เทพอสูรสยบโลกา – ตอนที่ 389-390

ตอนที่ 389 ค้างคาวปีกเหล็ก(ตอนสอง)

หลังจากเปลี่ยนแบบแผน พวกเขาเริ่มกลับมาได้เปรียบอีกครา

สามารถปลิดชีวิตค้างคาวปีกเหล็กที่โจมตีเข้าใส่โล่เหล็กที่ร้อนระอุได้ แต่แผนนี้มิสามารถใช้งานต่อเนื่องได้เพราะมันสิ้นเปลืองพละกำลังเกินไป

พวกเขายังมิขยับเคลื่อนที่บุก ยังคงปักหลักป้องกันการโจมตีของค้างคาวทั้งฝูงอยู่กับที่ ทั้งยังส่งคนออกไปจากถ้ำจนเหลือทหารเพียงไม่กี่สิบนายเท่านั้น หลินหยางกำลังวางแผนทำบางอย่างเพื่อจัดการปิดฉากการต่อสู้กับค้างคาวทั้งฝูง

“ฮึ่ม” พลโล่นายหนึ่งผู้ใช้ทักษะหลอมไฟที่กำลังใช้ทักษะดังกล่าวลงไปในโล่ต่อสู้กับค้างคาว

เขาเค่นเสียงแหบพร่าในลำคอ บนใบหน้ามีเหงื่อเม็ดโตไหลหยดย้อยอาบลงบนเสื้อผ้าที่สวมใส่ ดูท่ามันจะเหน็ดเหนื่อยจากการใช้ทักษะต่อเนื่องไม่น้อย

ทักษะหลอมไฟที่ได้มาจากมดไฟแม้จะเป็นทักษะระดับต่ำแต่ทว่าพวกเขาล้วนเพิ่มระดับทักษะดังกล่าวจนอยู่ในระดับสูงกันแล้วทั้งสิ้น

การใช้ออกด้วยทักษะนี้ถึงจะไม่ใช้พลังงานมากนักเหมือนทักษะอื่นๆ แต่ทว่าการใช้ออกอย่างต่อเนื่องมิได้มีเวลาให้หยุดเว้นช่วง พละกำลังของพวกเขาจึงถูกสูบออกไปอย่างตลอดเวลาทีละเล็กละน้อย

ยิ่งใช้นานเท่าใดพลังยิ่งสูบหายไปมากขึ้นเท่านั้น ตอนนี้ก็ใกล้ถึงขีดจำกัดของพวกเขาแล้ว ร่างกายของพวกเขาเริ่มแสดงอาการอ่อนล้าหายใจเสียงดัง ใบหน้าเริ่มซีดลงอย่างเห็นได้ชัด

“เปลี่ยนตัว” เมื่อสังเกตุเห็นเช่นนั้นเขาออกคำสั่งทันทีมิรีรอให้มันเป็นผู้เอ่ยปากเอง

เขาจัดการสับเปลี่ยนพลโล่รายใหม่เข้าไปแทนที่มันและส่งมันออกไปยังภายนอกถ้ำตามคนอื่นๆ

ไม่ช้าพลโล่ที่ใช้ทักษะหลอมไฟที่เหลือก็มีอาการไม่ต่างกัน

ในที่สุดพวกเขาก็ถูกเปลี่ยนกับตัวสำรองเสียจนสิ้น ยังดีที่พลโล่อีกสี่นายที่มิได้ใช้ทักษะหลอมไฟนั้นยังคงมีพละกำลังเหลือเฟือพอที่จะยื้อกำลังกับค้างคาวปีกเหล็กต่อได้

คนที่เหลือยังคอยส่งกำลังช่วยเหลือด้วยการออกแรงพลักดันคนด้านหน้าประคองร่างของพวกมันไว้มิให้เสียหลักสืบต่อ

แม้คนจะเหลือน้อยลงเพียงใดแต่คนที่ได้ประจัญหน้ากับศัตรูจริงๆนั้นมีเพียงพลโล่ทั้งเก้านายเท่านั้น การต่อสู้ยังคงสามารถเดินต่อไปได้แม้จะส่งสมาชิกออกไปมากแล้วก็ตาม

แต่นั้นก็ใกล้จะถึงจุดที่มิสามารถยื้อได้อีกเพราะตอนนี้เหลือพลโล่ตัวสำรองอีกเพียงชุดเดียวเท่านั้น!

นั่นคือพลโล่สำรองชุดสุดท้ายที่ครอบครองทักษะหลอมไฟอยู่ ส่วนที่เหลือนั้นล้วนเป็นมนุษย์หมาป่าจากทีมจู่โจมทั้งสิ้น

พวกเขาใช้เวลายื้อยุดฉุดกำลังกันอยู่ต่ออีกร่วมสิบนาที

จนถึงคิวสุดท้ายของพลโล่สำรองได้ออกมาโชว์ฝีมือ

ตอนนี้ภายในถ้ำเหลือคนอยู่เพียงสิบห้าคนเท่านั้น

เก้าคนนั้นเป็นพลโล่ที่กำลังออกแรงต่อต้านการบุกของค้างคาวปีกเหล็กทั้งฝูงเอาไว้

บัดนี้ภายนอกแนวป้องกันเต็มไปด้วยค้างคาวนับพันตัว ดูท่าคงจะเหลือค้างคาวภายในถ้ำแห่งนี้มิถึงสองพันตัวเป็นแน่และส่วนใหญ่เกือบทั้งหมดอยู่ต่อหน้าหลินหยางและพวกนั่นเอง

ตอนที่ 390 ค้างคาวปีกเหล็ก(ตอนสาม)

ภายในถ้ำตอนนี้กำลังเกิดการต่อสู้กันอยู่ของฝ่ายผู้บุกรุกและฝ่ายป้องกันปกป้องที่พักพิงของตนเอง

กำลังพลของทั้งสองฝ่ายเหลื่อมล้ํากันอย่างไม่เห็นฝุ่น จำนวนของค้างคาวปีกเหล็กนั้นมีมากกว่าหนึ่งพันตัว ส่วนฝ่ายผู้บุกรุกมีทั้งสิ้นสิบห้าชีวิต เก้านายนั้นเป็นพลโล่ผู้สร้างแนวป้องกันต้านทานการโจมตีอยู่ฝ่ายเดียว

ส่วนที่เหลืออีกหกมิได้ร่วมรบแต่อย่างใด ในจำนวนนั้นเป็นมนุษย์หนึ่งคนนั่นคือหลินหยาง

ส่วนอีกอีกห้าตนนั้นล้วนเป็นมนุษย์หมาป่าจากทีมระยะใกล้ เจียวซิ่นและพักพวกของเขา ตอนนี้พวกเขามิได้ช่วยออกแรงพยุงร่างของพลโล่ทั้งเก้าแล้ว

แต่กลับยืนตัวตรงตั้งท่าเตรียมต่อสู้พร้อมกับดาบสั้นคู่ใจในมือของตนเอง มืออีกข้างนั้นถือโล่เหล็กทรงกลมเอาไว้ ภายในถ้ำบัดนี้มิมีหอกแม้แต่เล่มเดียว นั่นเพราะหลินหยางให้คนนำหอกเหล่านี้กลับออกไปภายนอกถ้ำแล้วจนสิ้น

เนื่องจากหอกเหล็กเล่มยาวเหล่านั้นแม้จะมีประสิทธิภาพสูงในการจัดการคู่ต่อสู้เสียบแทงออกไปยังนอกแนวป้องกัน แต่ทว่านั้นก็เป็นเพราะว่าภายในถ้ำมีเพียงเส้นทางเดียวนั่นคือด้านหน้าและด้านหลัง มิมีซ้ายขวา

ด้วยความยาวของมันจึงเพิ่มระยะการโจมตีได้มากกว่าดาบหรือขวานและมิสิ้นเปลืองกำลังอีกด้วย แต่ทว่าหากจะใช้มันกวัดแกว่งตวัดฟาดฟันนั้นยากลำบากยิ่งนักเพราะข้อจำกัดด้านพื้นที่ที่คับแคบเช่นนี้ จึงเปลี่ยนมาใช้ดาบสั้นที่สะดวกกว่าสำหรับพื้นที่ที่มีจำกัด

“พร้อมหรือยัง?” หลินหยางกล่าวถามกับคนของตน

กลุ่มมนุษย์หมาป่าพยักหน้าตอบรับอย่างแข็งขันใบหน้าเด็ดเดี่ยวเตรียมพร้อมรับการต่อสู้อย่างเต็มที่ เพราะตั้งแต่เริ่มมาพวกเขายังมิได้ยืดเส้นยืดสายออกแรงใดๆเลย พวกเขาคงไม่ปล่อยให้พลโล่ได้ต่อสู้รับระดับที่เพิ่มขึ้นอยู่ฝ่ายเดียวแน่นอน

“พลโล่เตรียมตัวถอย” หลินหยางกล่าวพลางตั้งท่ายกโล่เหล็กในมือของตนขึ้นมาสูดหายใจลึกเฮือกใหญ่เตรียมพร้อมจะรับศึกหนักที่กำลังจะมาถึง

“ครับ!” พวกมันทั้งเก้าตอบรับอย่างพร้อมเพรียง

“ถอยได้!” หลินหยางตะโกนพร้อมกับโน้มตัวแหวกเส้นทางประชิดเข้ากับผนังถ้ำแขนข้างหนึ่งถือ เหล่ามนุษย์หมาป่าทั้งหมดเองก็ทำเฉกเช่นเดียวกับหลินหยางพวกมันล้วนขนาบตัวสองข้างผนังเพื่อมิเป็นเกะกะขวางทางในขณะที่พลโล่กำลังล่าถอย

พลโล่หลังได้รับคำสั่งพวกมันหยุดการใช้ทักษะหลอมไฟที่สิ้นเปลืองพละกำลังทันที ค่อยๆหดแขนลดโล่ในมือของตนกระชับเข้าหาร่างกาย พวกมันที่แทรกตัวเบียดเสียดกันอยู่อย่างแออัดทั้งเก้าคนนั้น สามคนที่อยู่หลังสุดสูดหายใจเข้าลึกพร้อมกับดึงโล่กันอย่างรวดเร็ว

ไม่รอช้าหันตัวกลับย่ำเท้าวิ่งทันทีมุ่งไปยังทางออกจนหายลับไปในความมืด ช่องว่างของแนวป้องกันด้านบนถูกเปิดโล่งออก โล่ป้องกันสามชั้นที่แข็งแกร่งพังทลายลงแล้ว

พลโล่ชั้นที่สองและหนึ่งเองมิปล่อยให้คนที่รุดหน้าไปก่อนคอยนาน พวกมันนับเวลาถอยหลังจนครบกำหนดพร้อมกับดึงโล่ตนกลับมาออกตัววิ่งพร้อมกันอย่างรวดเร็วผ่านหลินหยางและมนุษย์หมาป่าทั้งห้าหายไปไม่เห็นฝุ่น มิทราบพวกมันทำตามคำสั่งอย่างแข็งขันหรือหวาดกลัวจะถูกค้างคาวปีกเหล็กโจมตีกันแน่…