เดชคัมภีร์เทพฤทธิ์ – ตอนที่ 319 – ตอนที่ 299 หลั่งเลือดต่อสู้คว้าชัย

===============
ที่ปราสาทตระกูลเย่ว์ ขุนพลปีศาจสองนายและขุนพลจากอาณาจักรสือจินวิ่งเข้ามารายล้อมเย่ว์ปิงไว้

นี่นับเป็นสถานการณ์ที่แปลกประหลาดที่ปีศาจและมนุษย์รวมกำลังกันต่อสู้โจมตีใส่เด็กผู้หญิง อาจเป็นภาพที่ไม่ได้เห็นมานานนับร้อยปีแล้ว ตอนแรกทั้งพวกขุนพลปีศาจทั้งขุนพลจากอาณาจักรสือจินไม่ต้องการร่วมกำลังกัน กลับกลายเป็นว่าพวกเขาค้นหาคู่ต่อสู้ของตนเองมาสู้ด้วย อย่างไรก็ตาม ในไม่ช้าพวกเขาพบว่ากองกำลังปีศาจต้องสูญเสียได้รับความเสียหายรุนแรงภายใต้การโจมตีของอสูรสายพฤกษาของเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง ถ้าพวกเขาปล่อยให้นางฆ่าต่อไป ปีศาจทั้งหมดที่ออกมาจากประตูเทเลพอร์ตคงจะถูกกำจัดเรียบ

ขุนพลปีศาจทั้งสองและขุนพลจากอาณาจักรสือจินไม่มีทางเลือกอื่น ได้แต่ร่วมมือกันบุกจู่โจมใส่นาง

อย่างไรก็ตาม แม้หลังจากนั้นมา เย่ว์ปิงก็ยังควบคุมผู้พิทักษ์พฤกษาของนางให้สังหารกองกำลังปีศาจได้ต่อเนื่อง

หลังจากได้รับการสั่งสอนอย่างเอาใจใส่ของพี่ชายนาง เย่ว์ปิงไม่ใช่ม่ายเด็กสาวที่ถูกคนอื่นรังแกอีกต่อไป นางยังคงมุ่งมั่นและกล้าหาญเหมือนอย่างเคย แต่ฝีมือต่อสู้ของนางและความมั่นใจกลับเพิ่มทวีขึ้นเป็นร้อยเท่า

“หนามพฤกษ์”

เย่ว์ปิงยืนอยู่ในโล่ปกป้องและออกคำสั่งให้ผู้พิทักษ์พฤกษาสังหารกองกำลังปีศาจ

หนามไม้แหลมคมนับไม่ถ้วนเริ่มแทงขึ้นมาจากพื้นและรายล้อมกลุ่มปีศาจทั้งหมดทำร้ายพวกมันทั้งหมด พวกปีศาจสัตว์ประหลาดขนาดเล็กถูกหนามไม้เสียบแทงก็ตายคาที่ทันที พวกสัตว์ประหลาดขนาดใหญ่ขึ้นมา ก็เพียงแต่ได้รับบาดเจ็บที่ขา

พวกที่มีปฏิกิริยาโต้ตอบเร็วก็บินขึ้นไปบนฟ้าก่อนที่ขาของพวกมันจะถูกแทง

อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าจะได้รับบาดเจ็บมากน้อยเพียงใดก็ตาม ตราบใดที่หนามไม้กรีดผิวพวกมันได้ พวกมันก็ตายทันที

ทั้งนี้เป็นเพราะหนามไม้นั้นเคลือบพิษรุนแรง นี้เป็นทักษะที่เย่ว์ปิงได้รับมาจากวิหารแมงป่อง เป็นรางวัลที่นางได้รับจากวิหารแมงป่องเมื่อทักษะแฝงเร้นพิษร้ายแรงของนางได้ยกระดับขึ้น ปีศาจ สัตว์ประหลาดระดับต่ำจะไม่สามารถต่อต้านพิษร้ายแรงได้ ถ้าพวกมันมีความสามารถต้านพิษอยู่บ้าง สำหรับทหารจากอาณาจักรสือจินไม่จำเป็นต้องพูดถึง พวกเขาถูกฆ่าตายทันที

ธนูและลูกไฟถูกระดมยิงใส่ร่างของผู้พิทักษ์พฤกษาร้อยปีอย่างต่อเนื่อง

ทุกคนรู้ว่าอสูรสายพฤกษามีจุดอ่อนที่การโจมตีด้วยน้ำแข็ง, ไฟ, และสายฟ้า ในกลุ่มพวกเขา พวกที่ถนัดโจมตีด้วยไฟลงมือได้ง่ายที่สุด, โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อกองทัพปีศาจมีความเชี่ยวชาญในการโจมตีด้วยไฟมากที่สุด ยังมากกว่าพวกปีศาจสายโจมตีด้วยความมืดหรือด้วยพิษเสียอีก

เมื่อเปลวเพลิงลุกท่วมร่างของผู้พิทักษ์พฤกษาร้อยปี เย่ว์ปิงยังคงใจเย็นและเรียกนางไม้แสงเขียวออกมา

นางไม้แสงเขียวจะมีทักษะที่พิเศษสามอย่างคือ งอกใหม่ แจ้งเตือนฉับพลัน, รากวิญญาณ เมื่อนางปล่อยลูกกลมสีเขียวที่สามารถเพิ่มความแข็งแกร่งให้กับผู้พิทักษ์พฤกษาร้อยปี เพลิงบนร่างพวกมันก็จะหายไปและร่างของพวกมันเริ่มผลิใบออกมาใหม่ นางช่วยเพิ่มพลังโจมตีให้กับผู้พิทักษ์พฤกษาร้อยปีได้มาก ทำให้พวกมันใหญ่ขึ้นและใบของพวกมันงอกงามเขียวชอุ่ม จู่ๆก็พุ่งเข้าไปข้างหน้า โดยไม่คำนึงถึงสถานการณ์ ตั้งใจจะหยุดศัตรูไว้และให้สหายของเขามีเวลาโจมตีด้วยลูกไฟขนาดใหญ่

เย่ว์ปิงรีบหลบเข้าไปในม่านพลังป้องกันของนาง

ตอนนี้เย่ว์ปิงไม่เพียงแต่เป็นผู้เชี่ยวชาญในทักษะอัญเชิญเท่านั้น แต่นางยังชำนาญในวิทยายุทธอีกด้วย

ก่อนที่ขุนพลปีศาจจะมีโอกาสโจมตี เขาก็ถูกพลังหมุนเตะกลางอากาศของเย่ว์ปิงเตะคว่ำลงกับพื้นเสียก่อน

“ขนดราก” เย่ว์ปิงชี้ไปที่ขุนพลปีศาจแล้วทันใดนั้นรากไม้นับไม่ถ้วนและเถาไม้ผุดออกมาจากพื้นขณะที่ผู้พิทักษ์พฤกษาทั้งสองพุ่งเข้าใส่ขุนพลปีศาจพร้อมกับร่างของพวกเขา ขุนพลปีศาจพยายามดิ้นรนให้หลุดอย่างไม่ลดละ แต่ทันใดนั้นหนามไม้นับไม่ถ้วนงอกออกมาจากเถา แทงขุนพลปีศาจตายทันที หลังจากที่นางไม้แสงเขียวปล่อยพลังรากวิญญาณและเพิ่มพลังให้นักรบพฤกษาทั้งสอง รากยักษ์ของพวกมันแทงเข้าไปในร่างของปีศาจและสูบพลังชีวิตเต็มที่เพิ่มเสริมทดแทนพลังงานที่พวกมันใช้ไป

การสู้ทั้งหมดใช้เวลาไม่ถึงครึ่งนาที แต่ขุนพลปีศาจผู้เหี้ยมหาญราวกับพยัคฆ์และแข็งแรงประดุจม้า ตอนนี้กลายเป็นศพที่ถูกสูบพลังจนเหือดแห้ง

ขุนพลปีศาจที่เหลือไม่กล้าช่วยเหลือเขา ด้วยเกรงว่าจะประสบชะตากรรมที่น่าอนาถทำนองเดียวกัน

ปีศาจนับไม่ถ้วนระดมขว้างลูกไฟของตนเอง สร้างเป็นทะเลเพลิง

อย่างไรก็ตาม ตราบใดที่เย่ว์ปิงยังยันนักสู้ได้เป็นร้อย ฝนเพลิงที่หนักอย่างนี้ก็ไม่ต่างอะไรกับฝนปรอยๆ นางกระโดดจากไหล่ของนักรบพฤกษาและเหินผ่านฝนเพลิงย่ำลงบนศีรษะของปีศาจที่ตั้งหน้าตั้งตายิงลูกไฟเหล่านั้น

นางย่ำใส่ปีศาจจนตาย จากนั้นบดมันด้วยแขนยักษ์ของนักรบพฤกษา พื้นดินสั่นไหวรุนแรง แม้แต่อาคารที่อยู่ห่างไกลออกไปก็ยังโยกโคลงรุนแรง

ปีศาจที่ถูกบดกระแทกกลายเป็นเนื้อแหลกเหลว

ปีศาจอื่นๆ ไม่สามารถหลบหนีได้เช่นกัน พวกมันกลายเป็นเศษสวะที่ถูกกวาดซ้ายป่ายขวาโดยนักรบพฤกษาทั้งสอง ปีศาจตนหนึ่งมีร่างกายสูงใหญ่โดยเฉพาะยังถูกนักรบพฤกษาทุบกระแทกอยู่ใกล้ๆ กำแพงปราสาท “บึ้ม” มันกระแทกเข้ากับบ้านข้างล่างหลังหนึ่งและถูกฝังทั้งเป็นอยู่ในกองเศษอิฐปูน ขณะที่เจ้าอ้วนไห่, เย่คงและคนอื่นๆ ยังต่อสู้อย่างเต็มกลืน เย่ว์ปิงพุ่งเข้าโจมตีใส่ประตูเทเลพอร์ตแล้ว นางก็ยังไม่อาจหยุดยั้งกองทัพปีศาจที่ไหลบ่าเข้ามาได้

สัตว์ประหลาด ปีศาจที่ดุร้ายก็ยังพ่ายแพ้ในเงื้อมนางอยู่ดี

“บึ้ม, บึ้ม, บึ้ม!”

เย่ว์ปิงและนักรบพฤกษาของนางกำลังโจมตีใส่ประตูเทเลพอร์ต ทันทีที่ปีศาจที่รายล้อมเข้ามาเริ่มโจมตี พวกมันก็ถูกฆ่าตายทันทีด้วยพิษมรณะของเย่ว์ปิง

คลื่นปีศาจลูกแล้วลูกเล่าหนุนเนื่องบุกเข้ามาแทนที่พวกที่ถูกฆ่าอย่างรวดเร็ว พวกมันกลายเป็นกำแพงศพอยู่รอบตัวเย่ว์ปิง

พอเห็นสถานการณ์แล้ว เย่ว์ชิวตัวปลอมรีบทิ้งเจ้าอ้วนไห่และเย่คงคู่ต่อสู้จอมตื๊อทันที เขาใช้วิชาดาบท่าแรกดาบผ่าปฐพีฟันใส่เย่ว์ปิงทันที

ร่างของเย่ว์ปิงหายวับและนางหลบได้อย่างงดงาม

เวลาเดียวกัน เถาและรากขนาดใหญ่จำนวนมากได้พันรอบขาเย่ว์ชิวปลอมอย่างรวดเร็ว

เย่ว์ชิวตัวปลอมควงดาบตัดรากไม้ขาด อย่างไรก็ตาม เพียงชั่วครู่ที่ร่างของเขาหลุดออกมาได้ เย่ว์ปิงก็เตะเข้าที่หน้าอกของเย่ว์ชิวอย่างรวดเร็วจนเย่ว์ชิวตกใจ เจ้าอ้วนไห่ตะโกน “ระวัง!” ตั้งแต่ไกล ขณะที่เย่ว์ชิวกลับมายืนได้และพุ่งเข้าโจมตีอีกครั้ง เขายิงแสงสีดำออกจากนิ้วชี้ใส่หน้าผากเย่ว์ปิง

ในช่วงวิกฤตินั้นเอง เย่ว์ปิงเอนตัวหลบท่าโจมตีสังหารได้ในวินาทีสุดท้าย

ฉวยโอกาสที่ได้เปรียบ เย่ว์ชิวตัวปลอมพุ่งเข้าโจมตีด้วยความเร็วเหลือเชื่อ… เย่ว์ปิงตีลังกลับหลังต่อเนื่องเพื่อหลบดาบของเขา ทำให้เย่ว์ชิวตัวปลอมฟันใส่อากาศเปล่า เขาเตะใส่นางอย่างดุเดือดและโดนเข้าที่หลังของเย่ว์ปิง

เย่ว์ปิงถูกเตะใส่จนร่างปลิวละลิ่วไปสิบกว่าเมตร นางกระแทกเข้ากับปีศาจกลุ่มหนึ่งและแทบถูกค้อนของขุนพลปีศาจทุบใส่

อย่างไรก็ตาม องค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนเข้ามาถึงในพริบตาตวัดดาบยักษ์ฟันใส่ขุนพลปีศาจช่วยเย่ว์ปิงไว้ทันเวลา

เย่คงและเจ้าอ้วนไห่โกรธจนคลั่ง ดวงตาของพวกเขาแดงดุจสุนัขป่าหิวโหย พวกเขาไม่สนใจความปลอดภัยของตนเองและวิ่งเข้าใส่ไม่คิดชีวิต

แม้จะถูกกระบี่ดาบแทงใส่ร่าง พวกเขาก็ไม่สนใจแม้แต่น้อย

เจ้าอ้วนไห่และเย่คงใช้ทักษะพิเศษที่พวกเขาเคยต่อสู้กับไคหยางจากกลุ่มพันธมิตรเจ็ดดาวมาแล้ว นี่คือวิชาที่เย่ว์หยางได้อดทนสร้างให้พวกเขาโดยเฉพาะ เป็นทักษะที่ทรงประสิทธิภาพใช้สู้กับคู่ต่อสู้ที่ยากจะเอาชนะหรือมีความคล่องแคล่วว่องไวสูง ดาบของเย่ว์ชิวตัวปลอมแทงลึกลงไปในร่างของเจ้าอ้วนไห่จนถึงกระดูก และอกของเย่คงก็ถูกแทงจากข้างหน้าถึงด้านหลัง อย่างไรก็ตามทั้งสองคนไม่สนใจผลที่จะตามมากลับพุ่งไปข้างหน้าโดยไม่กลัวตาย มือของพวกเขายึดแขนของเย่ว์ชิวตัวปลอมไว้แน่น ขณะที่พวกเขากดเย่ว์ชิวตัวปลอมลงกับพื้น

เย่ว์ชิวตัวปลอมปล่อยพลังปราณและทำร้ายอวัยะภายในของทั้งสอง เลือดไหลออกจากปากของทั้งสอง

แต่เจ้าอ้วนไห่และเย่คงยังคงยึดแขนไว้แน่น ไม่ยอมผ่อนแม้แต่น้อย

พี่น้องตระกูลหลี่มาถึงและแทงดาบหัวศรที่ขาทั้งสองเของเย่ว์ชิวตัวปลอมในช่วงกำลังชุลมุน

บึ้ม….

คลื่นปราณขนาดใหญ่ระเบิดออกขณะที่เย่ว์ชิวร้องลั่นด้วยความเจ็บปวด กระแทกเจ้าอ้วนไห่และเย่คงกระเด็นออกไป อย่างไรก็ตาม ก่อนที่เขาจะมีเวลากระโดดออกมา พี่น้องตระกูลหลี่ปล่อยอาวุธในมือของพวกเขาและพุ่งเข้าโจมตีเหมือนหมาป่าหิวกระหาย ยึดขาของเขาเอาไว้สุดกำลัง เย่ว์ชิวตัวปลอมระดมหมัดใส่พวกพวกเขา ทุบจนกระทั่งเกราะมดทหารบนร่างของพี่น้องตระกูลหลี่แตกเป็นชิ้นและซี่โครงของพวกเขาหัก อย่างไรก็ตาม พี่น้องตระกูลหลี่กัดฟันตรึงเท้าของเย่ว์ชิวไว้เหมือนกับเป็นกรงเล็บยักษ์ พวกเขาจะไม่ยอมปล่อยหลังจากเย่ว์ชิวระดมโจมตีอย่างโหดร้าย

“ตายเสียเถอะ เจ้าตัวปลอมเศษสวะ!” เจ้าอ้วนไห่คำรามลั่นทั้งที่ร่างเต็มไปด้วยบาดแผลขณะที่เขายึดหลังของเย่ว์ชิวจนดิ้นไม่หลุด เขาขัดขาเข้ากับเอวเย่ว์ชิวและใช้แขนล็อคคอเย่ว์ชิว

“พวกเจ้าหาที่ตาย!” เย่ว์ชิวตัวปลอมหักศอกเข้าชายโครงเจ้าอ้วนไห่ กระดูกซี่โครงเจ้าอ้วนไห่หักเกือบทุกซี่ เจ้าอ้วนไห่ถึงกับกระอักเลือด

“เจ้าต่างหากที่จะต้องตาย!” เย่คงไม่มีเวลาหาอาวุธหลาว เขาใช้หินทุ่มใส่ศีรษะของเย่ว์ชิวอย่างแรง เมื่อเย่ว์ชิวตัวปลอมงุนงงชั่วครู่ เขายึดแขนขวาของเย่ว์ชิวไว้แน่น เย่ว์ชิวตัวปลอมกระหน่ำใส่ชายโครงของเย่คงด้วยมือซ้าย ทำให้เลือดของเขากระเซ็นไปทั่ว อย่างไรก็ตามเย่คงกัดฟันและบิดแขนขวาของเย่ว์ชิว ถึงมันด้วยพลังของเขาทั้งหมด องค์ชายเทียนหลัวที่ตอนแรกยังไว้ท่ารักษาความสง่างามเริ่มคลั่งขึ้นมาบ้างแล้วตอนนี้ เขาไม่เคยสู้กับเย่คงและคนอื่นๆ มาก่อน แต่พอเห็นเย่คง, เจ้าอ้วนไห่และพี่น้องตระกูลหลี่ ทั้งสี่คนยังไม่สามารถล้มเย่ว์ชิวตัวปลอมลงได้ เขาตะโกนเกรี้ยวกราดและรีบกระโดดมาช่วยพวกเขา

เขากดเย่ว์ชิวตัวปลอมที่ใช้ได้แต่เขนซ้าย แขนขวาเขายึดติดกับเย่คง, พี่น้องตระกูลหลี่และเจ้าด้วยไห่ องค์ชายเทียนหลัวพลิกร่างเย่ว์ชิวตัวปลอมและศีรษะของเขากระแทกกับพื้น

จมูกของเจ้าอ้วนไห่แตก เลือดยังคงไหลออกมา

ขณะที่ทั้งห้าคนเอาชนะเย่ว์ชิวตัวปลอมได้ ทันใดนั้นร่างของเย่ว์ชิวเปลี่ยนรูปลักษณ์ไปทันที และกลายเป็นปีศาจที่มีไฟลุกท่วม เขาสูงมากกว่าห้าเมตรและมีพลังมากเกินเปรียบเทียบ เจ้าอ้วนไห่และคนอื่นๆ ไม่สามารถหยุดเขาได้ด้วยพลังของคนทั้งห้า

ในท้องฟ้า ปรากฏเงาสายหนึ่งเหมือนกับดาวตก

เย่ว์ปิงเงื้อหอกยักษ์ที่เย่คงเพิ่งโยนไว้หวดใส่ศีรษะของเย่ว์ชิวอย่างแรง

บึ้ม!

นางถูกพลังปราณของเย่ว์ชิวตัวปลอมระเบิดกระเด็นออกไป

“ให้ข้าจัดการเอง!” องค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนทิ้งผู้อาวุโสปีศาจร้อยแปลงที่นางกำลังสู้ด้วย และนางปล่อยพลังพยัคฆ์ขาวในตัวนาง ปราณกระบี่ของนางระเบิดออกขณะที่ดาบยักษ์ของนางฟันลงมาด้วยอานุภาพถล่มฟ้าทลายดิน เย่ว์ชิวตัวปลอมเปลี่ยนร่างเป็นปีศาจและยิงแสงออกมาจากปากและทำลายดาบยักษ์หักเป็นสองท่อน

องค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนโกรธจัด นางใช้ดาบยักษ์อีกครึ่งหนึ่งกระแทกใส่ศีรษะของเย่ว์ชิวซ้ำแล้วซ้ำเล่า

ผู้อาวุโสปีศาจร้อยแปลงกางกรงเล็บออกมาเตรียมจะช่วยเหลือเย่ว์ชิว

ที่ด้านหลังนาง มีลมยะเยียบพัดกระโชก

มียักษ์หิมะตัวหนึ่งกำลังลอบทำร้ายนาง

อย่างไรก็ตาม เสวี่ยทันหลางที่ไวกว่ายักษ์หิมะ ได้แช่แข็งคุณชายสามตัวปลอมไว้ในน้ำแข็งและโจมตีใส่นางแทน ผู้อาวุโสปีศาจร้อยแปลงหลบการโจมตีของเสวี่ยทันหลางได้และรุกตอบโต้ใช้กรงเล็บของนางตะกุยใส่หน้าอกของเสวี่ยทันหลาง นางเกือบตะกุยใส่หัวใจของเขาแล้ว

“เจ้าเด็กใหม่, ความเย็นระดับนี้ไม่เท่าไหร่หรอก ข้าไม่ใช่คนที่มือใหม่อย่างเจ้าจะรับมือได้ เจ้ายังเด็กและยังไม่เป็นผู้ใหญ่พอ ก็ควรจะเรียนรู้เรื่องนี้ไว้ด้วย!” ผู้อาวุโสปีศาจร้อยแปลงเคลื่อนไหวราวกับสายฟ้า เสวี่ยทันหลางไม่ใช่คู่ต่อสู้ของนางเลยแม้แต่น้อย โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากที่เขาใช้พลังของเขาเอาชนะคุณชายสามตระกูลเย่ว์ตัวปลอม เขาจึงถูกนางไล่ต้อนอย่างทุลักทุเล เขาแทบไม่มีโอกาสได้ตอบโต้ เมื่อผู้อาวุโสปีศาจร้อยแปลงหันไปรอบๆ นางพบว่าเย่ว์ชิวตัวปลอมพันธมิตรของนางตกอยู่ในสถานการณ์อันตราย องค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนและเย่ว์ปิงใช้อาวุธกระแทกใส่ศีรษะเขา แม้ว่าศีรษะปีศาจ จะทนทานมากกว่าของมนุษย์ แต่ถ้าศีรษะของเขา ถูกทุบซ้ำๆ อย่างนั้น ก็จะต้องแตกสลายอย่างแน่นอน

“เว้นแต่ข้าตาย, ลืมเรื่องที่จะเข้าไปช่วยได้เลย” เสวี่ยทันหลางกัดฟันและโจมตีใส่ เขารู้ว่าเขาไม่ใช่คู่ต่อสู้ของผู้อาวุโสปีศาจร้อยแปลงในตอนนี้ แต่ตราบใดที่เขามีความสามารถถ่วงเวลานางได้สักหนึ่งนาที เย่ว์ชิวตัวปลอมนั้นจะต้องตายในที่สุด

“ไปซะ, ไสหัวไป!” ผู้อาวุโสปีศาจร้อยแปลงต่อยใส่อกของเสวี่ยทันหลาง

นางไม่สามารถฆ่าเขาได้ในช่วงเวลาสั้นๆ ดังนั้นนางตัดสินใจใช้หมัดต่อยให้เขากระเด็นออกไปและไปช่วยพันธมิตรของนางก่อน

ทันใดนั้นเสียงที่เย็นยะเยียบดังขึ้นข้างหลังนาง ลมยะเยือกหนาวแทบตายชอนไชลึกถึงกระดูกนางพัดใส่นางขณะที่มีเสียงดังก้อง “ถ้าเขาไม่ใช่คู่ต่อสู้เจ้า เจ้าคิดว่าข้าเป็นคู่ต่อสู้ของเจ้าได้หรือเปล่า?”

ผู้อาวุโสปีศาจร้อยแปลงหันหน้ามาเจอกับเสวี่ยอู๋เสียผู้ยังมีเลือดหยดจากปาก ยืนอยู่ด้านหลังนาง จ้องดูนางอย่างเย็นชา นางตกใจหนักจนตัวสั่นตะโกนลั่นว่า “สือจินโหวไปไหน? เจ้าฆ่าเขาแล้วหรือ?”

เสวี่ยอู๋เสียส่ายศีรษะและเช็ดเลือดออกจากมุมปากของนาง “ข้าฆ่าได้แต่เจ้าคนทุเรศชื่อว่าโหลวเว่ย ถ้าเจ้าไม่ว่ากระไร ข้าจะส่งเจ้าไปสมทบเขาร่วมเส้นทางในชีวิตหลังความตายก็ได้ ถ้าเจ้าชอบขันที ข้าคิดว่าเขาน่าจะเข้ากันได้ดีกับเจ้า” ขณะที่เสวี่ยอู๋เสียพูด นางพญากระหายเลือดลงมาจากท้องฟ้าถึงพื้นและปล่อยคลื่นเสียงทันที..

ผู้อาวุโสปีศาจร้อยแปลงรู้สึกเหมือนแก้วหูของนางแทบระเบิด หัวของนางว่างเปล่า ความเจ็บปวดเหลือทนแผ่ไปทั่วศีรษะนาง

เคียวคู่ยักษ์ของตั๊กแตนมรณะฟันลงมาราวกับสายฟ้า กระหนาบใส่ร่างของผู้อาวุโสปีศาจร้อยแปลง ขณะที่อสูรทองน้อยที่บินอยู่ในท้องฟ้าแปลงร่างเป็นดาบคมกริบลอยลงมาอยู่ในมือเสวี่ยอู๋เสีย นางตวัดดาบที่งดงามฟันขวางใส่คอของผู้อาวุโสปีศาจร้อยแปลงด้วยทีท่าสง่างาม

ขณะเดียวกัน โคเงาอาหมันกระโดดสูงลงมาจากท้องฟ้าและเตะใส่อกเย่ว์ชิวตัวปลอมอย่างแรง ส่งผลให้ร่างปีศาจกระเด็นออกไปทันที

จากนั้น นางระดมหมัดต่อยใส่ศีรษะของเย่ว์ชิวตัวปลอมดุจดาวตก

ตอนนี้ พลังป้องกันของเย่ว์ชิวตัวปลอมแตกทำลายสิ้นเชิงแล้ว ทำให้เขากระอักเลือดออกมา เขาร้องโหยหวนและดิ้นรนสลัดจนเจ้าอ้วนไห่, เย่คง, พี่น้องตระกูลหลี่และองค์ชายเทียนหลัวกระเด็นออกไป ขณะที่เขาลุกขึ้นได้ ด้วงจอมพลังและแมมม็อธสายฟ้าก็พุ่งเข้าหาเขาและกระแทกเขาจนสุดกำลังของมัน ทำให้กระดูกของเย่ว์ชิวหักหมด เย่ว์ชิวตัวปลอมล้มลงกับพื้นด้วยความเจ็บปวด

เจ้าอ้วนไห่, เย่คง, องค์เทียนหลัวและพี่น้องตระกูลหลี่กลัวว่าเจ้าผู้นี้จะยังไม่ตาย ดังนั้นพวกเขายังโจมตีใส่และกดร่างเขาลง

เย่ว์ชิวตัวปลอมผู้เปลี่ยนร่างเป็นปีศาจไปแล้วไม่ยอมหยุดดิ้นรนด้วยพลังทั้งหมดที่เขามี แต่เขาก็ทนมาจนถึงจุดแตกดับของเขา

หลังจากเย่ว์ปิง, องค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนและโคเงาร่วมกันจู่โจมต่อเนื่อง พลังกายและพลังใจของเขาก็พังทลายจนสิ้น

ฮุยไท่หลางพุ่งเข้าตะกุยใส่หัวใจปีศาจของเขาด้วยกรงเล็บของมัน ในที่สุด องค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนกับพลังพยัคฆ์ขาวของนางและพลังปราณกระบี่นาง, เย่คง, เจ้าอ้วนไห่, พี่น้องตระกูลหลี่และองค์ชายเทียนหลัวก็ช่วยกันทำลายอวัยวะทุกส่วนของเย่ว์ชิว จนเหลือไม่กี่ชิ้น

คุณชายสามตัวปลอมผู้เพิ่งจะทำลายสภาพแช่แข็งออกมาได้กลัวตายจัดและพยายามจะหลบหนี เขาเฝ้าแต่ระวังดูด้านหลังกลัวว่าเสวี่ยอู๋เสียและคนอื่นจะสังเกตเห็นเขา เขาพยายามย่องหนี แต่เขาไม่รู้ว่ามีคนยืนรออยู่บนกำแพง ปีศาจดอกหนามกำลังแอบดูการกระทำของเขา ดอกหนามนับไม่ถ้วนงอกออกมาจากพื้นภายใต้คำสั่งนาง ก่อนที่คุณชายตัวปลอมจะแหกปากร้อง เขาก็โดนต้นดอกหนามกินเรียบร้อย เขาพยายามดิ้นรนอยู่ข้างใน แต่ก็ไร้ผลโดยสิ้นเชิง ในที่สุดก็กลายเป็นปุ๋ยของดอกไม้

เสวี่ยอู๋เสียไม่ได้มีส่วนในการฆ่าเย่ว์ชิวตัวปลอม นางกลับเงื้อดาบที่เป็นร่างแปลงของอสูรทองน้อยและทำลายประตูเทเลพอร์ตแดนอเวจี

พอเห็นสถานการณ์ปัจจุบัน ขุนพลทั้งสองจากอาณาจักรสือจินฆ่าตัวตายด้วยความสิ้นหวัง

ขุนพลปีศาจยังต้องการนำกองทัพของตนเองสู้ต่อ แต่เจ้าเมืองโล่วฮัวปล่อยแสงอุษาในมือนางฆ่าปีศาจและสัตว์ประหลาดเป็นจำนวนมหาศาลทันที แม้แต่ขุนพลปีศาจก็เหลือแต่เพียงเถ้าถ่าน

ผู้อาวุโสปีศาจร้อยตาจากนิกายพันปีศาจที่เพิ่งได้เลื่อนขั้นขึ้นมาถูกพลังภูตกระจกของอี้หนานเล่นงานจนเป็นบ้า เขาโจมตีใส่ผู้อาวุโสปีศาจร้อยกรงเล็บสหายของเขาอย่างบ้าคลั่ง จากนั้นระเบิดตัวเองฆ่าสหายของเขาและตัวเอง มีเพียงคนเดียวผู้ไม่สามารถฆ่าคู่ต่อสู้ของนางได้ก็คือเย่ว์หวี่ คู่ต่อสู้ของนางคือปีศาจร้อยปีก แต่ด้วยความสามารถปัจจุบันของนาง ก็เป็นเพียงการต่อสู้ติดพัน ยิ่งนานก็ยิ่งตกเป็นฝ่ายเสียเปรียบ โชคดีที่เจ้าเมืองโล่วฮัวจับตามองนางตลอด ดังนั้นนางจึงไม่ต้องบาดเจ็บมาก

เย่ว์หวี่ยังคงเป็นผู้ที่มีทักษะบำบัดเป็นความสามารถพิเศษ ทักษะต่อสู้ของนางเพิ่งได้มาหลังจากฝึกกับเย่ว์หยางได้ไม่กี่วัน ยิ่งกว่านั้น สึนามิของนางเหมาะสำหรับต่อสู้ในน้ำ คู่ต่อสู้ของนางเป็นผู้อาวุโสปีศาจร้อยปีกผู้เอาแต่บินอยู่บนท้องฟ้า นางจึงตกเป็นฝ่ายเสียเปรียบแน่นอน

อย่างไรก็ตาม ปีศาจร้อยปีกไม่มีโอกาสต่อต้านนางพญากระหายเลือด ก่อนที่เขาจะหนีไปได้เกินสองกิโลเมตร นางพญากระหายเลือดก็ไล่กวดทันเขา

พอโดนหวดด้วยแส้เพลิงของนางพญากระหายเลือด ปีกของผู้อาวุโสปีศาจร้อยปีกก็แตกกระจายเป็นชิ้น ทำให้เขาร่วงลงพื้น

นางพญากระหายเลือดโฉบลงทันที ขณะที่นางปล่อยพลังคลื่นเสียงหวีดทำให้ปีศาจร้อยปีกหมดสติ นางใช้มีดทองฆ่ามังกรและมีดเงินทำลายดวงตาแทงใส่หัวใจและหน้าผากฆ่าเขาได้ในทันที

เมื่อเย่ว์หยางกลับมาจากวังปีศาจถึงปราสาทตระกูลเย่ว์ ศึกใหญ่ก็จบสิ้นแล้ว

ขณะที่เขาสำรวจดูรอบๆ เขาพบว่าทุกแห่งหนพังทลายไปหมด

ปราสาทตระกูลเย่ว์มีควันปกคลุมและอาคารโดยรอบเกือบทั้งหมดทลายราบลงกับพื้น ยังคงมีไฟเผาไหม้ ซากศพกระจัดกระจายไปทั่วพื้นและเลือดนองไปทุกที่

ในที่สุดศึกครั้งนี้ก็จบลงจนได้ เย่ว์หยางกังวลว่าพวกเขาจะพ่ายแพ้ระหว่างที่การต่อสู้เริ่มต้น แต่ทันทีที่เขาได้ยินเสียงโห่ร้องด้วยความยินดีจากปราสาท เขายังได้ยินเสียงหอนเฉพาะตัวของฮุยไท่หลาง เย่ว์หยางค่อยรู้สึกสบายใจทันที

เป็นการต่อสู้ที่หนักหนาสาหัส แต่ก็น่ายินดีที่พิสูจน์ได้อย่างหนึ่ง ในที่สุดพวกเขาก็ได้ชัยชนะในการต่อสู้ครั้งยิ่งใหญ่

เสี่ยวเหวินหลีลอยออกมาจากร่างของเขากอดขาเย่ว์หยางอย่างว่าง่าย ร่างน้อยๆ ของเธอพยายามจะให้กำลังใจเขาอย่างเงียบๆ ไม่ว่าจะเป็นเช่นไรระหว่างต่อสู้หรือใช้ชีวิตธรรมดา เธอจะอยู่เคียงข้างเขาเสมอ

เธอจะอยู่เคียงข้างเขาตลอดไป

***************