ตอนที่ 401 วิกฤติการณ์(ตอนสอง)
มนุษย์หมาป่าทั้งห้าตนหลังได้รับสัญญาณพวกเขายกขาขึ้นพร้อมกัน ก้าวเท้าถอยหลังไปอย่างช้าๆโดยที่สายตายังมิลดละจากฝูงศัตรูตรงหน้าเลยแม้เพียงวินาทีเดียว พร้อมกับก้าวขากว้างล่าถอยตามคำบัญชาผู้นำของตนอย่างเป็นจังหวะมิเหลื่อมล้ำ
หลินหยางจ้องมองไปยังฝูงค้างคาวไม่ลดละทั้งยังคอยปรายตามองทางด้านหลังพวกเขาทั้งหก เขาสอดส่องเส้นทางทั้งหน้าและหลังของตนมิประมาทเลยแม้แต่น้อย
เขายังคงหวาดระแวงกับการโจมตีแปลกประหลาดและรุนแรงนั้นอยู่ทั้งยังระวังตัวจากค้างคาวปีกเหล็กระดับหกที่สามารถหลุดรอดเข้ามาหลังแนวป้องกันได้
พวกเขากำลังถอยทัพกลับมาทำตามแผนเดิมที่ได้วางเอาไว้ เขาย่อมมิปล่อยให้มันเกิดข้อผิดพลาดใดขึ้นอีกเด็ดขาด ตอนนี้เขาแทบมิกระพริบตาเลยด้วยซ้ำ ใช้สายตาดุจดั่งเหยี่ยวจ้องมองไปยังทั้งสองด้าน
ตอนนี้เขาอยากย้อนเวลากลับไปเพื่อตบกระบาลคนคิดแผนการนี้ขึ้นเสียจริง
เนื่องด้วยแผนการที่ใช้อยู่ปัจจุบันมันสร้างความกดดันให้พวกเขาทั้งหกอย่างแสนสาหัส
หากรู้จะเป็นเช่นนี้เขาคงต้องเพิ่มกำลังพลแม้ซักคนก็ยังดี พวกเขาคงไม่เป็นปัญหามากขนาดนี้
ดูท่าหลังจากกวาดล้างถ้ำค้างคาวเมื่อเขาสามารถกุมชัยชนะมาไว้ในกำมือได้ คงต้องเฟ้นหาผู้ที่มีสติปัญญาสูงส่งคอยวางแผนการรบอย่างจริงจังเสียที
หากยังใช้แต่กำลังและจำนวนเข้าต่อสู้ต่อไปเช่นนี้คงมีสักคราที่พลาดท่าเสียทีให้แก่ศัตรู
ถึงจะคิดเช่นนั้นแต่ก็เป็นการยากที่จะหาคนมีความสามารถในการวางแผนการรบ
ก่อนจะข้ามผ่านประตูสวรรค์สู่โลกอันป่าเถื่อนแห่งนี้เหล่ามนุษย์ทั้งหลายภายในเมืองนั้นล้วนแต่เป็นคนปกติธรรมดา บ้างก็เป็นนักเรียนนักศึกษา ส่วนใหญ่ทำงานเพียงเพื่อหาเงินใช้จ่ายเลี้ยงชีวิตตนเองไปวันๆเท่านั้น
นั่นเพราะโลกที่พวกเขาอาศัยมันช่างแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิงกับสถานที่แห่งนี้ ไม่มีการต่อสู้ทุกๆวันผ่านพ้นไปอย่างราบรื่นสงบสุข บางคนยังมิเคยแม้แต่ทะเลาะวิวาทด้วยซ้ำ
ส่วนมนุษย์หมาป่า เอลฟ์ คนแคระและมนุษย์กิ้งก่านั้นแม้จะมาจากโลกที่ไม่ต่างจากสถานที่แห่งนี้มากมายนัก แต่พวกเขาล้วนแต่เป็นกลุ่มที่รักสงบ
จะต่อสู้ต่อเมื่อถูกโจมตีก่อนจากกลุ่มอื่นเพื่อรักษาเผ่าพันธุ์ตนเองก็เท่านั้น
มิใช่ต่อสู้เพื่อความสุขสนานบ้าสงครามแต่อย่างใดหากมิใช่ศัตรูคู่อาฆาตพวกเขามักมิเข้าไปยุ่งมุ่งร้าย
สำหรับมนุษย์หมาป่าและมนุษย์กิ้งก่า พวกเขาเพียงปะทะกันระหว่างกองกำลังเล็กๆเพื่อปกป้องถิ่นอาศัยของตนเอง พวกเขามิจำเป็นต้องวางแผนการรบใดๆเลยด้วยซ้ำ
มีเพียงเหล่าเอลฟ์และคนแคระที่เคยปะทะกันอย่างรุนแรงจนถึงขั้นแตกหักจากการชักจูงของเผ่ามนุษย์นั่นเอง
พวกเขาเป็นเพียงหุ่นเชิดที่ถูกชักใยโดยมนุษย์ที่โลภมากเท่านั้น ทั้งสองเผ่าเองก็มิได้มีความชำนาญทางด้านการทหารหรือการรบกันระหว่างกองกำลังขนาดใหญ่ จึงมิได้มีความรู้มากมายไปกว่าคนธรรมมาเท่าใดนัก
ผู้คนที่มากเล่ห์เจ้าแผนการมากที่สุดเท่าที่เขาเคยพบมาคงจะมีเพียงฉือเฉียวเท่านั้นที่มีสติปัญญาสูงส่ง แต่น่าเสียดายที่มันได้ตายลงไปเพราะความอวดดีของตนเองเสียแล้ว มิเช่นนั้นเขาคงจะได้คนมีฝีมือเข้ามาร่วมบัญชาการกองทัพได้ดีกว่านี้
ตอนที่ 402 วิกฤติการณ์(ตอนสาม)
วิ้ว~
‘หือ?’ ขณะที่พวกเขากำลังเริ่มกลับมาถอยอีกครานั้น
จู่ๆก็มีเสียงลมหวีดหวิวแว่วเข้ามากระทบกับโสทประสาทรับรู้ของตน
มันคล้ายกับเสียงลูกธนูที่ถูกยิงฝ่าอากาศอย่างรวดเร็วจนเกิดเสียงระหว่างที่มันผ่าชั้นบรรยากาศตามมา
เขามุ่งเน้นสมาธิจ้องมองไปยังต้นตอของเสียงนั้นทันที ซึ่งเป้าหมายมันอยู่ภายในฝูงค้างคาวปีกเหล็กนับพันตัวนั้นเอง เสียงนี้แตกต่างจากการกระพือปีกของพวกมัน
สาดส่องสายตาไปจนทั่วเขามิพบสิ่งใดนอกจากค้างคาวปีกเหล็กระดับสี่และหกที่โบยบินปะปนกันอยู่เป็นกลุ่มก้อน
เขายังคงก้าวเท้าถอยหลังไปเรื่อยๆพร้อมกับจ้องมองไม่ลดสายตา ค้างคาวทั้งฝูงเมื่อมันเห็นผู้บุกรุกขยับถอยเว้นระยะห่างออกไปพวกมันมิต้องรอให้ค้างคาวระดับหกร้องเรียกให้คำสั่ง พวกมันค่อยๆบินคืบเข้ามาอย่างช้าๆคงที่ระยะห่างของทั้งสองฝ่ายเอาไว้ดังเดิม
ทว่าพวกมันมิได้บุกเข้ามาโจมตีแต่อย่างใดยังบินไปมาเหมือนดั่งเคย คล้ายกับว่าพวกมันกำลังรอคอยบางอย่างอยู่
“รีบถอย” เห็นเช่นนั้นหลินหยางมิรอช้าออกคำสั่งเร่งการถอยทันที
การที่ค้างคาวทั้งฝูงจะไม่โจมตีเข้ามาเลยแม้แต่ตัวเดียวเช่นนี้มิใช่เรื่องที่เกิดขึ้นง่ายๆ
ทั้งนี้เขายังย้ำเตือนคนของตนมิให้ประมาทลดความระมัดระวังคงแนวป้องกันอันแข็งแกร่งเอาไว้อยู่ตลอดเวลา
การที่ค้างคาวทั้งฝูงมิโจมตีเข้ามานี้มิใช่เรื่องปกติอันควร พวกมันคงจะถูกบงการอยู่ด้วยคำสั่งของค้างคาวระดับสูงกว่าอย่างค้างคาวระดับหกหรืออาจจะเป็นผู้นำของพวกมัน นั่นแสดงว่าพวกมันมีแผนการโจมตีพวกเขาในแบบที่แตกต่างไปจากเดิม
หลังจากกลับมาถอยอีกครา ครั้งนี้พวกเขาถอยทัพได้อย่างราบรื่นยิ่งกว่าเดิมเสียอีก
ไม่มีการโจมตีเข้ามาจากค้างคาวปีกเหล็กเลยแม้แต่ตัวเดียว
ราวกับว่าพวกมันเปิดทางให้พวกเขาได้ถอยทัพกันอย่างสะดวก ความเร็วการถอยของพวกเขาทั้งหกเพิ่มขึ้นมากกว่าการถอยคราแรก ทั้งหกยิ้มรื่นก้าวถอยหลังอย่างสบายใจ
ตอนนี้ระยะทางโดยรวมแล้วเกินครึ่งเส้นทางไปเป็นที่เรียบร้อยระยะห่างจากจุดที่พวกเขาอยู่กับทางออกเหลืออีกไม่ไกลเกินเอื้อม
การกลับออกไปอย่างรอดปลอดภัยมิใช่เรื่องเพ้อฝันอีกต่อไป ตราบใดที่ค้างคาวทั้งฝูงไม่โจมตีเข้ามาเช่นนี้พวกเขาก็มิรีรอรีบกอบโกยช่วงเวลาปลอดภัยเช่นนี้อย่างไม่เสียเปล่าเร่งฝีเท้าก้าวถอยหลังกันอย่างรวดเร็ว
ฟุ่บบ~
เสียงประหลาดเกิดขึ้นมาอีกครั้ง
จนถึงเมื่อครู่หลินหยางพึ่งจะลดความสนใจเสียงแปลกๆนี้ไปแล้วเขาหลงคิดว่าตนเองหูแว่วคิดไปเองจนกระทั่งเกิดเสียงแปลกขึ้นมาอีกครั้ง
ตอนนี้เกิดการเปลี่ยนแปลงขึ้นกับฝูงค้างคาวเบื้องหน้าพวกมันมิปล่อยให้พวกเขาทั้งหกได้ถอยทัพกลับอย่างปลอดภัยอีกต่อไป
มีค้างคาวราวห้าตัวพุ่งออกมาจากฝูงเป้าหมายของพวกมันมิใช่ใครที่ไหน พวกเขาทั้งหกนั่นเอง
เห็นดังนั้นหลินหยางมิได้ตื่นตระหนกแต่อย่างใดกระชับดาบสั้นภายในมือเตรียมจะฟาดฟันปลิดชีวิตค้างคาวที่เข้าใกล้ตัวเขามาที่สุด แต่ทว่ายังมิทันได้ปะทะ ใบหน้าเขาถอดสีซีดขาวลงทันที เพราะเขาเห็นสิ่งมีชีวิตบางอย่างแฝงตัวเข้ามากับค้างคาวระดับสี่!
