เลขากลีบฉ่ำ – ตอนที่ 9

แล้วเขาก็เอื้อมไปคว้าหมอนใบใหญ่มาสอดรองใต้บั้นท้ายอวบอัด เนินสาวเปียกชุ่มเด่นชัดอยู่ตงหนา เขาไล้นิ้วไปตามรอยแยกสาว แค่นั้นพราวฟ้าก็บิดกายเร่าๆ และกรีดร้องโหยหาย ชายหนุ่มอมยิ้มด้วยความพึงพอใจ

“ผมชอบ… ความร่านร้อนของคุณที่สุด…”

หล่อนจ้องมองใบหน้าหล่อจัดของเขา มองด้วยสายตาร้อนแรง

“ฉัน… ควบคุมตัวเองไม่ได้ค่ะ…”

เขาอมยิ้มด้วยความหื่นกระหาย ดันสองขาขึ้นสูง จนหัวเข่าชนกับหน้าอกอวบใหญ่ จับท่อนชายใหญ่ยักษ์จดจ่อกับรูเสียวน้ำเยิ้ม ก่อนจะถูไถไปมา

“อ๊า… อ๊า… ราฟาเอล… อ๊า… เสียวววว…”

“คุณตัวเล็กกว่าผมมาก ดังนั้นคุณอาจจะรู้สึกอึดอัด และร้ายที่สุดก็น่าจะเจ็บ… แต่ผมจะพยายาม… ไม่ทำรุนแรง…”

ชายหนุ่มพยายามควบคุมตัวเองอย่างสุดความสามารถ แต่ก็ทำได้ยากเย็นเหลือเกิน เพราะตอนนี้สิ่งที่อยู่ในหัวก็คือ การเสียบ กระเด้าเข้าไปในตัวของพราวฟ้าเท่านั้น

“ผม… จะพยายาม… นิ่มนวลที่สุด… ไว้ใจผมนะพราวฟ้า…”

“ค่ะ… ฉัน… ไว้ใจคุณ…”

หล่อนหลับตาลงช้าๆ แก้มนวลแดงก่ำด้วยความเอียงอาย และก็รอคอย

“เข้ามาเถอะค่ะ… ได้โปรด…”

เมื่อถูกเชื้อเชิญจากสาวงามที่อวบอัดไปซะทุกส่วน ราฟาเอลก็ไม่อาจจะรั้งรอได้อีกต่อไปเขาจับเอ็นใหญ่ถูไถกับร่องเสียวอีกสองสามครั้ง พยายามที่จะไปช้าๆ อย่างที่สัญญากับหล่อนเอาไว้ แต่… แต่กลีบสาวสีหวานตรงหน้ามันยั่วยวนชวนให้สติแตกซ่านเหลือเกิน สุดท้ายเขาก็ไม่ได้นุ่มนวลอย่างที่ปรารถนาจะทำ ท่อนชายยักษ์ดันเข้าหาเจ้าของสะโพกที่หยัดร่อนรอสุดแรงเกิด เขาปักลงไปได้ครึ่งตัว ก่อนจะต้องหยุดนิ่งได้สติเมื่อหญิงสาวเจ้าของเนินฉ่ำหน้าคลึงกรีดร้องด้วยความเจ็บ

“อ๊ะ… เจ็บ…”

“โอ้ว…”

ราฟาเอลได้สติ รีบหยุดนิ่ง และก้มหน้าลงมองพราวฟ้าด้วยความละอายใจ

“ผมขอโทษ… ผม… โอ้ว…”

เจ้าหล่อนคงจะเจ็บปวดมากเพราะคับแน่นเหลือเกิน แต่เขาสิ… กำลังเสียวกระสันอย่างรุนแรงเลยทีเดียว รูเสียวของพราวฟ้าช่างหอมหวาน ฟิตแน่น และก็ไร้เดียงสาเหลือเกิน

ชายหนุ่มรู้ทันทีว่าตัวเองกำลังร่วมรักกับสาวบริสุทธิ์อยู่ เขาอมยิ้มด้วยความพึงพอใจ แต่ก็เกลียดตัวเองไปในเวลาเดียวกันที่ทำให้หล่อนร้องไห้

เขากัดฟันข่มความเสียวที่กัดกินไปทั้งท่อนเอ็นเอาไว้สุดกำลัง และก้มหน้าลงไปจูบซับน้ำตาให้กับพราวฟ้าอย่างอ่อนโยน

“ผม… ขอโทษ… พราวฟ้า…”

“ฉัน… เจ็บค่ะ… ฮืออออ”

หล่อนร้องไห้ออกมาอย่างน่าเวทนา เขาทำได้แค่เพียงหยุดนิ่ง และปลอบใจ แต่ถ้าจะให้ชักถอนออกไปคงทำไม่ได้อย่างแน่นอน

“หายใจเข้าลึกๆ นะครับ… ผม… จะไม่ทำให้คุณเจ็บอีก… ผมสัญญา…”

ชายหนุ่มก้มลงไปจูบซับน้ำตาให้อย่างอ่อนโยนอีกครั้ง

พราวฟ้าสะอื้นไห้ ความเสียวจางหายไปหมด สิ้น ตอนนี้เหลือแต่ความเจ็บทรมานเท่านั้นที่ครอบงำอยู่

“ถ้าคุณออกไป… ฉันคง… หายเจ็บ…”

เขาส่ายหน้าไปมา

“ผม… ออกไม่ได้… ผม… ต้องอยู่ในตัวของคุณ พราวฟ้า…”

“แต่ฉัน… เจ็บนะคะ”

“ได้โปรดเถอะ… ผมต้องแตกในตัวของคุณพราวฟ้า… ไม่งั้นผมคงขาดใจตายแน่นอน…”

“คน… ใจร้าย…”

หล่อนต่อว่าทั้งน้ำตา แต่เขาก็ก้มลงมาจูบปิดปากเสียก่อนเนิ่นนาน

“ผมรู้ครับ… แต่มันจะดีขึ้น… เชื่อผมนะ”

แล้วราฟาเอลก็ก้มหน้าลงมาจูบปากอิ่มอีกครั้ง สอดแทรกลิ้นสากเข้ามาหา รัดรึงกลืนกินลิ้นเล็กอย่างดูดดื่ม ไม่ช้าคนตัวเล็กที่เกร็งเพราะถูกพร่าผลาญพรหมจรรย์จนขาดวิ่นก็คล้อยตาม เผยอปากจูบตอบ และหยัดหน้าเต้านมใหญ่ใส่มือของเขาเสียเอง

“โอ้ว… อืมมมมม”

ราฟาเอลครางคำรามออกมาด้วยความพึงพอใจกับลีลาตอบสนองของพราวฟ้า เขาเลื่อนใบหน้าต่ำลงไปยังซอกคอนุ่ม ดูดเม้มผิวเนียน และขยำทรวงอกอวบหนักหน่วงขึ้น

“อ๊า… อา… อู๊ยยยย…”

ความเสียววิ่งเข้าทิ่มแทงร่างสาวอีกครั้ง เมื่อหัวนมถูกถูไถเร่าร้อน รวมถึงความเจ็บปวดและคับแน่นที่ถูกเอ็นใหญ่ฝังคาค้างอยู่

“อ๊า… ซี๊ดดดด…”

สะโพกเปลือยเริ่มต้นไหวร่อน ยิ่งราฟาเอลดูดอมหัวนมแรง และเลียเร็วมาเท่าไหร่ หล่อนก็ยิ่งเป็นฝ่ายเผยอร่างขึ้นหาเอ็นยักษ์ด้วยตัวเอง

“อู๊ยยยย… ซี๊ดดด อ๊า…”

“ยังเจ็บอีกไหม พราวฟ้า…”

เขาเงยหน้าขึ้นจากเต้านม แต่นิ้วยังคงไม่หยุดถูไถหัวนมเม็ดเล็ก

“มะ… ไม่… เจ็บแล้วค่ะ…”

หล่อนอ้อมแอ้มตอบกลับไป หน้าตาแดงก่ำ และร้อนฉ่าไปทั้งร่องสาว

ราฟาเอลครางด้วยความพึงพอใจ ความเสียวจากการถูกบีบรัดทำให้เขาไม่อาจจะหักห้ามใจได้อีก เขาดันดุ้นชายเข้าไปในร่องสาวอีกครั้ง และอีกครั้ง มือใหญ่ช้อนใต้บั้นท้าย ไม่ยอมให้หล่อนขยับหนี และในที่สุดกระเด้าเข้าไปจนมิดด้าม

“โอ้ว… โอ้ว… เสียววว โอ้ว… รูฟิตเหลือเกิน พราวฟ้า… โอ้ว…”

ราฟาเอลครวญครางหน้าตาบิดเบี้ยว และเคลื่อนไหวเอ็นชายที่ทั้งใหญ่และยาวให้มันครูดไปมากับกล้ามเนื้อสาวภายในหนักหน่วง

“อู๊ยยยย… อ๊า… เสียววว”

หล่อนหน้าตาบิดเบี้ยวไม่ต่างจากเขา ร่อนเด้งเนินฉ่ำขึ้นหาท่อนเอ็นด้วยความโหยหา วิงวอนให้เขากระแทกกระทั้นให้หนักหน่วงยิ่งขึ้น

“เร็ว… อ๊า… เร็วอีกได้ไหม… อ๊า…  เพิ่มจังหวะมากยิ่งขึ้น

“อ๊า…”

สองขาเรียวตวัดรัดรวบร่างทรงพลังชุ่มเหงื่อ และดึงทึ้งให้กระแทกกระทั้นลงมาให้หนักหน่วงยิ่งขึ้น

“แรงอีก… แรงอีก ได้โปรด… ราฟาเอล… ฉัน… ฉันอยากได้แรงๆ อ๊า…”

“คุณ… แน่ใจนะ พราวฟ้า”

เขากัดฟันถามคนตัวเล็กเจ้าของรูฟิตด้วยน้ำเสียงแหบกระเส่า

“แน่… แน่ใจ ได้โปรด… เอาฉันแรงๆ อ๊า… อ๊า… อู๊ยยยย… สะ… เสียวววว อ๊า…”

ราฟาเอลกวาดตามองไปทั่วดวงหน้าแดงก่ำของหญิงร่านร้อนใต้ร่างด้วยความพึงพอใจระคนอัศจรรย์ใจ เขาแทบไม่อยากจะเชื่อสายตาเลยว่า พราวฟ้า… ผู้หญิงบริสุทธิ์ จะดีดดิ้น ร่านสวาทราวกับไฟป่าแบบนี้ หล่อนทำให้เขาลุ่มหลง และติดใจเหลือเกิน

“โอ้ว… ผมจะไม่ปรานีคุณแล้วนะ พราวฟ้า… ผม… จะกระเด้าคุณแรงๆ จะทำให้คุณแตกคาท่อนของผม… โอ้ว… แม่สาวร้อนรัก อืมมมม”

หล่อนควรจะตื่นตกใจกับคำพูดหยาบคายของเขา แต่กลับยิ่งร่านร้อน

“อ๊า… เร็ว… เร็วอีก ซี๊ดดดด อ๊า… เสียววว เสียวไปทั้งร่อง… อู๊ยยยยย อา…”

แล้วการเคลื่อนไหวที่ระรัวเร็วยิ่งกว่าพายุคลั่งก็ระเบิดขึ้น สองร่างสอดประสาน อัดกระหน่ำเข้าใส่กันอย่างดุดัน ร้อนแรง และดิบเถื่อน

ราฟาเอลกระแทกแล้วก็กระแทกเข้าใส่ร่างเล็กอย่างไร้ความปรานี เขากัดฟัน คำราม สบถหยาบคาย และซอยไม่หยุด กระเด้าเอ็นเข้าใส่สุดแรง จนสาวน้อยกรีดร้องและแตกระเบิดคาท่อนไปถึงสองครั้งติด

หล่อนกระตุกเกร็ง กลีบสาวตอดรัดเขาถี่ระรัว เขาถึงกับแทบแตกระเบิดตามติดออกไป เมื่อท่อนชายถูกตอดรุนแรง

“โอ้ว… คุณตอดผมดีเหลือเกิน โอ้ว… พราวฟ้า… โอ้ว… คุณวิเศษที่สุด โอ้ว…”

หล่อนเผยอร่างขึ้นหาราวกับคนบ้า ซี๊ดซู๊ดปากตลอดเวลาราวกับกินพริกเผ็ดร้อน ชายหนุ่มก้มหน้าลงมาหา จูบปิดปากหล่อนอย่างดุดัน หล่อนเผยอปากจูบตอบทันควัน แลกลิ้นดูดปากกับราฟาเอลอย่างร้อนแรง ทั้งดูดทั้งกัด แทบจะกลืนกินกันเลยทีเดียว น้ำเสียวไหลเยิ้มหลากออกมาไม่หยุด

“โอ้ว… ผม… ผมเสียวหัวไปหมด… โอ้ว… โอ้ว… คุณฟิตมาก พราวฟ้า… โอ้ว…”

ราฟาเอลยังกระซวกเข้าใส่รูเสียวสาวถี่ระรัว เอวแกร่งซอยถี่ยิบ นิ้วยาวก็ขยี้หัวนมสาวตลอดเลา ทำเอาพราวฟ้าเสียวจนแทบขาดใจ

“อ๊า… ซี๊ดดดด เสียววว อา… เสียววว ราฟาเอล… ฉันเสียววว อ๊า… อา…”

ไม่มีความสุขใดจะเทียมเทียบกับความสุขเสียว ยามที่หัวนมถูกดูดด้วยปากร้อนจัด อีกข้างก็ถูกบี้ด้วยนิ้วแกร่ง ในขณะเดียวกันที่รูเสียวก็ถูกกระเด้าไม่หยุดอีกแล้ว หล่อนทรมาน บิดกายเร่าๆ ราวกับหญิงไร้สติ

“อ๊า… ซี๊ดดดดด… เสียยววววว… ไม่… ไม่ไหวแล้ว… อู๊ยยยยย… อ๊า…”

พราวฟ้าเผยอตัวขึ้นหาเอ็นยักษ์ที่ทิ่มแทงลงมาหนัหกน่วงอย่างเต็มใจ ยิ่งกระเด้าแรงเท่าไหร่ น้ำเสียวของหล่อนก็เยิ้มทะลักออกมาไม่หยุด

“อ๊ายยยย… ซี๊ดดดดดดด… อู๊ยยยยย…แตก… แตกแล้วค่ะ… อ๊า…”

หล่อนสุขสมคาท่อนเอ็นอีกรอบ กายสาวสั่นระริก เกร็งกระตุกรุนแรง น้ำเสียวทะลักออกมาจากร่องสาวราวกับน้ำป่าหน้าฝนหลาก

ราฟาเอลจ้องมองพราวฟ้าที่แตกระส่ำอย่างรุนแรงด้วยความพึงพอใจ ขณะพยายามอดทนต่อการตอดรัดของกลีบสาวอย่างสุดกำลัง แต่กลีบฉ่ำของเจ้าหล่อนตอดรัดเขาถี่ระรัวเหลือเกิน และก็แรงมาก…

“โอ้ว… รูคุณ… ตอดผม… ตอดผมอีกแล้ว โอ้ว… พราวฟ้า… ผม… ผมจะไม่ไหวแล้ว โอ้ว…”

ใบหน้าหล่อจัดบิดเบี้ยวน่ากลัว เขากัดฟันแน่น กระแทกนับครั้งไม่ถ้วนจนร่างเล็กแทบแตกหัก เนินเสียวของหล่อนถูกทารุณกรรมอย่างโหดเหี้ยม ครั้งแล้วครั้งเล่าที่เขากระซวกเข้าใส่ไม่ลืมหูลืมตาและลืมตาย เสียบเข้าไปจนมิดด้าม เอ็นยาวกระแทกเข้าชนกับมดลูกด้วยลีลาร้อนสวาท

“โอ้ว… โอ้ว… ไม่ไหวแล้ว… ผม… ผมจะแตกแล้ว…โอ้ว… โอ้ว…”

ราฟาเอลกระเด้าเข้าใส่รูเสียวของพราวฟ้าอีกไม่กี่ครั้ง เรือนร่างโชกเหงื่อก็สั่นระรัว

“อ๊ากกกกก โอ้ว… โอ้ว…”

เสียงคำรามของราฟาเอลดังกึกก้อง มันไม่ผิดจากเสียงของเจ้าป่า กายหนุ่มกระตุกเกร็งสุดแรง เขาเงยหน้าสูงขึ้น กัดฟันแน่น น้ำเสียวร้อนจัดทะลักออกมาสุดแรง มันฉีดพุ่งเข้าใส่ซอกสาวอย่างล้ำลึก

“โอ้ว… คุณวิเศษมาก… พราวฟ้า… โอ้ว…”

เขาพึมพำขึ้น หลังจากบรรยากาศภายในห้องเงียบงันไปนานหลายอึดใจ

“คุณ… คิดเหมือนผมใช่ไหม พราวฟ้า…”

คนตัวเล็กที่นอนหลับใหลอยู่ในเหวสวาทค่อยๆ ได้สติ และก็รู้สึกตัวในที่สุด

“ฉัน…”

ความอับอายแล่นทะลักเข้ามาใส่หัวใจอย่างรุนแรง หล่อนหน้าแดงก่ำ และเริ่มผลักไส แต่เขาไม่ยอมให้หล่อนหลีกหนี

“ปล่อย… ฉันเถอะค่ะ”

“ไม่ครับ…”

“แต่ฉัน… จะกลับบ้าน”

หล่อนสร่างเมาได้อย่างน่าอัศจรรย์

“ไม่เอา ผมไม่ให้กลับ… อยู่กับผมที่นี่ ทั้งคืนนะ พราวฟ้า…”

“ไม่… ฉัน…”

เขาส่ายหน้าไปมา ยืนยันความต้องการเผด็จการของตัวเอง

“ผม… ยิ่งไม่อิ่มเลย… คนสวย…”

เขากวาดมองไปทั่วดวงหน้าหวานที่แดงก่ำ และระบายยิ้ม

“คุณน่ารักมากรู้ไหม ตอดผมแรงมาก…”

“คนบ้า…”

“ผมพูดจริงนะ”

ราฟาเอลระบายยิ้ม ความหื่นกระหายยังไม่หมดไปจากใบหน้าหล่อจัด

“ได้โปรด ปล่อยเถอะค่ะ ฉัน… อยากกลับบ้าน…”

“คุณได้กลับบ้านแน่พราวฟ้า… แต่จะกลับพร้อมผมพรุ่งนี้…”

หญิงสาวหน้าร้อนจัด และพยายามดิ้นรน แต่ยิ่งดิ้นก็ยิ่งรับรู้ได้ถึงความแข็งชันที่ยังฝังอยู่ภายในรูเสียวของตัวเอง ความเสียววิ่งเข้าทิ่มแทงอย่างบ้าคลั่ง

“อ๊ะ… อ๊า…”

“เห็นไหม… สิ่งที่เราทำกันอยู่ มันมีแต่ความสุข… อย่าฝืนใจตัวเองเลยนะครับ… โอ้ว… คุณ… คุณฟิตเหลือเกิน พราวฟ้า…”

แล้วคนตัวโตก็หมดความอดทน เขาเริ่มต้นเคลื่อนไหวอีกครั้ง กระซวกเข้าใส่ร่องเสียวสาวดุดัน โยกคลึงด้วยจังหวะร้อนแรงราวกับพายุคลั่ง เสียงครางเสียวของพราวฟ้า ยิ่งผลักดันให้เขาทวีความหนักหน่วงมากยิ่งขึ้น เขากระเด้าเข้าใส่ไม่ยั้ง

“อ๊า… อ๊า… อู๊ยยยย เสียววว อา… ราฟาเอล แรงอีก… อ๊า… แรงอีกค่ะ อู๊ยยยย ซี๊ดดดดด…อ๊า… อ๊า… อู๊ยยยย อ๊า… ซี๊ดดดดด…”

เนินฉ่ำร่อนเด้งขึ้นหาเอ็นชายยักษ์ที่ปักลงมาไม่หยุดอย่างยั่วยวน เสียงหวานกรีดร้องครวญครางด้วยความเสียวกระสัน ไม่นานความเสียวก็ทะลักไหลลามไปทั้งร่าง ก่อนที่มีจะแตกซ่านไหลเยิ้มออกมาจากร่องสาวมากมาย

“อ๊ายยยยย… อา… อา…”

เมื่อกลีบสาวผ่านความสุขสม มันก็ตอดระริกรุนแรง จนเจ้าของท่อนเอ็นถึงกับกัดฟันแน่น หน้าตาบิดเบี้ยว และกระทุ้งเอ็นเข้าใส่สุดแรง

“โอ้ว… โอ้ว… ตอดดีเหลือเกิน ตอดแรงมาก โอ้ว… โอ้ว… พราวฟ้า… ผม… ผมจะแตกแล้ว… โอ้ว… โอ้ว… อืมมมม โอ้ว…”

ราฟาเอลกระซวกเอ็นเข้าใส่สุดแรงเกิด ครั้งแล้วครั้งเล่า จนสุดท้ายก็แตกระส่ำออกมา

ชายหนุ่มเกร็งกระตุกไปทั้งตัว เขาร้องคำรามราวกับเสียงของสัตว์ป่า น้ำเสียวสีขาวขุ่นทะลักไหลออกมาท่วมท้น

“พระเจ้า… ผม… ผมไม่เคยเจอะเจอแบบนี้มาก่อนเลย… คุณวิเศษมาก… พราวฟ้า…”

เขากอดรัดหล่อนแนบอก และจูบบ่าเนียนแผ่วเบาด้วยความลุ่มหลงสุดหัวใจ

เลขากลีบฉ่ำ

เลขากลีบฉ่ำ

Status: Ongoing
อ่านนิยาย เลขากลีบฉ่ำคริสเตียโน ซาโนรี่ หรี่ตามองเลขาหน้าห้องของตัวเองด้วยความประหลาดใจ พราวฟ้า บวรศักดิ์ ทำงานกับเขามาห้าปีเต็ม ตั้งแต่หล่อนจบปริญญาตรีมาใหม่ๆ หญิงสาวเป็นคนหัวไว ทำงานคล่องแคล่ว และรู้ใจเขาเป็นที่สุด จนเขาคิดว่าจะทำงานกับเลขาคนนี้ไปจนกว่าบริษัทตัวเองจะเจ๊ง แต่จู่ๆ หล่อนก็มายื่นใบลาออก โดยให้เหตุผลว่า ‘เบื่อ’ ที่หล่อนเบื่อนี่ หล่อนเบื่องาน หรือว่าเบื่อเจ้านายอย่างเขากันแน่? “ผมยังไม่อนุมัติหรอกนะ จนกว่าผมจะได้เหตุผลดีๆ จากการยื่นใบลาออกของคุณ พราวฟ้า” เขาจะมารั้งหล่อนเอาไว้ทำไมกัน ในเมื่อเลขาหน้าตาเฉิ่มเชยอย่างหล่อน ก็เป็นได้แค่ทาสที่เดินตามเขาต้อยๆ เท่านั้น ไม่เคยเลยที่เขาจะหันมามองหรือว่าใส่ใจความรู้สึกของหล่อน เพราะอะไรน่ะเหรอที่หล่อนทำงานกับเขามายาวนานขนาดนี้ เพราะว่าหล่อนตกหลุมรักเขายังไงล่ะ หล่อนเห็นเขาตั้งแต่ตอนที่ตัวเองเพิ่งเรียนอยู่ระดับชั้นมัธยมปีที่สามเท่านั้น คริสเตียโน ได้รับเชิญไปเป็นวิทยากรพิเศษที่โรงเรียน และตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา หล่อนตั้งใจและใฝ่ฝันว่าจะต้องเข้าไปเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตเขาให้ได้ ซึ่งเวลาผ่านมาอีกหลายปีหล่อนก็ทำสำเร็จ หล่อนได้เข้าไปทำงานในบริษัทของเขา และก็โชคดีมากที่ได้ตำแหน่งเลขาหน้าห้องมาครอบครอง

Comment

Options

not work with dark mode
Reset