เทพกระบี่มรณะ (Chaotic sword god) – ตอนที่ 1883: 9 ราชาเทพ

ตอนที่ 1883: 9 ราชาเทพ

“แม้ว่าโอกาสรอดชีวิตของข้าจะน้อยกว่าหนึ่งในสิบส่วน แต่ก็ยังมีโอกาสรอด หากข้าไม่ทำอย่างนี้ ข้าจะตายแน่นอน จากสิ่งที่ดอกไม้ราชาเทพแสดงให้เห็นว่ามันมีพลังมากกว่าผู้พิทักษ์จักรวรรดิสูงสุดของอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์ปิงเทียน ข้าสามารถพึ่งพาได้แค่การรวมตัวกับกระบี่ทั้งสองเพื่อความอยู่รอดเท่านั้น”

“ยิ่งกว่านั้นแม้ว่าจิตวิญญาณของข้าจะแยกย้ายกันไปหลังจากการผสานกับกระบี่ทั้งสอง ข้าไม่สามารถปล่อยดอกไม้นี้ไปได้ง่าย ๆ มันต้องจ่ายค่าตอบแทนอย่างหนัก…”

เจี้ยนเฉินพูดในหัวของเขา ดวงตาของเขาแน่วแน่น เขาหมดตัวเลือกไปแล้ว

ดอกไม้นั้นทรงพลังอย่างมากจนเขาไม่อาจคุกคามมันได้เลย แม้ว่าเขาจะใช้ปราณกระบี่ลึกซึ้ง

นี่เป็นเพราะความแข็งแกร่งของพวกเขาแตกต่างกันมากเกินไป

“ถ้าท่านรวมตัวกับกระบี่ทั้งสอง ดอกไม้ตายแน่นอน แต่นายท่าน..” จิตวิญญาณกระบี่ถอนหายใจ

แสงม่วง-ฟ้าสองเส้นบินเหนือหัวเจี้ยนเฉิน มันตัดหมอกพิษหลากสีก่อนที่จะพุ่งไปบนท้องฟ้าและเกิดพลังทำลายล้างมหาศาล

ภายใต้การควบคุมของเจี้ยนเฉิน ปราณกระบี่ทั้งสองค่อย ๆ ผสานรวมกันจนเป็นหนึ่งเดียวกัน

ทันทีที่ปราณกระบี่ทั้งสองเส้นค่อย ๆ เข้าใกล้แนบชิดขึ้นเรื่อย ๆ พลังกดดันทำลายล้างที่น่ากลัวก็ค่อย ๆเพิ่มขึ้นรอบ ๆ และทำให้มิติปั่นป่วนกับสภาพรอบ ๆ มิติแถวนั้นสั่นอย่างรุนแรง

แรงกดดันนั้นท่วมท้นอย่างมาก ก่อนหน้านี้ดูเหมือนว่าโลกจะสั่นด้วยความกลัว

“อะ-อะไรเนี่ย?”

ฉีเจิ่งใช้รากโอบรัดเจี้ยนเฉินมากขึ้น ในสายตาของมัน เจี้ยนเฉินไม่มีค่ามากไปกว่ามดที่สามารถตายด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว อย่างไรก็ตามในเวลานี้การปรากฏตัวของเจี้ยนเฉินน่ากลัวขึ้น ทำให้เขาสั่นอย่างไม่อาจเทียบได้ ความรู้สึกที่หวาดกลัวนั้นแล่นไปตามร่างกายอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อนอย่างเงียบ ๆ

นี่เป็นเพราะมันสามารถสัมผัสถึงความตาย มันอยู่ใกล้อย่างมาก

“เวรเอ้ย นี่มันทักษะลับอะไร ? มันช่างน่ากลัวมากจนข้าต้องสั่นสะท้าน” คนที่เอาเกราะของเจี้ยนเฉินออกมาจากถ้ำของเขาอีกครั้ง ดวงตาของเขาเบิกกว้างขณะที่เขาจ้องมองเจี้ยนเฉินด้วยความตกใจและไม่อยากจะเชื่อ

“ผู้บุกรุกใช้ทักษะลับที่ร้ายแรง ฉีเจิ่ง เจ้าลังเลอะไรอยู่ ? ฆ่าเขา อย่าปล่อยให้เขาทำสำเร็จ” จากที่ไกล ๆ ต้นไม้ขนาดใหญ่เดินเข้ามาด้วยรากของมัน ใบหน้าโบราณที่เต็มไปด้วยริ้วรอยปรากฏขึ้นบนลำต้นหนา ใบหน้านั้นขึงขังเป็นอย่างมาก

นี่เป็นต้นไม้โบราณที่มีการพัฒนาสติปัญญา มันแข็งแกร่งเท่ากับราชาเทพเช่นเดียวกันฉีเจิ่ง มันไม่ใช่ราชาเทพธรรมดา มันมีพลังมากกว่าผู้พิทักษ์จักรพรรดิสูงสุดของอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์ปิงเทียน

การปรากฏตัวของต้นไม้โบราณทำให้ดวงตาของเจี้ยนเฉินหรี่แคบลง ในขณะที่เขาพยายามหลอมรวมเข้ากับกระบี่ เขาไม่คิดเลยว่าจะมีราชาเทพ 3 คนซ่อนอยู่ในส่วนลึกของภูเขา

“ฆ่าเขาเร็ว ๆ ฉีเจิ่ง…”

“เร็วเข้า ลงมือซะ…”

…

อย่างไรก็ตามมันไม่ได้หยุดเพียงเท่านั้น มีราชาเทพมากกว่าสามคนซ่อนตัวอยู่ในส่วนลึกของภูเขา หลังจากต้นไม้โบราณปรากฏตัวขั้น ก็มีอีกหลายคนค่อย ๆ โผล่ออกมาจากหมอกพิษหลากสี การปรากฏตัวของมันนั้นน่าตกใจอย่างยิ่ง

“ราชาเทพ 8 คน!”

แม้แต่เจี้ยนเฉินก็ยังตะลึง ในเทือกเขาเล็ก ๆ นี้มีราชาเทพถึง 8 คนซ่อนอยู่

ในเวลานี้ มีเสียง “ฟ่อ” ดังขึ้น งูที่มีลำตัวเท่ากับชามและมีความยาวอย่างน่าตกใจปรากฏขึ้นจากชั้นหิน มันจ้องมองเจี้ยนเฉินด้วยดวงตาที่เรียวเล็กของมัน

งูที่เรียวยาวมาพร้อมกับแถบทอง-เงินพาดไปตามลำตัวตั้งแต่หัวจรดท้าย

“อสรพิษริ้วทองเงิน ! ”

หัวใจเจี้ยนเฉินเต้นเร็วขึ้น เขาจำงูเรียวยาวตัวนี้ได้ทันที มันเป็นสายพันธุ์เดียวกับนูบิส

อสรพิษตัวนั้นก็เป็นราชาเทพเช่นกัน

“เก้าราชาเทพ ! ” เจี้ยนเฉินรู้สึกขมขื่นอยู่ภายใน ตอนนี้เขาเข้าใจแล้วว่าเขาอยู่ที่ไหน ที่จริงมันเป็นกลุ่มของราชาเทพที่ซ่อนอยู่ในบริเวณนี้และพวกเขาก็ล้วนแล้วแต่เป็นผู้เชี่ยวชาญด้านยาพิษ

ในช่วงเวลาต่อไป เจี้ยนเฉินตะโกนออกมา ร่างของเขาส่องแสงม่วง-ฟ้า ขณะที่เขาทุ่มเทกำลังทั้งหมดของเขาลงไปในกระบี่ของเขา

ด้วยความแข็งแกร่งในตอนนี้ของเขา เขาไม่อาจหลอมรวมกระบี่ทั้งสองได้ในทันที เขาต้องรวบรวมพลังก่อน

อย่างไรก็ตามโดยปกติเจี้ยนเฉินหวังว่ากระบี่จะหลอมรวมได้ในทันที

เลือดไหลออกจากมุมปากของเขา ความหลากหลายของกระบี่ทั้งสองนั้นน่ากลัวเกินไป แม้กระทั่งก่อนที่พวกเขาจะหลอมรวม เขาต้องอดทนกับสภาวะย้อนกลับ

“แม้ว่าข้าจะต้องตายที่นี่ในวันนี้ ข้าก็จะลากพวกเจ้าสักคนสองคนไปกับข้า” เจี้ยนเฉินยอมรับความตายแล้ว

ในเวลาเดียวกัน ฉีเจิ่งพุ่งออกมาอย่างเร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ เพื่อที่จะหยุดเจี้ยนเฉินในการผสานกระบี่

ทันใดนั้น มีบางอย่างเกิดขึ้น มีแสงที่อ่อนโยนลงมาจากท้องฟ้า มันเจาะทะลุหมอกพิษและล้อมรอบเจี้ยนเฉินเป็นชั้นแสงบาง ๆ

ม่านแสงนั้นดูบางมาก แต่ทรงพลัง แม้แต่การจู่โจมเต็มที่ของฉีเจิ่งก็ยังไม่อาจผ่านม่านแสงบาง ๆ นั้นได้

“กฏที่ทรงพลังมาก เขาเป็นใคร ? ” ฉีเจิ่งส่งเสียงทางจิตอย่างรุนแรง ดอกไม้ขนาดใหญ่แกว่งไปมาก่อนที่จะหุบกลีบและเริ่มรวบรวมพลังอย่างยิ่งใหญ่

ม่านแสงที่ป้องกันการโจมตีมันไม่ได้ทรงพลังมากด้วยตัวของมันเอง แต่พลังของมันมาจากกฏ

สีหน้าของราชาเทพอีก 8 คนในเทือกเขานั้นเปลี่ยนไปเล็กน้อย พวกเขามองม่านแสงด้านหน้าเจี้ยนเฉินและพวกเขาก็ยิ่งจริงจัง

เจี้ยนเฉินรับรู้ได้ถึงการเปลี่ยนแปลงอย่างฉับพลัน เขาจ้องไปที่ม่านแสงที่อ่อนโยนรอบ ๆ ตัวของเขา ขณะที่มีความสุขปรากฏอยู่บนใบหน้า

เขาคุ้นเคยกับม่านแสงนี้มาก เขาคุ้นเคยกับมันมากจนเขานึกถึงรูปร่างของสาวงามได้ทันที

“เจ้าควรจะหยุดทักษะของเจ้าซะ ข้าไม่รู้ว่ามันคืออะไร แต่มันมีพลังมากเกินกว่าที่เจ้าจะใช้มันได้ในตอนนี้ เจ้าจะต้องจ่ายค่าตอบแทนออกไปเกินกว่าที่เจ้าจะคาดเดาได้เพื่อที่จะใช้งานมัน”

เสียงที่คุ้นเคยดังขึ้นในหัวของเจี้ยนเฉิน

หญิงสาวชุดขาวค่อย ๆ ลงมาจากฟ้าอย่างช้า ๆ ขณะที่แสงจันทร์สีขาวบริสุทธิ์โอบล้อมตัวนาง

หญิงสาวงดงามอย่างมาก มีดวงจันทร์สว่างอยู่ข้างหลังของนาง ทำให้นางดูราวกับเป็นอมตะที่มาจากดวงจันทร์ นางดูเหมือนว่าอยู่นอกโลกและเข้ามาในโลกมนุษย์ การปรากฏตัวของนางก็ยิ่งใหญ่ ราวกับมีมหาสมุทรและมันก็โอบล้อมไปเทือกเขาทั้งหมด มันช่างน่าสะพรึงกลัวมากและมันก็ทำให้สภาพรอบ ๆ สั่นรวมไปถึงเมฆ

ดวงตาของนางเย็นชา นางค่อย ๆ มองราชาเทพทั้ง 9 คน พวกเขาราวกับมดที่นางมองอย่างดูถูก