ตอนที่ 1444 – พิธีถวายวิญญาณ
ทวีปแห่งความสูญเปล่าเดิมทีเป็นทะเลทราย ภูมิอากาศของทวีปนั้นแห้งแล้งอย่างยิ่งและสภาพแวดล้อมนั้นช่างน่ากลัว มีสัญญาณของสิ่งมีชีวิตน้อยมาก
อย่างไรก็ตามหลังจากร้อยเผ่าพันธุ์ประสบความพ่ายแพ้และถูกไล่ล่าจากทวีปสัตว์เทวะโดยสัตว์อสูรพวกเขาย้ายไปที่ทะเลทรายแห่งนี้ ในที่สุดก็นำไปสู่ยุครุ่งเรืองของชีวิตในดินแดนที่ขาดแคลนทรัพยากรเป็นอย่างมาก
กว่าล้านปีที่ร้อยเผ่าพันธุ์ใช้ชีวิตอยู่ในทวีปแห่งความสูญเปล่านั้นได้แก้ไขนับครั้งไม่ถ้วน อย่างไรก็ตามเนื่องจากสภาพอากาศตามธรรมชาติของพวกเขา พวกเขาไม่สามารถเปลี่ยนทวีปแห่งความสูญเปล่าเป็นโอเอซิสสีเขียวที่เต็มไปด้วยชีวิตแม้ว่าจอมยุทธหลายคนได้ทุ่มเท
เป็นผลให้ความเขียวขจีหายากมากในทวีป จากระยะไกลดูเหมือนจะไม่มีสีอื่นนอกจากท้องฟ้าสีครามและพื้นทรายสีเหลืองทอดยาวไม่มีที่สิ้นสุด
ในขณะนี้รอยเปื้อนสีม่วงก็ปรากฏตัวขึ้นบนขอบฟ้าที่ห่างไกล มันพุ่งผ่านอากาศอย่างเงียบ ๆ ด้วยความเร็วที่ไม่น่าเชื่อหายไปในระยะทางในชั่วพริบตาเดียว
เจี้ยนเฉินขี่กระบี่ลำแสงสีม่วงขณะที่เขาเดินทางไปที่ศูนย์กลางของทวีป เจี้ยนเฉินรู้ตำแหน่งที่ตั้งภูเขาเทพเจ้าสงครามเมื่อนานมาแล้ว ดังนั้นเขาจึงไม่หยุดพักเลยในการเดินทางมุ่งตรงไปที่โถงบนกระบี่จือหยิง
เขาเข้าใจว่าถ้าเขาต้องการพบเถี่ยต้าที่นี่ เขาเพียงแค่ต้องไปยังภูเขาศักดิ์สิทธิ์ของร้อยเผ่าพันธุ์ ภูเขาเทพเจ้าสงคราม
เจี้ยนเฉินหลับตาลงบนกระบี่จือหยิงแล้ว กระบี่เคลื่อนที่เร็วเกินไป ดังนั้นภูมิทัศน์โดยรอบจึงกลายเป็นภาพพร่ามัว มันเป็นไปไม่ได้ที่จะแยกแยะสภาพแวดล้อมด้วยดวงตาของเขา ดังนั้นเขาจึงใช้วิญญาณในการเดินทาง
อย่างไรก็ตาม สีหน้าของเจี้ยนเฉินเปลี่ยนไปในเวลานี้ เขาหยุดลงทันทีในขณะที่ดวงตาของเขาพลันลืมขึ้น พวกมันส่องแสงราวกับว่าพวกมันสามารถเจาะผ่านมิติและอนุญาตให้เขาเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นในสถานที่ที่ห่างไกลมาก
แสงสีเขียวจุดหนึ่งก็ปรากฏขึ้นในระยะไกล มันบานเหมือนดอกไม้ จุดเล็ก ๆ ที่กลายเป็นสดใสและรุ่งโรจน์ ในไม่ช้าแสงสีเขียวก็ส่องสว่างอยู่ครึ่งท้องฟ้าและทำให้มันเป็นสีเขียวเข้ม ภายในนั้นซ่อนพลังชีวิตที่น่ากลัวอย่างมาก
“มันคือต้นไม้เทพเจ้าเอลฟ์” เจี้ยนเฉินจับจ้องอยู่บนสีเขียว ขณะที่เขายืนอยู่บนกระบี่จือหยิง แสงในดวงตาของเขาสั่นไหวอย่างประหลาดใจและความสงสัยปรากฏอยู่บนใบหน้าของเขา
“ต้นไม้ต้นนี้ปรากฏขึ้นในการต่อสู้กับโลกแห่งเซียนที่ถูกทอดทิ้ง อย่างไรก็ตาม มันเป็นเพียงการตัดชิ้นส่วนเล็ก ๆ ไป ดูเหมือนว่านี่เป็นรูปแบบที่แท้จริงของต้นไม้ อย่างไรก็ตามพลังชีวิตที่น่าสะพรึงกลัวของมันทำให้ข้าตกใจ ดูเหมือนว่าต้นไม้นี้จะไม่ง่ายอย่างที่เขาล่ำลือกัน เจี้ยนเฉินคิด เขาเคยได้ยินข่าวลือบางอย่างเกี่ยวกับต้นไม้เทพเจ้าเอลฟ์ เขาไม่ได้รู้อะไรมากมายเกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่เขาได้รู้จากข่าวลือที่ว่าต้นไม้นั้นถูกบันทึกให้อยู่ในระดับของเซียนจักรพรรดิเท่านั้น ตอนนี้เขาเห็นมันในวันนี้ความเข้าใจตั้งแต่เริ่มแรกของเขาก็ถูกโยนทิ้งไปโดยสิ้นเชิง
เจี้ยนเฉินจ้องที่แสงสีเขียวซึ่งสว่างขึ้นครึ่งหนึ่งของท้องฟ้าเป็นระยะเวลาหนึ่ง
“ที่ซึ่งแสงสีเขียวปรากฏว่าเป็นภูเขาเทพเจ้าสงคราม ข้าสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้นที่นั่น” เจี้ยนเฉินคิด
ขณะที่เขาเร่งความเร็วขึ้นเล็กน้อย
เมื่อเขาเข้าใกล้ภูเขาเขาเข้าไปในขอบเขตของแสงสีเขียว แสงสีเขียวบุกแสงสีม่วงรอบ ๆ ตัวเขาและสัมผัสกับร่างกายของเขาทันทีทำให้เขารู้สึกสบาย ในขณะนั้น เจี้ยนเฉินรู้สึกเหมือนว่าอายุขัยของเขาเพิ่มขึ้น
สิ่งที่ทำให้ตกใจเฉินยิ่งกว่านั้นคือเขายังรู้สึกเหมือนอายุขัยของเขาเพิ่มขึ้นแม้ว่าเขาจะได้เป็นเซียนจักรพรรดิและครอบครองความกล้าหาญในการต่อสู้ของใครบางคนในขอบเขตดั้งเดิม เรื่องนี้ทำให้เขาไม่เชื่อ
เจี้ยนเฉินกวาดตามองดินแดนเบื้องล่างด้วยจิตวิญญาณของเขาและค้นพบจุดแสงในทรายสีเหลืองแห้ง พวกมันเป็นกลุ่มของต้นหญ้าที่ปรากฏออกมาจากที่นั่นเลย พวกมันเติบโตในทรายและค่อย ๆ ห่อหุ้มดินก่อนที่จะเติบโตอย่างรวดเร็วในอัตราที่มองเห็นได้ ในเวลาเพียงไม่กี่นาทีพวกมันก็สูงหลายนิ้ว
ในพริบตาเดียวผืนทรายกว้างใหญ่ก็หายไปจากพื้นที่ที่ถูกปกคลุมด้วยแสงสีเขียว ทรายถูกแทนที่ด้วยหญ้าสีเขียวที่เต็มไปด้วยสิ่งมีชีวิต
จิตวิญญาณของเจี้ยนเฉินล้อมรอบพื้นที่สองแสนกิโลเมตร มีหลายเมืองและชนเผ่าหลากหลายขนาดตามความรู้สึกของเขา อย่างไรก็ตามโดยไม่คำนึงถึงความแข็งแกร่งของพวกเขาในปัจจุบัน พวกเขาทั้งหมดคุกเข่าลงและโค้งคำนับไปที่ภูเขา ใบหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยความจงรักภักดี
เจี้ยนเฉินยังคงนิ่งเงียบ เขาจ้องมองในระยะไกลและบินเข้าใกล้ภูเขาเทพเจ้าสงครามอย่างรวดเร็ว เขาสามารถเห็นต้นไม้โบราณที่ยืนตระง่านสูงหลายพันเมตร มันส่องแสงด้วยแสงที่ส่องประกายเมื่อมันสาดแสงออกไปทุกทิศทาง มันห่อหุ้มส่วนหนึ่งของทวีป พลังชีวิตอันยิ่งใหญ่ของมันทำให้มันยากสำหรับเจี้ยนเฉินที่จะรักษาความสงบของเขา
ในที่สุดเจี้ยนเฉินก็มาถึงนอกภูเขาเทพเจ้าสงคราม อย่างไรก็ตามในปัจจุบันภูเขาถูกล้อมรอบด้วยม่านพลังและม่านพลังทำให้มันเป็นไปไม่ได้ที่จะเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นภายใน ต้นไม้เทพเจ้าเอลฟ์ได้หยั่งรากที่ด้านล่างของม่านพลัง แขนงหนึ่งของมันยื่นเข้าไปในกำแพงและเข้าไปใน โถงเทพเจ้าสงครามบนยอดเขา
อย่างไรก็ตามต้นไม้ไม่ได้มีอยู่จริง มันเป็นเพียงภาพลวงตาที่สร้างขึ้นโดยหลายกิ่งก้าน แต่ละกิ่งก้านมีความยาวหลายร้อยเมตร
“นั่นใคร ? ” เสียงร้องอันดังกึกก้องเมื่อที่เจี้ยนเฉินเข้าสู่ภูเขาเทพเจ้าสงคราม ด้วยเสียงนั้น พื้นที่หนึ่งร้อยเมตรรอบ ๆ เจี้ยนเฉินแข็งค้างทันที กลิ่นอายที่มาจากเซียนจักรพรรดิหลายคนลงมาหาเขาในเวลาเดียวกัน
เจี้ยนเฉินไม่ได้รับผลกระทบเลย สายตาของเขายังคงจับจ้องอยู่ที่ภูเขาในขณะที่แสงในดวงตาของเขากะพริบ
พื้นที่ห่างจากเจี้ยนเฉินหนึ่งร้อยเมตรขึ้นไปก็ค่อย ๆ กะพริบเป็นจังหวะ พวกเขาทุกคนล้วนแสดงความสามารถอันยิ่งใหญ่ พวกเขาเป็นเซียนจักรพรรดิทั้งหมดและพวกเขาจ้องมองไปที่เจี้ยนเฉิน
พวกเขาเป็นจอมยุทธของร้อยเผ่าพันธุ์ทั้งหมด เจี้ยนเฉินคุ้นเคยกับพวกเขา เขาเคยเห็นพวกเขาหลายคนในการต่อสู้ครั้งก่อนกับโลกแห่งเซียนที่ถูกทอดทิ้ง พวกเขาเป็นเพียงเซียนราชาที่สามารถรอดชีวิตจากการต่อสู้ได้ แต่ตอนนี้พวกเขาทั้งหมดกลายเป็นเซียนจักรพรรดิแล้ว
“จะ- เจี้ยนเฉิน!” เซียนจักรพรรดิรู้สึกถึงเจี้ยนเฉินเช่นกันและรู้สึกประหลาดใจทันที โดยปราศจากความลังเลพวกเขาหยุดการแผ่กลิ่นอายทันทีและพื้นที่รอบ ๆ เจี้ยนเฉินกลับสู่ภาวะปกติ
“มันเป็นท่านราชันเจี้ยนเฉิน เราไม่ทราบว่าเจี้ยนเฉินมาถึงแล้ว ดังนั้นถ้าเราทำให้ท่านขุ่นเคืองโปรดให้อภัยเรา” เซียนจักรพรรดิได้แสดงความเคารพและพูดด้วยความกตัญญูทันที
พวกเขาทั้งหมดเข้าใจว่าพวกเขาได้กลายมาเป็นเซียนจักรพรรดิเพราะความช่วยเหลือจากเทพเจ้าสงครามและของขวัญจากราชันมนุษย์
มิตรภาพของเถี่ยต้าและเจี้ยนเฉินไม่ได้เป็นความลับในหมู่สี่เผ่าพันธุ์ พวกเขาทุกคนได้ร่วมเป็นพยานเมื่อเถี่ยต้าไปที่ทวีปเทียนหยวนเพื่อขอสมบัติสวรรค์จากเจี้ยนเฉิน เห็นได้ชัดว่าเรื่องนี้รู้ถึงหูของจอมยุทธเช่นกัน
“เกิดอะไรขึ้นกับภูเขาเทพเจ้าสงคราม ? และจะเกิดอะไรขึ้นกับพี่น้องของข้า เถี่ยต้า” เจี้ยนเฉินถามขณะที่เขาจ้องมองที่ม่านพลังด้านหน้าเขา
ม่านพลังนั้นถูกร่ายโดยเซียนจักรพรรดิจำนวน 12 คน มันซ่อนทุกอย่างที่อยู่ข้างใน วิญญาณของเจี้ยนเฉินไม่สามารถเจาะมันได้เว้นแต่เขาจะลบม่านพลังออก
“ท่านราชันมนุษย์ ตอนนี้เทพเจ้าแห่งสงครามกำลังอยู่ในระหว่างพิธีถวายวิญญาณ พิธีนี้มีความสำคัญอย่างยิ่งต่อเทพเจ้าสงคราม เราไม่สามารถให้มีอะไรผิดพลาดได้ เพื่อให้มันประสบความสำเร็จเราได้สร้างม่านนี้เพื่อปิดกั้นภูเขาหลังจากได้รับการอนุมัติจากเทพเจ้าสงคราม ตอบโดยเซียนจักรพรรดิแห่งร้อยเผ่าพันธุ์ นางเป็นหญิงชราที่มีไฟสีเขียวกระพริบในดวงตาของนาง นางคือเซียนจักรพรรดิแห่งภูตไฟ
“ข้าต้องการให้เจ้าเปิดม่านพลัง ข้าอยู่ที่นี่ ดังนั้นไม่จำเป็นต้องกังวลเกี่ยวกับความปลอดภัย ถ้าไม่มีจอมยุทธขอบเขตดั้งเดิมมาด้วยตัวเอง ก็จะไม่มีใครสามารถเข้าใกล้สถานที่แห่งนี้ได้” เจี้ยนเฉินกล่าวโดยไม่มีช่องว่างให้ปฏิเสธ ม่านพลังนั้นซ่อนทุกอย่างไว้ภายใน เป็นไปไม่ได้ที่จะทราบว่าเกิดอะไรขึ้นจากภายนอก เขาพบว่าสิ่งนี้น่ากังวล
“นี่..” เซียนจักรพรรดิลังเล ดูเหมือนว่าพวกเขาจะมีปัญหา
แววตาที่เย็นชาส่องผ่านดวงตาของเจี้ยนเฉิน เขาพูดอย่างเยือกเย็นว่า “ถ้าเจ้าไม่เปิดม่านพลัง ข้าสามารถทำได้ด้วยตัวเอง”
ทำอะไรไม่ได้ เซียนจักรพรรดิได้แต่เพียงเปิดม่านพลังรอบภูเขาออก
ทันทีที่ม่านพลังนั้นหายไป ชีพจรพลังอันใหญ่โตพร้อมกับแสงสีทองอร่ามก็ปรากฏขึ้น โถงเทพเจ้าสงครามอยู่ที่ยอดเขาให้แสงสว่างผสมกับแสงสีเขียวจากต้นไม้เทพเจ้าเอลฟ์แสงส่องทั่วทั้งภูมิภาคและย้อมสีทองทั่วทั้งภูเขา
ผู้คนนับไม่ถ้วนนั่งชิดกันบนภูเขาครอบคลุมทุก ๆ ตารางนิ้วของแผ่นดิน ทุกคนหลับตาขณะที่ใบหน้าเต็มไปด้วยความเสียสละ พวกเขาใช้ทักษะลับในการบีบวิญญาณของพวกเขาออกไปจากหัวของพวกเขา
กิ่งก้านลวงตาของต้นไม้เทพเจ้าเอลฟ์โคจรรอบยอดเขา มันใช้กิ่งก้านเพื่อวาดรูปค่ายกลที่ลึกซึ้งเชื่อมโยงจิตวิญญาณของทุกคนเข้าด้วยกัน หลังจากที่ได้รับการขัดเกลาโดยค่ายกลวิญญาณเหล่านั้นก็กลายเป็นพลังงานมหัศจรรย์ที่ถูกส่งไปยังโถงเทพเจ้าสงคราม
เจี้ยนเฉินมองไปรอบ ๆ ก่อนที่จะจ้องมองที่โถงอันศักดิ์สิทธิ์ที่อยู่ด้านบนสุด เขาค่อนข้างเคร่งขรึม เขารู้สึกว่าโถงอันศักดิ์สิทธิ์นั้นมีพลังยิ่งกว่าหอคอยสัตว์เทวะซึ่งเป็นของสัตว์อสูร เรื่องนี้ทำให้เขาไม่มั่นคง
“เหตุใดพิธีถวายวิญญาณของเจ้าจึงแปลก มันต้องการวิญญาณของคนมากมาย” เจี้ยนเฉินถามด้วยเสียงต่ำ ๆ ตอนนี้เขาสามารถเห็นสิ่งที่เกิดขึ้น แต่เขาก็ไม่สามารถบอกได้ว่ามันเป็นประโยชน์หรือเป็นอันตรายต่อเถี่ยต้า
“พิธีถวายวิญญาณได้ถูกส่งต่อผ่านบันทึกโบราณในโถงเทพเจ้าสงคราม บันทึกบอกว่าเทพเจ้าสงครามของเราต้องผ่านขั้นตอนนี้ แต่เราไม่รู้เหตุผลที่แน่ชัด เซียนจักรพรรดิเอลฟ์กล่าว นางเป็นผู้หญิงที่สวยที่ดูเหมือนจะอยู่ในวัยยี่สิบเท่านั้น มีปีกคู่หนึ่งอยู่บนหลังของนางและนางดูเหมือนจะเป็นเทพ
