เทพกระบี่มรณะ (Chaotic sword god) – ตอนที่ 1390: การสูญเสีย

ตอนที่ 1390: การสูญเสีย

การต่อสู้สิ้นสุดลงในไม่ช้า การต่อสู้ครั้งที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนซึ่งทอดยาวไปถึงสองโลกอยู่ได้ไม่นานนัก ผลลัพธ์ของมันนั้นไม่มีอะไรให้ต้องสงสัยเลย การต่อสู้ทำให้ทั้งโลกสั่นสะเทือนและถูกกำหนดให้ถูกบันทึกลงไปในประวัติศาสตร์ แม้แต่สงครามระหว่างมนุษย์, สัตว์อสูร, และร้อยเผ่าพันธุ์ก็ไม่ได้รุนแรงเช่นนี้

ทวีปเทียนหยวนถูกทำลายอย่างหนักซึ่งเป็นผลพวงจากการต่อสู้ หลุมลึกเกิดขึ้นมากมายหลายพันกิโลเมตรจากเมืองทหารรับจ้าง เปล่งคลื่นความร้อนออกมาในความมืด ความร้อนทำให้อุณหภูมิในภูมิภาคพุ่งสูงขึ้น

นี่เป็นเพราะหินใต้พื้นโลก อย่างไรก็ตามหินหลอมเหลวก็ไม่สามารถมองเห็นได้เนื่องจากหลุมนั้นลึกเกินไป

ซากปรักหักพังของเมืองทหารรับจ้างได้หายไปในการต่อสู้ โครงสร้างส่วนใหญ่ของเมืองตกลงไปในหลุมอยู่รวมกับหินใต้ดิน

มิติของภูมิภาคในใจกลางของหลุมที่มีความผันผวนของพลังงานพิเศษ นี่คืออุโมงค์ที่เป็นประตูไปสู่โลกแห่งเซียนที่ถูกทอดทิ้ง มันไม่ได้ถูกทำลาย อุโมงค์นั้นดูบอบบางมากแต่ก็ไม่สามารถทำลายได้ แม้ว่าส่วนหนึ่งของมันจะแตกและถล่มลง มันก็จะค่อย ๆ ซ่อมแซมตัวเอง

ผู้คนจากสี่เผ่าพันธุ์ที่อยู่ในท้องฟ้าหลังจากรอดชีวิตจากการต่อสู้. หลายคนถูกปกคลุมไปด้วยเลือด ไม่ใช่แค่จากตัวเอง แต่มาจากศัตรูของพวกเขาเช่นกัน มีเซียนราชาหลายคนที่สูญเสียแขนขาและส่วนต่าง ๆ ของร่างกายระหว่างการสู้รบ ทำให้พวกเขามีสภาพที่น่าหดหู่ มีน้อยคนมากที่ยังคงรักษาร่างกายไว้ได้ครบถ้วน

“เราได้รับชัยชนะ เราได้สังหารเหล่าเซียนจักรพรรดิผู้บุกรุกไปหลายร้อยคนและเราก็ปกป้องโลกของเราได้สำเร็จ” เซียนราชาสองสามคนร้องอุทานอย่างต่อเนื่อง เสียงของพวกเขาเต็มไปด้วยความสุขแห่งชัยชนะ

ทุกคนที่รอดชีวิตได้เปิดเผยรอยยิ้มแห่งชัยชนะ พวกเขาทั้งหมดยิ้มแย้มและรู้สึกมีชัยจากก้นบึ้งของจิตใจ พวกเขามีเซียนจักรพรรดิเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่อยู่เคียงข้างกับสี่เผ่าพันธุ์ที่รวมเข้าด้วยกัน แต่พวกเขาก็ได้เผชิญหน้ากับเซียนจักรพรรดิหลายร้อยคน ความไม่เท่าเทียมในความแข็งแกร่งนั้นไม่น่าเชื่อเลย

ภายใต้สถานการณ์ที่ศัตรูมีจำนวนมากกว่า พวกเขาก็ยังคงสามารถกำชัยชนะได้ในที่สุด สิ่งนี้ทำให้พวกเขาทุกคนประหลาดใจ

อย่างไรก็ตามความสุขของพวกเขาก็หายไปอย่างช้า ๆ เมื่อพวกเขาเห็นผู้คนกระจัดกระจายไปทั่วท้องฟ้า ความรู้สึกของพวกเขาเริ่มหนักอึ้ง

น้อยกว่าหนึ่งในสี่ของผู้คนทั้งหมดจากสี่เผ่าพันธุ์ที่ยังคงมีลมหายใจเมื่อสิ้นสุดการต่อสู้ คนอื่น ๆ ต้องจากโลกไปตลอดกาล

พูดตามตรงก็คือคนที่เหลือคือเซียนราชา แทบจะไม่มีเซียนผู้คุมกฎ จอมยุทธ์ที่เหลือคือบรรดาคนที่เก่งกาจของแต่ละเผ่าพันธุ์ มันค่อนข้างยากสำหรับพวกเขาที่จะทนต่อความสูญเสียครั้งใหญ่ในระยะเวลาอันสั้น

ทั้งสี่เผ่าพันธุ์ได้รับบาดเจ็บจำนวนมากจากการต่อสู้ นอกเหนือจากยาดริมและซ่างเฉียงแล้ว เซียนจักรพรรดิคนอื่นก็หนีไปก่อนการสู้รบจะสิ้นสุดลงเนื่องจากพวกเขาได้รับบาดเจ็บสาหัส

“เราได้รับชัยชนะในครั้งนี้ก็เพราะเจี้ยนเฉิน เซียนจักรพรรดิต่างโลกกว่าร้อยคนตายด้วยน้ำมือของเขา” ผู้อาวุโสสูงสุดของเมืองทหารรับจ้างพูดด้วยเสียงเศร้า เมืองทหารรับจ้างเมืองประสบความสูญเสียอย่างรุนแรงจากการสู้รบ มีเซียนราชาเหลือเพียง 3 คน ส่วนที่เหลือก็ตาย ซากศพของพวกเขาทั้งหมดตกลงไปในหลุมและถูกหินลาวาใต้ดินละลาย

ทุกคนให้ความสนใจกับเจี้ยนเฉินจอมยุทธ์ผู้ยิ่งใหญ่ของทวีปเทียนหยวนและทวีปสัตว์เทวะ จอมยุทธ์ทั้งหลายต่างเผยให้เห็นการแสดงออกที่หลากหลาย จอมยุทธ์ของทั้งสองทวีปมีความเข้าใจที่ชัดเจนอย่างมากเกี่ยวกับเจี้ยนเฉิน เขาไม่ใช่สัตว์อสูรที่บ่มเพาะมานานนับพันปี แต่เขาก็เป็นผู้เยาว์ที่อายุไม่ถึงร้อยปีเพียงที่เพิ่งบ่มเพาะมาไม่กี่ทศวรรษ กระนั้นเขาก็เป็นคนที่ล้ำหน้าทุกคนและมีพลังถึงระดับที่แตกต่างกับคนอื่นอย่างสิ้นเชิง เขาสังหารเซียนจักรพรรดิเหมือนว่าเป็นเพียงมด จิตใจพวกเขาได้รับผลกระทบอย่างมากจากความจริงข้อนี้

” เจี้ยนเฉินคือโมเทียนหยุนกลับชาติมาเกิดจริง ๆ หรือไม่ ? ” ในขณะนี้ความคิดที่คล้ายกันก็ไหลเวียนจิตใจของทั้งมนุษย์และสัตว์อสูร

หลังจากนั้นพวกเขาก็เลิกคิดเรื่องเจี้ยนเฉิน และจากนั้นก็หันไปสนใจเสี่ยวจิน, เถี่ยต้าและเทพเจ้าแห่งท้องทะเล มีหลายคนที่ได้เห็นเสี่ยวจินและเถี่ยต้าแสดงความสามารถระหว่างการสู้รบ ทำให้พวกเขาตกตะลึงมากที่สุด คนเดียวที่พวกเขาไม่เคยเห็นคือเทพเจ้าแห่งท้องทะเล แม้ว่านางจะถูกห่อหุ้มด้วยแสงสีฟ้าหนาแน่น มันปิดกั้นรูปลักษณ์ของนาง แต่พลังแห่งการมีอยู่อันยิ่งใหญ่และพลังงานธาตุน้ำที่นางใช้ก็ได้อธิบายทุกอย่างแทนแล้ว

“ข้า ยาดริม ขอคารวะฝ่าบาท” ยาดริมยืนเบื้องหน้าเทพเจ้าแห่งท้องทะเลและคุกเข่าข้างหนึ่งลงขณะที่นางทักทายอย่างสุภาพและนอบน้อม

“เจ้าได้รับบาดเจ็บสาหัสมาก รีบกลับไปรักษาตัว” เทพเจ้าแห่งท้องทะเลออกคำสั่งอย่างจริงจัง

“รับคำสั่ง ฝ่าบาท” ยาดริมลุกขึ้นและมองกลับไปที่จอมยุทธ์ของเผ่าพันธุ์ทะเลที่ได้รับบาดเจ็บ หลังจากนั้นนางก็พากลุ่มคนที่ได้รับบาดเจ็บไปพร้อมกับนางและรีบกลับไปยังอาณาจักรทะเลทันที โดยปล่อยให้คนที่ไม่บาดเจ็บไว้ให้เฝ้ายาม

ร้อยเผ่าพันธุ์ที่อยู่ข้าง ๆ ทุกคนได้คุกเข่าลง แสดงความเคารพต่อเทพเจ้าสงครามในลักษณะที่สุภาพที่สุด พวกเขาทั้งหมดตื่นเต้นมาก แม้ว่าพวกเขาจะประสบความสูญเสียอย่างหนัก การกลับมาของเทพเจ้าสงครามก็ทำให้ความเศร้าโศกของพวกเขาลดน้อยลงไป เทพเจ้าสงครามคือวิญญาณของพวกเขา เขาเป็นเสาหลักที่ยึดเหนี่ยวของการสนับสนุนและความศรัทธาของพวกเขา

ในฝั่งของสัตว์อสูร จอมยุทธ์เหลือทั้งหมดมีสีหน้าไม่พอใจและโกรธแค้น การกลับมาของเทพเจ้าสงครามเป็นข่าวร้ายสำหรับพวกเขา

แสงสีทองรอบเถี่ยต้าค่อย ๆ จางลงในขณะที่เขาเริ่มก้าวออกไป เขาเดินไปหาเจี้ยนเฉิน

การกระทำของเถี่ยต้าดึงดูดความสนใจของทุกคน สายตาทุกคู่ต่างจับจ้องมองไปทางเขา แม้จะเพิกเฉยต่อความจริงที่ว่าเขาเป็นเทพเจ้าสงคราม เพียงความแข็งแกร่งที่เขาได้แสดงก็ทำให้เขากลายเป็นศูนย์กลางของความสนใจ

หลายคนหายใจไม่เต็มปอด ส่วนใหญ่ไม่ทราบความสัมพันธ์ระหว่างเจี้ยนเฉินและเถี่ยต้า

“ในสมัยโบราณ เทพเจ้าสงครามแห่งร้อยเผ่าพันธุ์ เอ่อหยิน โจมตีทวีปเทียนหยวนและบังคับให้พวกเขาล่าถอย ในท้ายที่สุดโมเทียนหยวนก็ปรากฏตัวขึ้นและหยุดเขา เขาสังหารจอมยุทธ์ของร้อยเผ่าพันธุ์ไปนับร้อยเพียงลำพัง หากสิ่งนั้นไม่ได้เกิดขึ้น ทวีปเทียนหยวนอาจจะถูกปกครองด้วยเผ่าพันธุ์ที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิงในตอนนี้ ตอนนี้เทพเจ้าสงครามปรากฏตัวขึ้นอีกครั้งและเจี้ยนเฉินก็มีบทบาทหน้าที่ในฐานะมนุษย์ที่แข็งแกร่ง พวกเขาจะทำสงครามที่ยืดเยื้อมาตั้งแต่สมัยโบราณต่อไปหรือไม่ ? ” นี่คือสิ่งที่หลายคนแอบคิดในใจ