ตอนที่ 1364: มดที่ถูกบดขยี้ (2)
แสงประกายแวววาวบนส่องผ่านดวงตาของเจี้ยนเฉิน เขานั่งลงบนกระบี่จือหยิงโดยไม่ขยับ เขาสร้างตราประทับในขณะที่กระบี่ฉิงโซวพุ่งออกไปเป็นแนวสีฟ้า
มันเป็นทักษะกระบี่คล้ายกับจิตวิญญาณกระบี่ ยกเว้นว่ามันมีอานุภาพมากกว่า เขาสามารถควบคุมการใช้กระบี่กับศัตรูไม่ว่าวิญญาณของเขาจะอยู่ที่ไหน
หลังจากได้รับการเสริมกำลังด้วยไผ่จิตวิญญาณม่วง จิตวิญญาณของเขาก็เติบโตขึ้นมาก รัศมีที่เขาสามารถควบคุมได้เกิน 200,000 กิโลเมตร ตราบใดที่เจ้าศาลาเทพเจ้าอสรพิษยังคงอยู่ในระยะนั้น เขาไม่สามารถหลบหนีจากการโจมตีของกระบี่ฉิงโซวไปได้แน่
ภายใต้การควบคุมของจิตใจของเจี้ยนเฉินดูเหมือนว่ากระบี่จะมีความเร็วสูงกว่าสายฟ้า มันข้ามไปได้ไกลมากในช่วงเวลาอันน้อยนิด และแม้ว่าเจ้าศาลาจะพยายามหนีสุดความสามารถ เขาก็ไม่เร็วไปกว่ากระบี่ฉิงโซว
กระบี่ไล่ตามเขาเหมือนกับแสงสีฟ้า
เจ้าศาลาได้ค้นพบกระบี่ที่อยู่ข้างหลังเขาเช่นกัน เมื่อเห็นว่าเขาไม่สามารถหลีกเลี่ยงมันได้ ความมุ่งมั่นก็ส่องประกายแวววับในดวงตาของเขาทันที เขาคิดว่า “กระบี่เล่มนั้นสามารถแสดงพลังที่ไม่อาจจินตนาการได้ในมือของเจี้ยนเฉิน มันสามารถตัดค่ายกลของเซียนจักรพรรดิให้ขาดสะบั้นได้อย่างง่ายดาย แต่มันอยู่ไกลจากเจี้ยนเฉินมากและก็ไม่มีใครควบคุมมันอีกต่อไป ข้าไม่อยากเชื่อว่าข้าไม่สามารถสยบกระบี่ที่ไม่มีคนควบคุมได้ ในครั้งนี้ข้าต้องเอากระบี่นั้นมาไว้ใช้เองให้ได้ หากข้าครอบครองมัน ยาดริมก็ต้องเกรงกลัวข้า ในขณะที่เจี้ยนเฉินก็จะไม่แข็งแกร่งไปกว่าข้า ถ้าเขาต้องสูญเสียกระบี่เล่มนั้นไป”
เลือดหยุดไหลจากแขนที่ถูกตัดของเจ้าศาลา เขาค่อย ๆ ลูบแขนที่ถูกตัดผ่านอากาศ ในทันใดพลังงานที่ทะยานขึ้นก็รั่วไหลออกมา มันควบแน่นอย่างรวดเร็วเป็นโล่กว้าง 2 เมตรบนแขนซ้ายของเขาและร่างกายของเขาถูกปกคลุมด้วยเกล็ดหนาแน่น เกล็ดแต่ละชิ้นกระพริบด้วยแสงเป็นพลังงานที่พุ่งออกมา
มือที่ควบแน่นจากพลังงานปรากฏขึ้นที่แขนขวาของเขา มันเกือบจะเป็นรูปเป็นร่าง เขาวางโล่ไว้ข้างหน้าเขาและใช้มือที่ควบแน่นเพื่อคว้ากระบี่ฉิงโซว
อย่างไรก็ตาม เจ้าศาลาก็ประเมินพลังของกระบี่ฉิงโซวต่ำไป ตอนที่มันเพิ่งถูกหลอม มันก็สามารถทำร้ายเซียนจักรพรรดิได้โดยที่ไม่มีใครควบคุมมัน นี่เป็นสิ่งที่ไม่มีใครเทียบได้ ในขณะนี้เนื่องจากเจี้ยนเฉินควบคุมมันด้วยความคิดของเขาอย่างลับ ๆ พลังของมันจะยิ่งใหญ่กว่าก่อนอย่างแน่นอน
มือของเจ้าศาลาเหมือนกระดาษแผ่นหนึ่งเมื่อสัมผัสกับกระบี่ กระบี่ฉิงโซวเจาะรูอย่างไม่หยุดยั้งก่อนที่จะเจาะต่อไปยังเจ้าศาลาโดยไม่ชะลอตัวลงเลย
เคร้ง !
โล่ของเจ้าศาลาแตกเป็นเสี่ยง ๆ เมื่อกระบี่ฉิงโซวผ่านร่างของเขาเป็นแสงสีฟ้า การป้องกันของเขาในฐานะเจ้าศาลาเทพเจ้าอสรพิษไม่สามารถหยุดมันได้เลย
ทันใดนั้นเจ้าศาลาก็แข็งตัวและใบหน้าของเขาก็ซีดเซียวในเวลาเดียว เขาพ่นเลือดจำนวนมากออกมาจากปากในรูปของหมอกที่มาพร้อมกับอวัยวะหลายชิ้น
เมื่อกระบี่ฉิงโซวเจาะทะลวงผ่านร่างของเขา กระบี่อันทรงพลังได้ปะทุขึ้น ทำให้อวัยวะของเขาพังทลายในชั่วขณะและสร้างความเสียหายอย่างรุนแรงต่อร่างกายของเขา
เลือดจำนวนมากหลั่งออกมาจากรูขุมขนของเจ้าศาลา มันย้อมเขาด้วยสีที่มาจากเลือดของเขา เขาสะดุดในอากาศ ได้รับบาดเจ็บสาหัสและพยายามที่จะยืนตัวตรง
เจ้าศาลาตกตะลึงมาก เขาไม่อยากเชื่อว่าตัวเองได้รับบาดเจ็บสาหัสเพียงใด ร่างกายของเขาเต็มไปด้วยแผลฉกรรณ์ที่มีเลือดนอง เนื้อหนังฉีกขาดจนทำให้เลือดจำนวนมากไหลทะลัก มีเพียงวิญญาณของเขาเท่านั้นที่ยังคงอยู่และนั่นก็เป็นสิ่งที่โชคดีสำหรับเขา
เจี้ยนเฉินบินไปไกลบนกระบี่จือหยิง เขาคว้าตัวเจ้าศาลามาด้วยมือเดียวก่อนที่จะบินกลับไป เขากล่าวว่า “เจ้าศาลา ไม่มีใครสามารถหยุดการคืนชีพของเทพเจ้าแห่งท้องทะเลได้ เจ้าต้องกลับไปกับข้า ไปฟังคำตัดสินของเทพเจ้าแห่งท้องทะเล เจ้ายังอาจมีโอกาสรอดชีวิต แน่นอนว่าถ้าเจ้าพยายามหลบหนีโดยทิ้งร่างกายของตัวเอง มันจะไม่ใช่ความผิดของข้าถ้าข้าจะทำลายวิญญาณของเจ้า”
ใบหน้าของเจ้าศาลาซีดเผือด ในตอนนี้เขารู้สึกสิ้นหวังอย่างมาก
ในอีกด้านหนึ่ง เจ้าศาลาวิญญาณสวรรค์ก็มุ่งความสนใจทั้งหมดของเขาไปในการควบคุมค่ายกลเพื่อต่อต้านยาดริม พื้นที่ข้างหน้าเขานั้นบิดเบี้ยวอย่างรุนแรงเนื่องจากคลื่นพลังงานอันน่าสะพรึงกลัวเปล่งประกายออกมาทำให้พื้นที่นั้นสั่นสะเทือน
ในขณะนี้แสงสีฟ้าหนึ่งก็กระพริบผ่าน มันบินไปเป็นแสงแนวยาวเจาะทะลุอกของเจ้าศาลาด้วยความเร็วเหมือนสายฟ้าและชนเข้าไปที่ค่ายกลโดยตรง
บูม !
หลังจากเสียงดังอึกทึกที่สามารถทำให้หูหนวก สามในแปดของค่ายกลที่เจ้าศาลาวางไว้ก็ตกลงมา มันถูกกำจัดไปทีละอัน และค่ายกลอีกห้าอันก็ถูกโจมตีจากระลอกคลื่นหนักเช่นกัน มันสร้างความเสียหายอย่างมาก
ปัง ! เจ้าศาลากระจักเลือดออกมาขณะที่เขาจ้องมองกระบี่ฉิงโซวอย่างไม่เชื่อสายตา เขาส่ายไปในอากาศสองสามครั้งก่อนที่จะตกลงมาโดยตรง
บูม ! บูม ! บูม ! บูม ! บูม !
ค่ายกลเสียหายและไม่ทรงพลังเหมือนเมื่อก่อน ภายใต้การโจมตีที่เต็มเปี่ยมไปด้วยพลังของยาดริม มันจึงปะทุด้วยพลังงานและเสียงอันทรงพลัง ยาดริมพังค่ายกลที่เหลืออีกห้าอันจนทะลุออกมาได้
นางเปล่งประกายด้วยแสงสีฟ้าที่ส่องระยิบระยับในขณะที่พลังงานอันน่าสะพรึงกลัวส่งผลให้พื้นที่โดยรอบกระเพื่อมและเป็นการแสดงตนที่น่ากลัว อวตารร่างมนุษย์ปลายืนอยู่ข้างหลังนาง ราวกับว่ามันหลอมรวมกับนาง
นางรีบพุ่งไปพร้อมกับตรีศูล แม้ว่าตรีศูลไม่ใช่อาวุธของเทพเจ้าแห่งท้องทะเล แต่มันก็ยังมีความสามารถที่จะทำให้ผู้คนสั่นไหว รอยแตกสีดำบาง ๆ ของตรีศูลเปล่งแสง มันแตกออกมาจากอากาศ
ยาดริมไม่เจอเจี้ยนเฉินตอนที่นางหลุดออกมา ทันทีที่นางหลุดพ้น นางก็เจอเจ้าศาลาที่ล้มลงกับพื้น นางไม่ถามว่าทำไม นางใช้ตรีศูลชี้ออกไปและสร้างกระแสพลังที่มีอานุภาพซึ่งพุ่งเข้าหาเจ้าศาลา
“เจ้าศาลา หยุดได้แล้ว ! ” เสียงของเจี้ยนเฉินดังขึ้นและในเวลาเดียวกันแสงสีฟ้าก็เปล่งประกาย กระบี่มาถึงก่อนที่แสงสว่างจะหายไปหลังจากที่พุ่งลงมาจากเบื้องบน มันปิดกั้นกระแสพลังงาน
กระแสพลังงานกระทบกระบี่ฉิงโซวพร้อมด้วยเสียงดังสนั่น อย่างไรก็ตามกระบี่ฉิงโซวก็ไม่หวั่นไหวและแสงของมันก็ยังคงสดใสเหมือนเมื่อก่อน กระแสพลังงานจากตรีศูลของยาดริมหายไปลับตา
เจ้าศาลาวิญญาณสวรรค์สามารถหลีกเลี่ยงภัยพิบัติไปได้ เขาตกลงมาจากระดับความสูงหลายพันเมตรทำให้ภูเขาพังทลายลงมา เขานอนอยู่บนซากปรักหักพังในขณะที่เขาจ้องมองไปที่ท้องฟ้าด้วยความงุนงง เขาใช้เวลาอยู่นานกว่าจะฟื้นสติกลับมาได้
จากนั้นยาดริมก็ค้นพบว่าเจ้าศาลาได้รับบาดเจ็บสาหัส นางจ้องมองด้วยความสนใจทันที
