจเธอ เธอจะกล้าลงมือกับพวกเขาตรงๆได้ยังไง?

“หาเรื่องตายชัดๆ!”

เห็นว่าถังเฉามองข้าม คนขับรถก็โมโหทันที เพียงแค่ได้ยินเสียงดังพึ่บพั่บ รอบวงของกล้ามเนื้อทั่วกายของเขาก็ใหญ่ขึ้นอีกหนึ่งรอบวง

เขาเหยียบลงพื้นอย่างหนัก พื้นที่อยู่ใต้เท้านั้นเป็นหลุมลง

หงโฝตัวกระตุกอย่างห้ามไม่อยู่ นี่เป็นพลังของผู้แข็งแกร่งในเยี่ยนจิง ตัดพวกนอกรีดไม่เป็นทางการออก เธอทนรับไม่ได้สักรอบด้วยซ้ำ!

ถังเฉาเองก็มองเขาอย่างตกใจเล็กน้อย ไม่ว่าจะเป็นแรงระเบิดกล้ามเนื้อ หรือว่าความเร็ว ล้วนห่างไกลกว่าเหยนยง หัวหน้าสมาคมการต่อสู้คนเดิมของหมิงจู

แต่ว่า ก็เพียงแค่นิดเดียวเท่านั้น

ในสายตาของเฟิ่งหวงมีความอำมหิต กำลังจะออกตัว ร่างกายสูงใหญ่คนหนึ่งก็เดินผ่านตัวเธอ

“รองหัวหน้า?”

สายตาเธอสับสน ในใจงุนงง ไอ้มดแบบนี้ จำเป็นที่จะให้รองหัวหน้าลงมือเองเมื่อไหร่กัน?

แต่ว่า เธอก็ถอยไปอยู่มุมหนึ่งอย่างเชื่อฟัง แล้วจ้องหงโฝเขม็ง……ใครจะไปรู้ว่าเธอจะปล่อยแมลงน่ารังเกียจอะไรออกมามั้ย

ในตอนนี้ ลมพัดขึ้น พัดผ่านเสื้อผ้าของถังเฉาจนมีเสียง แต่สายตาของเขาก็ยังนิ่งสงบ

“กลับไปบอกกับฉินผู่หยางว่าเขาเป็นคนทำร้ายนาย”

ลูกน้องตอบแทนด้วยความตาย เมื่อประโยคนี้ออกมา ใบหน้าของคนขับรถมืดมนจนถึงขีดสุด “ไอ้หนุ่ม ถึงแม้ว่าฉันจะฆ่านายซะ คุณชายก็ไม่ว่าอะไร!”

พูดจบ กระโดดขึ้นฟ้า ฟาดขาข้างหนึ่งออกมาอย่างหนัก

แรงขาหนักมาก อากาศมีเสียงดังขึ้นไม่หยุด

แต่ว่า ถังเฉาก็ยังเดินอย่างไม่รีบร้อนอะไร เหมือนกับว่าไม่เห็นขาที่ฟาดมา

หงโฝใจเต้นแรงจนจะลอยออกมา และตื่นกลัวแทนถังเฉา

เพราะยังไงซะ ถ้าถังเฉาตาย คนต่อไปก็คือเธอ

เธอเคยเห็นแค่เฟิ่งหวงลงมือ ไม่เคยเห็นถังเฉาลงมือ

แต่วินาทีต่อมา ตรงหน้าก็ปรากฏภาพหนึ่งที่เหมือนดั่งค้อนหนักที่ทุบความสงสัยของเธออย่างละเอียด

พั่บ!

ถังเฉายื่นแขนออกมา แต่กลับจับเข้ากับข้อเท้าของคนขับรถอย่างไม่มีพลาด

ทันใดนั้น สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไป ปรากฏความตกใจกลัวขึ้นเล็กน้อย “ไอ้หนุ่ม แกกล้า……”

ฉึก!

วินาทีต่อมา อยู่ๆถังเฉาก็ออกแรงที่ข้อมือ ข้อต่อที่ฝ่าเท้าและข้อเท้า ถูกเขาจับหักเป็น 90 องศา

“อ๊า…..”

คนขับรถเพิ่งจะร้องโอดครวญ ถังเฉาก็ปล่อยหมัดเข้าใส่หน้าเขา ถูกต่อยจนกลืนเสียงลงไปอย่างนั้น

ร่างกายของเขา ลอยออกไปไกลมาก

ภาพนี้ทำให้หงโฝตกตะลึงอย่างที่สุด ร่างกายเล็กๆถึงกับสั่นไปชั่วขณะ

เดิมทีเธอคิดว่าที่ถังเฉาหยิ่งยโสขนาดนั้นก็เพราะว่ามีเฟิ่งหวง ตอนนี้เธอเพิ่งจะรู้ว่า เขาเก่งกว่าเฟิ่งหวงมาก!

ถังเฉายืนอยู่ตรงหน้าของคนขับรถ ยืนดูด้วยสายตาที่ไม่แยแส “เมื่อกี้นายพูดว่า จะตัดแขนขาฉัน?”

ฉึกๆๆ!

เพิ่งพูดจบ ถังเฉากระทืบเท้ารัว เหยียบแขนขาของคนขับรถจนหัก

“อ๊า…..”

เสียงร้องครวญครางที่แหลมสูง ดังก้องทั่วฟ้ามืด ทำเอาคนหวาดกลัวเป็นอย่างมาก

หงโฝตกตะลึง ร่างกายถอยหลังอย่างหยุดไม่อยู่ และล้มลงนั่งลงกับพื้น

การกระทำที่โหดร้ายของถังเฉา ทำเธอตกใจ โดยเฉพาะก่อนหน้านี้ที่พยายามจะลอบฆ่าถังเฉา เธอก็ยิ่งตกใจกลัวเป็นอย่างมาก

แต่ท่าทางของเฟิ่งหวงกลับปกติ ระดับนี้สำหรับรองหัวหน้าแล้วไม่นับว่าเป็นอะไรด้วยซ้ำ

“ได้ยินว่านายยังอยากฆ่าฉันด้วย?”

ถังเฉามองดูเขา น้ำเสียงมีเจตนาที่จะฆ่า

ความเจ็บที่แขนขาหักอย่างรุนแรง เจ็บจนเขาเหงื่อออกทั่วตัว ใช้แรงทั้งหมดถึงจะพูดออกมาด้วยท่าทางหวาดกลัวได้

“แก เป็นใครกันแน่?”

คำพูดของฉินผู่หยาง ผิดทั้งหมด

นี่เป็นลูกเขยขยะที่แต่งเข้าบ้านที่ไหนกัน? เพียงแค่กำลังนี้ มองหาไปทั่วทุกที่ จะมีคนหนุ่มสาวกี่คนที่ทำได้กัน?

และคนแบบนี้ไม่มีทางที่จะเป็นนิรนาม เขารู้ว่าวันนี้เขาต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัย แต่ว่า เขาแค่อยากรู้ว่าเขาตายด้วยน้ำมือของใคร

แต่ว่า ถังเฉากลับยิ้มอ่อน “ยมบาลรู้มากกว่าฉันเยอะ”

พูดจบ ก็เหยียบลงหน้าอกของเขาจนกระดูกหัก และถูกเหยียบจนตาย

ฉินผู่หยางยังไม่รู้ว่าคนขับรถที่แข็งแกร่งที่สุดของตัวเองถูกฆ่าแล้ว ตอนนี้ เขานั่งอยู่ในรถ รอคนขับรถกลับมา

แต่ว่าเวลาผ่านไปนานแล้วก็ไม่เห็นคนขับรถกลับมา

ใบหน้าของเขามีความสงสัยปรากฏ แต่ก็ไม่ได้คิดไปในทางที่แย่ ยังไงซะ กำลังของคนขับรถนั้นเขารู้ดี ถึงแม้จะเป็นทั้งเยี่ยนจิง ก็สามารถติดอันดับได้

ก็อกๆๆ…..

ทันใดนั้น หน้าต่างรถถูกคนเคาะ

สีหน้าฉินผู่หยางมืดมัว เคาะหน้าต่างรถคนอื่นไปทั่ว เป็นเรื่องที่ไร้มารยาทอย่างหนึ่ง

ยิ่งเขาเป็นถึงคุณชายของตระกูลหลวงตระกูลฉิน

กำลังจะอ้าปากด่า แต่เมื่อหันมอง มองเห็นใบหน้านอกหน้าต่าง กำลังยิ้มใส่เขาอย่างล้อเลียน