ตอนที่ 1392: เมืองที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในโลก (1)
“ผู้อาวุโส ข้ายินดีที่จะช่วยสร้างเมืองทหารรับจ้างขึ้นมาใหม่เพื่อให้ท่านสามารถฟื้นฟูความแข็งแกร่งสูงสุดในเวลาที่สั้นที่สุด” เจี้ยนเฉินแสดงความคิดเห็น เขาเป็นหนี้เมืองทหารรับจ้างมากตลอดการเติบโตของเขา เมืองทหารรับจ้างเป็นสถานที่พิเศษและสำคัญในใจของเขาเช่นกัน ตอนนี้เมืองทหารรับจ้างที่มีชื่อเสียงได้หายไปจากทวีป เขาจึงรู้สึกแย่มาก
เสี่ยวหลิงที่ยืนอยู่ข้างเจี้ยนเฉินเริ่มโกรธเคือง นางกลายเป็นคนที่ซึมเศร้าและไม่มีความสุข หากพวกเขาต้องเสนอชื่อคนที่รักเมืองมากที่สุด เขาคงต้องเสนอชื่อเสี่ยวหลิงแน่นอน นางเติบโตขึ้นมาในเมืองและปกป้องมันมานานหลายปี เมืองทหารรับจ้างนั้นเหมือนบ้านสำหรับนาง เพราะมันเป็นเครื่องหมายที่อาจารย์ของนางทิ้งไว้ให้
เซียนราชาทั้งสามของเมืองทหารรับจ้างแสดงความขอบคุณต่อเจี้ยนเฉิน พวกเขาทุกคนเคารพเขา มันเป็นความเคารพที่มอบให้กับคนที่แข็งแกร่ง
การต่อสู้ในสงครามทำให้สถานะของเจี้ยนเฉินเป็นที่ยอมรับ
“ท่านปู่ทวด, ท่านย่าทวด อาการบาดเจ็บของท่านเป็นอย่างไรบ้าง ? ข้าจะรักษาท่านด้วยพลังงานดั้งเดิมของพลังเซียนธาตุแสง” เจี้ยนเฉินหันความสนใจไปที่เจียงหยางซูเซียว, เจียงหยางซูหยวนเซียวและ เจียงหยาง ซู อวี้หยวน ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความกังวล ไม่ว่าเขาจะแข็งแกร่งขนาดไหน พวกเขายังคงเป็นผู้อาวุโสของเขา
“ฮ่าฮ่า หลานชายที่รัก บาดแผลของเราไม่เป็นอะไรมากเลย ใช้ยาบางชนิดเราก็หายแล้ว เจ้าไม่จำเป็นต้องทำเช่นนั้น” เจียงหยางซูเซียวหัวเราะเสียงดังขณะที่เจียงหยางซูหยวนเซียวและ เจียงหยาง ซู อวี้หยวนก็ยิ้มอย่างมีความสุข มันเป็นคำพูดที่น่าฟังมากสำหรับพวกเขาเมื่อเจี้ยนเฉินเรียกพวกเขาว่าปู่ทวดและย่าทวด พวกเขารู้สึกภูมิใจอย่างสุดซึ้ง
ท้ายที่สุดสถานะของเจี้ยนเฉินก็ไม่ธรรมดา ในสายตาของหลาย ๆ คน เขาเป็นจอมยุทธ์ขอบเขตดั้งเดิม ก่อนหน้านี้เขาเคยสังหารเซียนจักรพรรดิระดับสูงอย่างง่ายดาย
“หลานชาย เด็กคนนี้คือใคร ? ” เจียงหยาซูหยวนเซียวถามอย่างสงสัยเมื่อเขามองเสี่ยวจิน เขารู้สึกขอบคุณเสี่ยวจิน เพราะเขารู้ว่าถ้าไม่ใช่เพราะความช่วยเหลือของเด็กผู้ชายคนนี้หลายต่อหลายครั้ง เขาอาจจะตายในสนามรบแล้ว
เจี้ยนเฉินบอกความจริงเกี่ยวกับเสี่ยวจิน เมื่อพวกเขารู้ว่าฟ้าผ่าอันน่าตกใจใกล้กับเหมืองโลหะผสมเกิดจากเขาและเมื่อพวกเขาเรียนรู้เกี่ยวกับตัวตนที่แท้จริงของเขา ทั้งสามคนพร้อมกับผู้อาวุโสทั้งสามของเมืองทหารรับจ้างตกตะลึง ความไม่เชื่อใบหน้าท่วมท้นใบหน้าของพวกเขา
จริง ๆ แล้วเสี่ยวจินเป็นจิตวิญญาณแห่งธรรมชาติที่โลกให้กำเนิด และเขาก็มีพลังของจอมยุทธ์ขอบเขตดั้งเดิมทันทีที่เขามีชีวิต สิ่งนี้ทำให้พวกเขาเข้าใจโลกอย่างสมบูรณ์
ท้ายที่สุดมีจอมยุทธ์ขอบเขตดั้งเดิมน้อยมากแม้ในสมัยโบราณก็มีเพียง 4 คนเท่านั้น
เจี้ยนเฉินและเจียงหยางซูเซียวพูดอีกเล็กน้อย ก่อนที่เจี้ยนเฉินพาเสี่ยวจินกลับไปที่เมืองอัคนี ทั้งสามคนนั้นไม่ได้อยู่นานกว่านั้น พวกเขากลับไปยังตระกูลเจียงหยางในเมืองลอร์ทันทีหลังจากที่เจี้ยนเฉินจากไป
เสี่ยวหลิงไม่ได้ออกไปกับเจี้ยนเฉินและคอยอยู่ข้างหลังแทนด้วยความเศร้าโศก นางจ้องไปยังที่ตั้งของเมืองทหารรับจ้างด้วยความงุนงง การหายไปของเมืองหมายความว่านางต้องสูญเสียบ้านไปและเครื่องหมายที่อาจารย์ของนางเคยทิ้งไว้ก็หายไปเช่นกัน สิ่งนี้ทำให้นางต้องเศร้าโศกและปวดร้าว เจี้ยนเฉินพยายามปลอบโยนนางแต่มันก็ไม่เพียงพอที่จะทำให้นางสงบลง
ข่าวของสงครามที่น่าตกใจที่เกิดขึ้นในเมืองทหารรับจ้างแผ่กระจายไปทั่วทวีปเหมือนไฟป่า ข่าวทำให้เกิดความปั่นป่วนอย่างมาก ไม่เพียงแต่ทำให้เกิดความปั่นป่วนอย่างมากในทวีปนี้แม้แต่เผ่าพันธุ์ทั้งสามนั้นก็มีพฤติกรรมเช่นเดียวกัน
แม้ว่าเผ่าพันธุ์ทั้งสี่จะได้รับผลกระทบอย่างมากในเวลานี้ พวกเขาก็ยังคงได้รับชัยชนะในที่สุด พวกเขาได้สังหารผู้รุกรานทั้งหมด ดังนั้นการบุกรุกจึงไม่ทำให้เกิดความตื่นตระหนกมากนัก บางแห่งก็เต็มไปด้วยการเฉลิมฉลอง
ในเวลาเดียวกันเจี้ยนเฉิน, เสี่ยวหลิง, เสี่ยวจิน, เทพเจ้าแห่งท้องทะเล และ เถี่ยต้ากลายเป็นที่รู้จักเนื่องจากความสามารถของพวกเขาในการต่อสู้ พวกเขาทำให้ทั้งสี่เผ่าพันธุ์ตกตะลึง
ไม่นานหลังจากที่สงครามสิ้นสุดลง เซียนผู้คุมกฎของนิกายเฉินเซียว, นิกายหยางจิ, นิกายยิหยวนและตระกูลโม่หยวนทั้งหมดก็มาถึงสนามรบ พวกเขาใช้ทักษะลับในการค้นหายุทธภัณฑ์จักรพรรดิที่ตกลงไปในหินใต้ดิน หลังจากนั้นพวกเขาจัดการดึงมันกลับมาได้สำเร็จด้วยความช่วยเหลือของเซียนราชาจากเมืองทหารรับจ้างทั้งสาม จากนั้นพวกเขาก็พามันกลับไปที่กลุ่มของตัวเอง
ม่านพลังเหนือเมืองอัคนีถูกเปิดเผยเมื่อเจี้ยนเฉินกลับมา โหยวเยว่, ไป๋เหลียนและคนอื่น ๆ วิ่งไปหาเจี้ยนเฉินและถามคำถามเขามากมาย พวกเขาต่างก็กังวลเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นในเมืองทหารรับจ้าง
ใบหน้าของพวกเขาสว่างไสวเมื่อพวกเขารู้ว่าโลกของพวกเขาสามารถขับไล่ผู้บุกรุกไปได้ ในที่สุดพวกเขาก็รู้สึกผ่อนคลาย
หลังจากนั้นเจี้ยนเฉินก็ตัดสินใจทำสิ่งที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน เขานำอ้วนน้อย, หวังยี่เฟิง, หยุนเจิ้ง, ศิษย์พี่อัน, และคนระดับแนวหน้าของกลุ่มทหารรับจ้างอัคนีอีกหลายคนไปยังเหมืองโลหะผสมอีกครั้ง เขาใช้สมบัติสวรรค์ต่าง ๆ ที่เขาได้รับจากโลกจิ๋วหยานหวงเพื่อเพิ่มความแข็งแกร่งให้กับพวกเขา.
เขาเข้าใจว่าเขาป้องกันการโจมตีครั้งแรกจากโลกแห่งเซียนที่ถูกทอดทิ้งได้ อุโมงค์ยังไม่เสถียรในตอนนี้ ดังนั้นจึงมีเพียงเซียนจักรพรรดิเท่านั้นที่สามารถผ่านเข้าไปได้ คนที่อยู่เหนือระดับเซียนจักรพรรดิสามารถทำให้อุโมงค์ถล่มได้ง่ายดาย มันจะไม่ทำลายอุโมงค์จนสิ้นซาก แต่มันจะถูกดูดเข้าไปในจักรวาลที่ไม่มีที่สิ้นสุดด้วยมิติโกลาหล แม้แต่จอมยุทธ์ขอบเขตดั้งเดิมก็อาจเอาตัวไม่รอด
ตอนนี้อุโมงค์ก็ค่อย ๆ เสถียร นี่เป็นกระบวนการที่หยุดไม่ได้ ซึ่งแม้แต่ความหายนะที่เกิดขึ้นกับมันจะทำให้เกิดความล่าช้าอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ เมื่ออุโมงค์เสถียรมั่นคง โลกแห่งเซียนที่ถูกทอดทิ้งคงจะส่งเซียนจักรพรรดิหรือจอมยุทธ์ขอบเขตดั้งเดิมมาเพิ่มอย่างแน่นอน
เรื่องนี้เป็นผลให้เจี้ยนเฉินต้องการเพิ่มความแข็งแกร่งที่พวกเขามี ไม่เพียงแต่ความแข็งแกร่งของตัวเขาเองเท่านั้น แต่ความแข็งแกร่งนั้นยังรวมถึงความแข็งแกร่งโดยรวมของทวีปเทียนหยวน, เผ่าพันธุ์ทะเล, สัตว์อสูร, และแม้กระทั่งร้อยเผ่าพันธุ์
การทำให้กลุ่มทหารรับจ้างอัคนีทรงพลังเป็นเพียงก้าวแรกเท่านั้น
เจี้ยนเฉินเก็บเกี่ยวต้นท้อเมฆม่วงระดับ 5 ทั้งหมด 3 ต้นในโลกจิ๋วหยานหวง ต้นไม้แต่ละต้นมีลูกท้อ 108 ลูก ดังนั้นเขาจึงไม่ต้องกังวลเรื่องสิ้นเปลืองลูกพีชเลยเมื่อเขาต้องเพิ่มความแข็งแกร่งให้กับคนหลายสิบคนตรงหน้าเขา เขาให้ลูกท้อเมฆม่วงระดับ 5 ทั้งหมดโดยไม่คิดมากเลย
เพราะพวกเขาส่วนใหญ่เป็นเซียนสวรรค์และยังไม่มีใครเคยก้าวเข้าสู่ระดับที่สูงกว่านั้น ลูกท้อเมฆม่วงระดับ 5 เท่านั้นที่จะเป็นหลักประกันที่ดีที่สุดที่พวกเขาจะกลายเป็นเซียนราชา แม้ว่าพวกเขาก็จะสูญเสียพลังงานมากมายในระหว่างกระบวนการดูดซับ
วันต่อมา เมฆสีรุ้งแรกปรากฏขึ้นบนท้องฟ้า มันไม่ได้มี 7 สี, มันมี 5 สี เซียนผู้คุมกฎเป็นคนตัดผ่าน อ้วนน้อยทำสำเร็จ เขาเป็นคนที่มีพรสวรรค์มากที่สุด
ไม่นานหลังจากที่อ้วนน้อยตัดผ่าน หวังยี่เฟิง, หยุนเจิ้ง, ศิษย์พี่อันและกลุ่มชั้นแนวหน้าตัดผ่าน ในขณะนั้นท้องฟ้าก็เต็มไปด้วยแสงสีรุ้งซึ่งส่องสว่างทั่วโลก มันมี 9 สีปรากฏอยู่ท่ามกลางหมู่เมฆทั้งหมดซึ่งแผ่ออกไปหนึ่งล้านกิโลเมตร
นี่ไม่ใช่เมฆ 9 สี แต่มีเมฆสีรุ้งหลายชั้นที่เกิดจากการตัดผ่านของคนมากมายพร้อมกัน เมฆสีรุ้งของแต่ละคนมีสีต่างกัน ซึ่งเป็นสาเหตุที่รุ้งมีเก้าสีเพราะมีเมฆหลายสิบชั้นปรากฏขึ้นซ้อนกัน เมฆปกคลุมพื้นที่ที่ไกลเกินกว่าการตัดผ่านของคนคนเดียว
เรื่องนี้ทำให้เกิดความวุ่นวายในทวีปใหญ่อีกครั้ง เซียนผู้คุมกฎหลายคนคิดว่าคงมีเซียนจักรพรรดิคนใหม่ปรากฏตัวขึ้น
ขณะนี้ทิวเขาปกคลุมไปด้วยหมอกในขณะที่พลังงานหนาแน่นของโลกล่องลอยไปรอบ ๆ ทำให้เกิดหมอกหนาทึบ ทั้งหมดนี้เกิดจากพลังงานของลูกท้อเมฆม่วงที่รั่วไหลออกมาจากร่างกายของพวกเขา
พวกเขาอาจดูดซับพลังงานที่แท้จริงน้อยกว่าครึ่งหนึ่งของลูกท้อที่พวกเขาบริโภคเข้าไป
หลายวันต่อมา อ้วนน้อยตัดผ่านอีกครั้ง ย่างก้าวเข้าสู่เซียนราชาก่อน เมฆ 7 สีกระจายไปบนท้องฟ้าปกคลุมพื้นที่หนึ่งล้านกิโลเมตร ต่อจากเขา คนอื่น ๆ ก็ตัดผ่านทีละคนเช่นกัน ในเวลาเพียงไม่นานพวกเขาก็กลายเป็นเซียนราชา
เมฆ 7 สีหลายสิบชั้นท่วมท้องฟ้า พวกมันเปล่งแสงพราวเป็นสีต่างกันเก้าสีล้อมรอบทั้งทวีป
การรบกวนครั้งนี้ยิ่งใหญ่กว่าตอนที่พวกเขากลายเป็นเซียนผู้คุมกฎ ชั้นเมฆที่เรียงซ้อนกันแผ่กระจายไปทั่วทุกทิศทางในอัตราที่ไม่น่าเชื่อ ล้อมรอบทั้งทวีปอย่างรวดเร็วและทำให้เกิดความปั่นป่วนอย่างมาก
อย่างไรก็ตามเมฆไม่ได้หยุดอยู่แค่นั้น เมฆสีรุ้งยังคงขยายตัวต่อไปในทะเล หยุดที่เส้นขอบของเผ่าพันธุ์ทะเล, สัตว์อสูรและร้อยเผ่าพันธุ์ ในที่สุดทำให้จอมยุทธ์ของทั้งสามเผ่าพันธุ์ตกตะลึง
“เมฆสีรุ้งเหล่านี้ไม่ใช่เมฆ 9 สี, แต่มี 7 สีที่เกิดจากผู้คนที่ตัดผ่านเป็นเซียนราชา พระเจ้า ข้าสามารถสัมผัสเมฆสายรุ้ง 57 สีซ้อนเรียงกันจริง ๆ แล้วมีเซียนผู้คุมกฎหลายสิบคนกลายเป็นเซียนราชาพร้อมกัน..”
“มันมาจากทิศทางของทวีปเทียนหยวน เป็นไปได้อย่างไร ? เซียนผู้คุมกฎตัดผ่านพร้อมกันมากมายได้อย่างไรกัน..”
เซียนราชาของทุกเผ่าพันธุ์จ้องมองไปที่ท้องฟ้าในขณะที่พากันตะลึง พวกเขาตกใจมาก การตัดผ่านที่เกิดขึ้นพร้อมกันของเซียนผู้คุมกฎหลายสิบคนไม่เคยเกิดขึ้นแม้แต่ในสมัยโบราณอันรุ่งโรจน์
ไม่ต้องพูดถึงหลายสิบคน การเป็นเซียนผู้คุมกฎพร้อมกันก็ยังไม่เคยเกิดขึ้นเลยในอดีต
