บทที่ 176 ได้คะแนนเต็ม
เมื่อได้ยินคำพูดของซูชือ กลุ่มคนที่กำลังนินทาซูเย่อยู่ก็เงียบเสียงลงทันที
ซูชือนั่งลงอีกครั้งด้วยรอยยิ้มสะใจ ก่อนจะหันมามองหน้าซูเย่และกระซิบถามว่า
“เสี่ยวเย่ นายทำข้อสอบเสร็จในเวลาแค่สองชั่วโมงจริงหรือเปล่า?”
“จริง”
“เฮ้ย ไม่ได้โม้ใช่ไหม ทำไมทำเร็วแบบนั้นวะ”
ซูชือเบิกตาโตมองหน้าซูเย่ด้วยความเหลือเชื่อ
“นี่มันเร็วจนผิดปกติแล้วมั้ย!” จินฟานอุทานลั่น “ถ้าจะทำข้อสอบ 1,000 ข้อให้เสร็จในสองชั่วโมง ค่าเฉลี่ยคือต้องทำให้ได้แปดข้อครึ่งในหนึ่งนาทีเลยนะเว้ย นอกจากมีคำถามปรนัยกับคำถามหลอกพวกนั้นแล้ว ก็ยังมีคำถามที่ให้เติมคำในช่องว่างกับคำถามที่ต้องเขียนรายละเอียดคำตอบอีกไม่ใช่หรือไง?”
“แปดคำถามต่อหนึ่งนาทีเนี่ยนะ? เสร็จเร็วเป็นบ้า” ซูชือส่ายหน้าอย่างไม่อยากเชื่อ “เพราะแบบนี้นี่เองนายถึงไม่อยากมีแฟน”
“หมายความว่าไงนะ?”
ซูเย่ถามกลับมาเพราะไม่เข้าใจถ้อยคำเสียดสีของซูชือ
ทำเอาเพื่อนสนิททั้งสองคนพูดอะไรไม่ออกอีกแล้ว
นอกจากชอบขี้โม้โอ้อวดความเก่งกาจของตัวเอง ซูเย่ยังชอบแกล้งทำตัวใสซื่อบริสุทธิ์อีกด้วย
ไม่ว่าใครดูก็รู้นี่คือการเล่นละครชัด ๆ!
ซูชือกับจินฟานได้แต่ยกนิ้วกลางให้ซูเย่เป็นคำตอบ
หลังจากนั้น พวกเขาก็ก้มหน้าก้มตารับประทานอาหารต่อไป
ในเวลาเดียวกันนี้ อาจารย์อาวุโสของมหาวิทยาลัย รวมไปถึงศิษย์เก่าของคณะแพทย์แผนจีนกว่า 1,000 ชีวิต ก็กำลังช่วยกันตรวจข้อสอบอย่างขะมักเขม้นอยู่ภายในตึกผู้บริหาร
พวกเขาต้องตรวจข้อสอบ 50,000 ชุด ซึ่งมีชุดละ 20 หน้ากระดาษ
พูดอีกอย่างก็คือวันนี้พวกเขาต้องตรวจข้อสอบที่มีมากถึงหนึ่งล้านหน้ากระดาษ
แต่โชคดีที่กระดาษข้อสอบส่วนใหญ่ล้วนถูกส่งมาในสภาพที่ทำไม่เสร็จ
เพราะฉะนั้น เพียงกวาดตามองผ่าน ๆ พวกเขาก็พอจะคาดคะเนคุณภาพของข้อสอบจากนักศึกษาแต่ละคนได้แล้ว ด้วยเหตุนี้ การตรวจข้อสอบจึงดำเนินไปอย่างเร็วไว
ทุกคนช่วยกันตรวจกระดาษคำตอบโดยไม่หยุดพัก ทำงานต่อเนื่องราวกับเป็นเครื่องจักร
“นี่มันอะไรกันเนี่ย?”
อาจารย์หนุ่มคนหนึ่งที่กำลังตรวจข้อสอบพลันอุทานออกมาเสียงดังลั่น
นี่คือข้อสอบชุดแรกที่เขาพบว่ามีคำตอบถูกหมดทุกข้อจากสามหน้าแรก
อาจารย์หนุ่มไล่ดูคำตอบในหน้าถัดไป
ยังคงตอบถูกทุกข้อ
ตอบถูกอีกสามหน้ารวด
นี่มันอะไรกัน?
กระดาษข้อสอบชุดนี้ไม่มีตอบผิดแม้แต่ข้อเดียว!
“นี่เป็นของนักศึกษาคนไหนกันนะ? หกหน้าแรกไม่มีตอบผิดเลยสักข้อได้ยังไง?”
อาจารย์หนุ่มรีบเปิดหน้ากระดาษดูผ่าน ๆ เพื่อตรวจสอบว่าข้อสอบชุดนี้มีคำตอบครบทุกหน้าหรือไม่
ปรากฏว่ามีคำตอบครบทุกหน้า
“มีคนทำเสร็จทั้ง 1,000 ข้อได้ยังไงเนี่ย?”
ความประหลาดใจทอประกายวูบวาบในดวงตาของเขา
คณะแพทย์แผนจีนมีเด็กอัจฉริยะอยู่ตั้งแต่เมื่อไหร่?
“ให้ตายสิ อย่าบอกนะว่า…”
อาจารย์หนุ่มคิดด้วยความตื่นเต้น
เขาตรวจข้อสอบต่อไป
หน้าที่เจ็ดยังคงมีแต่คำตอบที่ถูกต้อง
หน้าที่แปดก็เช่นกัน
รวมไปถึงหน้าที่เก้าและหน้าที่สิบ ไม่มีตอบผิดเลยสักข้อ!
“เป็นไปได้ยังไง? เด็กคนนี้เป็นใครกันนะ?”
อาจารย์หนุ่มรีบพลิกกลับมาดูข้อสอบหน้าแรก ซึ่งมีชื่อเจ้าของชุดข้อสอบระบุไว้ที่มุมกระดาษด้านบน
แต่เพื่อความยุติธรรม ผู้คุมสอบจึงได้ลบชื่อของผู้ส่งทิ้งไป เพื่อไม่ให้เกิดการทุจริตระหว่างการตรวจข้อสอบ
อาจารย์หนุ่มอยากจะฉีกข้อสอบเหล่านี้ออกเป็นชิ้น ๆ นัก
แต่เขาทำได้เพียงสงบจิตใจ
ก้มหน้าก้มตาตรวจข้อสอบต่อไปอย่างระมัดระวัง
ทุกคำตอบหลังจากนั้น ยังคงมีแต่คำตอบที่ถูกต้อง
ทว่า อาจารย์หนุ่มยังเป็นกังวลว่าอาจมีบางอย่างผิดปกติ
เขาตั้งใจแยกข้อสอบชุดนี้ออกมาเป็นพิเศษ เพื่อที่เมื่ออาจารย์คนอื่น ๆ ตรวจข้อสอบในความรับผิดชอบของตนเองเสร็จแล้ว เขาก็จะได้นำไปให้เพื่อนร่วมงานช่วยตรวจดูอีกครั้ง
การตรวจข้อสอบยังคงดำเนินต่อไป
คณะอาจารย์และศิษย์เก่าของมหาวิทยาลัยหลายพันคน ช่วยกันตรวจข้อสอบอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย…
…
เป็นเวลา 14:00 น. ตรง
นักศึกษาทุกคนกลับมารวมตัวกันอยู่ในห้องสอบอีกครั้ง และการสอบช่วงที่สองประจำวันก็เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการ
แต่เมื่อเห็นกระดาษข้อสอบที่ต้องทำมีจำนวนเท่ากับข้อสอบเมื่อตอนเช้า หลายคนก็ส่งเสียงโอดโอยด้วยความท้อใจออกมาทันที
ทางมหาวิทยาลัยเสียสติไปแล้วหรือไงนะ? ทำไมถึงต้องให้ทำข้อสอบมากมายขนาดนี้ด้วย!
หรือเป็นเพราะทางมหาวิทยาลัยกลัวว่าจะมีนักศึกษาโกงข้อสอบ?
ให้ทำข้อสอบเยอะขนาดนี้ อย่าว่าแต่จะโกงข้อสอบเลย เอาแค่ทำข้อสอบให้ครบหมดทุกข้อ พวกเขาก็ไม่มีปัญญาทำได้แล้วด้วยซ้ำ!
แต่เมื่อเสียงกริ่งสัญญาณเริ่มการสอบดังขึ้น ทุกคนก็รีบหยิบปากกาของตนเองออกมาอย่างพร้อมเพรียงทันที
ไม่มีใครกล้าเสียเวลาอีกต่อไป
หลายคนรู้ดีว่าการสอบเมื่อตอนเช้าตนเองทำผลงานได้แย่มาก ดังนั้น ความหวังเดียวที่จะผ่านเข้าสู่รอบ 100 คนสุดท้ายให้สำเร็จก็คือ พวกเขาจะต้องแก้ตัวในการสอบช่วงบ่ายให้ได้!
…
“ฟึบ…”
สองชั่วโมงต่อมา ซูเย่ก็ชูมือขึ้นอีกครั้ง
อย่าบอกนะว่าหมอนี่ทำข้อสอบเสร็จแล้ว?
ผู้คุมสอบคนเดิมเลิกคิ้วสูงมองหน้าซูเย่และชายหนุ่มก็เพียงพยักหน้าตอบกลับไปไม่พูดคำใด
ผู้คุมสอบเดินยิ้มแหย ๆ เข้ามารับชุดข้อสอบไปตามหน้าที่
เด็กคนนี้ทำข้อสอบเสร็จเร็วอย่างไม่น่าเชื่อ
ระหว่างที่เดินกลับไปยังโพเดียมของตนเอง ผู้คุมสอบก็เปิดกระดาษคำตอบของซูเย่เพื่อตรวจดูความเรียบร้อย
ซูเย่สามารถทำข้อสอบได้ครบทุกข้ออีกครั้ง!
…
หนึ่งชั่วโมงต่อมา เสียงกริ่งสัญญาณสิ้นสุดการสอบก็ดังขึ้น
นักศึกษาแทบทั้งห้องถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก
ในที่สุด การสอบมหาโหดครั้งนี้ก็จบลงเสียที!
ขณะที่พวกเขาเดินกลับออกมาจากห้องสอบ นักศึกษาจำนวนไม่น้อยก็รู้ชะตากรรมของตนเองแล้วว่าพวกเขาทำได้ไม่ดีไปกว่าเมื่อตอนเช้าสักเท่าไหร่ ด้วยเหตุนี้ หลายคนจึงพร้อมใจกันเข้าสู่ระบบในเว็บบอร์ดรวมมิตรมหาลัย
เพื่อเข้าไประบายอารมณ์!
เพื่อเข้าไประบายความโกรธแค้น!
“คำถามช่วงบ่ายยากกว่าคำถามตอนเช้าอีก คนที่ออกข้อสอบพวกนี้ต้องไม่ใช่มนุษย์แน่ ๆ !”
“ฉันเขียนคำตอบจนมือเป็นตะคริวเลยอ่ะ ต้องกดจุดเหอกู่[1] กับจุดชวีฉือ[2] อยู่ตั้งนานกว่าจะหาย ข้อสอบเล่นมีคำถามเยอะขนาดนี้ ใครก็ได้บอกฉันทีว่ามีคนทำเสร็จจริง ๆ ใช่ไหม!”
“ส่วนฉันอย่าว่าแต่มือเป็นตะคริวเลย แค่เห็นข้อสอบพวกนั้น ฉันก็รู้สึกหายใจไม่ออกแล้ว ขนาดตอนนี้ฉันยังเกร็งไปทั้งตัวเลยเนี่ย!”
“เอาน่า ถึงการสอบครั้งนี้มันจะยากไปสักหน่อย แต่อย่างน้อยพวกเราก็แน่ใจได้เลยว่าคงไม่มีใครโกงข้อสอบได้แน่ ๆ ”
เมื่อได้ระบายอารมณ์ออกมาแล้ว ทุกคนก็เริ่มเปลี่ยนเป้าหมายมาเล่นงานใครบางคนเป็นพิเศษ
“คำถามยากขนาดนี้ พวกเด็กที่มาจากคณะอื่นคงตกรอบกันระนาวเลยมั้ง”
“ในห้องสอบของฉันมีเด็กจากคณะอื่นอยู่ด้วย ตลอดเวลาสามชั่วโมง เขาได้แต่นั่งเกาหัว แทบจะตอบไม่ได้สักข้อเลยด้วยซ้ำ”
“ฮ่าฮ่าฮ่า”
“ที่ห้องสอบของฉันก็เหมือนกันเปี๊ยบ หุหุ”
“ว่าแต่ไอ้เจ้าซูเย่ไปมุดหัวอยู่ที่ไหนแล้วนะ?”
“ฉันอยู่ในห้องสอบเดียวกับซูเย่ หมอนั่นก็ยังส่งข้อสอบเป็นคนแรกหลังผ่านไปสองชั่วโมงเหมือนเดิม”
“เหอเหอเหอ เหมือนเดิมเลยเหรอ? สงสัยมันเห็นคำถามยากจัด ก็เลยตอบมั่ว ๆ ส่งไปน่ะสิ”
“ถ้าหมอนั่นใช้เวลาทำข้อสอบสักสามชั่วโมง ฉันก็พอจะเชื่ออยู่หรอกว่าคงมีพื้นฐานความรู้อยู่บ้าง แต่นี่เล่นส่งข้อสอบในสองชั่วโมงแรกทั้งรอบเช้ารอบบ่าย ถ้าไม่ได้มั่นใจในตัวเองมากเกินไป ก็คงตอบมั่ว ๆ เพราะไม่อยากเสียเวลาอยู่ในห้องสอบอีกแล้วนั่นแหละ”
[1] จุดเหอกู่ (合谷穴 LI4) อยู่บริเวณง่ามนิ้วโป้งและนิ้วชี้ทั้งสองข้าง จุดนี้เป็นจุดที่สำคัญที่สุดของเส้นลมปราณ ลำไส้ใหญ่ การกดจุดนี้จะช่วยปรับการทำงานของลำไส้ใหญ่ให้เป็นปกติได้นั่นเอง อีกทั้งบรรเทาอาการปวดมือ แขน นิ้วล็อค
[2] จุดชวี ฉือ (曲池) จุดนี้เป็นจุดที่ใช้แก้อาการ บรรเทาอาการ เมื่อคุณเจ็บคอ เสมหะเหลือง หายใจแรงหอบ ไอหรือไอเป็นเลือด หงุดหงิด ร้อนใจ เป็นแผลในปาก นอนไม่หลับ ฝันมาก เป็นต้น คุณสามารถตบที่จุดนี้ บริเวณข้อพับศอก ต่อเนื่องเป็นเวลา 5 – 10 นาที
