ตอนที่ 1530: เขตแดนเทพธิดาหิมะ
ทันทีที่จอมยุทธขั้นย้อนกลับจากโลกแห่งเซียนที่ถูกทอดทิ้งได้เห็นแผ่นกลมแบนสีม่วงฟ้าในมือของเจี้ยนเฉิน พวกเขารู้สึกตกใจในทันทีจากภายใน เจิงจิงหยวนผู้เปี่ยมไปด้วยเสน่ห์ก็อดที่จะร้องออกมาอย่างประหลาดใจไม่ได้ นั่นไม่ใช่สมบัติลับที่วิญญาณราชันย์มอบให้กับกู่มู่หรอกหรือ ? มันไม่อาจใช้สมบัติลับชิ้นนี้ได้หากไม่มีทักษะลับที่เกี่ยวข้อง เขารู้วิธีใช้งานมันได้อย่างไร ?
ใบหน้าของเฉียงซ่งและโอวหยางหยิงเว่ยก็เปลี่ยนไปเล็กน้อยเช่นกัน สายตาที่พวกเขามองไปยังแผ่นกลมแบนนั้นเต็มไปด้วยความกลัว ย้อนกลับไปในโลกแห่งเซียนที่ถูกทอดทิ้ง จิตวิญญาณราชันย์ได้ทดลองกับพวกเขาทั้งสองด้วยแผ่นกลมแบนนั้น ดังนั้นพวกเขาจึงเข้าใจพลังของมันได้เป็นอย่างดี เมื่อถูกขังอยู่ในนั้นต่อให้เป็นจอมยุทธขั้นแลกเปลี่ยนก็ยากที่จะดิ้นรนเพื่อให้หลุดพ้นในเวลาอันสั้น ไม่ต้องพูดถึงพวกเขาซึ่งอยู่ในขั้นย้อนกลับเลย
แผ่นกลมแบนสีม่วงฟ้าสว่างขึ้นขณะที่เจี้ยนเฉินทำท่าผนึกมือ ทำให้มันทั้งแปลกและลึกลับและโบราณอยู่รอบ ๆ ตัวแผ่น เจี้ยนเฉินยื่นนิ้วไปที่โอวหยางหยิงเว่ย ตัวแผ่นก็เหมือนได้รับคำสั่ง มันบินไปทางโอวหยางหยิงเว่ยจนกลายเป็นแสงสีฟ้า ระหว่างทางมันก็ขยายใหญ่มากขึ้นเรื่อย ๆ จนกระทั่งมันยาวได้ 3 เมตร
ดวงตาของโอวหยางหยิงเว่ยหรี่ลง เขารู้สึกได้ถึงสถานการณ์ที่เลวร้ายขณะนี้ เขาจึงตะโกนเสียงดัง ข้าไม่คิดเลยว่าเขาจะมีวิธีที่ทำให้เขาควบคุมสมบัติลับชิ้นนี้ได้ อย่างไรก็ตามวิธีที่เขาใช้ยังเทียบกับการควบคุมที่แท้จริงไม่ได้ ? มันไม่อาจอยู่ได้นาน มันอาจจะไม่สามารถปลดปล่อยพลังที่แท้จริงของสมบัติได้ โอวหยางหยิงเว่ยหันไปหาเฉียงซ่งและกล่าวว่า เฉียงซ่ง ร่วมมือกับข้าเพื่อกำจัดสมบัตินี้ สมบัติมันแสดงพลังได้เพียงครึ่งนึงจากความแข็งแกร่งดั้งเดิม ดังนั้นมันจึงไม่ใช่ปัญหาสำหรับเรา
เฉียงซ่งยิ้มราวกับเห็นเรื่องตลก เขาไม่เพียงแต่ไม่แสงความตั้งใจที่จะช่วยเหลือโอวหยางหยิงเว่ยเท่านั้น แต่เขาเคลื่อนไหวพร้อมกับเยาะเย้ย โอวหยาง ในเมื่อสมบัตินี้มีพลังแค่ครึ่งเดียว เจ้าก็สามารถจัดการมันด้วยตัวเองได้ เอาข้าไปเกี่ยวข้องด้วยทำไม ?
แสงที่เย็นชาแวบผ่านดวงตาของโอวหยางหยิงเว่ยขณะที่เขามองไปที่แผ่นกลมแบนซึ่งพุ่งเข้าหาเขา เขาขึงขังอย่างมาก เพียงการสะบัดมือ กริชที่งดงามยาวสามนิ้วก็ปรากฏพร้อมกับพลังที่แผ่กระจายออกมาทำให้รอบเกิดการสั่นไหว ในเวลาเดียวกันกริซก็โจมตีเข้าหาแผ่นกลมแบนเช่นกัน ทันทีที่มันอยู่อยู่ในมือของเขามันก็ยาวขึ้นกว่า 1,000 เมตรทันทีและโจมตีเข้าที่ศูนย์กลางของแผ่นกลมแบน
โอวหยางหยิงเว่ยเข้าใจเกี่ยวกับพลังของแผ่นกลมแบน ดังนั้นเขาจึงโจมตีอย่างไม่ยั้งมือ เขายังคงมีความหวังอยู่ภายใน เขาหวังว่าเจี้ยนเฉินจะไม่รู้จักทักษะลับของแผ่นกลมแบนและทำให้มันแสดงพลังเพียงแค่ครึ่งเดียวเท่านั้น ด้วยวิธีนี้เขาจะสามารถจัดการกับมันได้
เมื่อกริชขนาดใหญ่กระทบแผ่นกลมแบน มันไม่มีเสียงอะไรดังออกมา แผ่นกลมแบนกับแสดงภาพแปดเหลี่ยมขนาดใหญ่แทน พลังทำลายที่เกิดขึ้นจากกริชนั้นถูกทำให้หายไปโดยแผ่นจาน แผ่นจานยังคงทำงานอยู่และไม่มีการช้าลงเลย มันยังคงเข้าหาโอวหยางหยิงเว่ย
โอวหยางหยิงเว่ยมีความแข็งแกร่งอยู่ที่ขั้นย้อนกลับช่วงปลาย แต่เขาก็ไม่อาจหลบแผ่นกลมแบนไปได้ สุดท้ายร่างกายของเขาก็ตกอยู่ในกรงล้อมของแผ่นกลมแบนที่ส่องแสงสีม่วงฟ้า แผ่นกลมแบนนั้นเต็มไปด้วยพลังผนึก ดังนั้นมันจึงไม่ได้เพียงแค่ปิดผนึกพลังของโอวหยางหยิงเว่ยเท่านั้น แต่มันยังทำให้เขาไม่อาจเคลื่อนไหวใด ๆ ได้อีกด้วย
ใบหน้าของโอวหยางหยิงเว่ยหม่นลงพร้อมกับเปลวเพลิงที่ลุกโชนอยู่ภายใน ในตอนแรกแผ่นกลมแบนนั้นถูกมอบให้กับกู่มู่โดยจิตวิญญาณราชันย์ เพื่อจัดการกับจอมยุทธขั้นย้อนกลับของคนจากต่างโลก แต่ตอนนี้คนจากต่างโลกได้รู้วิธีใช้และนำมาใช้กับเขา พวกเขากัดเข้าไปมากเกินกว่าจะเคี้ยวได้
โอวหยางหยิงเว่ยไม่คิดว่าเขาจะติดกับจากคนจากต่างโลก เขาในฐานะที่เป็นจอมยุทธที่รู้กันว่าเขาเป็นรองเพียงจิตวิญญาณราชันย์เท่านั้น แม้แต่จอมยุทธขั้นย้อนกลับด้วยกันอีกสามคนก็ยังไม่อยู่ในความคิดของเขาเลย
เกล็ดหิมะจำนวนมากเริ่มตกลงมาจากฟ้าขณะที่อุณหภูมิโดยรอบก็ลดลง ในเวลาเพียงไม่กี่วินาทีอุณหภูมิก็ต่ำลงอย่างมาก เกิดชั้นน้ำแข็งบาง ๆ ที่แผ่นกลมแบนและกระจายออกไปหลายแสนกิโลเมตร
เจียงหยางหมิงเยว่บินวนอยู่บนอากาศพร้อมกับเกล็ดหิมะสีขาวที่โปรยออกมาจากตัวนาง นางอ้าแขนออกมาขณะที่นางเงยหน้ามองท้องฟ้าเล็กน้อย นางดูเหมือนกับว่านางได้โอบกอดโลกเอาไว้ เศษน้ำแข็งสีขาวเต็มไปด้วยพลังปราณที่ปลิวออกมาจากตัวของนางได้หลอมรวมเข้ากับสภาพแวดล้อมรอบ ๆ ตัวนาง พลังทั้งหมดของนางที่ปล่อยออกมานั้นเย็นอย่างน่ากลัว พื้นที่รอบ ๆ ตัวของนางถูกแช่เข็งด้วยพลังความเย็นที่ออกมาจากตัวของนาง
เขตแดนเทพธิดาหิมะ—แช่แข็ง ! ทันใดนั้นเจียงหยางหมิงเยว่ก็ตะโกนขึ้น อุณหภูมิในรัศมีหนึ่งแสนกิโลเมตรลดลงเป็นศูนย์องศา ชั้นน้ำแข็งได้แช่พื้นดินและทำให้มันแข็งราวกับเหล็กกล้า ทุกอย่างในภูมิภาคหนึ่งหมื่นกิโลเมตรดูเหมือนว่าจะกลายเป็นเขตแดนที่แยกออกจากดันด้วยกฏของมันเอง
นอกเหนือจากเขตแดนแล้ว หิมะและน้ำแข็งก็เริ่มขยายตัวออกไปอย่างรวดเร็วจนน่าอัศจรรย์ และน้ำแข็งก็แผ่ออกไปถึงอาณาจักรเกอซุนในระยะหนึ่งล้านกิโลเมตร พื้นที่เต็มไปด้วยหิมะสีขาวปกคลุมไปทั่วเมือง
และยังมีชั้นน้ำแข็งอีกด้วย ความเย็นทำให้ทั้งทวีปกลายเป็นน้ำแข็ง
น้ำแข็งนั้นน่าสะพรึงกลัวอย่างมาก แต่ที่เหนือกว่าคือเขตแดนเหล่านี้ไม่ได้เป็นผลร้ายต่อผู้คนในทวีปนี้
โอ้ ไม่ พลังกว่าหนึ่งในสิบส่วนของข้าถูกผนึกไว้ ความสามารถนี้คืออะไร ? มันจำกัดพลังของข้าลงถึงหนึ่งในสิบ ใบหน้าของเจิงจิงหยวนเปลี่ยนไปและเต็มไปด้วยความตกใจ
ข้าก็สูญเสียพลังลงไปหนึ่งในสิบส่วนเช่นกัน ชายชราจากหนึ่งในสี่จอมยุทธขั้นย้อนกลับ กงซีหมิงพูดด้วยน้ำเสียงต่ำ เขามองไปที่เจียงหยางหมิงเยว่อย่างโหดร้ายและกล่าวว่า ข้าไม่คิดเลยว่าจะมีจอมยุทธขั้นย้อนกลับที่เราไม่ได้สังเกตเห็นในตอนแรก มันมีทั้งหมด 3 คนจริง ๆ
นางเพิ่งมาถึงขั้นย้อนกลับช่วงต้น แต่ความแข็งแกร่งจริง ๆ แล้วเท่ากับขั้นย้อนกลับช่วงกลาง มันก็ยังคงไร้ประโยชน์อยู่ดีกับจอมยุทธขั้นย้อนกลับช่วงปลาย เฉียงซ่งมองไปที่เจียงหยางหมิงเยว่อย่างเฉยชาและไม่สนใจนางเลย จากนั้นเขาก็มองไปที่เจี้ยนเฉินและกล่าวว่า การต่อสู้ของเรายังไม่จบ กระบี่คู่ใจของเจ้าทั้งสองจะเป็นหนึ่งในของสะสมของข้า เฉียงซ่งพุ่งเข้าหาเจี้ยนเฉิน
เจี้ยนเฉินไม่ได้รู้สึกกลัวเลย เขาพูดอย่างเย็นชาว่า กระบี่ม่วงฟ้าของข้าไม่ง่ายที่จะชิงไป มาต่อสู้กันในอวกาศกันเถอะ
เจี้ยนเฉินยืนอยู่บนกระบี่จือหยิงและกลายเป็นลำแสงม่วงฟ้าพุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้า เขาหายไปในพริบตา
ข้าจะจัดการหญิงสาวคนนั้น แม้ว่าข้าจะอ่อนแรงลงไปหนึ่งในสิบส่วน แต่ก็ยังมากเกินพอที่ข้าจะจัดการกับจอมยุทธขั้นย้อนกลับช่วงต้นด้วยพลังขั้นย้อนกลับช่วงกลางของข้า เจิงจิงหยวนจ้องไปที่เจียงหยางหมิงเยว่และยิ้มอย่างยั่วยวนใจ
กงซีหมิงมองไปที่เสี่ยวหลิง เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่ชราและแหบห้าว งั้นก็ยกให้จอมยุทธขั้นย้อนกลับช่วงปลายให้กับข้า
เสี่ยวหลิงกลายเป็นจริงจังอย่างมากเมื่อนางเห็นกงซีหมิงบินเขาหานาง นางไม่ได้เริ่มต่อสู้กับกงซีหมิงทันที นางหันหลังกลับและบินขึ้นไปบนอวกาศและนำกงซีหมิงออกจากทวีปเทียนหยวน
