ตอนที่ 1531: ความทรงจำของเทพธิดาหิมะ
ในบรรดาจอมยุทธขั้นย้อนกลับทั้งสี่จากโลกแห่งเซียนที่ถูกทอดทิ้ง เฉียงซ่งได้ตามเจี้ยนเฉินออกไปนอกโลก ขณะที่กงซีหมิงติดตามเสี่ยวหลิงไป
เจียงหยางหมิงเยว่ได้ใช้เขตแดนเทพธิดาหิมะที่อยู่สูงกลางอากาศเรียบร้อยแล้ว นางเปลี่ยนทุกอย่างในรัศมีหนึ่งแสนกิโลเมตรให้เป็นเขตแดนของนาง กฏที่สร้างขึ้นใหม่ได้ระงับความแข็งแกร่งของคนจากโลกแห่งเซียนที่ถูกทอดทิ้ง ในเวลาเดียวกันนางก็ได้แช่แข็งทั้งทวีปด้วยพลังขอบเขตขั้นย้อนกลับของนาง ตอนนี้ทั้งทวีปได้เปลี่ยนเป็นปราณน้ำแข็งลึกซึ้งเพื่อเพิ่มความแข็งแกร่งให้กับนาง
เจิงจิงหยวนมาถึงด้านหน้าเจียงหยางหมิงเยว่แล้ว นางแสดงให้พลังของนางให้เห็นว่าอยู่ในขั้นย้อนกลับช่วงกลาง การปรากฏตัวของนางที่พร้อมจะปะทุได้เสมอแม้ว่าจะเผชิญหน้ากับเขตแดนของเจียงหยางหมิงเยว่ด้วยพลังที่มากมาย พื้นที่รอบ ๆ สั่นอย่างรุนแรงทำให้เขตแดนของเจียงหยางหมิงเยว่สั่นไหวเล็กน้อย
เจิงจิงหยวนดูเหมือนหญิงสาวที่เปี่ยมไปด้วยเสน่ห์และอ่อนโยน แต่ทันทีที่นางเริ่มต่อสู้ นางจะเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วและดุร้ายราวกับเทพธิดาแห่งสงคราม พลังงานได้ปะทุออกมาจากมือขวาของนางและพุ่งเข้าหาเจียงหยางหมิงเยว่ทันทีด้วยความเร็วสูงพร้อมกับแผ่พลังงานทำลายล้างที่ทรงพลังในรูปแบบฝ่ามือเข้าโจมตี
เจียงหยางหมิงเยว่ยังคงสงบ แม้ว่าเจิงจิงหยวนจะแข็งแกร่งกว่านางพร้อมกับความแข็งแกร่งที่มาถึงขั้นย้อนกลับช่วงกลาง มันก็ยังไม่ทำให้ใบหน้าของนางแสดงถึงความตึงเครียดได้เลย ในขณะที่ฝ่ามือของเจิงจิงหยวนเข้ามาใกล้นาง ความเย็นยะเยือกได้กระเพื่อมขึ้นพร้อมกับฉีกฝ่ามือพลังงานจนมาถึงด้านหน้าของเจิงจิงหยวน
เมื่อคลื่นความเย็นกระทบฝ่ามือของเจิงจิงหยวน มันก็กลายเป็นน้ำแข็งทันทีและใสราวกับผลึกอย่างเงียบ ๆ ในเวลาเดียวกันผลึกน้ำแข็งก็พุ่งเข้าผ่านทางแขนของนางและตามมาด้วยร่างกายของนาง ภายในเวลาไม่ถึงหนึ่งวินาทีเจิงจิงหยวนก็กลายเป็นรูปปั้นน้ำแข็งที่มีชีวิตทันที
เจียงหยางหมิงเยว่ค่อย ๆ ยกฝ่ามือขึ้น นางเคลื่อนไหวช้ามา แต่ความเย็นที่น่าสะพรึงกลัวก็ค่อย ๆ แทรกซึมเข้าไปในพื้นที่รอบ ๆ ตัวของนางทำให้เกิดเสียงแตกหักทันทีเมื่อนางทำอย่างนั้น พื้นที่ซึ่งถูกแช่เข็งและแม้แต่เจิงจิงหยวนก็ยังได้รับผลกระทบ ความเย็นที่น่าสะพรึงกลัวได้ไหลเข้าไปในร่างของนางและทำให้เลือดของนางแข็งตัว ในเวลานั้นเจิงจิงหยวนดูเหมือนจะมีสายใยระหว่างนางและมิติขณะที่ล่องลอยอยู่ในอวกาศและมีบางอย่างเชื่อมอยู่ตรงกลางระหว่างตัวนางและมิติ
ในเวลานั้นความรู้สึกแปลก ๆ ก็เติมเต็มหัวใจของเจิงจิงหยวน นางรู้ว่านางได้กลายเป็นส่วนหนึ่งของน้ำแข็งและหิมะไม่ใช่แค่ร่างของนาง แต่รวมถึงทั้งชีวิตของนาง แม้แต่วิญญาณของนางก็ดูราวกับได้หลอมรวมเข้ากับมิติน้ำแข็งรอบ ๆ ตัวของนาง
ตอนนี้เจียงหยางหมิงเยว่ยกมือมาถึงหน้าอก จากนางก็สะบัดมือออกไปทันทีและพื้นที่ที่ถูกแช่แข็งก็แตกออกเป็นเสี่ยง ๆ ราวกับกระจก พร้อมกับเสียงที่ระเบิดติดต่อกันของน้ำแข็งรวมทั้งน้ำแข็งที่อยู่ครอบร่างเจิงจิงหยวนก็แตกสลายลงเช่นกัน
เจิงจิงหยวนและวิญญาณของนางดูเหมือนจะกลายเป็นผลึกน้ำแข็ง นางถูกแช่แข็งหลังจากนั้นก็หลอมรวมกับสภาพแวดล้อม มิตินั้นไม่ใช่เป็นสิ่งเดียวที่ถูกทำลายลงด้วยการสะบัดมือของเจียงหยางหมิงเยว่ สิ่งนี้รวมถึงน้ำแข็งที่ครอบเจิงจิงหยวนรวมทั้งเลือดเนื้อ, ชีวิตและวิญญาณ
อั่ก ! เจิงจิงหยวนกระอักเลือดขณะที่ใบหน้าของนางซีด ในเวลานั้นางตกลงจากฟ้าในรูปแบบของเศษเสี้ยวน้ำแข็งที่มาจากร่างกายที่มีเสน่ห์ของนาง อย่างไรก็ตามร่างกายของนางไม่ได้ขาวเหมือนเมื่อกอน มันกลับกลายเป็นสีแดงที่มาจากเลือดทั้งหมดที่ออกมาจากรูขุมขนมากมายบนร่างกายของนาง
นะ-นี่มันเป็นความสามารถอะไรกัน ? ดวงตาของเจิงจิงหยวนเบิกกว้างเมื่อนางมองไปที่เจียงหยางหมิงเยว่ด้วยความตกใจ ความไม่อยากเชื่อปรากฏอยู่เต็มใบหน้าของนาง แม้ว่านางจะเสียพลังไปหนึ่งในสิบส่วน แต่การรับมือจอมยุทธขั้นย้อนกลับช่วงกลางก็ยังง่ายเหมือนกับปอกกล้วยเข้าปาก อย่างไรก็ตามนี่เป็นสิ่งที่ตรงกันข้าม นางได้รับบาดเจ็บจากการปะทะกับเจียงหยางหมิงเยว่
บาดแผลนั้นรุนแรงอย่างมาก นางไม่อาจรักษาให้หายได้จากการบาดเจ็บครั้งใหญ่ ร่างกายของนางแตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยกระจัดกระจาย แม่แต่พลังหนึ่งในสิบของนางก็ดูจะหายไปจากการบาดเจ็บครั้งใหญ่นี้ วิญญาณของนางก็ได้รับบาดเจ็บทำให้นางถึงกับต้องกุมขมับ
เจิงจิงหยวนตกใจมาก หญิงสาวชุดขาวนี่เป็นจอมยุทธขั้นย้อนกลับช่วงต้น ? ทำไมนางถึงได้น่ากลัวเช่นนี้ ? นางไม่เคยได้ยินหรือวิธีการแปลก ๆ ที่ใช้โจมตีอย่างนี้
นี่เป็นความสามารถที่ข้าสร้างมาเอง มันชื่อว่าโชคชะตา สิ่งใดก็ตามที่ถูกแช่แข็งด้วยความสามารถนี้จะถูกหลอมรวมเข้ากับน้ำแข็งลึกซึ้งจนแยกไม่ออก ถ้าน้ำแข็งยังดีอยู่เขาก็ไม่เป็นไร แต่ถ้าน้ำแข็งแตกเขาก็ตาย มันเป็นเรื่องน่าเสียดายที่ข้าไม่อาจใช้พลังได้อย่างเต็มที่ ไม่อย่างนั้นเจ้าก็จะกลายเป็นชิ้น ๆ ด้วยน้ำแข็งในเวลานั้น เจียงหยางหมิงเยว่พูดอย่างไม่แยแส อย่างไรก็ตามนางแสดงความสับสนและสงสัยทันทีหลังจากที่นางพูดอย่างนั้น นางไม่คิดถึงความสามารถแบบนี้มาก่อนหรือว่าทำไมนางถึงต้องพูดอย่างนี้
หลังจากนั้นไม่นานนางก็นึกถึงเขตแดนเทพธิดาหิมะที่นางพึ่งใช้ไปและนางก็ยิ่งสับสนมากยิ่งขึ้น นางสูญเสียสิ่งที่นางต้องควรทำต่อไป นางไม่ได้ฝึกฝนความสามารถเหล่านี้เลยในศาลาเทพธิดาน้ำแข็ง นางดูเหมือนจะเรียนรู้ทันทีและใช้ออกมาโดยไม่ได้ตั้งใจ
ทำไมต้องทำอย่างนี้ด้วย ? เจียงหยางหมิงเยว่ถามตัวเองอยู่ภายในด้วยความสับสนอย่างมาก ในเวลานั้นนางก็อดคิดถึงสิ่งเล็ก ๆน้อย ๆ ที่ผู้พิทักษ์ซุยบอกกับนางในอดีต รวมถึงวิธีที่นางปฏิบัติตามคำพูดของผู้พิทักษ์ซุยราวกับว่าผู้พิทักษ์ซุยสามารถบ่งการชีวิตของนางได้
ข้าเป็นเทพธิดาหิมะจริง ๆ หรือ ? ข้าเป็นสตรีศักดิ์สิทธิ์ของศาลาเทพธิดาหิมะในโลกเซียน ? เทพธิดาหิมะเป็นพี่สาวของข้าหรือไม่ ? เจียงหยางหมิงเยว่คิด นางไม่เคยเชื่อเรื่องนี้มาก่อนเพราะนางไม่มีความทรงจำใด ๆ เลย อย่างไรก็ตามทันใดนั้นนางก็รู้ว่าความสามารถเหล่านี้นางไม่เคยเรียนรู้มาก่อน นางเพิ่งจะมาใช้มันวันนี้ มันชี้ให้เห็นว่าถึงความจริงที่ว่านางดูจำเหมือนจะเริ่มฟื้นความทรงจำบางส่วนที่นางหลงลืมไปได้
ข้าไม่ใช่เทพธิดาหิมะ ข้าคือเจียงหยางหมิงเยว่ ข้าเป็นคุณหนูตระกูลเจียงหยาง เจียงหยางหมิงเยว่ เจียงหยางหมิงเยว่ดูเหมือนจะได้รับการกระตุ้นบางอย่างอย่างกะทันหัน นางไม่อาจรักษาความสงบได้อีกต่อไป นางโจมตีเจิงจิงหยวนที่บาดเจ็บอย่างหมดหวัง เจียงหยางหมิงเยว่ไม่มีความสุขเลยที่นางรู้ถึงสิ่งนี้ นางรู้สึกกดดัน นางไม่ต้องการที่จะเป็นคนอื่นหรือยอมรับว่านางเป็นเทพธิดาหิมะ นี่เป็นเพราะนางได้รู้จากผู้พิทักษ์ซุยว่านางกับเจี้ยนเฉินนั้นเป็นคนในสองโลกที่แตกต่างกัน ซึ่งพวกเขาจะกลายเป็นศัตรูของกันและกันไม่ช้าก็เร็ว
ในเวลานั้นเจียงหยางหมิงเยว่ไม่เชื่อว่าตัวเองเป็นเทพธิดาหิมะ นางเชื่อว่าแม้ว่านางจะกลายเป็นศัตรูของเจี้ยนเฉินในอนาคต มันก็จะเป็นเทพธิดาหิมะ ไม่ใช่ ตัวนาง เจียงหยางหมิงเยว่