ทุกคนในตระกูลหู ดูเหมือนวันสุดท้ายกำลังจะมาถึง
บนใบหน้าของหูเซียวก็ประหลาดใจมากเช่นกัน
เหตุผลที่ตระกูลหูสามารถขึ้นไปถึงระดับสูงของตระกูลยักษ์ใหญ่ได้ นอกเหนือจากพฤติกรรมการแย่งผลประโยชน์กันเองของตระกูลหู ยังมีประเด็นที่สำคัญเล็กน้อย
นั่นก็คือพึ่งพาหย่วนหยางกรุ๊ป
หย่วนหยางกรุ๊ป เป็นสาขาตระกูลเย่ของตระกูลหลวงในเยี่ยนตูอยู่ในเมืองเจียงเฉิง
เบื้องหลังอาศัยตระกูลเย่แห่งตระกูลหลวง แม้ว่าจะเป็นเพียงบริษัทสาขา แต่ว่ามีแนวคิดทั่วไปที่มีอำนาจตัดสินในงานได้ มีอิทธิพลอย่างมากในเมืองเจียงเฉิง
เหมือนกันกับจวี้เฟิงกรุ๊ปและลี่จิงกรุ๊ป หย่วนหยางกรุ๊ปไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับสมาคมการค้าแห่งใด
แต่ว่าทำไมสมาคมการค้าเจียงผิงจึงกล้าที่จะหยิ่งก้าวราวต่อจวี้เฟิงกรุ๊ปและลี่จิงกรุ๊ปขนาดนี้ กลับไม่กล้าสั่งหย่วนหยางกรุ๊ปล่ะ?
เพราะผู้สนับสนุนเบื้องหลังนะสิ!
นอกเหนือจากสมคมการค้าเยี่ยนตู สมาคมการค้าใหญ่เจ็ดแห่งอื่นๆใครจะกล้าลงมือกับบริษัทของตระกูลเย่แห่งตระกูลหลวง?
แม้ว่าจะเป็นแค่บริษัทสาขาแห่งหนึ่งเหรอ?
วางสายอย่างหงุดหงิด หูเซียวเป็นคนโทรหาหมายเลขของเย่เฟิงเซิงผู้รับผิดชอบของสาขาหย่วนหยางกรุ๊ปด้วยตัวเอง
“ประธานเย่ ผมหูเซียวผู้นำของตระกูลหู การร่วมลงทุนของพวกเราก็ดีอยู่แล้ว ทำไมจู่ๆหยุดความร่วมลงทุนกลางคัน ยังติดบัญชีดำบริษัทด้วย?”
หูเซียวคิดจนหัวแตก ก็คิดไม่ออก
เย่เฟิงเซิงแสยะยิ้ม: “การร่วมลงทุนก่อนหน้านี้ของพวกเราดีมาก แต่หลังจากที่พบประวัติต้องโทษของตระกูลหูของพวกคุณ จู่ๆฉันก็ไม่อยากร่วมลงทุนกับพวกคุณแล้ว!”
เมื่อหูเซียวฟัง สีหน้าก็เปลี่ยนไปอย่างรุนแรง
“แย่งผลประโยชน์กันเองเหรอ? ประธานเย่ สิ่งนี้เริ่มจากตรงไหน?”
เป็นความจริงที่เมื่อก่อนตระกูลหูแย่งผลประโยชน์กันเอง แต่ว่านั่นเป็นเรื่องราวที่นานมากแล้ว ตระกูลหูตอนนี้ ไม่ทำเรื่องเหล่านี้มานานแล้ว
เย่เฟิงเซิงกล่าวอย่างชอบธรรม: “พวกเราพบว่าตระกูลหูของพวกคุณ เมื่อก่อนไม่เพียงยึดบริษัทที่ร่วมลงทุนด้วยกันมาหนึ่งแห่ง ตระกูลหูของพวกคุณ ก็ก้าวหน้าขึ้นด้วยเหตุนี้ ถ้าหากฉันและหย่วนหยางกรุ๊ปร่วมลงทุนกับพวกคุณต่อไป พวกคุณยึดหย่วนหยางกรุ๊ปไปด้วยจะทำอย่างไร?”
ใบหน้าของหูเซียวดูไม่ดีเหมือนทานมะระ อธิบายครั้งแล้วครั้งเล่า
“ประธานเย่ ตระกูลหูของเรา ไม่มีทางทำเรื่องอย่างนี้เด็ดขาด ถอยหลังหนึ่งหมื่นก้าวมาพูด พวกเราก็ไม่มีความกล้านี้นะ!”
ยึดบริษัทที่เป็นของตระกูลเย่เหรอ?
นอกจากว่าไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้ว!
“ประธานเย่ พวกเราก็เพื่อนเก่ากันนานแล้ว ตกลงว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่ คุณก็บอกมาตรงๆ ไม่มีอะไรต้องปิดบังกัน!”
หูเซียวเชื่อมั่นอย่างสูงว่า จะต้องมีความลับซ่อนอยู่เบื้องหลังสิ่งนี้
เย่เฟิงเซิงเงียบไปครู่หนึ่ง แล้วถอนหายใจ: “เหล่าหู พวกเราก็ไม่อยากทำแบบนี้ ฉันก็คิดว่าพวกคุณจะรู้เหตุผลในเรื่องนี้…..”
เย่เฟิงเซิงอยากที่จะพูดแต่พูดไม่ได้
หูเซียวข่มอารมณ์ไว้ไม่ได้ทันที: “ประธานเย่ ผมไม่เข้าใจ!”
เย่เฟิงเซิงทำได้เพียงพูดความจริงออกมา
“เหล่าหู คุณคิดดูให้ดีๆ ทำเรื่องอะไร ที่ทำให้คุณหนูตระกูลเย่ของพวกเราขุ่นเคืองใจ? เธอแทบจะให้ฉันทำลายตระกูลหูของพวกคุณ!”
“คุณ คุณหนูตระกูลเหรอ?!”
พรึ่บพรั่บดังขึ้นมา ไม่นึกเลยว่าคนทั้งคนของหูเซียวจะทรุดตัวลงกับพื้น สีหน้าซีดเผือด
“คุณปู่!”
หูจิ้งจู๋รีบเข้ามาประคองอย่างรวดเร็ว
แขกทุกคนก็เบิกตากว้าง ตกลงว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่ เจ้าบ้านหูทำไมเหมือนกับว่าตระกูลหูพังพินาศ?
หูเซียวโบกมือ ส่งสัญญาณว่าตัวเองไม่เป็นไร และตั้งใจฟัง
เย่เฟิงเซิงพูดด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่นว่า: “ทำให้ฉันขุ่นเคืองใจ ชั่วประเดี๋ยวรอฉันหายโกรธ ควรที่จะร่วมลงทุนก็ยังต้องร่วมลงทุนกัน แต่ว่าทำให้คุณหนูตระกูลเย่ พระเจ้าก็ยากที่จะช่วยนะ!”
“แต่ว่าผมไม่รู้จักคุณหนูตระกูลเย่ด้วยซ้ำ!”
หูเซียวเรียกร้องความยุติธรรม: “คนของตระกูลเย่แห่งตระกูลหลวงคนเดียวที่ผมรู้จัก มีเพียงคุณ”
“แต่ฉันเป็นเพียงแค่พ่อบ้านรับใช้คนหนึ่งเท่านั้นนะ!”
เย่เฟิงเซิงพูดด้วยความรำคาญ
หูเซียวถามว่า: “ขอถามว่าคุณหนูตระกูลเย่ชื่ออะไรเหรอ?”
เย่เฟิงเซิงพูดว่า: “ตอนนี้คุณหนูก็อยู่ในเมืองเจียงเฉิง ชื่อว่าเย่หรูอี้!”
“เย่หรูอี้เหรอ?”
หูเซียวนิ่งอึ้งไปสักพัก
เขาไม่เคยได้ยินชื่อนี้ด้วยซ้ำ!
ถังเฉากลับเข้าใจในทันที และหันกลับไปมองหูอีซานด้วยความประหลาดใจ
คาดไม่ถึงว่า ไม่นึกเลยว่าหูอีซานจะใช้ความสัมพันธ์ที่มีกับเย่หรูอี้
หูอีซานยิ้มอย่างเขินอาย มาถึงที่ข้างกายของถังเฉา ลดเสียงลง และพูดกระซิบ
“ยังต้องพึ่งความสัมพันธ์ของคุณนะคุณถัง!”
หูอีซานเล่าต้นสายปลายเหตุเรื่องทั้งหมด
ที่แท้ หูอีซานมีความสัมพันธ์กับเย่หรูอี้นานมากแล้ว ก็รู้ว่าเย่หรูอี้ก็คือซ่งหรูอี้ของตระกูลซ่งเมื่อก่อนนี้
มีความสัมพันธ์กัน ยังเห็นแก่หน้าของถังเฉา
“ยังไงก็ตาม คำสั่งของคุณหนูฉันยกเลิกการร่วมลงทุนกับพวกคุณ ฉันไม่กล้าขัดคำสั่ง!”
เย่เฟิงเซิงพูด
สีหน้าของหูเซียวดูไม่ดี: “ถ้าอย่างนั้นการร่วมลงของพวกเราก็ดำเนินมานานขนาดนี้แล้ว โครงการของพวกเราจะทำอย่างไร?”
“เรื่องคุณก็ไม่ต้องยุ่งแล้ว ฉันมีคนเลือกที่จะร่วมลงทุนแล้ว”
เย่เฟิงเซิงพูดชื่อบริษัทแห่งหนึ่งออกมา: “มีจวี้เฟิงกรุ๊ปมาทำ”
หลังจากที่พูดจบ ก็วางสายไปแล้ว
หูเซียวถือโทรศัพท์ด้วยความตะลึงจนตัวแข็งทื่อ เหมือนราวกับว่าเข้าใจอะไรบางอย่าง และเขาจับจ้องมองไปที่หูอีซาน
“หูอีซาน เป็นแก…..”
หูอีซานยิ้มอย่างราบเรียบ: “แน่นอนว่าเป็นฉัน อย่าร้อนใจ นี่เป็นแค่เริ่มต้น”
กริ๊งๆๆๆ!
สุดท้าย เสียงโทรศัพท์ของหูเซียวดังถี่ขึ้นมา
มีเรื่องของหย่วนหยางกรุ๊ป ความอดทนทางจิตใจของเขาแข็งแกร่งขึ้นมาก
คาดไม่ถึงว่า ทั้งหมดคือยกเลิกสัญญากับตระกูลหู
สีหน้าของหูเซียวซีดเซียวอย่างมาก ทั้งร่างกายก็ทรงตัวไม่อยู่
เมื่อได้ยินข่าว สีหน้าของหูจิ้งจู๋และคนอื่นๆก็ดูไม่ดี แทบจะจะกินหูอีซานเข้าไปทันที
“หูอีซาน ไม่ว่าจะดีหรือชั่วตระกูลหูก็เป็นสถานที่ให้กำเนิดแกเลี้ยงดูแก นี่แกจะลงมือกับรากฐานของตระกูลหู แกทำได้ลงคอเหรอ?”
หูอีซานแสยะยิ้ม: “ทำไมจะทำไม่ลงคอ? ตั้งแต่วินาทีที่ภรรยาของฉันถูกพวกแกชนตาย ฉันก็ไม่มี ‘ทำไม่ลงคอ’ สามคำนี้ต่อพวกแกแล้ว!”
“จะว่าไป พวกแกยั่วโมโหคุณถัง ยังอยากมีชีวิตอยู่อีกมั้ย?”
หลังจากที่ชะงักนิ่ง หูอีซานก็เย้ยหยันมากขึ้น: “ทำให้ฉันขุ่นเคืองใจ ยังมีชีวิตรอดอยู่ได้ ทำให้คุณถังขุ่นเคืองใจ ไม่สามารถมีชีวิตรอดได้!”
หูเซียวสูดหายใจเข้าลึกๆ ดวงตาโหดก็จ้องมองไปที่หูอีซาน
“ดี ดีมาก! หูอีซาน แกสมกับที่เป็นลูกชายของฉัน ตอนนั้น ฉันก็ไม่ควรใจอ่อนต่อแก ก็น่าจะชนแกให้ตาย”
หูอีซานก็ยิ้มเยาะเย้ย: “ไม่รู้ว่าทำไม เห็นคุณโกรธมากขนาดนี้ ฉันก็สบายใจมากแล้ว”
หูเซียวกลับตะโกน: “แต่ว่า แกคิดว่าลูกไม้แค่นี้ ก็อยากจะพังพินาศตระกูลหูของฉันเหรอ?”
หูอีซานยิ้มเล็กน้อย: “อย่าใจร้อน วันนี้เป็นวันเกิดครบรอบเจ็ดปีของคุณ ฉันยังเตรียมของขวัญวันเกิดมาให้คุณด้วย”
“ของขวัญวันเกิดอะไร?”
ไม่ว่าอย่างไร ในใจของหูเซียวกระสับกระส่ายอย่างมาก
หูอีซานหัวเราะลั่น ตามด้วยปรบมือ: “ยกขึ้นมา!”
บอดี้การ์ดสี่ห้าคนที่อยู่ข้างหลังก็ไปในรถที่อยู่นอกประตู และขนของเงาสีดำขนาดใหญ่เดินเข้ามา
สิ่งของนี้ดูเหมือนจะหนักมาก ต้องใช้ชายแข็งแกร่งสี่ห้าคน ถึงสามารถขนย้ายได้
เมื่อพวกเขาเข้าใกล้ ทุกคนถึงได้มองเห็นชัดเจนว่าเป็นของอะไร
ทั้งหมดในงานเกิดความแตกตื่นในทันที!
ไม่นึกเลยว่าจะเป็นระฆังแบบชาติตะวันตกขนาดใหญ่!
ของขวัญวันเกิดมอบระฆังให้ หมายถึงแช่งให้คนคนนั้นตาย
ความหมายที่แฝงอยู่อะไร ไม่ต้องพูดก็เห็นได้ชัด!
“ใจกล้านัก!”
“ไม่นึกเลยว่าจะกล้ามอบระฆังให้คุณปู่!”
ทุกคนในตระกูลหูทยอยตะคอกด้วยความโกรธ
หูอีซานกลับหัวเราะเสียงดัง: “ตีระฆังมรณะให้ดังขึ้น!”
ในมือของลูกน้องบอดี้การ์ดถือกระบองไม้ และเหวี่ยงตีไปที่บนระฆังมรณะอย่างแรง
