ตอนที่ 1389: การต่อสู้ในมิติภายนอก (3)
ร่างของเสือขาวแข็งทื่อหลังจากทนต่อการโจมตีของจิตวิญญาณราชันย์ แต่กรงเล็บของมันยังคงผ่านร่างของ จิตวิญญาณราชันย์พร้อมกับพลังแห่งการสังหารอันทรงพลัง มันทำให้ร่างกายของจิตวิญญาณราชันย์เปลี่ยนจากร่างมนุษย์เป็นก้อนพลังหนาแน่น
อย่างไรก็ตามวิญญาณของจิตวิญญาณราชันย์ยังคงอยู่ข้างในนั้น ภายใต้การควบคุมของวิญญาณ เขาได้แปรสภาพกลับคืนสู่ร่างมนุษย์ในเวลาเพียงครู่เดียว อย่างไรก็ตามเขาก็เหมือนอากาศมากขึ้น เพราะพลังของเขาถูกกรงเล็บของเสือขาวกลืนกิน
เสือขาวไม่ได้เตลิดไป แต่มันกลับยังคงยืนอยู่ด้วยความสง่างาม แม้ว่าร่างของมันจะแข็งทื่อหลังจากถูกโจมตี มันยังคงเปล่งประกายด้วยความน่ากลัว กรงเล็บของมันพุ่งไปที่จิตวิญญาณราชันย์อีกครั้งด้วย พลังแห่งการสังหารซึ่งสั่นสะเทือนมิติโดยรอบ
จิตวิญญาณราชันย์มีพลังมาก และเขาก็บรรลุความสำเร็จเล็กน้อยในขอบเขตต้นกำเนิดกระบี่ ความแข็งแกร่งของเขาเหนือกว่าคนอื่น ๆ ที่มีระดับการบ่มเพาะใกล้เคียงกับเขา ดังนั้นร่างโคลนของเขาจึงไม่ด้อยไปกว่าจอมยุทธ์ระดับย้อนกลับ เขาไม่ได้รั้งพลังเลยในการปะทะครั้งที่สองกับเสือขาว เขาผลักพลังออกจากร่างจนถึงขีดสูงสุด
ในที่สุดเสือขาวก็ต้องถอยหลังไปหลังจากถูกโจมตีไป 2 ครั้ง จิตวิญญาณราชันย์ก็ได้รับบาดเจ็บสาหัสเช่นกัน พลังงานเหลือล้นในร่างกายเริ่มเจือจาง แต่เขาก็ยังคงทำเหมือนว่าตัวเองอยู่ยงคงกระพัน พลังแห่งการมีอยู่ของเขาไม่ได้อ่อนแอเลย.
กระบี่หมอกเมฆในมือของเขาก็ทื่อเช่นกัน พลังส่วนใหญ่ที่ถูกสะสมไว้ในกระบี่นั้นถูกใช้ไประหว่างการปะทะ
มันเป็นไปไม่ได้เลยที่พลังจะถูกเติมเต็มเนื่องจากร่างของจิตวิญญาณราชันย์ซึ่งไม่ได้มีอยู่จริง
ในเวลานี้เจี้ยนเฉินก็กระจายปราณกระบี่ภายในตัวเขาเช่นกัน เลือดไหลลงจากมุมปากและใบหน้าของเขาก็ค่อนข้างซีด เห็นได้ชัดว่าเขาเห็นสภาพของจิตวิญญาณราชันย์เช่นกัน ดังนั้นเขาจึงพุ่งไปข้างหน้าอีกครั้งโดยไม่คำนึงถึงบาดแผลของเขา เขาต้องการที่จะทำลายพลังงานทั้งหมดในร่างโคลนของจิตวิญญาณราชันย์โดยเร็วที่สุด
เสี่ยวหลิงก็โจมตีเช่นเดียวกัน นางต่อสู้กับจิตวิญญาณราชันย์เคียงข้างเจี้ยนเฉิน นางใช้ทักษะเทพทั้งเก้าหลายครั้ง มันจะแสดงพลังมหัศจรรย์ทุกครั้งที่นางใช้มัน มันมีทั้งการป้องกันและความสามารถเสริมซึ่งแฝงไปด้วยพลังแห่งการสังหาร ในช่วงท้ายการโจมตีนางความสามารถทั้งหมดเรียกร่างของเสือขาวและเพิ่มพลังให้มัน
การต่อสู้ในรอบนอกมิตินั้นรุนแรงมาก พวกเขาต่อสู้จนถึงจุดที่มิติโดยรอบแตกและดวงดาวในระยะไกลดูมืดลง ร่างของจิตวิญญาณราชันย์อ่อนแอลงเรื่อย ๆ ก่อนที่จะเข้าสู่กระบี่หมอกเมฆ เขาหลอมรวมกับกระบี่และใช้มันควบคุมการต่อสู้
เจี้ยนเฉินก็ได้รับบาดเจ็บสาหัสเช่นกัน มีหินขนาดใหญ่อยู่บนเขาและมีรูหลายรูที่ไหลผ่านร่างกายของเขา เสื้อผ้าของเขาถูกย้อมด้วยเลือดและหลายบาดแผลถูกเคลือบด้วยปราณกระบี่ทำให้มันไม่สามารถปิดลงได้
ทันใดนั้นแสงสีฟ้าที่ส่องประกายระยิบระยับก็พุ่งเข้าสู่รอบนอกมิติโดยใช้แสงจากดาวเคราะห์เบื้องล่าง มันแผ่ด้วยพลังแห่งการมีอยู่ที่ยิ่งใหญ่มากทำให้มิติรอบ ๆ หนาขึ้น
เทพเจ้าแห่งท้องทะเลก็เข้าร่วมการต่อสู้เช่นกัน นางถูกล้อมรอบไปด้วยพลังงานที่หนาแน่น พลังงานที่ประกอบไปด้วยน้ำซึ่งทำให้เกิดคลื่นพลังอันน่าสะพรึงกลัว มันบดบังรูปร่างของนาง
หลังจากฟื้นคืนชีพ เทพเจ้าแห่งท้องทะเลได้เข้าไปทำสมาธิทันทีเพื่อพักฟื้นให้ร่างกายกลับมาสมบูรณ์ นางเพิ่งฟื้นพลัง ตอนนี้นางกลับมาสู่สภาวะสูงสุด
เทพเจ้าแห่งท้องทะเลขว้างตรีศูลไปที่กระบี่หมอกเมฆ มันถูกปกคลุมไปด้วยลูกไฟสีฟ้าอันทรงพลังและพลังแห่งการมีอยู่ที่น่าสะพรึงกลัวทำให้เกิดเสียงดังสนั่นเมื่อมันชนกับกระบี่ มิติรอบ ๆ อาวุธทั้งสองทรุดตัวลง
ตรีศูลบินกลับไปอยู่ในมือของเทพเจ้าแห่งท้องทะเลหลังจากแสงที่ส่องออกมาอ่อนลง หลังจากนั้นนางก็พุ่งแกไปพร้อมกับตรีศูล นางเข้าใกล้กระบี่หมอกเมฆด้วยพลังแห่งการมีอยู่ที่น่าสะพรึงกลัวและต่อสู้กับมัน
ในเวลาเดียวกันเจี้ยนเฉินและเสี่ยวหลิงก็เคลื่อนไหวเช่นกัน กระบี่จือหยิงของเจี้ยนเฉินปล่อยแสงสีม่วง, สีเทา, และสีขาว ในขณะที่เขาเหวี่ยงมันไปที่กระบี่ด้วยพลังทั้งหมดที่มี หลังจากเสียงกรีดของโลหะ กระบี่หมอกเมฆที่แข็งทื่อก็ถูกโจมตีและลอยห่างออกไปหลายสิบกิโลเมตร
พลังแห่งการสังหารที่ทรงพลังทำให้มิติแห่งนี้กลายเป็นสนามรบอันดุเดือด กระบี่จือหยิงโจมตีกระบี่หมอกเมฆ ทำให้มันสั่นเล็กน้อย
พลังของจิตวิญญาณราชันย์ส่วนใหญ่ถูกใช้ไปและเขาจะไม่สามารถทนได้นานกว่านี้ เมื่อรวมกับเทพเจ้าแห่งท้องทะเลแล้วยังมีคู่ต่อสู้ที่ทรงพลังอีกคนที่ต้องเผชิญหน้า ดังนั้นเขาจึงตกอยู่ในสภาพเสียเปรียบในทันที เขาถูกบังคับให้ต้องล่าถอยจากทั้งสามคน
” วันนี้เป็นครั้งแรกที่ข้าประสบความพ่ายแพ้ในการต่อสู้กับคู่ต่อสู้ในระดับเดียวกัน นี่เป็นบทเรียนที่เจ็บปวดอย่างยิ่ง ข้าจะไม่มีวันลืมความพ่ายแพ้นี้”
” ข้าไม่เคยคิดว่าโลกของเจ้าจะมีจอมยุทธ์ขอบเขตดั้งเดิมมากกว่าหนึ่งคน ข้าประเมินความแข็งแกร่งของเจ้าต่ำเกินไป ทำให้มีการตัดสินใจผิดพลาดและต้องพ่ายแพ้ในวันนี้ อย่างไรก็ตามเจ้าก็ยังไม่สามารถหยุดการพัฒนาของเราได้ วันนั้นจะมาถึงในไม่ช้า” เสียงอันมีชีวิตชีวาของจิตวิญญาณราชันย์ดังขึ้นจากกระบี่ของเขา จากนั้นกระบี่ของเขาก็เปลี่ยนเป็นแสงสีเทา เขาพุ่งออกจากอุโมงค์
เจี้ยนเฉิน, เสี่ยวหลิง, และเทพเจ้าแห่งท้องทะเลไม่ได้พยายามหยุดเขา จิตวิญญาณราชันย์มีพลังมากเกินไป แม้ว่าเขาจะส่งมาเพียงกระบี่และร่างโคลน แต่ทั้งสามคนก็ยังไม่มีพลังเพียงพอที่จะหยุดยั้งเขา
“อ้า เขามีพลังมากจริง ๆ เขาแข็งแกร่งมาก ข้าใช้ความสามารถที่แข็งแกร่งที่สุดที่อาจารย์ทิ้งไว้ แต่ก็ยังไม่เพียงพอที่จะฆ่าเขา เขาหนีออกมาได้ในท้ายที่สุด” เสี่ยวหลิงหายใจเข้าลึก ๆ แล้วตบหน้าอกตัวเอง นางถอนหายใจด้วยความโล่งอก หลังจากนั้นนางก็มายืนข้าง ๆ เจี้ยนเฉินภายในพริบตา และหลังจากที่เห็นว่าเขามีเลือดท่วมร่างกาย นางก็เริ่มร้องไห้ทันที นางพยายามกลั้นน้ำตาขณะที่พูดว่า “พี่ใหญ่ ท่านได้รับบาดเจ็บและเลือดก็ไหลออกมามาก”
เจี้ยนเฉินยิ้มอย่างมีชัยและลูบหัวนาง เขาพูดว่า “ข้าไม่เป็นไร ข้าบาดเจ็บเพียงเล็กน้อย แผลแค่นี้ทำอะไรข้าไม่ได้หรอก อีกไม่นานมันก็หาย” เจี้ยนเฉินถูกเคลือบในชั้นแสงสีขาวที่หนาแน่นเมื่อเขาพูดจบประโยค บาดแผลของเขาเริ่มสมานตัวด้วยอัตราที่มองเห็นได้ภายใต้แสงไฟสีขาว
เจี้ยนเฉินเป็นเซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงระดับ 7 ในครั้งนี้ เขากำลังใช้พลังงานดั้งเดิมจากพลังเซียนธาตุแสงอย่างเต็มกำลัง เมื่อรวมกับอัตราการฟื้นฟูที่ดีเยี่ยมของร่างบรรพกาลของเขา เขาก็หายดีอย่างรวดเร็วจนไม่น่าเชื่อ
จิตวิญญาณราชันย์ได้จากไปแล้ว แต่การต่อสู้ในทวีปเทียนหยวนยังไม่สิ้นสุด เขาต้องการหายดีโดยเร็วที่สุดเพื่อที่เขาจะได้เข้าไปในสนามรบอีกครั้งและลดจำนวนผู้บาดเจ็บในฝ่ายของเขา
หลังจากที่ร่างกายของเจี้ยนเฉินกลับมาเป็นปกติ เขาก็ค้นพบว่าเทพเจ้าแห่งท้องทะเลได้หายไปจากรอบนอก มิติแล้ว นางได้ไปมีส่วนร่วมในการต่อสู้ด้านล่าง มีเพียงเสี่ยวหลิงอยู่ข้างกายเขา นางจ้องมองเขาด้วยตากลมโต
“เสี่ยวหลิง ไปกันเถอะ” เจี้ยนเฉินกล่าวก่อนกลับไปที่ทวีปเทียนหยวนกับนาง
ด้วยการแทรกแซงของจอมยุทธ์ขอบเขตดั้งเดิมทั้งสามคน เซียนจักรพรรดิจากโลกแห่งเซียนที่ถูกทอดทิ้งที่เหลือจึงถูกสังหาร พวกเขาบางคนตัดสินใจที่จะหนีตายหัวซุกหัวซุน แต่พวกเขาก็ยังถูกจอมยุทธ์ขอบเขตดั้งเดิมไล่ตามและถูกสังหารอย่างไร้ความปรานี
