บทที่ 495 สองพี่น้องผู้งดงาม
ที่ภูเขาหิมะสูงเสียดฟ้า แวบแรกที่มองก็จะเห็นประกายธารน้ำแข็งอยู่ที่ด้านข้างของภูเขา เพียงแค่จ้องมองก็ทำให้จิตใจของคนรู้สึกเย็นยะเยือก
เปลวเหมันเยือกแข็งดูเหมือนจะค้นพบบางสิ่ง มันกลายเป็นแสงลอยเข้าไปธารน้ำแข็งโดยตรงและหายไปในพริบตา
ฉื่อหยานรู้ว่านี้อาจจะเป็นที่ภูเขาหิมะ ที่เปลวเหมันพูดถึง เป็นภูเขาที่สามารถสร้างผลึกเยือกแข็งได้
ฉื่อหยาน บินไปที่ภูเขาหิมะ ในขณะที่ปล่อยจิตสำนึกวิญญาณของเขาเพื่อที่จะสัมพัสสิ่งที่อยู่ข้างใน
” เอ๋ ? “
สองวิญญาณที่อ่อนแอเป็นอย่างมากก็ปรากฏขึ้นที่ด้านหลังภูเขา เมื่อจิตสำนึกวิญญาณของเขาเข้าใกล้บริเวณนั้น วิญญานทั้งสองนั้นก็ตอบสนองต่อต้านจิตสำนึกวิญญานของเขา เหมือนกับสายลมที่พัดจิตสำนึกวิญญาณของเขากลายเป็นสั่นสะท้าน
ดูเหมือนว่า จิตสำนึกวิญญานของพวกนางจะสูงกว่าตัวเขาเองอยู่ขั้นหนึ่งราวกับว่าจิตสำนึกวิญญานของพวกนางสามารถทำให้วิญญานหลักของเขาหนาวเย็นสั่นสะท้านได้
แต่ฉื่อหยานก็ไม่กังวล เขาดึงจิตสำวิญญาณของเขากลับมา ร่างกายของเขาอย่างรวดเร็วก็กลายเป็นสายฟ้าพุ่งไปยัวิญญานทั้งสองที่สัมพัสได้
ด้านหลังของภูเขาหิมะ มีพื้นที่สีเทาที่ไม่เคยสัมผัสกับแสงแดด หิมะหนาราวกับเป็นชั้นน้ำแข็ง
ไหลอยู่ท่ามกลางหิมะเป็นลำธารที่หนาวเย็น น้ำในลำธารนั้นหนาวเย็นเป็นอย่างมาก รอบๆลำธารมีพิชบางชนิดขึ้นอยู่ สูงประมาณ 30 เซนติเมตร และใสเหมือนคริสตัล
พืชเหล่านี้ดูแล้วมีอายุประมาณสองร้อยปี ด้วยความสูงของมัน มันส่องประกายพร้อมกับส่งกลิ่นหอมจางๆออกมา
ยืนอยู่ตรงกลางของพืชเหล่านี้ที่ส่องประกายสดใส หญิงสาวผิวขา สวมเสื้อขนสัตว์ขาวราวหิมะ พวกนางดูเหมือนกับรูปปั้นหิมะทั้งสอง พวกนางมองมายังเขาอย่างไม่เป็นมิตร
หญิงสาวทั้งสองนี้อายุราวยี่สิบปี ลักษณะต่างๆของพวกนางนั้นคล้านคลึงกันเป็นอย่างมาก พวกนางทั้งสองเป็นพี่น้องก่อน
อากาศที่หนาวเย็นแผ่ออกมาจากพวกนาง ร่างกายของพวกนางมีเจ้าสมบัติเป็นธาตุเย็น พวกนางสมควรเป็นนักรบจากเมืองจักพรรน้ำแข็ง พวกนางมีระดับการบ่มเพาะที่นภาที่สามระดับนภา ซึ่งนับได้ว่าพิเศษ
” เจ้าเป็นใคร ? เจ้ามาทำอะไรที่ภูเขาหิมะของเมืองจักพรรดิน้ำแข็ง ? “หญิงสาวก็ตะโกนออกมาด้วยเสียงเย็นชา ” เจ้ามาที่นี่เพื่อขโมยหญ้าหัวใจเหมันต์รึ ?
” ต้องเป็นเช่นนั้นแน่ ” หญิงสาวอีกคนก็ขดริมฝีปาก ใบหน้าของนางแสดงไม่พอใจ” มีเพียงภูเขาลูกนี้ในเมืองจักพรรดิเหมันต์ที่มีสมุนไพรธาตุเหมันต์ ผู้คนมักจะต้องการที่จะขโมยมัน ข้าเบื่อหน่ายเรื่องเช่นนี้มาก ! เจ้าไม่ได้ฝึกบ่มเพาะเกี่ยวกับธาตุเหมันต์ เหตุใดเจ้าจึงต้องการหญ้าหัวใจเหมันต์กัน ? มันเห็นได้ชัดว่าเจ้าต้องการที่จะนำพวกมันไปขายใช่หรือไม่ ? “
สองพี่น้องที่งดงามนี้เมื่อเห็นฉื่อหยาน ก็มองเขาเป็นโจรทันที มารยาทของพวกนางช่างแยานัก และด้วยน้ำเสียงเย็นชาของพวกนาง พวกนางพร้อมลงมือตลอดเวลา
” เปล่า ข้าผ่านมาที่นี่ด้วยความบังเอิญ ข้ารู้สัมพัสได้ถึงกลิ่นอายพวกเจ้า ข้าจึงมาที่นี่เพื่อตรวจสอบ ข้าไม่ได้มีวัตถุประสงค์ใดๆทั้งสิ้น ” ฉื่อหยานยิ้มอย่างผ่อนคลาย” ข้าเพิ่งข้ามผ่านหมอกแม่เหล็กพิษทมิฬมาที่นี่ ข้าไม่พบนักรบคนใดแม้แต่คนเดียว มีเพียงแต่พวกเจ้าสองคนเท่านั้นที่ข้าพบ และ ข้าก็ไม่ได้ต้องการที่จะขโมยสมุนไพรจิตวิญญาณของเจ้า . “
” เจ้าคิดจะหลอกเรารึ ?” หญิงงามก็เผยอยิ้มเย็นจากมุมปากของนาง แต่นางยังคงมองฉื่อหยานอย่างเย็นชา. ” คนที่มาจากหมอกแม่เหล็กพิษทมิฬกลับมากันตั้งแต่เมื่อสองปีก่อน คนที่ไม่ได้กลับสมควรเสียชีวิตอยู่ในที่แห่งนั้นไปแล้ว และตอนนี้มันก็ผ่านมานานมาก เจ้าจะบอกว่าพึ่งออกมาจากที่นั่นได้อย่างไร เจ้าคนโกหก ! “
“เจ้าต้องการอะไร ?” คนที่เป็นพี่สาวกล่าวด้วยใบหน้าเย็นชาของนาง ” . นี่คืออาณาเขจของเมืองจัพรรดิน้ำแข็ง แม้แต่คนที่อยู่ในหมอกแม่เหล็กพิษทมิฬก็ต้องแจ้งให้เราทราบก่อนที่จะเดินทางมาถึง บุคคลจากหมอกแม่เหล็กพิษทมิฬ ข้าล้วนแต่พบพวกเขามาทั้งหมด แต่ข้าจำไม่ได้เลยว่ามีเจ้าด้วย .”
” อ๊า… ข้านั้นไม่ได้เข้าไปในหมอกแม่เหล็กพิษทมิฬผ่านเมืองจักพรรดิน้ำแข็ง”ฉื่อหยานส่ายหัวและพูดอย่างตั้งใจ” ข้าเข้ามายังหมอกแม่เหล็กพิษทมิฬจากทะเลไม่มีสิ้นสุด นั่นแน่นอนอยู่แล้วว่าพวกเจ้าจะต้องไม่เคยเห็นข้ามาก่อน ” .
” ทะเลที่ไม่มีที่สิ้นสุด ?
หญิงสาวที่เป็นน้อยก็ตกใจและตะโกนด้วยความกลัว เขาเห็นร่องรอยของความสงสัยปรากฏอยู่ในสายตาของพวกนาง
เมืองจักพรรดิน้ำแข็งอยู่ทางตะวันตกของดินแดนศักดิ์สิทธิ์ ดินแดนเย็นยะเยือกและ พื้นที่ทะเลอื่น ๆต่างก็ถูกแยกออกจากกันด้วยหมอกแม่เหล็กพิษทมิฬ เมืองจักพรรดิน้ำแข็ง เป็นกองกำลังของดินแดนศักดิ์ศิทธิ์ ซึ่งอยู่ใกล้กับทะเลไม่มีสิ้นสุด ถ้าสองพี่น้องะเป็นนักรบจากเมืองจักพรรดิน้ำแข็ง ก็ไม่แปลกที่พวกนางจะได้ยืนเรื่องเกี่ยวกับทะเลไม่มีสิ้นสุด
อย่างไรก็ตาม พวกนางไม่เคยได้ยินว่าคนจากทะเลไม่มีสิ้นสุดจะสามารถข้ามผ่านหมอกแม่เหล็กพิษทมิฬมายังดินแดนศักดิ์สิทธิ์ได้
“มันเป็นความจริง ข้านั้นมาจากทะเลไม่มีที่สิ้นสุด ” ฉื่อหยานคิดว่าเขาไม่จำเป็นต้องปิดบังอะไร ” ในสายตาของเจ้า ทะเลไม่มีสิ้นสุด เป็นสถานที่ที่กันดานและนักรบจากทะเลไม่มีสิ้นสุดก็เป็นพวกป่าเถื่อน ใช่ไหม ?
” ทุกคนก็คิดอย่างนั้น ” คนที่เป็นน้องก็พยักหน้า ” ที่แห่งนั้นกันดานแห้งแร้ง นักรบไม่แข็งแกร่ง แม้แต่ทรัพยากรบ่มเพาะยังต่ำต้อย และมักจะขาดแคลนสมบัติลับอยู่เสมอ นั่นจึงเป็นเรื่องปกติที่พวกเจ้าในที่แห่งนั้นจะไม่มีนักรบที่แข็งแกร่งมิใช่รึ ? “
นางพูดอย่างเป็นธรรมชาติและสังเกตฉื่อหยาน
” ไม่ว่าพื้นที่แห่งไหน ไม่ว่าจะเป็นอย่างไร ก็สามารถมีนักรบที่แข็งแกร่งได้ เจ้าจะบอกว่าเพียงเพราะดินแดนศักดิ์สิทธิ์นั้นมั่งคังจึงทำให้ที่นี่มีนักรบที่แข็งแกร่งหรือไง ? ” ฉื่อหยานขมวดคิ้ว และอธิบายให้พวกนางฟังอย่างอดทน
เขาต้องรอเปลวเหมันเยือกแข็งก่อนออกมาก่อน เขาถึงจะเดินทางได้ และตอนนี้เขาก็ไม่มีอะไรต้องทำนองจากคุยกับสองสาวทั้งสองนี้ พวกนางดูไม่อันตรายและสามารถช่วยเขาฆ่าเวลาได้
” เจ้ามาจากทะเลไม่มีที่สิ้นสุดจริงๆรึ ?
หญิงงามก็ถามเขาอีกเล็กน้อย ดูเหมือนว่าความอยากรู้อยากเห็นของนางได้เติบโตขึ้นราวกับเด็กที่พึ่งเจอลิงครั้งแรก ” มีนักรบคนอื่นในทะเลไม่มีสิ้นสุดที่มีระดับการบ่มเพาะระดับนภาอีกใช่หรือไม่ ? ที่อยู่อาศัยของเจ้าเลวร้ายหรือไม่ ? คนที่นั่นกินเนื้อมนุษย์ด้วยกันหรือป่าว ? ข้าได้ยินว่าทะเลไม่มีที่สิ้นสุดนั้นเป็นดินแดนที่ผู้คนอดตายกันเยอะ ” สาวน้อยพูดอย่างต่อเนื่อง ราวกับนางกำลังร้องเพลงและหยุดพูดไม่ได้
ในความคิดนาง ทะเลไม่มีสิ้นสุดเป็นสถานที่ที่ป่าเถื่อน และผู้คนก็ก็ใช้ชีวิตเฉกเช่นสมัยโบราณ มีประเพณีที่แปลกปลาด
หน้าฉื่อหยานก็มืดมน .
ในที่สุดเขาก็รู้ว่าคนจากดินแดนศักดิ์สิทธิ์คิดกับผู้ที่มาจากดินแดนอื่นเช่นไร คนพวกนี้เกิดมาด้วยความรู้สึกที่เหนือกว่า เช่นพวกนาง ที่มักจะคิดว่าพวกนางนั้นอยู่ที่ศูนย์กลางของแผ่นดินรุ่งเรือง
สำหรับพวกนาง ผู้คนจากภายนอกล้วนป่าเถื่อนอ่อนแอและโง่เขลา ทุกประเพณีของพวกเขาล้วนแต่แปลกประหลาด
” นั่นจริงหรือไม่ ? “
หญิงสาวคนน้อยก็หยุดถาม นางเห็นฉื่อหยานสีหน้าเปลี่ยนไป นางก็ถามเขาด้วยความอยากรู้อยากเห็นต่อเนื่อง
” ไม่ มันไม่ได้เป็นเช่นนั้น ” .
” แล้วมันเป็ฯเช่นไร ? “
” ก็เป็นเช่นเดียวกับพวกเจ้า “
” อ๊า ! ข้าไม่เชื่อเจ้าหลอก . “
” นั่นก็ขึ้นอยู่กับเจ้า ” .
” เจ้าตัวเหม็น คนนอกเช่นเจ้าเมื่อมาถึงดินแดนของเราก็ควรซื่อสัตย์ อย่าทำให้คนอื่นต้องมาสอนเจ้าเรื่องนี้สิ “
” ฮ่า ฮ่า “
” เอาล่ะ ” พี่สาวที่ฟังอยู่นานก็สูญเสียความอดทนของนาง นางเข้ามาขัดจังหวะอย่างเย็นชา โบกมือของนางเหมือนนางกำลังไล่แมลง ” ไปสะ อย่าได้ชักช้าอยู่ที่นี่อีก เจ้าไม่ได้รับอนุญาตให้อยู่ใกล้ภูเขาที่สูงที่สุดลูกนี้ ถ้าเราพบกันอีก เจ้าจะต้องอยู่ไม่สุขแน่ “
ฉื่อหยานพยักหน้าด้วยหน้าระรื่น” ลาก่อน . “
จากนั้นเขาออกจากตรงนี้บินไปที่ไหนสักแห่งไม่ไกลจากที่นั่นเพื่อหาที่เงียบๆ แล้วรอให้เปลวเหมันเยือกแข็งกลับมา
ตามคำพูดของเปลวเหมันเยือกแข็ง , ผลึกเยือกแข็งซ่อนอยู่ภายในภูเขาหิมะ แต่ก็ไม่อาจสามารถบุสถานที่แน่นอนได้
เปลวเหมันเยือกแข็งมีรูปร่างที่พิเศษ พร้อมทั้งลักษณะเด่นของมันคือความหนาวเย็น ฉื่อหยานเชื่อว่าต่อให้ผลึกเยือกแข็งอยู่ในสถานที่ที่เย็นยะเยือกเป็นอย่างมาก เปลวเหมันเยือกแข็งก็ยังสามารถนำมาได้อย่างง่ายดาย ดังนั้น เขาจึงไม่จำเป็นต้องกังวลหรือช่วยเหลือ แค่รอข่าวดีของมันอยู่ที่นี่
” พี่สาว ท่านเชื่อเขาไหม ? ” หลังจากที่ฉื่อหยานไป น้องสาวที่ชื่อปิงเว่ย ( TL.ปิงเหว่นแปลว่า ดอกเฟิร์นหิมะ) ถามขณะที่ถอนหญ้าหัวใจเหมันต์ออกมาด้วยความระมัดระวัง
” ข้าไม่สนหลอกว่าเขาจะมาจากไหน ตราบใดที่เขาไม่รบกวนการทำงานของเราที่นี่ ” ปิงเซียง ( TL.ปิงเซียง แปลว่ากุหลาบน้ำแข็ง ) ขมวดคิ้ว ” . น้องสาว เราควรจะระมัดระวังให้มาก ในทางกลับ ข้ารู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ เมื่อเรากลับมาที่นี่ ในปัจจุบันมีข่าวลือในเมืองบอกว่า มีผู้ว่าอาสูโสบางคนที่มีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับอารามสวรรค์ ข้าเกรงว่าจะมีเรื่องไม่ดีเกิดขึ้น “
” ข้ารู้ว่าใคร ! ” ปิงเว่ยสูดลมหายใจเข้า “ต้องเป็นผู้หญิงคนนั้นแน่ ก่อนหน้านี้ นางจะทอดทิ้งเมืองจักพรรดิน้ำแข็งเพื่อที่จะเข้าร่วมกับอารามสวรรค์ และต้องการจะยึดตำแหน่งท่านแม่บุญธรรมและเป็นหัวหน้าเมือง หึ นางได้วางแผนก่อกบฏมาเป็นเวลาเนินนาน ข้าเดาว่าตอนนี้นางคงเก็บอั้นมันไว้ไม่อยู่แล้ว “
” เจ้าอย่าได้พูดคำเหล่านี้อีก” ปิงเซียงรีดตาของนาง ” แม้แต่แม่บุญธรรม ก็ยังไม่พุดเช่นนี้ เจ้าอย่าได้พูดมากเลย . ถ้านางได้ยิน แม้แต่แม่บุญธรรมก็ไม่อาจปกป้องเจ้าได้ จำไว้ว่า ถึงแม้ว่าเจ้าจะไม่พอใจ ก็อย่าได้แสดงมันออกมา !
” ไม่มีใครอยู่ที่นี่เสียหน่อย เหตุใดท่านจึงต้องกังวลกัน ? ” ปิงเว่ยพูดอย่างไม่สนใจอะไร ” นางนั้นต้องการที่จะเป็นหัวหน้าเมืองเป็นอย่างมากจนบ้าไปแล้ว ข้าไม่คิดเลยว่านางจะใช้อำนาจของอารามสวรรค์ หญิงโสเภณีคนนี้ช่างไร้ซึ่งศักดิ์ศรียิ่งนัก ”
“อย่าได้เรียกนางว่า โสเภณี . . . ไม่ว่าจะยังไง นางก็เป็นศิษย์พี่ของเรา . ” ปิงเซียงดุออกมา ” เด็กน้อย เจ้านั้นไม่รู้จักเงียบปากบางเลยรึ นั่นเป็นเหตุผลที่เจ้ามักจะมีความแค้นในใจเสมอ ถ้าไม่ใช่เพราะเขาจับได้ว่าพฤติกรรมทางวาจาของเจ้าไม่ดี เราก็ไม่ต้องมาที่นี่เพื่อเก็บเกี่ยวหญ้าหัวใจเหมันต์โง่ๆเช่นนี้”
” พี่สาวคนดี ข้าผิดเอง เป็นเพราะข้า ท่านถึงต้องมาอยู่ที่นี่กับข้า ” ปิงเว่ยเอียงศีรษนางรู้สึกผิด
” เราเป็นพี่น้องกัน อย่าได้พูดแบบนั้นอีก เจ้าอย่าได้ใส่ใจเลย ” ปิงเซียงรำพึงสักพัก ” เจ้าได้ไปแสดงออกอย่างเปิดเผยเช่นนั้น ด้วยนิสัยเจ้าคิดเจ้าแค้นของนาง นางจะต้องสร้างความลำบากให้เจ้าแน่ มันไม่สะดวกสำหรับนางที่จะลงมือขณะที่เจ้ายังอยู่ในเมืองจักพรรดิน้ำแข็ง แต่นางรู้ว่าเราจะมาเก็บสมุนไพรเหล่านี้ ข้าเกรงว่านางจะส่งคนมาโจมตีเรา ระวังอย่าปล่อยให้คนเหล่านั้นทำร้ายเราได้ “
” แม่บุญธรรมของเรายังอยู่ในเมือง นางจะกล้าได้ยังไง ?
” นางอยากมาแทนที่ท่านแม่ของเรา มีหรือที่นางจะไม่กล้ส ? เฮ้อ สาวน้อย เจ้านั้นไร้เดียงสาเกินไป เมืองแห่งนี้ซับซ้อนเป็นอย่างมาก ท่านแม่บุญธรรมส่งเรามาที่นี่เพื่อให้เราหลีกเลี่ยงปัญหาในเมือง แย่ที่สุดคือเราไม่รู้ว่าใครกันที่เปิดเผยว่าเราอยู่ที่นี่ น่าจะมีคนสนิทของนางที่อยู่ใกล้ตัวท่านแม่ของเรา”
” อ่า . . . เช่นนั้นเราควรจะทำยังไงดี ? “
” เราเองก็ทำอะไรไม่ได้มาก เพียงแต่ปกป้องตัวเองให้ได้ก็นับว่าช่วยได้มากแล้ว”
________________________
ปล. ตอนนี้กลุ่มลับถึงกลุ่ม 30 แล้ว มีถึงตอนที่ 1413 แล้วจ้า ท่านใดสนใจ กดอ่านรายละเอียดที่นี่เลย > กดตรงนี้ <
