ตอนที่ 1916 – ผู้เชี่ยวชาญขอบเขตตั้งต้น
“ ดูเหมือนว่าราชาศักดิ์สิทธิ์นั้นไม่ธรรมดา เขากล้าพอที่จะนั่งบนบัลลังก์ของราชาต่อหน้าราชาเทพจากจักรวรรดิ นั่นหมายความได้เพียงอย่างเดียวว่าสถานะของราชาศักดิ์สิทธิ์สูงส่งเกินกว่าคนอื่น ๆ ” เจี้ยนเฉินคิด อย่างไรก็ตามสีหน้าของเขาไม่ได้เปลี่ยนแปลงเลย เขาป้องหมัดของเขาและโค้งคำนับไปที่ราชาศักดิ์สิทธิ์เช่นเดียวกับราชาเทพโดยรอบ เขาไม่ได้ทำตัวต่ำต้อยหรือเย่อหยิ่ง
“เจี้ยนเฉินไม่จำเป็นต้องสุภาพมากนัก เหตุผลหลักที่ข้าเรียกเจ้ามาที่นี่คือเพื่อให้ทุกคนที่รวมตัวกันอยู่ที่นี่สามารถดูเจ้าด้วยตนเอง อย่าลืมว่าขั้นเหนือเทพช่วงสูงสุดที่สามารถเข้าไปในป้ายทำเนียบขั้นเหนือเทพนั้นหายากมากในภาคใต้ของที่ราบเมฆา” ราชาศักดิ์สิทธิ์ยิ้ม เขาพูดอย่างสงบและเป็นสุข
“เจี้ยนเฉิน เราทุกคนเห็นการต่อสู้ของเจ้ากับหยุนเฟย ความเข้าใจของเจ้าเกี่ยวกับกฎแห่งกระบี่นั้นอยู่ในระดับเดียวกันกับหยุนเฟย ปัจจัยการตัดสินใจที่แท้จริงคือพลังที่เจ้าควบคุม” ชายชราผู้สวมเสื้อคลุมสีฟ้าพลันพูดขึ้นจากราชาเทพที่อยู่ทั้งสองฝั่ง
เขาเป็นผู้อาวุโสของสำนักกระบี่ภูษาคราม เขาเคยแนะนำลั่วหยุนเฟย ดังนั้นเขาจึงเข้าใจความแข็งแกร่งของลั่วหยุนเฟยเป็นอย่างดี
ชายชรากล่าวต่อไปว่า “เมื่อรวมพลังแห่งกฎแล้ว การโจมตีทุกครั้งที่เจ้าจู่โจมจะมีความแข็งแกร่งอันน่ากลัวของขั้นเหนือเทพช่วงสูงสุด มันยิ่งใหญ่กว่าพลังงานดั้งเดิมที่เราฝึกฝน เป็นผลให้หยุนเฟยพ่ายแพ้ให้กับเจ้าในการโจมตีครั้งเดียว”
ผู้คนในบริเวณโดยรอบพยักหน้ายอมรับการวิเคราะห์ของผู้อาวุโส พวกเขาเป็นราชาเทพ ดังนั้นพวกเขาจึงได้เห็นรายละเอียดเล็ก ๆ น้อย ๆ ทั้งหมดของการต่อสู้ระหว่างเจี้ยนเฉินกับลั่วหยุนเฟยอย่างชัดเจนผ่านการรับรู้ทางจิตวิญญาณของพวกเขา
เจี้ยนเฉินสั่นสะท้านเมื่อได้ยินราชาเทพทั้งหมดเหล่านี้กล่าวได้อย่างน่าประทับใจ เขาไม่เคยคิดเลยว่าพวกเขาจะสามารถเห็นทุกสิ่งที่เกิดขึ้นได้อย่างชัดเจนเมื่อเขาต่อสู้กับลั่วหยุนเฟย
“สำหรับเจี้ยนเฉินที่จะมีพลังงานที่ทรงพลังเช่นนี้ วิชาฝีมือที่เจ้าครอบครองต้องยอดเยี่ยมอย่างมาก ดูเหมือนว่าน้องเจี้ยนเฉินจะมีอาจารย์ที่ยิ่งใหญ่เช่นกัน” ผู้อาวุโสมู่แห่งสำนักวิญญาณปฐพีกล่าว ดูเหมือนว่าเขาจะผ่อนคลายและสบายใจ แต่เขาก็ห้อมล้อมเจี้ยนเฉินด้วยการรับรู้ของวิญญาณของเขา
ภายใต้การรับรู้ของความรู้สึก แม้ว่าเขาจะมองไม่เห็นทะลุผ่านความรู้สึกที่แท้จริงของเจี้ยนเฉิน แต่การเคลื่อนไหวของเขาก็ไม่สามารถหลีกเลี่ยงการรับรู้ของเขาได้
ดวงตาของราชาเทพจำนวนมากเป็นประกายขึ้นมาและพวกเขาจ้องมองไปที่เจี้ยนเฉินอย่างสบายใจหลังจากที่พวกเขาได้ยินคำพูดของผู้อาวุโสมู่
“ไม่ว่าวิชาฝีมือของน้องเจี้ยนเฉินจะดีหรือไม่ หรือถ้าเขาจะมีอาจารย์ที่ยิ่งใหญ่ก็ไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับสำนักจิตวิญญาณปฐพี วิชาฝีมือของเขาดึงดูดสายตาของสำนักจิตวิญญาณปฐพีของเจ้าหรือ ? เจ้ามีความคิดที่ไม่ดีหรือ ? ” ผู้อาวุโสจากลัทธิเต๋าเมฆกระจ่างเย้ยหยัน ลัทธิเต๋าเมฆกระจ่างและสำนักจิตวิญญาณปฐพีได้กลายเป็นสองนิกายที่ยิ่งใหญ่ของจักรวรรดิจันทราสวรรค์ แต่พวกเขามักจะเป็นศัตรูกัน พวกเขาจะโต้แย้งทุกที่ที่พวกเขาไปและพวกเขาจะพยายามที่จะสะกดข่มอีกฝ่ายด้วยทุกอย่างที่พวกเขามี พวกเขาจะไม่แสดงความเคารพต่ออีกฝ่ายเลย
ผู้อาวุโสมู่กล่าวอย่างเย็นชาว่า“ สำนักจิตวิญญาณปฐพีของเราเป็นสำนักที่มีชื่อเสียงในภาคใต้ เพราะเหตุใดเราจึงจะทำเช่นนั้น ? ยิ่งกว่านั้นสำนักจิตวิญญาณปฐพีของเราไม่ขาดวิชาฝีมือ”
หลังจากนั้นเจี้ยนเฉินได้รับคำเชิญจากสำนักใหญ่และค่ายสำนักขนาดใหญ่จำนวนมาก หลายคนต้องการผูกมิตรกับขั้นเหนือเทพช่วงสูงสุดดั่งเช่นเจี้ยนเฉิน
เพราะเมื่อเขาเป็นราชาเทพ เขาก็จะกลายเป็นราชาเทพขั้นสูงสุดและครอบครองอำนาจสูงสุด
โดยปกติแล้วเจี้ยนเฉินไม่ได้เลือกที่จะเข้าร่วมใด ๆ กับพวกเขา เขาจึงตอบปฏิเสธคำเชิญทั้งหมดลง อย่างไรก็ตามเจี้ยนเฉินยังคงรู้สึกถึงอันตรายหลังจากสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนั้น
แม้ว่าราชาเทพจะไม่รู้จักพลังบรรพกาล แต่พวกเขาก็สามารถบอกได้ว่าวิชาการบ่มเพาะพลังบรรพกาลของเขานั้นไม่ธรรมดาด้วยพลังบรรพกาล เป็นไปได้ว่ามีบางคนสนใจวิชาการบ่มเพาะของเขาจริง ๆ
จิตใจของเจี้ยนเฉินเกร็งหลังจากที่คิดไปถึงเรื่องนั้น ในขณะที่เขาเฝ้าระวังอย่างลับ ๆ
อย่างไรก็ตาม โชคดีที่เขาทะลวงผ่านด่านร่างบรรพกาลได้ แม้ว่าเขาจะยังไม่สามารถรับมือกับราชาเทพได้อย่างแท้จริง แต่อย่างน้อยที่สุดเขาก็สามารถต่อสู้ได้ในระดับหนึ่ง
บูม!
ในขณะนั้น เสียงที่ดังกึกก้องดังขึ้นจากข้างนอก พื้นดินสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง แม้แต่ห้องโถงใหญ่ที่ซึ่งบรรดา ราชาเทพ ยืนอยู่ก็สั่นอย่างหนัก
“ ผู้บัญชาการทั้งสามของลัทธิปิศาจชั้นฟ้าได้เคลื่อนไหวแล้ว ทุกคนมากับข้าเพื่อป้องกันพวกเขา ! ” ราชาศักดิ์สิทธิ์เปล่งเสียงคำราม เมื่อเขาลุกขึ้นยืนจากบัลลังก์ของเขาและรีบออกไปข้างนอกอย่างรวดเร็ว
ราชาเทพกว่ายี่สิบคนได้ออกไปข้างนอกเช่นกัน ตามหลังเขาไป ในขณะเดียวกันเจี้ยนเฉินก็เดินตามไปด้านหลัง
อย่างไรก็ตาม ทันทีที่เจี้ยนเฉินขยับ เขาก็พบว่ามีจิตสังหารอย่างเย็นชาในทันที มันห่อหุ้มร่างกายของเขาทำให้ร่างกายของเขาเย็นยะเยือก
เจี้ยนเฉินขมวดคิ้ว ดวงตาของเขาทอประกาย เมื่อเขาต้องการรู้ว่าใครเป็นส่งจิตสังหารนั้นออกมาและมาจากไหน มันหายวับไปทันที
สีหน้าของเจี้ยนเฉินมืดครึ้มลง เขารู้ว่าเขาเป็นที่จับตามองของราชาเทพบางคน แม้ว่าเขาจะไม่รู้ว่ามันเป็นใคร แต่เขาก็มั่นใจว่าคนผู้นั้นอยู่ในหมู่พวกเขา
“มันคือสำนักจิตวิญญาณปฐพีหรือไม่ ? ” เจี้ยนเฉินคิด อย่างไรก็ตามเขาไม่แน่ใจแม้ว่าเขาและสำนักจิตวิญญาณปฐพีจะมีความบาดหมางใจกัน
กำแพงอันสง่างามของป้อมปราการที่ชายแดนของอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์ได้กลายเป็นสถานที่แออัดไปแล้ว ไม่เพียงแต่กองทัพจากหลายอาณาจักรที่รวมตัวกันที่นั่น แต่ยังมีสมาชิกและลูกศิษย์จากสำนักและค่ายพรรคขนาดใหญ่
ทุกคนออกมาแสดงตัวตนอันค่อนข้างทรงพลัง ดังนั้นเมื่อพวกเขารวมตัวกัน มันก็โผล่ออกมาอย่างท่วมท้นทำให้ลมและเมฆปั่นป่วนอยู่บนท้องฟ้า
เจี้ยนเฉินพบจักรพรรดิพยัคฆ์ศักดิ์สิทธิ์, ฮูสตัน, รุยจินและคนอื่น ๆ บนกำแพง หลังจากเตือนพวกเขาให้ระวัง เขาก็ยืนนิ่ง ๆ พร้อมกับกอดอก เขาจ้องมองไปที่ระยะไกล
เหนือกำแพงและม่านแสงแล้ว กองทัพทั้งสามของลัทธิปิศาจชั้นฟ้าต่างก็อยู่ในรูปขบวน เมฆดำพุ่งสูงขึ้นไปบนท้องฟ้าขณะที่กลิ่นอายปีศาจท่วมไปรอบ ๆ แรงกดดันอันทรงพลังควบแน่นและพุ่งเข้ามา
ที่ระดับความสูงหลายร้อยเมตรใต้เมฆดำ ร่างสามร่างลอยอยู่ ตัวตนอันมหึมาของพวกเขานั้นกว้างใหญ่ไพศาลมีอานุภาพของราชาเทพ
ภายใต้การควบคุมของคนสามคนนี้ ความกดดันพุ่งทะยานอย่างล้นเหลือ มันทำให้เกิดมิติที่หยุดนิ่งและพลังงานดั้งเดิงนก็เริ่มแพร่กระจาย ม่านพลังสว่างขึ้นก่อนที่จะเริ่มบิดเบี้ยว
เพียงแรงกดดันจากทั้งสามคนนั้นก็เพียงพอที่จะทำลายกำแพงพลังงานที่ทรงพลังอย่างยิ่ง
เจี้ยนเฉินยืนอยู่บนกำแพงจ้องไปที่ร่างสามร่างที่ห่อหุ้มด้วยกลิ่นอายปีศาจ เขาเห็นได้ชัดว่ามีผู้ชาย 1 คนและผู้หญิง 1 คน เขาขมวดคิ้วแน่นเมื่อเขาสัมผัสได้ถึงตัวตนของพวกเขา
“พวกเขาจะต้องเป็นผู้บัญชาการกองทัพทั้งสาม พวกเขาแข็งแกร่งจริงๆ อาจจะไม่ใช่คนคนเดียวในบรรดาราชาเทพยี่สิบคนหรือมากกว่านั้นที่เข้ามาเป็นกำลังเสริมจะสามารถยึดครองพื้นที่กับพวกเขาได้โดยลำพัง ข้ารู้สึกเหมือนว่าหนึ่งในนั้นมีพลังมากกว่าราชาเทพที่ข้าพบบนเทือกเขาหยินเจ็ดทลาย” เจี้ยนเฉินลอบประหลาดใจ ความแข็งแกร่งของผู้บังคับบัญชาทำให้เขาประหลาดใจ
ในขณะนี้ราชาศักดิ์สิทธิ์ก็ก้าวออกมา กำแพงที่สั่นสะเทือนหยุดสั่นไหวทันทีเมื่อเขาย่างก้าวเข้ามา ไม่ว่าตัวตนของผู้บัญชาการทั้งสามจะแข็งแกร่งเพียงใด พวกเขาไม่สามารถเขย่าม่านแสงได้อีกต่อไป
ในเวลาเดียวกัน ตัวตนที่มองไม่เห็นก็ปรากฏขึ้น การปรากฏตัวของตัวตนนี้ไม่เพียงแต่ป้องกันไม่ให้ตัวตนของผู้บัญชาการทั้งสามเข้ามาใกล้กับม่านแสง แต่ยังผลักมันกลับไป
เสื้อคลุมมังกรของราชาศักดิ์สิทธิ์นั้นมีสีสันและดึงดูดความสนใจ เขายืนอยู่ตรงนั้นอย่างสบายใจ แต่ดูเหมือนว่าเขาจะหยุดกองทัพเหล่านั้นทั้งหมด ดูเหมือนว่าเขาจะอยู่ยงคงกระพัน
“ลัทธิปิศาจชั้นฟ้า เป็นไปไม่ได้ที่เจ้าจะครอบครองอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์ของข้า ข้าขอให้เจ้าออกไป จะได้ไม่เป็นการเสียสละอย่างไร้จุดหมาย” ราชาอันศักดิ์สิทธิ์กล่าวอย่างไม่แยแสเมื่อเขาไม่สนใจเรื่องใด ๆ
เสียงของเขาดังสนั่น พลุ่งพล่านไปทั่วทั้งค่ายของทั้งสามกองทัพ มันแยกย้ายกันไปโดยตรงไปยังเมฆสีดำที่รวมตัวกันบนท้องฟ้าในขณะที่รูปขบวนของกองทัพทั้งสามเริ่มสั่นคลอนเกือบจะพังทลายโดยตรง
พลังของเสียงของเขาช่างน่ากลัวเหลือเกิน ถ้ามันมีพลังมากกว่านี้เล็กน้อยมันคงเพียงพอที่จะทำร้ายโดยตรงและฆ่าผู้คนในกองทัพทั้งสามจากลัทธิปิศาจชั้นฟ้าโดยไม่ต้องสงสัย
เจี้ยนเฉินจ้องไปที่ราชาศักดิ์สิทธิ์อย่างลึกซึ้ง นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาได้เห็นราชาศักดิ์สิทธิ์ แต่ทุกครั้งที่เห็นเขา เขาจะรู้สึกว่าราชาศักดิ์สิทธิ์นั้นไม่อาจหยั่งรู้ได้ซึ่งเขาไม่สามารถเรียนรู้อะไรจากเขาได้
โดยเฉพาะเมื่อราชาศักดิ์สิทธิ์แสดงให้เห็นถึงความสามารถของเขา ในที่สุดเขาก็ได้เห็นปลายภูเขาน้ำแข็ง
“ราชาศักดิ์สิทธิ์เป็นผู้เชี่ยวชาญที่อยู่บนบัลลังก์ของราชาเทพหรือไม่ ? อย่าลืมว่าเขาก็เป็นราชาเทพ เมื่อเขาก่อตั้งอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์ปิงเทียน อาณาจักรศักดิ์สิทธิ์ปิงเทียนมีมานานเกือบหนึ่งล้านปีแล้ว” เจี้ยนเฉินสงสัย
ในขณะนี้ ตัวตนที่น่ากลัวอย่างมากก็ปรากฏขึ้นจากด้านหลังของกองทัพ มันพุ่งออกมาเหมือนกับการระเบิดของภูเขาไฟ พลังงานจากมิติและพลังงานดั้งเดิมสั่นสะเทือนทุกที่ที่มันผ่านไป ในขณะที่พื้นดินเบื้องล่างมันแตกและพังทลายลง ทุกคนบนกำแพงของป้อมปราการพบว่ามันยากที่จะหายใจราวกับว่าภูเขาที่หนักกดลงบนหน้าอกของพวกเขาและบดขยี้ที่หัวใจของพวกเขา
ไม่เพียงแต่ขั้นเหนือเทพทุกคนรวมถึงเจี้ยนเฉินเท่านั้นที่ได้สัมผัสกับสิ่งนั้น แม้แต่พวกราชาเทพก็ยังได้สัมผัสเล็กน้อยก่อนที่จะปรากฏตัว ร่างกายของพวกเขาจมลงเล็กน้อย
แม้แต่ราชาเทพก็ยังต้องดิ้นรนเพื่อที่จะอดทนต่อพลังของการปรากฏตัว
ในท้ายที่สุดการปรากฏตัวตนที่เกิดขึ้นจากด้านหลังกองทัพถูกพุ่งเข้าหาม่านพลังงานเหนือกำแพงป้อมปราการในลักษณะที่โหดเหี้ยมอย่างที่สุด
ดูเหมือนว่าการปรากฏตัวจะทำลายกำแพงในครั้งเดียว
“ขอบเขตตั้งต้น ! ” เจี้ยนเฉินกลายเป็นคนเคร่งเครียดอย่างมาก จากตัวตนที่น่ากลัว เขาตัดสินใจทันทีว่ามันมาจากผู้เชี่ยวชาญในขอบเขตตั้งต้น
ตัวตนนั้นมีพลังมากเกินไป เพียงการปรากฏตัวเพียงอย่างเดียวก็เพียงพอที่จะทำลายทุกสิ่ง มันเกินขีดจำกัดของราชาเทพ
