ตอนที่ 1311 – การลอบสังหาร (2)
พวกเขาสองคนเคลื่อนที่เร็วมาก ดูเหมือนว่าพวกเขาจะหลอมรวมกับพื้นที่โดยรอบแล้วปรากฏตัวต่อหน้าโหยวเยว่และไป๋เหลียนในเวลาสั้น ๆ ผ่านการใช้พลังมิติ กริชในมือของพวกเขาแทงไปที่หว่างคิ้วของโหยวเยว่และไป๋เหลียนโดยต้องการกำจัดวิญญาณของพวกนางในแบบที่แม้แต่เซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงระดับ 7 ก็ไม่สามารถรักษาพวกนางได้
คราวนี้ ผู้พิทักษ์ที่แข็งแกร่งที่สุดที่พวกเขานำมาเป็นเพียงเซียนผู้คุมกฏ พวกเขาไม่ได้นำเอาเซียนราชาใด ๆ แอบตามพวกนางมาด้วย ดังนั้นกลุ่มทหารที่ดูน่าประทับใจนั้นไร้ประโยชน์อย่างสมบูรณ์ต่อความพยายามลอบสังหารจากเซียนราชา 2 คน พวกเขาเพิ่งถูกลดทอนลงไปเป็นอุปสรรค
แม้แต่เซียนผู้คุมกฏที่ปกป้องพวกนางก็ยังประสบชะตากรรมเดียวกัน เขาถูกตรึงโดยพื้นที่แช่แข็ง
อย่างไรก็ตาม บางคนภายในรัศมีร้อยเมตรไม่ได้ถูกแช่แข็ง เด็กชายผู้ที่นั่งอยู่สัตว์อสูรระดับ 5 กับโหยวเยว่ไม่ได้รับผลกระทบแม้แต่น้อย เขาจ้องไปที่เซียนราชามือสังหารทั้งสองขณะที่พวกเขาเข้าหาเขาอย่างรวดเร็วด้วยดวงตาที่ใหญ่และไร้เดียงสาของเขา ดูเหมือนว่าเขาจะอายุเพียงสามหรือสี่ปี แต่เขาสามารถติดตามการเคลื่อนไหวของเซียนราชาทั้งสองคนได้อย่างง่ายดาย
ในเวลาเดียวกัน, ลูกบอลอันอ่อนโยนที่มีแสงสีขาวลอยออกมาจากร่างของโหยวเยว่ คทาเทพจันทราบินออกมาจากแหวนมิติของนาง มันมีขนาดเล็ก ประณีตและมีรูปแบบที่เรียบง่ายซึ่งสามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจน อัญมณีสีขาวขนาดเท่ากำปั้นที่ฝังอยู่ที่ส่องด้านบนพร้องด้วยแสงจันทร์อันอ่อนโยน
คทาเทพจันทราอยู่ตรงหน้าโหยวเยว่และทันใดนั้นระลอกคลื่นอันทรงพลังอย่างแรงก็พัดออกมาจากอัญมณี มันกลายเป็นสิ่งกีดขวางที่ดูบาง แต่เหนียวแน่นรอบโหยวเยว่และไป๋เหลียน
นี่คือพลังงานที่นางฟ้าเฮายู่ทิ้งไว้เบื้องหลัง มันเป็นพลังของนางเมื่อนางเป็นเซียนจักรพรรดิขั้นสูงสุดซึ่งได้รับการเปิดใช้งานในช่วงเวลาที่สำคัญนี้
เซียนราชาทั้งสองอยู่ห่างน้อยกว่าหนึ่งเมตรจากโหยวเยว่และไป๋เหลียนในขณะนี้ เมื่อเห็นว่าพวกนางได้รับการปกป้องจากม่านพลังงานแสงอันคมชัด ดวงตาของพวกเขาก็ส่องประกายทันที พวกเขาใช้ทุกอย่างที่พวกเขามี พลังงานอันมหาศาลในตัวพวกเขาพุ่งเข้าใส่มีดสั้นของพวกเขาผ่าพื้นที่รอบ ๆ พวกเขาต้องการฆ่าพวกนางในการโจมตีเพียงครั้งเดียว
ในที่สุดเด็กชายก็จ้องมองการเปลี่ยนแปลงบางอย่างในขณะนั้น ดวงตาของเขาไม่ได้เต็มไปด้วยความสับสนหรือความอยากรู้อีกต่อไป แต่พวกมันส่องแสงเหมือนดาวและมีประกายความโกรธ
เด็กชายสามารถสัมผัสถึงจิตสังหารจากเซียนราชาทั้งสอง เด็กชายจะไม่ตอบโต้หากเซียนราชาโจมตีผู้อื่นรวมถึงทหารรอบตัวโหยวเยว่และไป๋เหลียน แต่พวกเขาได้โจมตีคนสองคนที่เขารู้สึกใกล้ชิดที่สุดและทำให้เขารู้สึกอบอุ่น
ในช่วงเวลาที่สำคัญนี้ เด็กผู้ชายยื่นมือออกไป เขายื่นมือเล็ก ๆ สีขาวทั้งสองมือของเขา พวกมันส่องแสงสีทองแพรวพราวระยิบระยับยิ่งกว่าทองคำและยิ่งกว่าดวงอาทิตย์ แสงส่องเข้าไปที่มือสังหารทั้งสองโดยตรง
วินาทีต่อมานักฆ่าทั้งสองก็หยุดลงอย่างกะทันหันก่อนที่มีดสั้นจะหยุดลงบนม่านพลังแสงจันทร์ พวกเขาถูกขังอยู่ในมิติด้วยพลังลึกลับและทรงพลัง
มือสังหารทั้งสองคนตกตะลึง พวกเขาเป็นเซียนราชามานานมาก ถึงแม้ว่าพวกเขาจะยังไม่บรรลุขั้นสูงสุดก็ตาม แม้แต่คนที่อยู่ในขั้นสูงสุดก็ไม่สามารถจับกุมพวกเขาได้อย่างสมบูรณ์ พวกเขาจะสามารถทำให้พวกเขาหยุดได้สักครู่เท่านั้น กระนั้นพวกเขาถูกขังอยู่ในตอนนี้ ไม่เพียง แต่พวกเขาจะถูกทำให้เคลื่อนที่ไม่ได้แม้แต่พลังงานภายในตัวพวกเขาก็สลายไปจากการควบคุมของพวกเขา พวกเขาถูกลดระดับลงให้เป็นคนธรรมดาและตกตะลึงอย่างมาก
ตอนนี้ทั้งสองเซียนราชาถูกขังอยู่ พื้นที่ที่ถูกแช่แข็งในบริเวณใกล้เคียงกลับมาเป็นเหมือนที่เคยเป็นมาและยามอีกหลายสิบคนสังเกตว่าเกิดอะไรขึ้น
“มีมือสังหาร ! ปกป้องรองเจ้าเมืองรองและองค์หญิงโหยวเยว่ ! ” เซียนผู้คุมกฎที่ซ่อนเร้นร้องเสียงดังออกมาขณะที่เขาพุ่งเข้าใส่อย่างจริงจังต่อสองเซียนราชา อย่างไรก็ตามใบหน้าของเขาซีด ความซีดนี้ไม่ได้มาจากความกลัวต่อเซียนราชาทั้งสอง แต่จากสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นกับโหยวเยว่และไป๋เหลียน
เขาเข้าใจดีว่าทั้งสองมีความสำคัญต่อเจี้ยนเฉินมากเพียงใด หากพวกนางสองคนถูกลอบสังหารภายใต้การดูแลของเขา มันคงเป็นเขาที่จะต้องรับผิดชอบ อาจเป็นเพียงแค่ความตายของเขาที่จะเพียงพอในเวลานั้น
พลุถูกยิงขึ้นสู่ท้องฟ้าและระเบิดเสียงดัง มันสามารถมองเห็นได้ทั่วทั้งเมือง ทหารยามส่งสัญญาณเพื่อขอความช่วยเหลือโดยเร็วที่สุด
เซียนผู้คุมกฎได้มาถึงข้างหนึ่งของเซียนราชาแล้วเหวี่ยงมีดยาวไปที่คอของเหลาฉีโดยไม่ลังเล
แม้ว่าเหลาฉีจะเป็นเซียนราชา แต่เขาก็ถูกเด็กชายตรึงอยู่ เขาไม่เพียงแต่สูญเสียความคล่องตัว แต่ยังสูญเสียการควบคุมพลังงานภายในตัวเขา เขาไม่สามารถใช้ความสามารถใด ๆ ของเซียนราชาได้เช่นกัน เขาไม่สามารถหลบการจู่โจมได้เลยเพียงแต่เฝ้าดูอย่างช่วยไม่ได้ขณะที่มีดยาวพุ่งไปที่คอของเขา
ฉับ ! เหลาฉีตัดศีรษะอย่างง่ายดาย หัวของเขาแยกออกจากร่างกายของเขา เลือดพุ่งไปหนึ่งเมตรบนท้องฟ้า แต่เขายังมีชีวิตอยู่ ตราบใดที่วิญญาณของเซียนราชายังคงอยู่พวกเขาจะไม่สามารถตายได้
เซียนผู้คุมกฏก็ตกตะลึงเมื่อเขาเห็นว่าเขาได้ตัดหัวของเซียนราชาอย่างง่ายดาย อย่างไรก็ตามเขากลับได้สติของเขาอย่างรวดเร็วและโดยไม่ลังเลใด ๆ เขาก็เหวี่ยงไปที่หัวของเหลาฉีอีกครั้งในความพยายามที่จะกำจัดวิญญาณของเขา
หัวของเหลาฉีถูกผ่าเป็นสองซีก วิญญาณที่เปราะบางของเขาสลายไป
ในขณะที่ สิบเซียนสวรรค์ที่อยู่รอบ ๆ ตัวโหยวเยว่และไป๋เหลียนก็พุ่งเข้ามาอย่างกล้าหาญไปยัง Gu Zhen เช่นกัน พวกเขาต่างก็พยายามอย่างหนักเท่าที่จะทำได้เพื่อให้กู่เฉินเต็มไปด้วยบาดแผลในช่วงเวลาสั้น ๆ แม้ว่าเขาจะเป็นเซียนราชาขั้นสูงสุด
