เลขากลีบฉ่ำ – ตอนที่ 10

พราวฟ้าทรุดตัวนั่งบนเตียงภายในห้องนอนของตัวเองด้วยหน้าตาที่ยังคงเต็มไปด้วยความตื่นตระหนก เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนมันยังติดตรึงอยู่ในสมองราวกับเพิ่งเกิดขึ้นเมื่อกี้นี้เอง

ภาพที่ราฟาเอลโยกคลึงไอ้ท่อนยักษ์เข้ามาใส่ร่างของหล่อน และหล่อนก็รีบถ่างขารีบอย่างเต็มอกเต็มใจ ยังชัดเจนอยู่ในหัว

โอ้ว…

มือเล็กยกขึ้นปิดหน้า เมื่อความเจ็บแปลบในส่วนนั้นย้ำเตือนให้ระลึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นกับราฟาเอลที่โรงแรมแห่งนั้นได้อย่างติดตรึง

ราฟาเอลมีรูปโฉมที่งดงามเหลือเกิน ยิ่งยามที่เนื้อตัวของเขาไม่มีเสื้อผ้าเลย เขาก็ยิ่งสมบูรณ์แบบ กล้ามเนื้อไม่ว่าจะตรงส่วนไหนก็ล่ำสัน แน่นหนั่น หล่อนจำได้ว่าตัวเองทั้งลูบ ทั้งกัดเนื้อตัวของเขา และเขาเองก็ลูบไล้ และกัดผิวสาวไม่ต่างหาก

หล่อนยังจดจำความรู้สึกยามถูกจูบได้เป็นอย่างดี ราฟาเอลเป็นผู้ชายที่จูบเก่งมาก และลีลาทางเพศของเขาก็แสนจะวิเศษ ไม่ว่าเขาจะเลีย จะดูด จะกัด จะเม้มตรงไหน หล่อนก็สะท้าน ร้องครางราวกับผู้หญิงร่านตัณหาทุกทีไป

“โอ้… ไม่นะ…”

ดวงหน้างามแดงก่ำ และส่ายสะบัดไปมา หล่อนพยายามจะลืมเรื่องที่โรงแรมให้ได้ แต่ยิ่งพยายาม ภาพที่เขาแลบลิ้นสีสดออกมา และตวัดเลียหัวนม… ใช่ เขาเลียหัวนมสีชมพูระเรื่อของหล่อน และไม่ใช่แค่เลียอย่างเดียว เขาเลียไปดูดไปด้วยพร้อมๆ กัน หัวนมทั้งสองข้างของหล่อนเปียกชุ่มไปด้วยคราบน้ำลายจากเขา ความเสียวจากการถูกดูดอมหัวนม ทำให้อวัยวะเพศของหล่อนมีน้ำเหนียวๆ ไหลออกมา

ถึงหล่อนจะอายุยี่สิบห้าปีแล้ว แต่เรื่องทางเพศหล่อนแทบไม่รู้จักเลย เพราะตั้งแต่เกิดมา หล่อนยังไม่เคยคบหากับชายใดมาก่อน แม้แต่แอบหลงรักคริสเตียโนเพียงคนเดียวเท่านั้น

แล้วทำไมตอนที่อยู่ใต้ร่างของราฟาเอล ทำไมตอนที่ถูกราฟาเอลจับแหกขา และเขาก้มหน้าลงมาโลมเลีย หล่อนถึง… ถึงลืมคริสเตียโนไปหมดเลยล่ะ

ความอับอายและความอัปยศแล่นพล่านไปทั้งร่าง ความรู้สึกยามที่ถูกลิ้นสีสวยของราฟาเอลโลมเลียที่กลีบสาว มันยังติดตาตรึงใจ

หล่อนอับอายจนพยายามจะหุบขาและเลื่อนตัวหนี เมื่อลิ้นสากสัมผัสลงมาหาครั้งแล้ว แต่พอถูกเขาเลียต่อไปอีกสักสองสามที ความอับอายก็ถูกแทรกซึมด้วยความเสียวเสียดที่ไม่เคยรู้จักมาก่อน

หล่อนร้องครางราวกับหญิงร่านตัณหา และนั่นก็ยังไม่น่าอับอายเทียมเท่ากับที่หล่อนร่อนเด้งกลีบสวาท ขึ้นให้เขาโลมเลียอย่างเต็มอกเต็มใจ แถมหล่อนยังกดยังทึ้งศีรษะของราฟาเอลให้เขาได้ลงลิ้นกับความเป็นหญิงมากที่สุดเท่าที่จะทำได้อีก

โอ้… นี่หล่อน… ทำอย่างนั้นไปได้ยังไง

แม้จะพยายามจะหยุดคิดเรื่องนั้นยังไง แต่ความรู้สึกยามที่ถูกสอดใส่จากท่อนเอ็นยักษ์ของเขาก็ยังคงตามหลอกหลอนตลอดเวลา ตอนนี้ในหัวของหล่อน ไม่มีชื่อของคริสเตียโนอยู่อีกแล้ว

“ราฟาเอล…”

หล่อนครางชื่อของเขาในลำคอ และก็ภาวนาให้ไม่ต้องพบเจอกันอีก หลังจากที่หล่อนเลือกจะหนีจากมากกลางดึกแบบนั้น

ก๊อก ก๊อก