หงโฝพูดอย่างดีใจ แต่หูเย่าหยางหน้าซีดด้วยความตกใจ เหงื่อไหลบนหน้าผากอย่างล้นเหลือ
คาดไม่ถึงเลยว่า เด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ อย่างตุ๊กตากระเบื้อง ความตื่นเต้นของเธอคือสิ่งนี้…..
แต่ว่า ถังเฉานั้นไร้ความรู้สึก และนี่คือสิ่งที่เขาเห็นคุณค่าของหงโฝ
ผู้คนมักเต็มไปด้วยความกลัวในสิ่งที่ไม่รู้ การใช้เทคนิคไสยศาสตร์ของหงโฝ สามารถขยายความกลัวในใจของผู้คนได้ในระดับสูงสุด
“มาเลย! ปล่อยให้ที่รักของฉันเข้าไปในร่างกายของคุณ ปักหลักและวางไข่! กระโดดลงไปในอ้อมแขนของเทพแห่งเหมียวกู๋เถอะ!”
เสียงของหงโฝตื่นเต้นมากขึ้นเรื่อย ๆ และเธอก็หน้าแดงขึ้นเรื่อย ๆ
เธอมือสั่น แล้วเปิดฝาขวด
ตัวอ่อนของด้วงสีแดงในขวดก็ดูเหมือนจะสัมผัสได้ถึงบางสิ่งเช่นกัน ในขณะที่ฝาขวดเปิด มันก็พุ่งเข้าไปในมือของหงโฝ และทำให้เกิดเสียงฟู่
“อย่าเข้ามานะ ออกไป!”
หูเย่าหยางกรีดร้องซ้ำแล้วซ้ำเล่าและถอยห่างออกไป
“คุณไม่คิดว่ามันน่ารักเหรอ?”
หลังจากได้ยินสิ่งที่หูเย่าหยางพูด สีหน้าของหงโฝก็ไม่พอใจในทันใด และเธอก็ใช้นิ้วชี้จิ้มหัวที่อ้วนของตัวอ่อนด้วงเหล็กสีแดง
“ถ้าไม่อยากให้เข้าไปในร่างกาย บอกความจริงไปเถอะ ไม่งั้นฉันสัญญาว่า มันจะลอดออกมาจากอกคุณภายในสามวัน!”
หงโฝเปลี่ยนสีหน้าทันทีและพูดอย่างเย็นชา
“นี่……”
หูเย่าหยางรู้สึกอ่อนไหวเล็กน้อย แต่ดูเหมือนว่าเรื่องนี้มีความสำคัญมาก เขายังไม่อยากพูด
ถังเฉาเลิกคิ้ว:”ลงมือ!”
“ได้เลย!”
ดูเหมือนหงโฝจะกระตือรือร้นมากกับการที่ลูกรักตัวน้อยของเธอเข้าไปในร่างกาย แล้วผิวปาก
วิ้ด
ตัวอ่อนของด้วงสีแดงซึ่งยังคงดื้อรั้นอยู่ในขณะนี้ จู่ ๆ ก็ตื่นเต้นอย่างมากหลังจากที่ผิวปากจบ มันกลายเป็นสายฟ้าสีแดงและทะลุเข้าไปในจมูกของหูเย่าหยาง
“อึก……”
หูเย่าหยางรู้สึกเพียงว่าจมูกของเขาตันชั่วขณะหนึ่ง และหลังจากนั้นก็มีของเหลวข้นๆ ที่ไม่เหมือนกับเมือก ซึ่งเป็นการหลั่งของตัวอ่อนของด้วงสีแดง
“อ๊าก……”
“อ็อก……”
เขากำลังนอนอยู่บนพื้น จับคอแน่นด้วยมือของเขา ถอยออกไปอย่างแรง
แต่ว่า ไม่ว่าเขาจะอาเจียนอย่างไร เขาก็ไม่สามารถอาเจียนตัวอ่อนของด้วงสีแดงได้
“โฮ๊ะๆ”
เมื่อเห็นฉากนี้ หงโฝยิ้มซ้ำแล้วซ้ำอีกเผยให้เห็นรอยยิ้มที่พึงพอใจ
แววตาของเธอเหมือนกับการมองงานศิลปะที่เธอสร้างขึ้นเอง
หูเย่าหยางดื่มน้ำอย่างสู้ตาย ดื่มจนท้องของเขาบวม แต่ความรู้สึกทรมานท้องยังคงมีอยู่
“อย่าพยายามให้เสียแรงเลย ตัวอ่อนของด้วงสีแดงนี้มีพลังชีวิตมหาศาล เติมน้ำมากแค่ไหนก็ไม่สามารถทำให้มันจมน้ำตายได้”
หงโฝกล่าวจากด้านข้าง
พรึ่บ!
ร่างกายของหูเย่าหยางล้มลงกับพื้น และเขารู้สึกเจ็บปวดอย่างรุนแรง
“นั่นคือการขุดรูในอวัยวะภายใน”
หงโฝยิ้มและพูดว่า:”ฉันแนะนำให้คุณรีบพูด ไม่อย่างนั้นมันจะขุดรูในอวัยวะภายในของคุณแล้ววางไข่ได้ภายในห้านาที ในเวลานั้น แม้ว่าคุณจะพูด มันไม่มีประโยชน์แล้ว”
ประโยคนี้ทิ่มแทงหูของหูเย่าหยางมาก เขากลัวมากจนร้องไห้:”ฉันพูด! ฉันพูด!”
“หูเข่อเฟิงอยู่ในบ้านบรรพบุรุษตระกูลหู!”
ทันใดนั้น ตาของถังเฉาก็ตกตะลึง:”นี่เป็นความคิดของหูเข่อเฟิง หรือเป็นการยุยงของตระกูลหู?”
หงโฝยิ้มเตือน:”เหลืออีกห้านาทีนะ”
หูเย่าหยางตกตะลึง เขาจะยังกล้าปกปิดได้ไง เลยบอกทุกอย่าง
“หลังจากที่หูเข่อเฟิงสูญเสียจวี้เฟิงกรุ๊ป ผู้นำโกรธจัด เพื่อปกป้องตัวเอง หูเข่อเฟิงบอกการดำรงอยู่ของหูอีซาน ผู้นำได้รู้ว่าตอนนี้เขาเป็นคนที่ร่ำรวยที่สุดในเมืองหมิงจู และทนไม่ได้กับลูกชายที่ถูกทอดทิ้ง ปีนขึ้นไปสูงขนาดนี้ เลยมอบอำนาจให้หูเข่อเฟิง แล้วปล่อยให้เขาล้างแค้น เลยเกิดอุบัติเหตุทางรถยนต์ครั้งนี้!”
“ฉันพูดทุกอย่างที่ฉันรู้แล้ว รีบเอาแมลงออกมาเถอะ ฉันทนความเจ็บปวดไม่ไหวแล้วจริงๆ!”
หูเย่าหยางคำรามทั้งน้ำมูกและน้ำตาของเขา ทุกวินาที เขารู้สึกว่าอวัยวะภายในของเขาถูกกิน
ด้วยแสงเย็นเล็กน้อยในดวงตาของถังเฉา เขาครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งและพยักหน้าให้หงโฝ
หงโฝถอนหายใจ:”ในฐานะผู้ชาย กลับไม่มีความกล้าขนาดนี้เลย!”
“……”
หูเย่าหยางเกือบจะตะโกนด่า ไม่ใช่เธอเหรอที่ทำหนอนในท้องของเขา!
แม้ว่าเขาจะไม่พอใจ แต่หงฝู่ยังคงผิวปาก และตัวอ่อนของด้วงสีแดงค่อยๆ คลานออกมาจากหูของหูเย่าหยาง
ถังเฉาเหลือบมองเธอและพูดว่า:”ไม่ต้องกังวล เธอยังมีโอกาสได้แสดง”
ใบหน้าของหงโฝดีใจมาก:”คุณหมายถงความว่าจะให้ที่รักของฉันกินอิ่มเหรอ?”
ถังเฉาไม่ได้พูด แต่มองดูหูเย่าหยางอย่างเย็นชา:”โทษประหารชีวิตนั้นอภัยได้ แต่โทษมันหลีกเลี่ยงไม่ได้!”
“ค่ะ!”
ดวงตาของเฟิ่งหวงเย็นชา และทันใดนั้นเธอก็ก้าวไปข้างหน้า
“อ๊าก!”
มีเสียงกรีดร้องเหมือนการฆ่าหมูในปู๋เย่ฮวงเฉิง
สิบนาทีต่อมา ถังเฉาเดินออกจากปู๋เย่ฮวงเฉิง หลัวปู้ เฟิ่งฮวงและหงโฝ ติดตามอย่างใกล้ชิด โยนหูเย่าหยางที่หมดสติลงในกระโปรงหลังรถ และรีบไปยังตระกูลหู
ฉากนี้ มีคู่ของชายหนุ่มและหญิงสาวที่อยู่ไม่ไกลกันเห็น ด้วยสีหน้าตกใจ
หนึ่งในนั้นชื่อลู่อวี่ และอีกคนคือเซี่ยซิงเยว่ พวกเขาหนีออกจากปู๋เย่ฮวงเฉิงและไม่ได้ออกไป แต่แอบดูอยู่ที่นี่
มีคนจำนวนไม่มากในเมืองเจียงเฉิงที่กล้าบุกเข้าไปในปู๋เย่ฮวงเฉิงถึงขนาดนี้ หากมีเรื่องใหญ่โตเช่นนี้เกิดขึ้น พวกเขาจะต้องแจ้งครอบครัวของตน
“ฉันนึกออกแล้ว!”
ขณะที่ลู่อวี่มองดูเมอร์เซเดส-เบนซ์จากไป แววตาของลู่อวี่ก็ฉายแวววาบขึ้นมา
“ที่งานแต่งงานของตระกูลเหวิน ฉันเคยเจอเขา ชื่อของเขาคือถังเฉา และภรรยาของเขาคือหลินชิงเสว่!”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ เซี่ยซิงเยว่ก็ตกใจเช่นกัน:”มิน่าล่ะ ฉันถึงรู้สึกคุ้นๆ”
ความเจริญรุ่งเรืองและความเสื่อมโทรมของตระกูลเหวินเกิดจากงานแต่งงานครั้งนี้ แต่แท้จริงแล้วเป็นเพราะชายหนุ่มชื่อถังเฉา
ทั้งสองตัวสั่นเมื่อนึกถึงการตายของตระกูลเหวิน
“รีบกลับไปบอกผู้นำ ว่าถังเฉาลงมือกับตระกูลหูแล้ว!”
มีหมอกผ่านตาของลู่อวี่ และในไม่ช้าก็แยกทางกับเซี่ยซิงเยว่
……
อีกด้านหนึ่ง ถังเฉาและทั้งสี่ก็มาถึงประตูตระกูลหู
เมื่อมองดูอาคารสีแดงสดอันงดงามเบื้องหน้าเขาอย่างเย็นชา ถังเฉาก็โบกมือของเขา:”พังมันซะ!”
“ครับ เจ้านายใหญ่!”
หลัวปู้ลงจากรถแล้วหยิบวิทยุออกมา:”เข้ามาได้!”
ตู้มตู้ม
พื้นดินสั่นสะท้านด้วยเสียงดัง
ฝุ่นฟุ้งกระจาย และในเส้นขอบฟ้าอันไกลโพ้น เห็นทีมรื้อถอนค่อยๆ เข้ามาที่นี่อย่างช้าๆ
หลัวปู้ชี้ไปที่อาคารสีแดงเข้มตรงหน้าเขา และตะโกนว่า “พังมัน!”
ตู้มตู้ม
รถขุดสิบคันพุ่งเข้ามาทันที และพุ่งเข้าไปทันที และบริเวณรั้วรอบขอบชิดของตระกูลหู ก็พังทลายลงในทันที
“เกิดอะไรขึ้น!”
ชายวัยกลางคนคนหนึ่งเดินออกไปอย่างโกรธเคืองและมองดูกำแพงที่ถล่มลงมาและรถขุดที่อยู่รอบๆ ใบหน้าของเขาเปลี่ยนไปอย่างมาก และเขาตะโกนอย่างแรงว่า”พวกคุณเป็นใคร?กล้ามาพังตระกูลหูของข้า!”
“การอนุมัติเอกสารอย่างเป็นทางการล่าสุด ตระกูลหูของคุณถือว่าเป็นสิ่งปลูกสร้างที่ผิดกฎหมาย และควรถูกรื้อถอน!”
หลัวปู้พูดอย่างเย็นชา
“พูดบ้าๆ ตระกูลหูของฉันอยู่ในตระกูลที่มั่งคั่งในเมืองเจียงเฉิง ใครกล้าทำลายตระกูลของฉัน!”
ชายวัยกลางคนโกรธมาก ก้าวไปข้างหน้าและหยุดอยู่ข้างหน้ารถขุดเหล่านี้ด้วยท่าทางเย่อหยิ่ง:”วันนี้ฉันจะยืนอยู่ที่นี่ จะดูว่า ใครสามารถเข้ามาได้!”
ในรถขุด หัวหน้าคนงานสวมหมวกกันน็อคมองหลัวปู้อย่างลำบากใจเล็กน้อย
ชายคนนั้นปิดกั้นด้านหน้าและรถขุดไม่สามารถเข้าไปได้สายตาของหลัวปู้เย็นชาและไม่สนใจเลย:”ทุบไปซะ!”
หัวหน้าพยักหน้า ไม่สนใจเขาจริงๆเลย
ตู้ม
เป็นผล ให้เงาขนาดใหญ่ครอบงำชายวัยกลางคน
