เจ้ามังกรพรีเมี่ยม – ตอนที่ 529 สามตระกูลยักษ์ใหญ่

ในขณะนี้ ทั้งบ้านใหญ่ตระกูลหูก็เงียบเป็นเป่าสาก ทุกคนต่างก็เบิกตากว้าง มองดูฉากนี้ด้วยความเหลือเชื่อ

สมองของพวกเขาก็หยุดหมุน

“พระเจ้า ฉันไม่ได้ตาฝาดใช่มั้ย? ผู้นำเซี่ย คุณชายลู่ ต่างก็มาแล้ว!”

“พวกเขามาเป็นตัวแทนของตระกูลเซี่ยและตระกูลลู่เหรอ?”

แขกในงานก็เสียงสั่น อุทานครั้งแล้วครั้งเล่า ใบหน้าของพวกเขาก็เต็มไปด้วยความตกใจ

วันเกิดครบรอบเจ็ดสิบปีของผู้นำตระกูลหู ตระกูลเซี่ยและตระกูลลู่แสดงว่าจะมาอย่างชัดเจน

ทุกคนคิดว่ามาอวยพรวันเกิด คาดไม่ถึงว่า จะเป็นการใช้กำลังมาตัดสินปัญหา!

พิจารณาจากคำพูดก่อนหน้านี้ของพวกเขา ไม่ยากเลยที่จะมองออกว่า พวกเขามาเพื่อถังเฉา

ในไม่ช้า สายตาที่พวกเขามองไปทางตระกูลหูก็กลายเป็นแปลกประหลาดขึ้นมา

ตระกูลเซี่ยและตระกูลลู่รวมตัวกันมา ตระกูลหูตระกูลเดียว รับมือไหวเหรอ?

ไม่ว่าจะเป็นเซี่ยสิงจู๋ หรือว่าลู่โป๋หาน ข้างหลังก็พาคนมาด้วยมากมาย รีบมาด้วยท่าทางดุดันดุร้าย ไม่เหมือนกับการมาอวยพรวันเกิดเลย

ถ้าอย่างนั้นก็เหลือความเป็นไปได้อย่างเดียว มาหาเรื่อง

เมื่อเห็นฉากนี้ หัวใจของหูอีซานก็เต้นแรง ตื่นเต้นจนสีหน้าแดงก่ำ สายตาที่มองไปทางถังเฉาเต็มไปด้วยความชื่นชม

ไม่มีอะไรให้น่าสงสัยอีกแล้ว ตระกูลเซี่ยและตระกูลลู่มาเพื่อถังเฉา

มิน่าล่ะถังเฉากล้าให้ตัวเองยืนอยู่ข้างหน้าคนเดียว เพราะเขาไม่เกรงกลัวสิ่งใด!

สำหรับการมาของตระกูลเซี่ยและตระกูลลู่ สีหน้าของตัวของถังเฉาเองกลับสงบ และไม่ได้แปลกใจด้วยซ้ำ

ในขณะนี้ มีการสนับสนุนตระกูลเซี่ยและตระกูลลู่ หูอีซานไม่กลัว

เขามองไปที่หูเซียวอย่างเยือกเย็น และพูดอย่างเย็นชา: “เจ้าบ้านหู ตอนนี้ คุณยังคิดว่าพวกเราสู้ตระกูลหูไม่ได้อีกมั้ย?”

คราวนี้ หูเซียวกับหูจิ้งจู๋และหูเข่อเฟิงที่ก่อนหน้านี้ยังอวดดีสีหน้าของพวกเขากลายเป็นดูไม่ดีเป็นอย่างยิ่ง

ทุกคนในตระกูลหู ก็รู้สึกกดดันเป็นอย่างมาก

ถ้าหากมีเพียงตระกูลเซี่ยเพียงตระกูลเดียว พวกเขากลับจะไม่มีทางตื่นตระหนกมากนัก

แต่ตอนนี้ตระกูลลู่ก็มาแล้ว จำนวนตระกูลยักษ์ใหญ่สองต่อหนึ่งตระกูล พวกเขาเสียเปรียบอย่างแน่นอน!

ยิ่งไปกว่านั้น ตระกูลหูตอนนี้ถูกหูอีซานเล่นงานจนพังไม่เป็นท่า ไม่ใช่คู่ต่อสู้ด้วยซ้ำไป

“เซี่ยสิงจู๋ นายมาร่วมอวยพรวันเกิดของฉัน พาคนมาทำไมเยอะแยะ?”

หูเซียวแข็งแกร่งทำเป็นไม่สะทกสะท้าน จ้องมองที่เซี่ยสิงจู๋อย่างเย็นชา น้ำเสียงเย็นชามาก

“ฮ่าๆๆๆ เจ้าบ้านหู ฉันกลัวว่าจะมีใครทำให้คุณเสียเปรียบในงานวันเกิดครบรอบเจ็ดสิบปีของคุณไม่ใช่เหรอ? ตั้งใจส่งคนมาคุ้มครองคุณเป็นพิเศษ!”

เซี่ยสิงจู๋หัวเราะสามครั้ง

หลังจากที่พูดจบ ก็โบกมือ: “ปิดล้อมเดี๋ยวนี้!”

พรึ่บพรั่บ!

บอดี้การ์ดของตระกูลเซี่ยก้าวไปข้างหน้าด้วยการฝึกที่ดี และล้อมรอบทั่วทั้งบ้านใหญ่ตระกูลหู

“เซี่ยสิงจู๋ นายกำลังคุ้มครองฉัน หรือว่ามาฆ่าฉันกันแน่?”

หูเซียวโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ สายตาที่มองไปทางเซี่ยสิงจู๋เกือบจะลุกเป็นไฟ

หูจิ้งจู๋และคนรุ่นหลังบางคนก็มองดูอย่างเยือกเย็น กลับปกติไม่ส่งเสียงออกมา

เปรียบกับเจริญรุ่งเรืองดุจดั่งพระอาทิตย์กลางท้องฟ้าของตระกูลเซี่ย พวกเขาไม่มีความมั่นใจจริงๆ!

เขาก็มองไปที่ลู่โป๋หานด้วยความโกรธ: “นายก็มาคุ้มครองฉันเหรอ?”

ลู่โป๋หานยิ้มอย่างไร้เดียงสา: “ไม่ใช่”

ทุกคนในตระกูลหูถอนหายใจด้วยความโล่งอก

แต่ประโยคต่อไปของลู่โป๋หาน แทบจะทำให้พวกเขากระอักตาย

“ฉันมาคุ้มครองคุณถัง”

หลังจากที่พูดจบ ก็สั่งให้คนปิดกั้นทางเข้าออกของบ้านใหญ่ตระกูลหู

ในตอนนี้ไม่มีใครในที่แห่งนี้สามารถออกไปได้

ลู่โป๋หานมาถึงข้างกายของถังเฉาด้วยตัวเอง ยิ้มเล็กน้อย: “คุณถัง ถ้ารู้ก่อนว่าคุณจะมาที่ตระกูลหู ก็น่าจะแจ้งให้ผมทราบล่วงหน้า ผมจะได้ไปรับคุณ”

ถังเฉาโบกมือ: “ฉันก็แค่มาตามหาลูกสาวของฉัน ไม่ใช่เรื่องใหญ่มาก”

เมื่อลู่โป๋หานได้ยินเช่นนี้ ก็ตกใจมาก: “งั้นก็ยิ่งต้องช่วยกันตามหาแล้ว”

ทั้งสองคนท่าทางพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน ตกอยู่ในสายตาของทุกคนในตระกูลหู ก็กลายเป็นหวาดกลัว

ลู่โป๋หาน นี่คือกำลังเอาใจถังเฉาเหรอ?

เห็นเพียงบนใบหน้าของลู่โป๋หานมีรอยยิ้มเอาใจ

พวกเขารู้จักลู่โป๋หานมาหลายปีแล้ว แต่ไม่เคยเห็นเขาเผยรอยยิ้มแบบนี้ออกมาให้ชายหนุ่มคนหนึ่ง

“คุณถัง ผมมาสายไปแล้ว!”

ในเวลานี้ เซี่ยสิงจู๋ก็มาถึงข้างกายของถังเฉา พูดอย่างหนักแน่น

หูเซียวและหูจิ้งจู๋พวกเขาต่างก็ตกตะลึง

ยศถาบรรดาศักดิ์ของผู้นำเซี่ย ไม่นึกเลยว่ากำลังขอโทษถังเฉา?

ผู้คนที่อยู่ในงานถึงกับสงสัยว่าตัวเองหูฝาด!

ถังเฉาพยักหน้าอย่างราบเรียบ: “ไม่เป็นไร”

บ้านใหญ่ตระกูลหู แขกทุกคนเหมือนราวกับกำลังฝัน มองไปที่เขาด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความเหลือเชื่อ

มีข่าวลือไปทั่วว่าเขาเป็นเพียงแค่ลูกเขยแต่งเข้าในตระกูลหลินแห่งตระกูลหลวง แต่ตอนนี้อิทธิพลที่ถังเฉาที่แสดงออกมา แม้แต่ตระกูลหูของหนึ่งในสามตระกูลยักษ์ใหญ่ ก็ต้องยอมรับความพ่ายแพ้อย่างจริงใจ!

อย่างแรกก่อนหูอีซานบุกน้ำลุยไฟเพื่อเขา ตอนนี้เป็นตัวแทนผู้นำของสองตระกูลยักษ์ใหญ่ของตระกูลลู่กับตระกูลเซี่ยได้รวมตัวกันมาถึง เพื่อมาเป็นกำลังเสริม

เดิมที ใบหน้าของหูจิ้งจู๋เต็มไปด้วยความเหยียดหยาม แต่ว่าในเวลานี้ ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว

แล้วพวกเขารู้ได้อย่างไร ถังเฉามีบุญคุณต่อตระกูลเซี่ย นับประสาอะไรกับเชิญพวกเขามา ต่อให้อุทิศทั้งตระกูลเซี่ยออกไป ก็ไม่มีทางปฏิเสธ

สำหรับตระกูลลู่ พวกเขายอมศิโรราบให้กับถังเฉา ได้บรรลุความสัมพันธ์ร่วมลงทุนกับตระกูลมากมายในเมืองหมิงจูสำเร็จแล้ว ถึงกับมีการร่วมลงทุนกับสำนักงานใหญ่ของลี่จิงกรุ๊ป สำหรับตระกูลลู่เป็นคุณภาพของการพัฒนาอย่างรวดเร็ว

เมื่อตระกูลได้ลิ้มรสผลประโยชน์แล้ว ตอนนี้ไม่ได้ตั้งใจจะทรยศ แต่ยอมศิโรราบต่อไป

ถังเฉาก็เปิดเผยพวกเขา ใช้อิทธิพลของตระกูลลู่มารวมกับอิทธิพลของเขาในเมืองเจียงเฉิง

“เซี่ยสิงจู๋ ลู่โป๋หาน ฉันแนะนำพวกนายสักหน่อย ทางที่ดีอยู่ห่างจากเขาหน่อย!”

หูเซียวเต็มไปด้วยความหงุดหงิด จ้องมองไปที่เซี่ยสิงจู๋และลู่โป๋หานด้วยความโกรธ: “ไอ้หมอนี่จงใจหาเรื่องตระกูลหูของฉันมาหลายครั้งหลายหน วันนี้ยังเป็นวันเกิดครบรอบเจ็ดสิบปีของฉัน ถ้าหากไม่สั่งสอนเขาสักหน่อย ต่อจากนี้ข่าวลือออกไป ตระกูลหูของฉันจะมีหน้าตั้งหลักอยู่ในเมืองเจียงเฉิงได้อย่างไร?”

ถังเฉาพูดอย่างราบเรียบว่า: “ฉันไม่ได้มีความตั้งใจที่จะหาเรื่องพวกแก ฉันแค่อยากจะตามหาลูกสาวของฉัน”

“ถ้าหากลูกสาวของฉันอยู่สงบสุข ฉันย่อมจะจากไปเป็นธรรมดา”

ความหมายก็คือ ถ้าหากลูกสาวของฉันเป็นอะไรไปแม้แต่ปลายเล็บ ตระกูลหูไม่มีความจำเป็นที่ต้องอยู่แล้ว

ก้นบึ้งหัวใจของหูเซียวจมลงอย่างไม่มีที่สิ้นสุด แต่ก็ยังรู้สึกรำคาญแล้วพูดว่า: “ฉันบอกแล้วว่า ที่นี่ไม่มีลูกสาวของแก ตอนนี้แกออกไปเดี๋ยวนี้”

“มีหรือไม่มี ไม่ใช่ว่าแกพูดก็จบ ต้องค้นหาถึงจะรู้”

สีหน้าของถังเฉาดูสงบ และออกคำสั่ง

“เรียกคนมาค้นหาทุกซอกทุกมุมของตระกูลหูหนึ่งรอบ อย่าปล่อยผ่านเบาะแสร่องรอยแม้แต่น้อย”

“ครับ!”

เซี่ยสิงจู๋กับหูอีซานและลู่โป๋หานทั้งสามคนตอบพร้อมกัน

หูเซียวกลับตะโกนร้อง: “หยุดเดี๋ยวนี้! ที่นี่เป็นตระกูลหู ใช่ว่าพวกแกจะไม่ดูตาม้าตาเรือได้เหรอ?”

หูอีซานเยาะเย้ยอย่างเย็นชา: “ถ้าหากตระกูลหูไม่มีลูกสาวของคุณถัง คุณจะร้อนตัวทำไม และไม่ยอมให้พวกเราค้นหา?”

ใบหน้าของหูเซียวยังคงโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ: “ฉันบอกแล้ว ที่นี่เป็นตระกูลหู ยังเป็นวันสำคัญในวันเกิดครบรอบเจ็ดสิบปีของฉัน ถ้าหากให้พวกแกตรวจสอบแล้ว ตระกูลหูของฉันจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน?”

“ถ้าหากพวกแกยืนยันที่จะค้นหา งั้นก็อย่าหาว่าตระกูลหูของฉันโหดเหี้ยม ไม่เสียดายที่จะขัดแย้งกับพวกนาย ก็จะต่อสู้กันจนตกตายไปด้วยกันทั้งสองฝ่ายกับพวกนาย!”

ในความเป็นจริง หูเซียวเสียใจเล็กน้อยว่าทำไมตัวเองไม่ส่งมอบลูกสาวของถังเฉาออกมาตั้งแรก ตอนนี้ทำได้เพียงดึงดันต่อไป

แต่ว่าเรื่องราวดำเนินมาถึงตอนนี้ ก็ไม่มีทางแล้ว

บนร่างกายของหูเซียวเต็มไปด้วยพลังอานุภาพ และดวงตาทั้งสองก็ดุเดือดรุนแรง

สายตาของเซี่ยสิงจู๋ก็ค่อยๆหนักแน่: “ฉันเข้าใจว่า เป็นการต่อสู้ใช่มั้ย?”

หูเซียวโบกมือ: “แล้วแต่พวกนายจะคิดอย่างไร โดยสรุป ตระกูลหูไม่สามารถให้พวกนายค้นหาได้!”

“งั้นก็ต่อสู้กันเถอะ ตระกูลเซี่ยของฉันพร้อมสู้!”

“ตระกูลลู่ของฉันกลัวคุณเหรอ?”

เซี่ยสิงจู๋และลู่โป๋หานตะโกนพร้อมกัน และไม่กลัวแม้แต่น้อย