ตอนที่ 1485: ความสัมพันธ์ของปราณกระบี่
“พลังของเสี่ยวหลิงคือขั้นย้อนกลับ ดังนั้นข้าจึงได้เห็นพลังขั้นย้อนกลับกับตาตัวเอง อย่างไรก็ตามพลังแห่งการมีอยู่ ที่มาจากกระบี่ขนาดเล็กทั้งสี่นี้มีพลังมากกว่าเสี่ยวหลิง พลังของกระบี่เหล่านี้มาถึงขั้นแลกเปลี่ยนแล้วหรือ ? ” ดวงตาของเจี้ยนเฉินเริ่มสว่างขึ้นและสว่างขึ้นขณะที่เขาสัมผัสได้ถึงความเงียบสงบของปราณกระบี่ภายในกระบี่ทั้งสี่ ในตอนนี้หัวใจของเขาก็เริ่มเต้นแรงขึ้น
“เยี่ยมมาก ! หากปราณกระบี่ทั้งสี่สายช่วย ข้ามีโอกาสสูงที่จะฆ่าจิตวิญญาณหอคอยได้แน่นอน” เจี้ยนเฉินพึมพำอย่างตื่นเต้น จากนั้นเขาก็คิดเกี่ยวกับการคุกคามของต่างโลกและเริ่มลังเล
“ปราณกระบี่ทั้งสี่เหล่านี้แสดงให้เห็นถึงพลังขั้นแลกเปลี่ยน ถ้าข้าใช้ปราณกระบี่ทั้งสี่สายเพื่อจัดการกับจอมยุทธ์จากโลกแห่งเซียนที่ถูกทอดทิ้ง อย่างน้อยที่สุดข้าก็จะสามารถฆ่าจอมยุทธขั้นหวนกลับ 4 คนได้ มันอาจจะมากกว่านั้น แม้ว่าพวกเขาจะไม่สามารถทำร้ายจิตวิญญาณราชันย์ได้ก็ตาม” เจี้ยนเฉินลังเล เขามาที่หอคอยอนัตตา เขาต้องการเพิ่มความแข็งแกร่งของตัวเองเพื่อรับมือกับต่างโลก อย่างไรก็ตาม ตอนนี้เขาได้รับปราณกระบี่ทั้งสี่สายแล้ว เขาก็ติดอยู่ในภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก เขาไม่แน่ใจว่าเขาควรใช้ปราณกระบี่เพื่อจัดการกับจิตวิญญาณหอคอยและได้รับหอคอยอนัตตา หรือเพียงเพื่อจัดการกับจอมยุทธ์ต่างโลก
อย่างไรก็ตาม เจี้ยนเฉินก็ตัดสินใจแล้ว เขากล่าวว่า “ตอนแรกข้าขอแค่ให้ปราณกระบี่เหล่านี้ฆ่าจิตวิญญาณหอคอยเท่านั้น ถ้าข้าใช้ปราณกระบี่ทั้งสี่สายเพื่อจัดการกับจอมยุทธ์ของโลกแห่งเซียนที่ถูกทอดทิ้ง ข้าก็จะกลับคำพูดของตัวเอง ปราณกระบี่ทั้งสี่สายอาจจางหายไปและไม่ช่วยข้าอีกต่อไป”
เจี้ยนเฉินไม่หวั่นไหวอีกต่อไป ดวงตาของเขาตัดสินใจแน่วแน่เมื่อเขาค่อย ๆ ยกมือขึ้น วางแผนที่จะเก็บปราณกระบี่ไว้ในแหวนมิติของเขา
อย่างไรก็ตามเขาต้องประหลาดใจ ปราณกระบี่หายไปในมือของเขาทันทีที่เขาสัมผัส รูปกระบี่ขนาดเล็กสี่เล่มปรากฏขึ้นที่แขนขวาของเขา
เจี้ยนเฉินสัมผัสได้ถึงแขนของตัวเอง เห็นได้ชัดว่าเขารู้สึกถึงการดำรงอยู่ของกระบี่ขนาดเล็กสี่เล่ม แต่กระบี่ทั้งสี่นั้นไม่สามารถจับต้องได้อีกต่อไป พวกเขาเป็นภาพลวงของกระบี่ทั้งของปราณกระบี่ทั้งสี่สายและมีความสัมพันธ์เชื่อมโยงกับสำนึกของเขา เจี้ยนเฉินค้นพบว่าจริง ๆ แล้วเขาสามารถใช้ปราณกระบี่ทั้งสี่สายได้ตามที่เขาต้องการผ่านการเชื่อมโยงนี้
“ปราณกระบี่ได้รับจิตวิญญาณและสติปัญญาแล้ว พวกมันมีชีวิตของตัวเองและไม่ได้เป็นเพียงแค่ปราณกระบี่อีกต่อไป” เจี้ยนเฉินถอนหายใจด้วยความประหลาดใจ เขาไม่แน่ใจว่าเป็นเพราะพลังสูงสุดของนิพพานอมตะเที่ยงแท้หรือที่ว่าเขาเข้าถึงเทพกระบี่ที่ทำให้ปราณกระบี่ของเขามีจิตวิญญาณหลังจากหลายปี
เจี้ยนเฉินออกมาพร้อมกับปราณกระบี่ทั้งสี่และเข้าสู่หอคอยอนัตตาอีกครั้ง ในไม่ช้าเขาก็ผ่านชั้นสองและมาถึงชั้นสาม
เมื่อเขามาถึงชั้นสาม ก่อนที่เขาจะทันตั้งตัว จิตสังหารที่น่ากลัวปรากฏขึ้นข้างหลังเขาทำให้กล้ามเนื้อตึงขึ้น ในเวลาเดียวกันเขาก็เปล่งประกายอันสดใสสร้างขึ้นจากความเข้าใจในเส้นทางแห่งกระบี่ซึ่งล้อมรอบเขาไว้ เจี้ยนเฉินเดินไปด้านข้างด้วยสัญชาตญาณ เขาขยับและหายตัวไปจากที่ตรงนั้นในพริบตา เขาปรากฏตัวขึ้นอีกครั้งห่างออกไป 100 เมตรราวกับว่าเขาเพิ่งหายตัวไป
เจี้ยนเฉินดำเนินการทั้งหมดอย่างราบรื่นและภายในชั่วพริบตา ความเร็วในการตอบสนองของเขานั้นเหนือมนุษย์
หลังจากที่เจี้ยนเฉินหลบไปแล้ว เสียงนกหวีดบาดหูก็ดังขึ้นในจุดที่เขายืนอยู่ หอคอยเล็ก ๆ ผ่านไปสลัว ๆ ฉายแสงด้วยพลังทำลายล้างที่ท่วมท้น มิติที่หอคอยสัมผัสบิดเบี้ยวเล็กน้อย ไม่น่าแปลกใจเลยที่เด็กชายชุดแดงโฉบอยู่ข้างหลังที่เจี้ยนเฉินเคยปรากฏตัวมาก่อน สายตาที่เขาจ้องมองเจี้ยนเฉินเต็มไปด้วยความโกรธและดูเหมือนจะเต็มไปด้วยความกลัวในบางครั้ง แต่ความกลัวนั้นจะถูกแทนที่ด้วยความอาฆาตที่บ้าคลั่งอย่างรวดเร็ว
เจตนาฆ่าพุ่งผ่านสายตาของเจี้ยนเฉิน เจี้ยนเฉินใช้ความคิด กระบี่จือหยิงก็พุ่งไปที่เด็กชายชุดแดงเป็นแสงสีม่วง กระบี่จือหยิงข้ามเข้ามาหลายร้อยเมตรและมาถึงเด็กผู้ชายในชั่วขณะเดียว
อย่างไรก็ตามเด็กชายก็ไม่ได้สนใจกระบี่ในครั้งนี้ เขาจ้องมองเจี้ยนเฉินเท่านั้น ทันใดนั้นเขาก็หายตัวไปทำให้กระบี่จือหยิงพลาดเป้าไป
เจี้ยนเฉินเริ่มตื่นตัวในเวลาเดียวกับที่เด็กหายไป เขาเหยียดนิ้วไปข้างหลังอย่างฉับพลันและกระบี่ฉิงโซวก็บินมาจากข้างหลังไปในทิศทางที่เจี้ยนเฉินชี้ทันที
หลังจากเสียงระเบิดดัง เด็กชายก็ปรากฏตัวขึ้นข้างหลังเจี้ยนเฉินและใช้หอคอยจิ๋วในมือของเขาเพื่อโจมตีกระบี่ฉิงโซว ระลอกคลื่นพลังงานอันทรงพลังที่ถูกปล่อยออกมาเกิดการปะทะกันทำให้เจี้ยนเฉินถอยหลังเซไป
“ร่างโคลนของเขาบนชั้นสามนั้นแข็งแกร่งกว่าชั้นสองเล็กน้อย แต่ก็ยังมีข้อจำกัด การฆ่าเขาที่นี่จะไม่ยากเลย” เจี้ยนเฉินคิด จากการปะทะกันก่อนหน้านี้ เขาได้ข้อสรุปที่แน่นอนเกี่ยวกับความแข็งแกร่งของเด็กชาย
“แช่แข็ง โลก ! ” ทันใดนั้นเด็กชายก็ตะโกนและพลังของหอคอยอนัตตาบนชั้นสามก็เริ่มพุ่งเข้ามาทันที มันดูเหมือนว่ามีการสร้างกฏขึ้นมา และมันก็พยายามหยุดเวลา
ใบหน้าของเจี้ยนเฉินเปลี่ยนไปเล็กน้อย เขาเคยเห็นทักษะนี้มาก่อน มันไม่ง่ายเหมือนการแช่แข็งมิติ มันสามารถดักจับเขาได้และแม้แต่กระบี่ม่วงฟ้าก็ไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้ เขายังต้องถูกแช่แข็งในช่วงเวลาสั้น ๆ แต่นั่นเป็นเวลามากพอที่จะเปลี่ยนแปลงสถานการณ์อย่างสิ้นเชิง
“ตัดฟ้า !” ก่อนที่เด็กชายจะสามารถใช้ทักษะได้สำเร็จ เจี้ยนเฉินก็สร้างผนึกด้วยมือของเขาและใช้ทักษะดาบอย่างเร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้
จิตวิญญาณกระบี่ได้ส่งต่อทักษะกระบี่นี้มาให้กับเขา มันเป็นของโลกอมตะและถึงแม้ว่ามันจะเป็นเพียงทักษะพื้นฐาน แต่พลังของมันก็ยังเกินขีดความสามารถทักษะการต่อสู้ระดับเซียนใด ๆ เจี้ยนเฉินสามารถระเบิดได้ด้วยพลังที่ยิ่งใหญ่กว่าจุดสูงสุดของเขาเมื่อเขาใช้มัน
กระบี่จือหยิงสว่างขึ้นทันทีที่เจี้ยนเฉินหยุดพูดและกลายเป็นความยาว 100 เมตรในเวลาพริบตา มันส่องแสงด้วยพลังลึกลับ ภูมิภาคที่ถูกปกคลุมด้วยแสงสีม่วงได้กลายเป็นเขตแดนที่แตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง. ไม่แปลกใจเลยที่เด็กชายก็ยืนอยู่ในเขตแดนเช่นกัน
เจี้ยนเฉินไม่ได้รับผลกระทบในเขตแดน แต่เด็กชายประหลาดใจมากที่เขาเคลื่อนที่ไหวไม่ได้
“เขตแดนกระบี่ ! ให้ตายสิ เจ้าต้องการที่จะจับข้าโดยใช้เพียงเขตแดนกระบี่ ! หากข้าไม่ได้อ่อนแอ เพียงแค่ลมหายใจของข้าก็เพียงพอที่จะทำลายเขตแดนกระบี่นี้” เด็กชายโกรธมาก เขารู้สึกละอายใจที่ถูกขังอยู่ในเขตแดนอันอ่อนแอ
ทันทีที่เขตแดนกระบี่ก่อตัวขึ้น ทักษะที่เด็กชายใช้ก็ด้อยลงมาเช่นกัน มันปะทะกับเขตแดน มันทำให้พื้นที่รอบตัวพวกเขาบิดเบี้ยวโดยทันที เผยให้เห็นรอยแตกร้าว
เจี้ยนเฉินหรี่ตา โดยไม่ลังเลใด ๆ เขาก็ขยายนิ้วของเขาออกไป ฉวยโอกาสจากช่วงเวลาที่เด็กถูกขังอยู่ กระบี่ยาวร้อยเมตรตกลงไปทางเด็กชายทันที
ปัง !
การโจมตีแฝงด้วยพลังพิเศษ หลังจากผ่านเด็กชายชุดแดงแล้ว กระบี่จือหยิงก็ไม่ได้ชะลอตัวลงเลย มันตรงไปยังพื้นดินและปะทุด้วยเสียงดังสนั่นอย่างรวดเร็ว พื้นดินทั้งหมดสั่นคลอนและฝุ่นละอองก็ตลบอบอวลขึ้นไปในอากาศปิดบังแสงแดด
เด็กชายร้องออกมาอย่างเจ็บปวดและเริ่มจางหายไปทันที การอธิบายว่าการโจมตีครั้งนี้เป็นการทำลายล้างนั้นก็ไม่ใช่เรื่องที่พูดเกินจริง มันรวมเข้ากับความเข้าใจของเจี้ยนเฉินในเรื่องเส้นทางแห่งกระบี่ มันมีเศษเสี้ยวพลังของกฎ, พลังของเส้นทาง แม้ว่าตอนนี้พลังจะอ่อนแอมาก แต่ความแข็งแกร่งของมันก็ชัดเจน เด็กชายเกือบสลายตัวไปหลังจากการต่อสู้เช่นนี้
“ข้าจะไม่ปล่อยให้เรื่องนี้ง่ายสำหรับเจ้าแม้ว่าข้าจะต้องทำลายร่างกายนี้ ! ” เด็กชายคำราม เขาตั้งใจแน่วแน่ เปลวไฟลุกขึ้นจากร่างลวงตาของเขา ภายในเปลวไฟ ร่างของเด็กชายค่อย ๆ จางหายไปในขณะที่พลังแห่งการมีอยู่ของเขาพุ่งสูงขึ้นเรื่อย ๆ และมีพลังมากขึ้น
เจี้ยนเฉินเคร่งเครียด เขารู้ว่าเด็กชายใช้ทักษะลับในการเสียสละตัวเองเพื่อให้ได้พลังมากขึ้น เมื่อเจี้ยนเฉินขยับเพื่อหยุดเขา ร่างของเด็กชายก็ละลายไปในเปลวเพลิง มีเพียงหอคอยของเด็กชายที่โฉบเฉี่ยว มันเปล่งประกายด้วยพลังงานอันน่าสะพรึง
ปัง !
หอคอยกลายเป็นภาพติดตาในขณะที่มันพุ่งไปหาเจี้ยนเฉินด้วยเสียงแหลม พลังแห่งการมีอยู่ที่สามารถทำลายล้างแผ่ไปรอบๆ,ทำให้ใบหน้าของเจี้ยนเฉินเปลี่ยนไป
เขารู้ว่าพลังแห่งการมีอยู่ที่สามารถทำลายล้างครั้งนี้คือกฎประเภทหนึ่ง แม้ว่าพลังที่เด็กได้ควบแน่นจะไม่รุนแรงมาก มันก็ยังเป็นภัยคุกคามที่ยิ่งใหญ่สำหรับเจี้ยนเฉิน ในเวลาเดียวกัน เด็กชายก็เผาร่างกายของเขาเพื่อแลกกับการโจมตี มันทรงพลังอย่างน่าเหลือเชื่อ
เจี้ยนเฉินเคร่งเครียดมาก หอคอยตรึงเขาไว้ ดังนั้นจึงเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะหลบมัน ในช่วงเวลาที่อันตราย เจี้ยนเฉินใช้นิ้วของเขาเป็นกระบี่และชี้ไปยังกระบี่ฉิงโซว เขาร้องออกมาว่า เกลียวปราณกระบี่ ! กระบี่ฉิงโซวเริ่มส่องแสงทันที เปลี่ยนเป็นแสงสีฟ้าและมาถึงหน้าอกของเจี้ยนเฉิน กระบี่ทั้งเล่มเริ่มหมุนเหมือนล้อที่มีด้ามจับเป็นศูนย์กลาง มันหมุนเร็วมากจนกลายเป็นเกลียวในเวลาอันสั้น มันปล่อยคลื่นสีฟ้า ซึ่งเริ่มทำให้พื้นที่ด้านหน้ามันสั่นสะเทือน
ในเวลาเดียวกัน,กระบี่จือหยิงก็บินไปที่หอคอยจิ๋วเป็นแนวแสงสีม่วง ปะทะกับหอคอยอย่างรุนแรงและปล่อยเสียงดังมาก
กระบี่จือหยิงกระเด็นออกไปไกล แต่หอคอยก็ไม่สั่นคลอนเลย มันยังคงติดกับพลังแห่งการมีอยู่ของเจี้ยนเฉินและพุ่งเข้าหาเขาด้วยท่าทางที่ไม่หยุดยั้ง เมื่อมันเข้าสู่วงแหวนของคลื่นสีฟ้าจากกระบี่ฉิงโซว มันก็เริ่มชะลอตัวลงทันที พลังในหอคอยนั้นกำลังสลายไปอย่างไม่น่าเชื่อ
คลื่นที่สร้างขึ้นด้วยกระบี่สีฟ้าทำให้หอคอยช้าลง และมันก็ยังทำให้หอคอยอ่อนพลังอย่างรวดเร็ว อย่างไรก็ตาม หอคอยก็ยังคงเคลื่อนที่ด้วยความเร็วที่ไม่น่าเชื่อถึงแม้ว่ามันจะชะลอตัวลงก็ตาม
กระบี่ฉิงโซวถูกผลักออกไปไกลและหยุดหมุน คลื่นหายไปทันที หอคอยได้พบกับอุปสรรคสองอย่างในตอนนี้และมีเพียงครึ่งเดียวที่ทรงพลังเหมือนตอนแรก หลังจากนั้นมันก็ใช้ปลายด้านหน้าผ่านอกของเจี้ยนเฉิน
เจี้ยนเฉินสั่นอย่างรุนแรงขณะที่เขาเดินโซเซไป ใบหน้าของเขาซีดจางในทันทีและมีโพรงขนาดใหญ่ปรากฏอยู่ในอกของเขา
