ตอนที่ 1387: การต่อสู้ในมิติภายนอก (1)
ชายวัยกลางคนมองเจี้ยนเฉินและเสี่ยวหลิง เขาปรากฏตัวพร้อมใบหน้าที่เป็นกลางและดวงตาที่ลึกซึ้ง แต่เมื่อเขาเห็นเจี้ยนเฉินเศษเสี้ยวของประกายไฟก็กระพริบผ่านดวงตาของเขา เขาไม่เคยคิดเลยว่าจะมีจอมยุทธ์ขอบเขตดั้งเดิมคนอื่นนอกเหนือจากเสี่ยวหลิง ไม่ต้องพูดถึงว่าเรื่องที่จอมยุทธ์คนนั้นจะเข้าใจเส้นทางแห่งกระบี่
แม้แต่ในโลกแห่งเซียนที่ถูกทอดทิ้งก็ยังมีคนอีกนับไม่ถ้วนที่ใช้กระบี่และคนมากมายก็ตัดผ่านสู่ขอบเขตดั้งเดิม แต่ก็ไม่มีใครได้ก้าวเดินบนเส้นทางแห่งกระบี่
ไม่ต้องพูดถึงบุคคลที่เข้าใจเส้นทางแห่งกระบี่จากโลกที่ไม่มีพลังงานดั้งเดิม และแทบจะไม่มีจอมยุทธ์ขอบเขตดั้งเดิมอยู่เลย
หลังจากนั้นชายวัยกลางคนก็มองดูดาวเคราะห์ขนาดใหญ่ที่อยู่ข้างใต้เขา เขาเริ่มจับจ้องไปในทิศทางของทวีปเทียนหยวนและขมวดคิ้วทันที เขาพูดด้วยน้ำเสียงต่ำ “ข้าประเมินกำลังของเจ้าต่ำเกินไป”
เจ้าคือใคร ? เจี้ยนเฉินคำราม เขาสามารถบอกได้ว่าไม่มีใครเคยมาที่นี่และมันเป็นเพียงภาพของวิญญาณและพลังของเขา แต่ความกดดันที่คนผู้นี้ปล่อยออกมานั้นยังคงกว้างใหญ่ ถ้าเขาเข้ามาด้วยตัวเองจริง ๆ เขาจะน่าหวาดกลัวมากขนาดไหน ?
” เจ้าจะเรียกข้าว่าจิตวิญญาณราชันย์ก็ได้” ชายคนนั้นตอบอย่างเฉยเมย
เจี้ยนเฉินสั่นอยู่ข้างใน เขาพูดว่า “จิตวิญญาณราชันย์ เจ้าเป็นผู้ปกครองของโลกต่างแดน อย่างไรก็ตามสถานที่นี้ไม่ได้เป็นของโลกของเจ้า มันไม่ใช่สถานที่ที่เจ้าควรเข้ามา”
” ข้าต้องมาที่นี่ ไม่มีใครหยุดข้าได้” จิตวิญญาณราชันย์ตอบอย่างสบาย ๆ แต่เขาก็ยังคงตั้งใจแน่วแน่
ดวงตาของเจี้ยนเฉินเริ่มเย็นชา แม้ว่าความแข็งแกร่งของคู่ต่อสู้ของเขาค่อนข้างน่ากลัว แต่เขาก็ไม่จำเป็นต้องกลัวเพราะเขาไม่ได้มาทั้งร่างจริง ๆ เจี้ยนเฉินพูดอย่างเยือกเย็น “ถ้าเป็นอย่างนั้นเราคงต้องสู้กัน”
เจี้ยนเฉินจับกระบี่จือหยิงอย่างแน่นหนาและรวบรวมปราณกระบี่รอบตัวเขา เขาห่อหุ้มตัวเองด้วยแสงสีขาว มิติรอบ ๆ ตัวเขาสั่นอย่างรุนแรง ในขณะที่กระบี่จือหยิงระเบิดออกมาด้วยแสงที่ไม่เคยปรากฏมาก่อน มันสร้างพลังงานที่น่ากลัวก่อนที่จะหลอมรวมกับเจี้ยนเฉิน พวกเขารวมตัวกันแทงจิตวิญญาณราชันย์ด้วยแสงสีม่วง
เจี้ยนเฉินไม่ยั้งพลัง การโจมตีครั้งนี้รวมไปด้วยพลังทั้งหมดของเขา เขาได้ผลักพลังบรรพกาลชั้นที่สี่และความเข้าใจของเขาเกี่ยวกับเส้นทางแห่งกระบี่จนถึงขีดสูงสุด พลังบรรพกาลขยายออกไปหลายเท่าผ่านกระบี่จือหยิงและปราณกระบี่ ทำให้การโจมตีของเขาเกินระดับของเซียนจักรพรรดิและเข้าถึงขอบเขตดั้งเดิม
แสงสีม่วงทะลุท้องฟ้าและทำให้พื้นที่รอบ ๆ แตกเป็นเสี่ยง ๆ แกะสลักร่องลึกหลายร้อยเมตร การโจมตีของเจี้ยนเฉินทรงพลังมาก มันมีพลังมากพอที่จะตัดส่วนของทวีปออกหากใช้ในทวีปเทียนหยวน
จิตวิญญาณราชันย์ยังคงยืนอยู่ที่เดิมโดยไม่เคลื่อนไหวใด ๆ เขานิ่งและสงบเต็มไปด้วยความมั่นใจ สัดส่วนที่สูงของเขานั้นดูใหญ่มากพอที่จะแบกโลกทั้งโลกไว้คนเดียว
เขาจับกระบี่หมอกเมฆด้วยมือขวา มันกะพริบแสงมืดเป็นพลังงานที่ทรงพลังอย่างยิ่งที่ซ่อนอยู่ภายใน หลังจากนั้นเขาใช้การโจมตีขั้นพื้นฐานที่สุดคือการแทงแบบง่าย ๆ ในการจัดการกระบี่จือหยิง
นี่เป็นการโจมตีธรรมดาที่สุดที่ทำได้ด้วยกระบี่ แต่มันมีพลังพิเศษอยู่ในมือของจิตวิญญาณราชันย์ การแทงธรรมดาดูเหมือนจะมีความสามารถสูงสุด มันไม่ธรรมดาอย่างที่คิด มันมีโลกและจักรวาลอยู่ภายใน
ปัง !
ปลายกระบี่ทั้งสองพุ่งชนกันอย่างรุนแรงและสร้างความอึกทึกในทันที ระลอกคลื่นอันทรงพลังพุ่งเข้ามารอบ ๆ มันก่อให้เกิดพายุ ทำให้มิติสั่นสะเทือนและดวงดาวก็มืดลง
กระบี่จือหยิงหยุดและเผยเจี้ยนเฉินออกมา เขาอาบแสงไฟจากกระบี่ ราวกับว่าเขาหลอมรวมกับมัน
กระบี่ทั้งสองไม่ได้แยกจากกันและยังคงถูกขังอยู่ในพื้นที่จนมุม พลังงานมหาศาลไหลออกมาจากกระบี่ทั้งสองขณะที่มันพยายามเอาชนะกันและกัน
เมื่อพลังงานปะทะกัน มิติรอบตัวพวกเขาก็เริ่มพังทลายลง หลุมดำเริ่มปรากฏขึ้นเมื่อปลายกระบี่ทั้งสองสัมผัสและมันก็ขยายตัวอย่างรวดเร็ว ระลอกพลังงานที่ปล่อยออกมาก็หายไปในหลุมดำเช่นกัน
เจี้ยนเฉินและจิตวิญญาณราชันย์ยังคงถูกขังอยู่เช่นนั้น จิตวิญญาณราชันย์อยู่ในขอบเขตดั้งเดิมแล้ว แต่ตอนนี้ร่างตัวจริงของเขาไม่ได้อยู่ที่นี่ เขาสะสมพลังไว้ภายในกระบี่หมอกเมฆ ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถปลดปล่อยพลังทั้งหมดของเขาได้
ในเวลานี้เสี่ยวหลิงก็เคลื่อนไหวเช่นกัน นางระงับความกลัวและพุ่งเข้ามาที่เบื้องหลังของจิตวิญญาณราชันย์อย่างเงียบ ๆ นางยกกำปั้นน้อยของนางขึ้นมาแล้วเหวี่ยงมันใส่เขา ทันทีที่หมัดพุ่งไป มิติโดยรอบก็ทรุดตัวลง หมัดของนางรุนแรงมาก มันบดบังการโจมตีของเจี้ยนเฉิน
จิตวิญญาณราชันย์ไม่ได้กังวลเลย ภายในเวลาไม่นาน ปราณกระบี่ก็ควบแน่นอยู่ในมือซ้ายของเขา มันส่องแสงสีขาวพราวซึ่งส่องสว่างรอบ ๆ
นี่คือปราณกระบี่ที่เขารวบรวมโดยใช้ความเข้าใจเกี่ยวกับเส้นทางแห่งกระบี่ มันไม่ได้เป็นเพียงแค่พลังงาน แต่เป็นการรวมของบัญญัติด้วย มันมีพลังมากกว่าปราณกระบี่ของเจี้ยนเฉิน
จิตวิญญาณราชันย์เหวี่ยงปราณกระบี่ไปทางด้านหลังโดยไม่หันไปมอง เขาบังคับให้เสี่ยวหลิงดึงหมัดของตัวเองกลับมาและหยุดการโจมตี
ปัง ! ปราณกระบี่หายไปพร้อมกับเสียงทื่อ เสี่ยวหลิงพยายามสกัดกั้นการโจมตี แต่นางก็ปลิวไปหลายกิโลเมตร
“ทรงพลังมาก ! ” เสี่ยวหลิงแสดงความคิดเห็น นางไม่อยากจะเชื่อสายตาของตัวเอง นางได้มาถึงระดับย้อนกลับ และตัวจริงของจิตวิญญาณราชันย์เองก็ไม่ได้อยู่ที่นี่ แต่เพียงโคลนที่ควบแน่นจากพลังงานก็เพียงพอที่จะบังคับให้นางต้องถอยหลัง
“ตายซะ ! ” จิตวิญญาณราชันย์หายใจออกเบา ๆ หลังจากที่เขากระแทกแขนขวา พลังมหาศาลก็ปะทุออกมาจากกระบี่ของเขาทันที มันทำลายความสมดุลที่ได้รับจากกระบี่จือหยิงและระงับเจี้ยนเฉินไปในชั่วขณะหนึ่งเป่าเขาให้ลอยออกไปไกล
เจี้ยนเฉินเคร่งเครียด พลังของจิตวิญญาณราชันย์นั้นเกินกว่าที่เขาคาดการณ์ไว้อย่างมาก เขาไม่เคยคิดเลยว่าโคลนเพียงอย่างเดียวจะมีพลังมากขนาดนี้
เจี้ยนเฉินพยายามยึดเท้าเท้าให้กลับมายืนนิ่ง เขายืนไกลออกไปและผนึกกำลังด้วยมือของเขา เขารีบสร้างตราประทับที่ซับซ้อนหลายชั้นก่อนที่จะร้องออกมาว่า “ตัดนภา” ในขณะนั้นกระบี่จือหยิงเองก็ขยายยาวถึง 100 เมตร ปราณกระบี่สีม่วงปะทุออกมาขณะที่มันพุ่งไปหาจิตวิญญาณราชันย์
นี่เป็นหนึ่งในทักษะกระบี่ที่เจี้ยนเฉินเรียนรู้จากจิตวิญญาณกระบี่ แม้ว่ามันจะเป็นพื้นฐานส่วนหนึ่งในสายตาของจิตวิญญาณกระบี่ เจี้ยนเฉินก็สามารถใช้มันได้ด้วยพลังที่นอกเหนือจากที่เขามี มันคล้ายกับการที่เซียนผู้คุมกฏใช้ทักษะการต่อสู้ระดับเซียนเพื่อทำร้ายเซียนราชา
อย่างไรก็ตามทักษะกระบี่นั้นมีพลังมากกว่าทักษะการต่อสู้ระดับเซียน
จิตวิญญาณราชันย์หรี่ตา การจู่โจมนั้นถูกล็อคไว้เพื่อป้องกันไม่ให้เขาหลบหนี เขาทำได้เพียงบังคับมันอย่างจริงจัง แต่เมื่อกระบี่จือหยิงเข้าหาเขา เขาก็รู้สึกเหมือนถูกขังอยู่ในอำนาจลึกลับราวกับว่าร่างของเขาหนักเหมือนภูเขา
“นี่คือเขตแดนกระบี่” จิตวิญญาณราชันย์พึมพำ แสงแวบวาบส่องผ่านดวงตาของเขา แต่เขาไม่ได้แสดงความกลัวใด ๆ เลย ความตั้งใจในการต่อสู้ของเขาเพิ่มขึ้นและเขาตะโกนออกมาว่า “สลายไปซะ เขตแดน ! ” กระบี่หมอกเมฆไม่ได้ระเบิดพลังงานที่รุนแรงมากนัก มันส่องแสงและแทงเข้าไปไปในมิติ มันกระจายพลังลึกลับรอบตัวเขาทันที
“ทำลายกระบี่ ! ” จิตวิญญาณราชันย์ตะโกนขึ้นมาในเวลานี้และกระบี่หมอกเมฆก็พุ่งเข้าหากระบี่จือหยิง พลังงานมหัศจรรย์ไหลเวียนอยู่ภายในกระบี่หมอกเมฆเมื่อสัมผัสกับกระบี่จือหยิง
ปัง ! ด้วยเสียงที่คมชัด พลังของทักษะตัดนภาของเจี้ยนเฉินก็หายวับไปราวกับบอลลูนที่กำลังร่วงหล่น มันอ่อนแรงลงอย่างรวดเร็วก่อนที่กระบี่จือหยิงจะกลับสู่รูปแบบดั้งเดิมและกลับสู่มือของเจี้ยนเฉิน
