ยิ่งไปกว่านั้น!
เฉินชางไม่เพียงแต่จะใช้เข็มทรงกลม ทั้งยังจะเลือกใช้แบบที่ละเอียดที่สุดด้วย
เลือกไปเลือกมา เฉินชางก็ตัดสินใจเลือกเข็มเย็บแผลที่โรงพยาบาลใช้บ่อยที่สุด นั่นก็คือเข็มเย็บชนิด ET164 เป็นเข็มกลมเบอร์สี่ยาวสิบหกมิลลิเมตร เข็มชนิดนี้ละเอียดมาก โดยปกติจะใช้กับด้ายเบอร์สี่ซึ่งค่อนข้างสั้น เพียงแค่สิบหกมิลลิเมตรเท่านั้น
ปกติเข็มกลมชนิดนี้จะใช้ในการเย็บเส้นเลือดเนื่องจากมีข้อจำกัดด้านความคม ยิ่งไปกว่านั้นเพราะเข็มค่อนข้างเล็ก ถ้าใช้เย็บผิวหนังก็เหมือนเป็นความคิดเพ้อเจ้อ!
แต่ตอนนี้ความคิดของเฉินชางก็คือจะใช้ด้ายเบอร์สี่รวมกับเข็มชนิด ET164 เพื่อเย็บผิวหนัง!
มีเพียงทำเช่นนี้จึงจะทำให้ลักษณะผิวหนังที่เย็บออกมาดูดีที่สุด!
แน่นอนว่าการเย็บแบบนี้มีเงื่อนไขมากมาย
อย่างแรกก็คือต้องมีทักษะอยู่ในระดับที่สามารถใช้เข็มกลมเย็บผิวหนังได้ และเฉินชางก็มีทักษะนี้อยู่ ผ่าน!
อย่างที่สอง ค่าใช้จ่ายสูง ผ่าน!
อย่างที่สาม โดยปกติหลังเย็บแผลเสร็จจะขยับไม่ได้เนื่องจากด้ายที่ใช้มีความละเอียดเกินไป แค่คุณขยับเล็กน้อยก็ทำให้ด้ายเย็บแผลขาดแล้ว ซึ่งไม่ดีต่อการฟื้นฟูแผล แต่เฉินชางคิดว่านี่คงไม่เป็นปัญหาอะไร อย่างน้อยก็ไม่ใช่ปัญหาสำหรับผู้ป่วยคนนี้เพราะมีคนกลุ่มใหญ่คอยปรนนิบัติอยู่
ความต้องการสุดท้ายก็คือการออกแบบด้านความงามที่สมบูรณ์แบบ นี่จึงจะเป็นจุดสำคัญที่สุด ซึ่งเฉินชางก็มี [ดวงตาแห่งความงาม] อยู่!
หลังจากคิดกระจ่างแล้ว เฉินชางก็เงยหน้าขึ้น “ผมว่าผมน่าจะทำได้นะครับ”
เมื่อได้ยินประโยคนี้ เจิ้งกั๋วถานก็มองมาด้วยดวงตาเปล่งประกาย!
ประโยคที่เขาได้ยินบ่อยที่สุดในวันนี้คืออะไร?
“ผมคงรับประกันไม่ได้นะครับ!”
“เป็นไปไม่ได้เลย!”
“นี่…ทำไม่ได้หรอกครับ!”
“ยากมากครับ! ไม่ มันยากเกินไป!”
……
……
เชิญผู้เชี่ยวชาญเฉพาะทางมาหลายสิบคนแล้ว แต่ทุกคนต่างก็พูดประโยคนี้ ทำให้เจิ้งกั๋วถานรู้สึกหงุดหงิดมาก แต่ก็สิ้นไร้หนทางเช่นกัน
ทว่าเฉินชางกลับพูดว่า “ผมว่าผมน่าจะทำได้นะครับ!”
นี่แสดงให้เห็นว่าหนุ่มคนนี้มีความมั่นใจสูงมาก
อย่างไรก็ตาม เจิ้งกั๋วถานคิดถึงความเป็นไปได้อีกอย่างหนึ่ง!
คนหนุ่มต้องการประสบความสำเร็จให้เร็วๆ จึงคิดจะออกหน้าสร้างผลงาน!
สองอย่างนี้ล้วนเป็นไปได้ทั้งนั้น เจิ้งกั๋วถานไม่เชื่อคำพูดของใครง่ายๆ แน่นอน เขาจึงทำเพียงพูดด้วยดวงตาที่ทอประกาย “งั้นก็ดีเลยครับ พวกเราออกไปหารือกับผู้เชี่ยวชาญสักหน่อยเถอะ ดูว่าความคิดของคุณเป็นไปได้หรือเปล่า”
พูดจบเขาก็เดินนำเฉินชางไปที่ห้องโถง
เจิ้งกั๋วถานตบมือก่อนจะพูดกับทุกคนว่า “ผู้อำนวยการและผู้เชี่ยวชาญทุกท่านครับ โปรดฟังผมก่อน หมอเฉินท่านนี้ดูแผลมาแล้ว และคิดว่าจะลองรักษาดูสักหน่อย ทุกคนลองฟังความคิดของหมอเฉินดูหน่อยนะครับ”
ทุกคนได้ยินเสียงตบมือเป็นสัญญาณจากเจิ้งกั๋วถานก็พากันหันมาสนใจ
เมื่อได้ยินคำพูดของเขา หมอทุกคนที่รับรู้ว่ามีทางเป็นไปได้ก็เกิดสนใจขึ้นมา
เพราะพวกเขาห้าหกคนกำลังคุยเรื่องอะไรกันอยู่ที่นี่ล่ะ?
คุยกันเรื่องที่ว่าจะเย็บแผลอย่างไรจึงจะดีกว่าไม่ใช่หรือ?
หมอคนนี้อายุน้อยจริงๆ ยิ่งไปกว่านั้นยังดูไม่คุ้นหน้า ทั้งยังหล่อมากอีกด้วย! หรือเขาจะเป็นหมอด้านศัลยกรรมความงาม? ถ้าเช่นนั้น…หน้าตาของเขาคงมาจากการศัลยกรรมสินะ หล่อจริงๆ! นอกจากนี้ยังดูดีไปทุกส่วน นำมาใช้โฆษณาด้านการทำศัลยกรรมได้เลย
ถึงอย่างไร…ถ้ามีหมอหน้าตาดีอยู่ คงมีลูกค้าไม่น้อย ต้องทราบว่าสัญชาตญาณการซื้อของผู้หญิงค่อนข้างแปลก…
แต่ก็ยังดูหนุ่มเกินไป
กระนั้น ในโลกของการแพทย์ ทุกคนจะคิดว่าคนไม่มีหนวดทำอะไรไม่ได้ ถ้าคุณไม่หัวล้าน ทุกคนจะคิดว่าฝีมือของคุณไม่ดีพอ
แต่เมื่อพวกเขาคิดว่าเจิ้งกั๋วถานเป็นคนเชิญหมอท่านนี้มา ทุกคนก็ไม่คิดดูถูก บางทีอาจเป็นบุคคลผู้มีความสามารถที่ดูแค่ภายนอกไม่ได้ก็ได้
เฉินชางมองคน เขาไม่ได้เชี่ยวชาญและไม่ใช่หมอเฉพาะทางด้านศัลยกรรมความงาม ความเข้าใจที่มีต่อการศัลยกรรมความงามก็มีจำกัด ล้วนได้รับมาจากจางจื้อซินและสวีโหรวเท่านั้น เรื่องการเย็บผิวหนังก็ไม่ได้เชี่ยวชาญนัก เขาเป็นแค่หมอเล็กๆ ในแผนกฉุกเฉินเท่านั้น
อย่างไรก็ตาม นี่ไม่ได้ส่งผลกับการแสดงออกของเขา
เขาเงยหน้าขึ้นพูด “สวัสดีครับทุกท่าน ต่อไปผมจะอธิบายความคิดของผมนะครับ”
“ทุกท่านคงเห็นระดับความเสียหายบริเวณบาดแผลของคุณผู้หญิงท่านนี้แล้วนะครับ ความจริงไม่ได้ร้ายแรงอะไร ถ้าเป็นการเย็บแผลธรรมดา แค่ศัลยแพทย์คนเดียวก็ทำได้ แต่หากจะเย็บให้แผลออกมาดูดีกลับเป็นเรื่องยากมาก เพราะแผลไม่เรียบตามมาตรฐาน ทำให้การเย็บยากขึ้นเป็นเท่าตัว…ดังนั้น!”
“วิธีของผมก็คือจะเลือกใช้เข็มกลมสำหรับเย็บเส้นเลือดมาเย็บแผล ส่วนขนาดของเข็มจะเลือกใช้เป็นชนิด ET164 เข็มเบอร์สี่ยาวสิบหกมิลลิเมตร ส่วนด้ายจะเลือกใช้ด้ายหางสะพานเบอร์สี่…”
ยังพูดไม่ทันจบก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้นมา!
“เป็นไปไม่ได้!”
ทุกคนมองไปทางต้นเสียง พบว่ามีผู้หญิงคนหนึ่งอายุประมาณสามสิบเจ็ดสามสิบแปดปี สวมแว่นกรอบทอง ผมม้วนขึ้นมัดไว้หลังศีรษะ ภายใต้เสื้อกาวน์เป็นรองเท้าส้นสูงหนัง เป็นหมอที่สวยมากคนหนึ่ง
“วิธีที่คุณพูด ปกติแล้วเป็นไปไม่ได้เลย ET164 เป็นเข็มสำหรับใช้เย็บเส้นเลือด คุณคิดจะใช้เข็มกลมเบอร์สี่มาเย็บผิวหนังหรือคะ? คุณกำลังล้อเล่นอยู่หรือเปล่า? ด้วยระดับความหนาของผิวหนัง คุณคิดว่าเข็มกลมจะแทงทะลุเข้าไปได้หรือ? แล้วยังความยาวสิบหกมิลลิเมตรอีก…มันจะพอทำอะไรได้? ยิ่งไปกว่านั้น…คุณถึงกับจะใช้ด้ายหางสะพานมาเย็บผิวหนังบริเวณน่อง ไร้สาระเกินไปแล้ว!”
“ดังนั้นฉันยังสงสัยในวิธีการนี้!”
หลังจากผู้หญิงคนนั้นพูดจบก็ยืนอยู่ที่เดิม กอดอก แสดงท่าทีของตนชัดเจน
คนอื่นพากันพยักหน้า “ผมเองก็คิดว่าทำไม่ได้เหมือนกัน จะใช้เข็ม ET164 มาเย็บผิวหนัง ยิ่งไปกว่านั้นยังเป็นเข็มชนิดกลมด้วย อา…ด้วยระดับความเหนียวของผิวหนัง หากจะใช้เข็มกลมเย็บเข้าไปคงยาก! แต่ก็เป็นความคิดที่ดี”
“อืม เข็มกลมดีมากจริงๆ สร้างความเสียหายน้อย ทำให้เห็นรอยแผลไม่ชัด”
เฉินชางไม่ได้เถียงอะไร สิ่งที่พวกเขาพูดล้วนเป็นความจริง คงต้องดูความคิดของเจิ้งกั๋วถานแล้ว
ถ้าเขายอมเฉินชางก็จะทำ ถ้าไม่ยอมเฉินชางก็จนใจ เพียงแค่ภารกิจเดียวเท่านั้น ทำไม่ได้ก็ไม่เป็นไร
เจิ้งกั๋วถานได้ยินคำวิพากษ์วิจารณ์ก็ยิ่งขมวดคิ้วหนัก
“ผู้เชี่ยวชาญทุกท่านมีข้อเสนอแนะดีๆ อีกหรือเปล่าครับ?”
ผู้หญิงที่เพิ่งพูดเมื่อครู่นี้กล่าวขึ้นอีกครั้ง “ประธานเจิ้งคะ ถ้าจะไม่ให้เหลือรอยแผลเป็นไว้เลยคงเป็นไปไม่ได้ บาดแผลเสียหายมากเกินไป ยิ่งไปกว่านั้นระดับความยากในการเย็บแผลก็สูงเกินไป คงทําได้เพียงเย็บแผลก่อนแล้วค่อยดูแลรอยแผลเป็นภายหลัง พวกเราต่างก็เชี่ยวชาญด้านการดูแลรอยแผลเป็นหลังการเย็บแผล อีกอย่าง…รอยสักรูปกุหลาบก็ต้องลบนะคะ ไม่งั้นหลังจากเย็บแผลแล้วรอยสักจะน่าเกลียด”
ทุกคนพากันพยักหน้า
ความจริงเรื่องนี้ไม่จำเป็นต้องปิดบังอะไร ควรพูดอะไรก็พูดออกไปทั้งหมด
สุดท้ายเรื่องนี้ก็ขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของเจิ้งกั๋วถาน
อำนาจในการเลือกทั้งหมดอยู่ที่เขา ตกลงแล้วจะทำอย่างไรกันแน่?
ไม่ใช่ว่าเขาไม่เชื่อเฉินชาง แต่ประสบการณ์ของเฉินชางน้อยเกินไป ยิ่งไปกว่านั้นทุกคนที่นี่ต่างก็เป็นผู้มากประสบการณ์ เมื่อเทียบกันแล้วเฉินชางไม่นับว่าเป็นบุคคลผู้มีความสามารถอะไรเลย
แต่มีแค่เฉินชางที่มีวิธีรักษา สรุปแล้วจะจัดการอย่างไรดี?
ตอนนี้เองจู่ๆ ก็มีชายอายุห้าสิบกว่าปีคนหนึ่งที่อยู่ในกลุ่มพูดขึ้นมา “ประธานเจิ้งครับ ผมมีวิธีอยู่วิธีหนึ่ง คุณก็ให้หมอท่านนี้ลองดูก่อน ถ้าหากล้มเหลวค่อยให้พวกเราแก้ภายหลัง จะไม่ส่งผลกระทบอะไรมากหรอกครับ ถึงอย่างไร…ก็ไม่มีวิธีอื่นแล้ว ลองดูสักหน่อยดีกว่า”
“ความจริงผมคิดว่าถ้าหมอท่านนี้ใช้เข็มกลมเย็บผิวหนังได้ การใช้เข็ม ET164 เบอร์เล็กอาจเป็นไปได้บ้าง แต่มันยากเกินไป ถ้าทำพลาดก็จะเสียแค่ด้ายหางสะพาน ไม่ได้ส่งผลเสียอะไรมากมาย”
เป็นเช่นนั้นจริงๆ เข็มกลมสร้างความเสียหายต่อผิวหนังน้อยมาก ยิ่งไปกว่านั้นยังเป็นเข็มเบอร์สี่อีกด้วย อาจไม่ถึงกับไม่เสียหาย แต่เสียหายไม่มาก
เจิ้งกั๋วถานได้ยินคำพูดนี้ก็ดวงตาสว่างวาบ ใช่แล้ว! ถึงเฉินชางจะเย็บเสีย ผลที่ร้ายแรงที่สุดก็เหมือนกับที่คนพวกนี้พูด
เจิ้งกั๋วถานหันไปมองเฉินชาง “คุณมั่นใจแค่ไหนครับ?”
เฉินชางตอบว่า “แปดส่วน!”
เจิ้งกั๋วถานคิดถึงผลดีผลเสีย สุดท้ายจึงพยักหน้าอย่างมั่นใจ พูดขึ้นว่า “ได้ครับ! คุณทำเถอะ ต้องการผู้ช่วยหรือเปล่า?”
เฉินชางพยักหน้าตอบ “ครับ ต้องการ”
