เจ้าสาวใบ้：อยากจะบอกรักคุณ – ตอนที่ 819 ไม่มีคนเหมือนคุณอีก

“พี่ชาย”ซูย้าวพยายามสุดตัวโดยเรียกเขาหนึ่งประโยค ตั้งใจที่จะใช้กระตุ้นความเป็นมนุษย์สุดท้ายของเขา “คุณยังหนุ่มอยู่ สามารถหาผู้หญิงที่ชอบได้อยู่แล้ว คลอดลูกที่เป็นส่วนหนึ่งของตัวเองหลายคนได้ ปล่อยชีวิตหนึ่งของลูกฉันไปได้หรือเปล่า?”

ทางด้านอานเจียเย้นครุ่นคิด “คุณจะคลอดให้ผม?”

หัวใจของซูย้าวถูกควักออกมาอย่างฉับพลัน โมโหจนทนไม่ไหวต้องปิดตาลง ถึงแม้ว่าจะไม่ยินยอมในทุกทาง แต่ว่าจะสามารถทำอะไรได้?

เธอกัดฟันอย่างฝืนใจ “ก็ได้”

อานเจียเย้นกลับหัวเราะ “บางทีพวกเราต่อไปอาจจะมีลูก แต่ว่าไม่ใช่เด็กทุกคนจะสามารถเป็นแบบลี่หมิงได้ เด็กคนนี้ ในสิบล้านคนก็ยังไม่แน่เลยว่าจะหาได้สักคน เขาเป็นอัจฉริยะ ให้เขาอยู่ข้างกายผม ต่อไปถึงจะยิ่งมีฝีมือ”

ยิ่งมีฝีมือ?

ซูย้าวฟังคำไม่กี่คำนี้ อยากที่จะหัวเราะเยาะเย้ยออกมา กลัวว่าจะสามารถดูเหี้ยมโหดและไร้เยื่อใยมากกว่าเขา คนชาติชั่วของสังคมที่โหดเหี้ยมอำมหิต!

ไม่รอให้เธอพูดอะไร ทางด้านอานเจียเย้นนั้นก็พูด “รู้หรือเปล่า? ลูกๆของคุณ ฉันเคยตรวจสอบอย่างจริงจังมาทั้งหมดแล้ว ลี่เจิ้งลูกชายคนโตของคุณ ถึงแม้ว่าสติปัญญาจะสูงมาก แต่ว่ายังห่างชั้นกับลูกชายคนเล็กไปไกล ทุกด้านของหมิงเอ๋อทั้งหมดเข้าอยู่ในใจของฉัน”

“ชิงชิง ในเมื่อคุณรู้แล้ว อย่างนั้นผมเองก็จะไม่ปิดบังเหมือนกัน ตอนนี้จะให้ผมรามือก็ยังได้ คุณพาหมิงเอ๋อกลับมาด้วยกันเถอะ! พวกเราแต่งงานกัน หลังจากนั้นไม่ต้องมีลูกอีกก็ได้ เพียงแค่มีหมิงเอ๋อคนเดียว พวกเราเป็นครอบครัวสามคน”

ซูย้าวตกใจถึงที่สุดจนพูดไม่ออก ในสมองนั้นว่างเปล่า เสียงก้องดังตูมตามอยู่ข้างหู

สุดท้ายอานเจียเย้นก็พูดความจริงออกมา เธอและลูกชายทั้งหมดเป็นหนึ่งในเป้าหมายของเขา กลัวว่าถึงเธอจะตอบตกลงอย่างโง่เขลาไป แต่ต่อไป เขาก็คงหาวิธีปฏิบัติต่อลี่เฉินซีและลูกที่เหลืออีกสองคนอยากโหดเหี้ยมที่สุดอยู่ดี

ถ้าหากอยากจะเลี้ยงลี่หมิงให้เป็นjoke เป็นทายาทของเขาในอนาคต อย่างนั้น ประสบการณ์ในชีวิตนี้ก็คงต้องกำจัดศัตรูให้สิ้นซาก เหมือนปีนั้นที่เพ้ยหยู่เจี๋ยเขาทำ

ความสัมพันธ์แบบนี้ต่อเนื่องไปอีก จะเป็นคำสาปหรือเปล่านะ?

อานเจียเย้นเคยชินแล้วกับการที่พ่อบ้านอาวุโสบ่นจู้จี้อยู่ข้างหู อันที่จริงเขามีญาติน้อยมาก ตั้งแต่เล็กจนโตทั้งหมดเป็นพ่อบ้านอาวุโสที่ทุ่มเทดูแลทั้งชีวิตจิตใจ สองคนถือว่าความสัมพันธ์เป็นเหมือนญาติ จะพูดอะไรเขาก็ไม่ได้ใส่ใจ

เขาจุดบุหรี่วางไว้ที่ริมฝีปากและไม่สูบ แค่เงยหน้าขึ้นเอนพิงโซฟา ปิดตาลง

พ่อบ้านอาวุโสมองเห็นเขาแบบนี้ ก็ยิ่งอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจยาว “อย่าดื้อรั้นต่อไปเลย ถ้าพลาดจากคุณหนูจริง ชีวิตนี้ของคุณ เกรงว่าคงจะไม่มีผู้หญิงคนไหนผูกสัมพันธ์ด้วยแล้ว”

ไม่ใช่ว่าจะไม่มีผู้หญิงอื่น แต่ไม่มีคนไหนเหมือนกับซูย้าว ไม่ห้ามว่าเขาจะดีหรือเลว รักเดียวใจเดียวอยู่ข้างกายเขา ถึงแม้ว่าไม่มีวันย้อนกลับได้อีกต่อไป ก็ไม่สนใจเลยแม้แต่น้อย

ครั้งก่อนตอนที่เธอสูญเสียความทรงจำ อยู่ในฐานะอานหว่านชิง ก็เป็นแบบนี้

และตัวของซูย้าวเองก็เป็นแบบนั้นเช่นเดียวกัน เพียงแค่เธอยอมรับและรักผู้ชายคนนั้น ไม่ว่าภายนอกจะตัดสินอย่างไร เธอก็ยินดีอยู่เคียงข้าง แต่ถ้าหากว่าคนคนนี้ทรยศตัวเอง นั่นก็จะต้องหันหลังกลับและล้างทั้งหมดให้สะอาด คล้ายกับที่ทำกับลี่เฉินซีในตอนแรก เป็นเหมือนกัน

ผู้หญิงที่กล้ารักกล้าแค้น ทำให้คนชื่นชมเป็นอย่างมาก โง่มากและน่าจะซาบซึ้งมากเช่นเดียวกัน แต่ถ้าแตะโดนขีดจำกัด ก็ยังคงเหมือนเดิมเย็นชาและไร้หัวใจ

เป็นเวลานานมาก อานเจียเย้นถึงจะค่อยๆเปิดตาขึ้น วางบุหรี่ลง ปัดขี้บุหรี่ เลิกคิ้วเล็กน้อยมองพ่อบ้าน “ถึงจะฟังคำชักชวนของคุณ อยากจะวางมือตอนนี้ กลัวว่าคงจะช้าไปแล้วละ”

มีบางเรื่อง เมื่อทำไปแล้วสักหน ก็ไม่มีวิธีที่จะเปลี่ยนแปลงได้ตลอดกาล ไม่ใช่ว่าทุกเรื่องพอรู้สึกผิดแล้วแก้ถือว่ายอดเยี่ยมไปได้ทุกอย่าง และไม่ใช่ว่าทุกคนสำนึกผิดแล้วจะได้รับการอภัย

พ่อบ้านอาวุโสขมวดคิ้ว สีหน้าค่อนข้างแปลกใจ “ไปถึงขั้นแล้วอย่างนั้นเหรอ?”

หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็พูดอีก “ไม่เป็นไร พูดกับคุณหนูดีๆ เธอเป็นคนให้ความสำคัญกับน้ำใจไมตรีและศีลธรรม คุณเคยช่วยเธอมามากกว่าหนึ่งครั้ง เธอน่าจะมองเห็นจุดนี้แล้วให้อภัยคุณ และไปรับเธอกลับมา พวกเราก็จะมีวันเวลาที่ดีแล้ว!”

อานเจียเย้นถอนหายใจ “ฉันไปรับเธอ เธอจะกลับมาแน่หรือเปล่า? อีกอย่าง ถึงคนกลับมาหัวใจก็ไม่กลับมา แล้วจะมีประโยชน์อะไร?”

พึ่งการลบและแก้ไขความทรงจำ แล้วพาเธอมาคุมขังไว้ข้างกายอีกอย่างนั้นเหรอ? บางทีอาจจะได้ แต่ถ้าเป็นเช่นนี้ต่อไป ความจำทั้งเก่าและใหม่ของเธอก็จะไม่หยุดโผล่ออกมา ไม่เพียงจะยิ่งเลวร้ายไปเรื่อยๆ กลับกลายเป็นเหมือนหุ่นกระบอกไม่มีความรู้สึกที่ทิ้งเอาไว้อย่างไม่ได้เจตนา