เสน่ห์คมดาบ – ตอนที่ 166

สีหน้าของหลิวเฉว่ฉิงดูอึดอัดในแววตามีรอยอาฆาตแค้นอยู่ในนั้นต่อหน้าสาธารณะแคลร์ไม่ได้นางเลยแม้แต่น้อยแต่ในใจก็ดีใจ ความหมายเช่นนี้ของแคลร์ เกรงว่าคงจะไม่ได้อยู่ข้างวิหารแห่งแสงแล้วหลิวเฉว่ฉิงหันไปแล้วเดินกลับไปที่ตำแหน่งตัวเองแต่ก็พบกับสายตาของเหลิ่งหลิงยวิ๋นความเกลียดชังและความโกรธที่ไม่อาจทนได้ในดวงตาของเหลิ่งหลิงยวิ๋นทำให้หัวใจของหลิวเฉว่ฉิงสั่นคลอนนางก็ยิ่งกระวนกระวายใจมากขึ้นแต่คิดอีกครั้งตราบใดที่แคลร์ถูกจัดการไป เหลิ่งหลิงยวิ๋นก็ยังคงเป็นของตนเองวันข้างหน้ายังอีกยาวไกล! ต้องเปลี่ยนหัวใจของเหลิ่งหลิงยวิ๋นได้อย่างแน่นอน เพราะตนเองมีซวนซวนเป็นไม้ตาย!  

 

 

คนในห้องโถงเริ่มกระซิบกระซาบกันว่าท่าทีของแคลร์เช่นนี้ คืออะไร?  

 

 

พระสันตะปาปาหรี่ตา แววตาของเขาดูล้ำลึก  

 

 

“พี่!” ราเซียอุทานด้วยความตื่นเต้นหัวใจของนางไม่รู้ว่าทำไมถึงสบายใจ รู้สึกเสมอว่าถ้าพี่สาวปรากฏตัวขึ้น เรื่องทุกอย่างจะคลี่คลายไปได้  

 

 

“คละ แคลร์…” ลาเกอร์มองไปที่แคลร์ที่ปรากฏตัวขึ้นอย่างซับซ้อน ในใจมีความรู้สึกหลากหลาย  

 

 

องค์ชายสองและองค์หญิงแมริสต่างก็มองไปที่แคลร์ด้วยความตะลึงพวกเขาไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าแคลร์จะปรากฏตัวที่นี่  

 

 

สีหน้าของดยุกกอร์ตั้นดูแย่ลงเรื่อยๆ อูมาริกำลังทำอะไรกันแน่?แคลร์เข้ามาในห้องโถงแล้ว! ถ้าแคลร์ยืนอยู่ข้างวิหารแห่งแสง มันจะเป็นการอกตัญญู ทุกคนจะต่อต้านถ้าแคลร์อยู่ข้างตระกูลฮิลล์ นั่นจะเป็นการต่อต้านวิหารแห่งแสงอย่างเปิดเผยและเป็นการทรยศวิหารแห่งแสงในฐานะนักบวชผลที่ตามมาก็จะยิ่งเป็นหายนะ!  

 

 

แคลร์ไม่ควรมาที่นี่!  

 

 

ความสนใจทั้งหมดมุ่งไปที่นางไม่ว่านางจะเลือกอย่างไร ต่างก็จะเป็นการผลักดันตัวเองไปสู่ทางตันทั้งสิ้น!  

 

 

เหลิ่งหลิงยวิ๋นเงยหน้าขึ้นและมองแคลร์อย่างมุ่งมั่นละสายตาจากนางไม่ได้เลยนางมาอยู่ที่นี่แล้ว นางมาแล้ว! นางรู้หรือไม่ว่าตัวนางกำลังจะเผชิญกับอะไรอยู่?  

 

 

“ฝ่าบาท” แคลร์แสดงมารยาทขั้นพื้นฐานแล้วพูดอย่างเย็นชา “ท่านแม่ของข้าอยู่ภายใต้การควบคุมจิตใจหรือไม่ เดี๋ยวก็รู้ได้ทันทีข้าหวังว่าฝ่าบาทจะเห็นทั้งหมดนี้อย่างชัดเจน แล้วนำผู้ที่ควบคุมจิตใจและผู้วางยาตัวจริงเข้าสู่กระบวนการยุติธรรมและไม่ปล่อยให้หญิงอ่อนแอผู้หนึ่งต้องมารับสิ่งทั้งหมดนี้ ปกปิดความจริงแถมยังส่งความรับผิดชอบทั้งหมดไปยังหญิงผู้อ่อนแอคิดว่าเรื่องนี้คงไม่เพียงแต่ทำให้ผู้คนทั้งแผ่นดินหัวเราะเยาะ ดูถูก แต่จะยิ่งทิ้งร่องรอยความสกปรกไว้ในประวัติศาสตร์เลย” แคลร์ยืนอยู่ตรงนั้นด้วยความภาคภูมิใจ คำพูดที่ออกมาจากปากของนางดังกระจายไปทั่วทุกมุมห้องโถง เข้าไปที่หูของทุกคนอย่างชัดเจน  

 

 

หยิ่งยโสมาก! ช่างไร้มารยาทมาก  

 

 

ในที่สุดสีหน้าของจักรพรรดิก็เปลี่ยนไปความโกรธจางๆปรากฏในสายตาของเขาเด็กสาวตรงหน้าพูดคำพูดเช่นนั้น! กำลังหัวเราะกับความไม่รู้ของเขาหรือ? โอหัง! นางรู้หรือไม่ว่ากำลังพูดถึงอะไรและกำลังพูดกับใคร!  

 

 

“แต่ว่า หม่อมฉันเชื่อว่าความสง่างามและความฉลาดของพระองค์ จะต้องค้นพบฆาตกรตัวจริงและลงโทษฆาตกรอย่างรุนแรงแน่นอนเพคะ” แคลร์ยิ้มบางๆ และพูดเสริมอย่างเย็นชา  

 

 

“ถ้าเจ้าพิสูจน์ได้ว่าแคทเธอรีน ฮิลล์ถูกควบคุมจิตใจอยู่ก็ดี แต่ถ้าไม่ เจ้าต้องชดใช้ความยโสของเจ้าในวันนี้” น้ำเสียงของจักรพรรดิเย็นชาและเต็มไปด้วยความเคร่งขรึม  

 

 

“ผู้ที่ควบคุมจิตใจท่านแม่ของข้าอยู่ในห้องโถงนี้! นั่งอยู่ตรงนั้น เป็นคนขององค์ชายใหญ่ นี่หมายความว่าอย่างไรล่ะ? ไร้ยางอาย! น่ารังเกียจ! คนเช่นนี้จะนั่งอยู่บนบัลลังก์ได้หรือ? จินตนาการได้เลยว่าถ้าอันพาแกรนด์ได้คนเช่นนี้นั่งบนบัลลังก์ คงจะมืดมนแน่นอน”แคลร์ยื่นมือออกไปชี้ตรงไปที่ตำแหน่งขององค์ชายใหญ่และพูดอย่างเย็นชา  

 

 

เสียงกระซิบกระซาบในห้องโถงดังขึ้นแม้ว่าหลายคนจะรู้ว่านี่เป็นการสมคบคิดและก็รู้เช่นกันว่าคำสารภาพอย่างแปลกๆของแคทเธอรีนต้องมีปัญหาอะไรแน่นอนแต่หญิงสาวที่อยู่ตรงหน้าตะโกนออกมาด้วยความโกรธ และนางก็ปรากฏตัวอยู่ตรงหน้าของทุกคน ซึ่งเป็นความตกใจที่อธิบายไม่ได้เลย!  

 

 

“กล้ามาก! ไม่มีหลักฐานแต่จะใส่ร้ายราชวงศ์ถือเป็นความผิดร้ายแรง! จับนาง!” ชายที่ท่าทางเป็นอัศวินของราชวงศ์ที่อยู่ข้างๆจักรพรรดิยืนขึ้นและตะโกนด้วยความโกรธจักรพรรดิไม่ได้พูดอะไร เขายอมรับพฤติกรรมนั้นถึงเวลาที่จะให้สาวน้อยที่หยิ่งยโสผู้นี้ได้รับการต่อต้านสักหน่อยคิดว่าวิหารแห่งแสงจะไม่คัดค้าน แล้วยังเป็นคำเตือนเล็กๆ สำหรับตระกูลฮิลล์ด้วย  

 

 

ทันใดนั้นกลุ่มอัศวินราชวงศ์สวมชุดเกราะเต็มยศกลุ่มเล็กๆ ก็ก้าวไปข้างหน้าและล้อมรอบแคลร์  

 

 

ไม่ต้องรอให้ใครมีปฏิกิริยาใดๆ  

 

 

แคลร์หัวเราะเยาะ ยื่นมือออกไปสะบัดเบาๆ  

 

 

กลิ่นอายที่รุนแรงกระจายอยู่รอบๆ ตัวแคลร์ทันที  

 

 

ทีมอัศวินที่ล้อมรอบแคลร์อยู่ถูกกระแทกขึ้นไปในอากาศด้วยพลังที่น่ากลัวนี้ต่างก็เสียการทรงตัวชนกำแพงอย่างแรงแล้วไถลลงกับพื้นทีมอัศวินนอนเกลื่อนอยู่ที่พื้น มีเลือดไหลอยู่ตามร่างกายพวกเขาและนิ่งไปอาการบาดเจ็บนี้ กลัวว่าอีกหลายปีก็อาจจะยังฟื้นตัวไม่ได้  

 

 

เกิดความเงียบขึ้นในห้องโถง  

 

 

ทุกคนดูเหมือนจะได้ยินเสียงหายใจของตัวเอง  

 

 

ความแข็งแกร่งของแคลร์ในขณะนี้ อยู่ในระดับจอมเวทศักดิ์สิทธิ์ขั้นสูงแล้ว!  

 

 

จักรพรรดิตกตะลึง ทำเพียงแค่มองไปที่สาวที่ยืนอยู่ตรงกลางอย่างว่างเปล่านางมาถึงระดับจอมเวทศักดิ์สิทธิ์แล้ว! ความแข็งแกร่งของนางน่ากลัวขนาดนี้เชียวหรือ? นี่เป็นเรื่องจริงหรือ?  

 

 

สีหน้าของพระสันตะปาปาย่ำแย่ลงเรื่อยๆ ความล้ำลึกของดวงตาเขาส่องประกายน่ากลัวยิ่งขึ้นแคลร์รู้หรือไม่ว่านางกำลังทำอะไรอยู่? การยั่วยุอย่างเปิดเผยต่อความยิ่งใหญ่ของวิหารนี้ถือว่าเป็นศัตรูของวิหารหรือคิดว่าตนเองไม่กล้าทำอะไรนางจริงๆ? ลอรีอัลที่นั่งอยู่ข้างๆพระสันตะปาปาเงียบลงแต่ดวงตาแปลกๆคู่นั้นยังคงมองไปที่แคลร์เดิมทีนางไม่ต้องมาเลยแต่โหราศาสตร์เมื่อวานแสดงให้เห็นนิมิตในวันนี้ว่ามีเรื่องผิกปกติดังนั้นจึงมา  

 

 

สีหน้าขององค์ชายใหญ่ก็จมดิ่งลงเรื่อยๆ แคลร์เพิกเฉยต่อความสัมพันธ์กับทางวิหารแห่งแสง และเผชิญหน้ากับเขาอย่างเปิดเผยความแข็งแกร่งของเด็กสาวผู้นี้ก็ยิ่งทำให้ผู้คนปวดหัวจริงๆ  

 

 

“จะเป็นการใส่ร้ายหรือไม่ เราจะได้เห็นกันเร็วๆ นี้”แคลร์หัวเราะเยาะการเยาะเย้ยนี้ทำให้หลายคนรู้สึกราวกับว่าพวกเขาถูกแช่แข็ง  

 

 

เอเรคที่นั่งอยู่ข้างองค์ชายใหญ่ยืนขึ้น กำหมัดแน่นและพูด “เจ้ามีหลักฐานอะไรทำไมเจ้าถึงดูถูกองค์ชายใหญ่เช่นนี้!”  

 

 

แคลร์ส่งเสียงอย่างเย็นชา สะบัดนิ้ว แล้วพลังที่น่ากลัวและมองไม่เห็นก็กระแทกเข้าที่หน้าอกของเอเรค  

 

 

ในความเงียบ เอเรคกระตุกไปทั่วร่าง เลือดค่อยๆ ไหลออกจากมุมปากของเขาก่อนจะล้มลงสีหน้าขององค์ชายใหญ่เปลี่ยนไปทันที เขายื่นมือออกไปพยุงเอเรคอย่างรีบร้อน เอเรคยังคงมีลมหายใจแต่การซ่อมแซมของเขาถูกทำลายไปอย่างสมบูรณ์แล้ว และเส้นลมปราณของเขาแตกสลาย เขาเป็นนักรบไม่ได้อีกต่อไปเขากลายเป็นคนไร้ประโยชน์ไปแล้ว!  

 

 

“เจ้าลงมือกับพี่ชายคนรองของเจ้าเอง!” องค์ชายใหญ่กัดฟันพูดอย่างขมขื่น  

 

 

แคลร์พูดอย่างเฉยเมย “เดรัจฉานไม่มีคุณสมบัติที่จะนั่งอยู่ที่นี่”  

 

 

เกิดความวุ่นวายในห้องโถงไม่มีใครคิดว่าแคลร์จะกล้าทำอะไรที่นี่! ในสายตาของนางจักรพรรดิยังอยู่ในสายตาหรือไม่? แต่ก็มีคนที่มีความสุขมากเอเรคทรยศต่อครอบครัวและทำลายแม่ตัวเองคนในสายเลือดไม่แปลกใจกับสิ่งนี้เลย  

 

 

แต่ว่า ในใจของทุกคนเข้าใจดีอาญาสิทธิ์แสดงถึงสิทธิในการพูด พลังที่แน่นอนแสดงถึงสิทธิ์ในการพูด แคลร์ในฐานะจอมเวทศักดิ์สิทธิ์ยืนอยู่ต่อหน้าทุกคนในขณะนี้ แน่นอนว่ามีสิทธิ์พูด  

 

 

สีหน้าของพระสันตะปาปาเริ่มมืดมนขึ้นเรื่อยๆ นี่เป็นการตบหน้าเขาต่อหน้าทุกคนอย่างไม่ต้องสงสัย  

 

 

สีหน้าของจักรพรรดิก็มืดมนมากพฤติกรรมของแคลร์เป็นมากกว่าการตบหน้า! นี่คือการตบหน้าเขาข้างหนึ่ง แล้วก็ตบหน้าอีกข้างอีก แล้วสุดท้ายก็ถ่มน้ำลายใส่เขา!  

 

 

แต่ว่า ความแข็งแกร่งที่แสดงออกโดยการสะบัดนิ้วของแคลร์ก็ยิ่งทำให้ทุกคนตกใจมากคนทางด้านองค์ชายใหญ่ไม่มีใครกล้ายืนขึ้นและพูดอะไรอีกเลย  

 

 

สายตาของทุกคนในห้องโถงจับจ้องไปที่เด็กหญิงที่เปล่งประกายผู้นี้มีทั้งความกลัว ความอิจฉา ความนับถือ และความเหลือเชื่อ…  

 

 

ลาเกอร์รู้สึกตื่นเต้นแต่กังวลมากเอเรคนั้น ในวันนั้นเขาใจอ่อนไปชั่วขณะจึงไม่ทันฆ่าเขาแล้วองค์ชายใหญ่ก็มาขัดไว้ก่อนการกระทำของแคลร์ในวันนี้ทำให้เขามีความสุขมากแต่ว่า แล้วต่อไปล่ะ? หัวใจของลาเกอร์บีบแน่นราเซียกำหมัดแน่นด้วยความตื่นเต้น มองตรงไปที่แคลร์ ดวงตาของนางเต็มไปด้วยความตื่นเต้นและชื่นชม  

 

 

ดวงตาของหลิวเฉว่ฉิงแทบจะคาดเดาไม่ได้เลยแคลร์ลงมือครั้งแล้วครั้งเล่า! คนงี่เง่า! ฮ่าๆทุกอย่างพังพินาศแล้ว ทุกอย่างสายเกินไปแล้วการเคลื่อนไหวของนางคือการทำลายวิหารแห่งแสง และกลายเป็นศัตรูกับวิหารแห่งแสงไปแล้วสายตาเหลิ่งหลิงยวิ๋นมองนิ่งอยู่ที่ร่างของแคลร์ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความกังวลหลิวเฉว่ฉิงมองการแสดงออกของเหลิ่งหลิงยวิ๋นจากหางตาของนาง การแสดงออกในดวงตาของนางนั้นขมขื่นมากขึ้นไปอีกเมื่อนางมองไปที่แคลร์  

 

 

“แคลร์ ฮิลล์!” จักรพรรดิตะโกนอย่างโกรธเกรี้ยวใกล้จะระเบิดแล้ว  

 

 

แคลร์ไม่แยแสแล้วพูดอย่างเรียบนิ่ง “หม่อมฉันมาที่นี่เพื่อกำจัดการควบคุมจิตใจของท่านแม่เร็วๆนี้พระองค์จะรู้ว่าหม่อมฉันพูดความจริงหรือไม่”  

 

 

“ฝ่าบาทโปรดอย่าโกรธ แคลร์ยังเด็กอยู่ดังนั้นจึงไม่รู้ความลึกซึ้งเช่นนี้” ดยุกกอร์ตั้นลุกขึ้นยืนทันทีและพูดด้วยความเกรงกลัวดูเหมือนตื่นตระหนกแต่ในความเป็นจริงกำลังรักษาไว้อยู่จักรพรรดิจะไม่รู้ได้อย่างไร  

 

 

“ฝ่าบาทโปรดอนุญาตให้แคลร์เข้ามาแทนที่ตระกูลฮิลล์ในการตรวจสอบการควบคุมจิตใจของแคทเธอรีนด้วยพะย่ะค่ะ” ดยุกกอร์ตั้นพูดด้วยน้ำเสียงที่เคารพ  

 

 

ดวงตาของจักรพรรดินิ่ง ทำได้เพียงอนุญาตเท่านั้นตัวตนของแคลร์นี้พิเศษจริงๆเป็นคนของตระกูลฮิลล์ เป็นศิษย์รักของคลิฟและนักบวชของวิหารแห่งแสงแม้ว่าดูเหมือนว่าจะแตกหักกับวิหารแห่งแสงแต่เขาก็ตัดสินใจใดๆก่อนที่วิหารแห่งแสงจะแถลงอย่างชัดเจนไม่ได้ สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ เด็กสาวผู้นี้อยู่ในระดับสูงสุดของจอมเวทศักดิ์สิทธิ์แล้ว  

 

 

ดวงตาของพระสันตปาปาลึกล้ำใจของเขากำลังชั่งน้ำหนักอยู่ในขณะนี้แคลร์เป็นบุคคลที่เทพีเจาะจงต้องการแต่นางทรยศต่อวิหารต่อหน้าสาธารณชนตอนนี้จะทำอย่างไรดีล่ะ? วิธีจัดการกับนางดูเหมือนจะต้องผ่านการตัดสินของเทพีก่อนเขาไม่ได้กังวลเกี่ยวกับการควบคุมจิตใจของแคทเธอรีนจะทำลายมันเป็นไปไม่ได้เลย! เพราะนั่นต้องอยู่ในระดับจอมเวทชั้นเซียนขั้นสูงจึงจะทำได้คนเดียวที่ทำลายการควบคุมได้ตอนนี้อยู่ที่ประเทศอื่นที่ห่างไกลกับราอูล  

 

 

แคลร์ยื่นมือออกมาวางไว้ที่หน้าผากของแคทเธอรีน มือของนางค่อยๆ เปล่งแสงสีทองออกมา  

เสน่ห์คมดาบ

เสน่ห์คมดาบ

แคลร์ ฮิลล์ คุณหนูใหญ่สุดสำรวยแห่งตระกูลขุนนางชั้นสูงผู้มีชื่อฉาวคาวกะฉ่อนว่าโง่เง่า เอาแต่ใจและบ้าผู้ชายเป็นชีวิตพลัดตกจากหลังม้าขณะไล่ตามองค์ชายสองจนหมดสติ สร้างความอับอายให้กับตระกูลเป็นอย่างยิ่ง กระนั้นเมื่อหญิงสาวลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครั้ง ท่าทีของนางกลับเปลี่ยนจากหน้ามือไปเป็นหลังเท้า ไม่มีอีกแล้วคุณหนูไร้ยางอายที่คลั่งไคล้การไล่จับบุรุษรูปงาม เรื่องเรียนไม่เอาอ่าว เรื่องงานไม่เอาไหน จะมีก็แต่คุณหนูแคลร์ผู้สงบเสงี่ยมเยือกเย็น สำรวมท่าที และเปี่ยมไปด้วยพลังเวทอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อนเท่านั้น! เกิดอะไรขึ้นกับคุณหนูแคลร์คนนั้นกันแน่นะ!?

Comment

Options

not work with dark mode
Reset