แอปเจิ้นอ้ายหว่างเริ่มต้นการทำงานโดยทันที
สโลแกนประจำแอปปรากฏขึ้นบนหน้าจอ…
‘จับคู่ให้คนรักกันมาแล้วหลายล้านคนทั่วโลก’
หลินเป่ยเฉินระเบิดเสียงหัวเราะด้วยความชอบใจ
มีความมั่นใจในตัวเองใช้ได้เลยนี่
แล้วพวกคนที่แต่งงานไปนั้นมีกี่คู่ที่ต้องเลิกรา?
จังหวะนั้นเอง หน้าการลงทะเบียนก็ปรากฏขึ้น
ขั้นตอนแรกคือการสแกนใบหน้า
“โอ้โห ไฮเทคใช้ได้เหมือนกันแฮะ”
หลินเป่ยเฉินยกโทรศัพท์ขึ้นสแกนใบหน้าแต่โดยดี
หลังจากนั้นตัวแอปก็เริ่มประมวลผล…
‘เด็กหนุ่มรูปหล่อสมวัย เป็นหนุ่มโฉดชั่วในโลกที่มีแต่ปัญหา’
หลินเป่ยเฉินชะงักไปอีกเล็กน้อยก่อนจะหัวเราะก๊าก
ค่อนข้างประเมินได้แม่นยำเลยนะเนี่ย
ให้ตายสิ
ขนาดตัวแอปในโทรศัพท์มือถือยังยอมรับเลยว่าเขารูปหล่อ
แถมเป็นบุรุษหนุ่มรูปหล่อนิสัยโฉดชั่วอีกต่างหาก
หลินเป่ยเฉินกดเลือกเผ่าพันธุ์ของตนเอง…
เขาต้องกดเลือกเผ่าพันธุ์มนุษย์อยู่แล้ว
ถ้าไม่ใช่มนุษย์ก็แปลกเกินไปล่ะ
ส่วนข้อความต่อจากนั้น มีให้เลือกรายละเอียดอีกหลายอย่างทีเดียว
“เป็นมนุษย์นี่ต้องแยกย่อยขนาดนี้เลยเหรอวะ…”
ถึงปากจะบ่นไป แต่เด็กหนุ่มก็กรอกข้อความด้วยความสมัครใจ หลังจากกดเลือกตัวเลือกทั้งศาสนา สถานภาพและถิ่นที่อยู่อาศัยเป็นแผ่นดินตงเต้าเรียบร้อย ก็ไม่มีหัวข้ออะไรให้กดเลือกอีก
ต่อจากนั้น เป็นส่วนให้ระบุอายุของตนเอง
ซึ่งมีตั้งแต่ 0 ไปจนถึง 10,000 ปี
อะไรกันเนี่ย
หลินเป่ยเฉินเห็นดังนั้นก็ตาโต
ในโลกวรยุทธ์แห่งนี้ มนุษย์สามารถมีอายุขัยยืนยาวได้เป็นหมื่นปีเลยหรือ?
คนอะไรจะอายุยืนขนาดนั้น
ถ้ามีอายุยืนเป็นหมื่นปี แล้วต้องเผชิญหน้ากับความเงียบเหงาเปล่าเปลี่ยวตลอดเวลา ก็คงไม่แปลกที่บุคคลเหล่านั้นจะมาใช้งานแอปหาคู่อย่างนี้…
แต่เด็กหนุ่มไม่มีเหตุผลให้ต้องโกหกอายุของตัวเอง
หลังจากคิดอยู่เล็กน้อย หลินเป่ยเฉินก็ระบุไปว่าตนเองอายุ 15 ปี
หลังจากนั้น ก็เป็นข้อมูลที่ให้ระบุส่วนสูง น้ำหนัก ระดับพลังและทรัพย์สินที่มีในครอบครอง
หลินเป่ยเฉินกรอกข้อมูลทุกอย่างตามความเป็นจริง
แต่มาสะดุดก็ตรงข้อมูลของทรัพย์สินที่มีในครอบครองนี่แหละ
อย่างเช่น ถ้าเขาเขียนลงไปว่าตนเองมีวิหารเป็นของตัวเอง มีคฤหาสน์อีกหลายหลังและมีทรัพย์สมบัติรวมกันแล้วมากกว่า 100 ล้านเหรียญทองคำ
มันคงดูน่าเหลือเชื่อมากเกินไป
ยิ่งเป็นข้อมูลที่อยู่ในแอปหาคู่ด้วยแล้ว คงไม่มีใครเชื่อว่ามันจะเป็นความจริง
หลินเป่ยเฉินพยายามปลอบตัวเองให้ใจเย็นๆ
เขากดไปดูที่ฟังก์ชันช่วยเหลือของแอปพลิเคชัน
รู้สึกไม่อยากรบกวนเจ้าหน้าที่ด้วยปัญหาเล็กน้อยเพียงแค่นี้
แต่ในทันใดนั้น หลินเป่ยเฉินก็พบสิ่งที่น่าสนใจมากกว่าเดิม
มันเป็นการหาคู่สำหรับเทพเจ้า
หน้าต่างลงทะเบียนมีลักษณะคล้ายคลึงกับการลงทะเบียนที่หลินเป่ยเฉินเพิ่งจะกรอกข้อมูลไปเมื่อสักครู่
เขาลองสำรวจดูหน้าลงทะเบียนของเทพเจ้า
ในส่วนข้อมูลของคู่รักที่อยากพบเจอ เด็กหนุ่มระบุลงไปว่าไม่จำกัดประเภท
ไม่ว่าจะเป็นอายุ ระดับพลัง ทรัพย์สิน เผ่าพันธุ์หรือเพศ…
แต่เพศต้องกดเลือกเป็นเพศหญิงสักหน่อย
แล้วหลินเป่ยเฉินก็ได้พบกับเรื่องมหัศจรรย์
หน้าจอโทรศัพท์มือถือเกิดความเปลี่ยนแปลงเล็กน้อย เขายกมือขึ้นนวดขมับ ตั้งสมาธิ
ปรากฏว่าแอปหาคู่ตัวนี้ไม่ได้ล็อคระบบให้ผู้ชายต้องเลือกผู้หญิง หรือผู้หญิงต้องเลือกแค่ผู้ชายเท่านั้น
แต่ทุกคนจะเลือกคู่รักเป็นเพศไหนก็ได้
หมายความว่าในโลกวรยุทธ์แห่งนี้ ก็คงมีความรักที่มีความหลากหลายทางเพศอยู่ด้วยสินะ?
ครั้งนี้เอาตามนี้ก่อนก็แล้วกัน
หลังจากลงทะเบียนเสร็จเรียบร้อย หลินเป่ยเฉินก็ยังไม่สามารถใช้งานแอปได้ในทันที
เพราะเขาต้องทำแบบทดสอบความเหมาะสมให้ผ่านก่อน
เป็นการทดสอบที่ต้องตอบคำถาม เช่น…
‘ท่านสนใจที่จะมีคู่รักเป็นเทพเจ้ามาตลอดใช่หรือไม่?’
‘ท่านพึงพอใจกับสิ่งที่ตนเองมีหรือเคยรู้สึกอิจฉาผู้อื่นบ้างหรือไม่?’
‘ด้วยสถานะของท่าน การครองรักกับเทพเจ้าจะนำมาซึ่งความขัดแย้งหรือไม่?’
‘ท่านสนใจที่จะฝึกพลังเพียงลำพังหรือว่าต้องการร่วมฝึกพลังกับคู่รักที่เป็นเทพเจ้า?’
‘หากมีผู้อื่นหยิบยื่นข้อเสนอที่น่าสนใจให้ท่าน อย่างเช่น การเข้าถึงทรัพยากรสำหรับการฝึกวิชาอย่างไม่จำกัด เพื่อให้ท่านเลิกครองรักกับเทพเจ้า ท่านจะมีความยินยอมหรือไม่?’
และก็ยังมีคำถามแปลกๆ อีกหลายข้อ
“อย่างกับแบบทดสอบจิตวิทยาบนโลกมนุษย์เลยวุ้ย”
หลินเป่ยเฉินลงทะเบียนเสร็จอย่างรวดเร็ว
ในที่สุด เขาก็ได้เข้าสู่หน้าต่างการค้นหาคู่รัก
ขณะนี้ โทรศัพท์กำลังแสดงภาพคุณภาพสูงของหญิงสาวคนหนึ่งขึ้นมาเบื้องหน้าหลินเป่ยเฉิน
มันเป็นภาพสามมิติ ให้ความรู้สึกเสมือนจริงราวกับว่าสามารถเอื้อมมือออกไปสัมผัสลูบคลำหน้าอกบั้นท้ายและทุกส่วนสัดได้ตามใจชอบ เพียงมองดูแค่แวบเดียว ก็ชวนให้จิตใจรู้สึกร้อนผ่าวขึ้นมาอย่างไม่มีเหตุผล
แต่ข้อเสียของหญิงสาวคนนี้มีเพียงอย่างเดียว…
นางมีร่างกายท่อนล่างเป็นงู
นี่คือนางพญางูใช่หรือไม่?
หลินเป่ยเฉินมองไปมองมาก็รู้สึกเหมือนกับว่าตนเองน่าจะเป็นอาหารของฝ่ายตรงข้ามมากกว่าที่จะได้เป็นคู่รัก ดังนั้น เขาจึงเลื่อนนิ้วมือปัดหน้าจอไปอย่างไม่ลังเล
ทว่า รูปภาพของหญิงสาวที่ปรากฏแทนที่ ก็ยังเป็นสิ่งมีชีวิตไม่ทราบเผ่าพันธุ์และมีร่างกายเป็นสีเขียวเข้มทั้งตัวผู้หนึ่ง
หลินเป่ยเฉินปัดหน้าจออีกครั้ง
คราวนี้ได้มาเป็นเทพีที่มีเส้นผมเป็นงูทั้งศีรษะ
หลินเป่ยเฉินรีบปัดหน้าจอโดยเร็ว
นางพญาหมีขาว
เด็กหนุ่มเลื่อนนิ้วมือปัดหน้าจออีกครั้ง
นางพญาแมงป่อง
ต้องปัดหน้าจออีกหน
หลินเป่ยเฉินปัดหน้าจอจนเริ่มเมื่อยมือ และสิ่งที่เขาพบก็คือเทพเจ้าที่มีลักษณะทางกายภาพเหมือนมนุษย์ปกติมากที่สุด กลับเป็นแม่มดที่ดูหน้าตาไม่น่าไว้ใจ หรือไม่ก็ต้องเป็นพวกนางพรายที่ชอบกินมนุษย์เป็นอาหาร…
แบบนี้จะหาคนที่น่าสนใจเจอได้อย่างไร
เมื่อลองพิจารณาดูให้ดี หลินเป่ยเฉินก็เดาเอาว่าปัญหาคงมาจากการที่เขาตั้งค่าการค้นหาแบบไม่จำกัดประเภท
ทันใดนั้น เด็กหนุ่มจึงเปิดเข้าไปในส่วนของการตั้งค่าของแอปเจิ้นอ้ายหว่างและเปลี่ยนแปลงการตั้งค่าผลการค้นหาให้เป็นแบบใหม่
“ลักษณะทางกายภาพคล้ายมนุษย์ เพศหญิง มีความเหมาะสมตามอายุ”
เมื่อเปลี่ยนแปลงการตั้งค่าเสร็จเรียบร้อย ผลการค้นหาก็ออกมาเป็นหญิงสาวหน้าตาสวยงามลักษณะเหมือนคนปกติธรรมดาเสียที
“เอ๋? ไม่เลวเลยนี่หว่า”
“หูย คนนี้แจ่มใช้ได้เลยนะเนี่ย”
“ส่วนคนนี้ก็สวยอย่างกับฟ่านปิงปิง… ว่าแต่สวยขนาดนี้ ทำไมถึงต้องมาใช้บริการแอปหาคู่อีกวะเนี่ย?”
หลินเป่ยเฉินมองดูจนรู้สึกตาลาย
แต่สุดท้าย เขาก็เลือกไม่ได้สักคน
บัดนี้ ความรู้สึกตื่นเต้นของเด็กหนุ่มลดลงมาเกือบครึ่ง
เนื่องจากในตัวแอปมีฟังก์ชันให้ผู้ใช้งานสามารถส่งข้อความหากันได้ หลินเป่ยเฉินจึงส่งข้อความไปทักทายเทพธิดาและนางพญาเหล่านั้น
แล้วพวกนางก็ตอบข้อความเขาอย่างรวดเร็ว
‘อย่าบังอาจมารบกวนข้า’
‘เจ้ายังเด็กเกินไป’
‘เป็นเพียงสัตว์ชั้นต่ำยิ่งกว่ามดปลวก กล้าดีอย่างไรส่งข้อความมาหาข้า?’
‘หนุ่มน้อย เจ้าดูดีพอสมควรเลยนะ แต่ไม่รู้เลยว่าเจ้าจะมีความสามารถขนาดไหน ให้ข้าลองทดสอบเจ้าดูหน่อยไหม แล้วเราจะได้รู้ว่าเจ้าสามารถอึดได้นานแค่ไหนกันเชียว…’
‘เป็นเพียงมนุษย์ต่ำต้อย รีบไสหัวไปให้พ้นหน้าข้าเดี๋ยวนี้’
‘ช่างเป็นเด็กหนุ่มที่หน้าตาหล่อเหลาเหลือเกิน เจ้าไม่ต้องอยู่ตรงนั้นอีกแล้ว รีบตายและขึ้นมาหาข้าดีกว่า’
หลังจากอ่านข้อความตอบกลับเหล่านั้น หลินเป่ยเฉินก็ไม่รู้ว่าตนเองควรมีสีหน้าอย่างไร
นี่มัน…
เป็นแอปหาคู่จริงๆ หรือ?
ทำไมมันถึงเป็นเช่นนี้ไปได้ล่ะ?
นี่มันแอปรวบรวมอสูรกายคนใจร้ายมากกว่า
หลินเป่ยเฉินรู้สึกได้อย่างชัดเจนว่าหญิงสาวที่ใช้งานแอปพลิเคชันนี้ไม่ปกติเลยสักคน
หากไม่ดุร้ายมากเกินไป
ก็ต้องหื่นกามมากเกินไป
มิหนำซ้ำ บางคนยังรับประทานมนุษย์เป็นอาหารอีกด้วย
ยิ่งคิดเด็กหนุ่มก็ยิ่งไม่เข้าใจว่าต้องเป็นคนประเภทไหนกัน ถึงมาหาคนรักจากแอปพลิเคชันที่น่ากลัวอย่างนี้
หลินเป่ยเฉินหวาดกลัวจนแทบจะทำโทรศัพท์หลุดมืออยู่หลายรอบ
นับว่าโลกภายนอกอันตรายมากเกินไปจริงๆ
นี่คือแอปพลิเคชันที่อันตรายที่สุดที่เขาเคยเจอ
แต่สิ่งที่ทำให้หลินเป่ยเฉินเดือดดาลมากที่สุดก็คือ สุดท้ายเขาอุตส่าห์ระบุทรัพย์สินของตนเองว่ามีวิหารส่วนตัวและคฤหาสน์หลายหลังอยู่ในการครอบครอง ทว่า นางพญาบางคนกลับดูถูกเขาเป็น ‘ยาจก’ ได้อย่างไรไม่ทราบ?
ดังนั้น หลินเป่ยเฉินจึงตัดสินใจที่จะถอนการติดตั้งแอปเจิ้นอ้ายหว่างออกไปจากโทรศัพท์ของตนเอง
แต่ในจังหวะนั้น
ติ๊ง!
หน้าต่างข้อความใหม่เด้งขึ้นมาบนหน้าจอ
‘ความหมายของชีวิตคือสิ่งใด?… เจ้าอยากทำความเข้าใจความหมายของการมีชีวิตจริงๆ… หรือไม่?’
นั่นคือข้อความที่ถูกส่งมาจากหญิงสาวผู้ใช้ชื่อว่า [1]‘ธิดาอู๋ไห่จือตี้’
หลินเป่ยเฉินหยุดชะงักเล็กน้อยและลองเปิดเข้าไปดูหน้าโปรไฟล์ของฝ่ายตรงข้าม
รูปประจำตัวของธิดาอู๋ไห่จือตี้มีพื้นหลังเป็นปราสาทแก้วสีสันสวยงาม ตัวนางเองนั่งอยู่บนยอดปราสาท เส้นผมสีเขียวสาหร่ายทะเลยาวสลวยปลิวไสวไปตามกระแสน้ำ
และเนื่องจากนางนั่งหันหลัง หลินเป่ยเฉินจึงมองไม่เห็นใบหน้า
แต่ดูจากแผ่นหลังขาวผ่องภายใต้เส้นผมสีเขียวสดสวย รวมไปถึงเรือนร่างอรชนสมส่วนและความใหญ่โตของหน้าอกที่ทะลักล้นออกมาทางด้านข้าง ประกอบกับเอวคอดกิ่ว บั้นท้ายหนั่นแน่น ช่วงขาเรียวยาว…
หลินเป่ยเฉินจึงแทบจะสามารถรับประกันได้เลยว่าใบหน้าของนางนั้นต้องสวยงามมากแน่ๆ
เขาจ้องมองแผ่นหลังของนางอย่างทำอะไรไม่ถูก ถ้อยคำเพียงสองพยางค์ปรากฏขึ้นในจิตใจ…
โดดเดี่ยว
ธิดาอู๋ไห่จือตี้ต้องนั่งอยู่บนยอดปราสาทเพียงลำพัง ข้างซ้ายมีเพียงลมหายใจว่างเปล่าเท่านั้นที่เป็นเพื่อนตาย
คำอธิบายประจำตัวในหน้าโปรไฟล์นั้น นางเขียนคติประจำใจเอาไว้ว่า
‘โชคชะตาก็เหมือนสายน้ำ’
ฟังดูเศร้าโศกราวกับว่าครึ่งหนึ่งของน้ำทะเลในปัจจุบันนี้มาจากหยดน้ำตาของนางก็ไม่ปาน
ถ้าอ่าน “เซียนกระบี่มาแล้ว” ถึงบทนี้แล้วยังไม่จุใจ งั้นไปอ่านกันต่อได้ที่เว็บ Enjoybook.co เพราะที่นั่นลงนำไปแล้วกว่า 30 ตอน !! #อ่านก่อนใครได้ที่เว็บเอนจอย
[1] หมายถึงธิดาห้าคาบสมุทร
