“คุณมุก เชิญที่ห้องประชุมเพื่อเริ่มการประชุมคณะกรรมการค่ะ” เลขาคนหนึ่งมาเชิญมุกดาที่ห้องทำงานประธานเพื่อไปเริ่มการประชุมคณะกรรมการ
“ประชุมคณะกรรมการ? ฉันไม่รู้เรื่องพวกนี้สักหน่อย ฉันจะเข้าประชุมคณะกรรมการได้ยังไง พี่พลอย พี่เข้าใจอะไรผิดหรือเปล่า?” มุกดางงไปหมด เธอเป็นเลขาตัวน้อยๆคนหนึ่งจะเข้าร่วมการประชุมคณะกรรมการได้ยังไง
“ไม่ผิดหรอก คุณมุก ประธานชลสั่งมาแบบนี้ บอกว่าให้คุณรีบไป การประชุมจะเริ่มขึ้นแล้ว” เลขาเร่งมุกดา เธอไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่ แต่นี่เป็นคำสั่งโดยตรงของประธานชลว่าให้มุกดารีบไปประชุมด่วน
มุกดาเก็บข้าวของตรงหน้าตัวเอง ปิดประตูเสร็จก็รีบเดินตรงไปที่ห้องประชุมทันที
ห้องประชุมนั้นมีคณะกรรมการมากมาย มุกดาเลือกที่นั่งตรงมุมห้องแล้วนั่งลง ตรงหน้าทุกที่นั่งมีเอกสารหนึ่งชุดวางเอาไว้ มุกดารู้สึกอึดอัดมาก ก็เลยหยิบเอกสารขึ้นมาดูในทันที
ไม่นานคณะกรรมการของบริษัทฮอนดากรุ๊ปก็มากันครบหมดแล้ว พอเห็นมุกดาพวกเขาก็ใช้สายตาที่แปลกประหลาดมองเธอ
มุกดาก็ยิ้มให้กับพวกคณะกรรมการที่มองมา ยิ้มจนใบหน้าตึงไปหมดแล้ว
คนสุดท้ายที่เข้ามาคือชลธี เขาสวมชุดสูทแฮนด์เมดอิตาลีสีดำ เสื้อเชิ้ตสีขาวติดกระดุมทั้งหมดจนถึงคอ ใบหน้าอันหล่อเหลาไม่มีรอยยิ้มหลงเหลืออยู่เลย บรรยากาศนั้นทำให้ทุกคนเกรงขามในตัวเขามากขึ้น
ชลธีเดินเข้ามาในห้องประชุม เขากวาดตามองรอบห้อง เห็นมุกดานั่งอยู่ตรงมุมห้อง และยังแกล้งทำเป็นตั้งใจอ่านเอกสารในมืออย่างจริงจัง แต่ชลธีรู้ว่าเธอคงไม่ได้อ่านตัวหนังสือในนั้นหรอก
เพราะมุกดาจับเอกสารผิดด้าน และยังไม่รู้ตัวอีกด้วย
ด้านซ้ายของชลธีมีว่างอยู่หนึ่งที่นั่ง ที่นั่งนั้นมีแผ่นป้ายติดอยู่ เป็นที่นั่งของรองประธาน
“เอาล่ะ คณะกรรมการทุกท่านก็มากันครบแล้ว วันนี้พวกเรามาประชุมคณะกรรมการกัน หลักๆเลยก็คือเรื่องของการลงทุน ที่ผมจะต้องรายงานต่อทุกท่านให้ทราบ นอกจากนี้แล้วผมจะยังประกาศการแต่งตั้งตำแหน่ง” ชลธีไม่สนใจมุกดาต่อ แล้วเปิดการประชุมในทันที
ชลธีพูดอะไรบ้าง มุกดาได้ยินมันชัดเจนทุกถ้อยคำ เธอเข้ามาก็เห็นที่นั่งรองประธานทางซ้ายมือของที่นั่งประธานแล้ว จันวิภากับธินิดาต่างก็มาเตือนตัวเองว่า ให้ตัวเองระวังรองประธานคนใหม่นี้ให้ดี เพราะรองประธานคนนี้เป็นสาวสวยท่านหนึ่ง
แต่ให้ตนมาการประชุมคณะกรรมการนี้ แล้วไม่มีเอกสารหรือข้อมูลอะไรที่ต้องการให้เธอส่ง แล้วจะมีประโยชน์อะไรล่ะ? หรือชลธีกลัวว่าตนจะเข้าใจผิด เลยให้มาดูหน้าตาของรองประธานก่อน
มุกดากำลังคิดเพลินๆอยู่นั้น ชลธีก็พูดจบไปแล้ว
“เอาล่ะ ตอนนี้ผมได้ทำการจ้างรองประธานผู้ที่มีความรู้เกี่ยวกับการบริหารจัดการ คำเสนอแนะของเธอเกี่ยวกับโครงการที่สำคัญของบริษัทฮอนดากรุ๊ปก็ไม่ด้อยไปกว่าผม นั่นก็คือแผนการร่วมมือกับตระกูลยืนนานของก่อนหน้านี้ ก็มาจากความเห็นของเธอทั้งนั้น ทำให้การร่วมมือของพวกเรากับตระกูลยืนนานได้ผลประสิทธิภาพที่ดีมาก” ชลธีชื่นชมรองประธานไปก่อนแล้ว
คณะกรรมการที่นั่งอยู่นั้นก็หยิบเอกสารขึ้นมาอ่านกันแล้ว ด้านในมีเรซูเม่ของรองประธาน
หลังจากที่ทุกคนได้อ่านแล้วก็ต่างมองไปที่มุกดากันใหญ่
มุกดากำลังคิดอะไรเพลินๆ เธอก็รู้สึกได้ว่ามีสายตามองมาที่ตนเอง จากนั้นเธอก็รีบเงยหน้าขึ้น คิดว่ามีอะไรต้องการให้เธอรับใช้หรือเปล่า
“ต้องการอะไรหรือเปล่าคะ?” มุกดาถามเสียงเบา เมื่อกี้เธอไม่ได้ยินอะไรเลย ในใจเอาแต่คิดถึงรองประธานหญิงคนนั้น
“เอาล่ะ ต่อไปผมขอประกาศแต่งตั้งตำแหน่ง บริษัทฮอนดากรุ๊ปของเราขอเรียนเชิญคุณมุกดาเป็นรองประธานให้กับบริษัทของเรา และได้รับหุ้นส่วนร้อยละห้าที่ผมมอบให้เธอของขวัญ ที่ได้เข้ามาในคณะกรรมการ ขอต้อนรับคุณมุกดาเข้าสู่คณะกรรมการของบริษัทฮอนดากรุ๊ปครับ” ชลธีเริ่มปรบมือก่อน
คณะกรรมการคนอื่นก็ต่างพร้อมใจกันปรบมือตามชลธี ยังไงคนที่ตัดสินใจก็เป็นชลธีอยู่ดี แค่เขาคนเดียวก็เป็นหุ้นส่วนบริษัทฮอนดากรุ๊ปร้อยละสี่สิบแล้ว เป็นหุ้นส่วนที่ใหญ่ที่สุดด้วย
ธีร์ธวัชกับนิตย์รวีร์ต่างก็ไม่พอใจเป็นอย่างมาก ทำไมหมอนี่ถึงเอาภรรยาตัวเองเข้ามาในการประชุมคณะกรรมการได้ คิดจะบริหารที่นี่คนเดียวเลยหรือไง?
มุกดาอึ้งมาก ว่าไงนะ? รองประธานหญิงคนนั้นคือเธองั้นเหรอ? ชลธีไม่เคยบอกกับตนมาก่อนเลยนะ เรื่องมันกะทันหันเกินไปจนเธอตั้งตัวไม่ทัน
“พวกเราเชิญรองประธานคนใหม่ขึ้นมาพูดหน่อยเถอะ” ชลธีให้มุกดาพูด
แต่มุกดาไม่ได้เตรียมตัวอะไรมาเลย เธอลุกขึ้นกลับไม่รู้ว่าต้องพูดอะไร แต่เธอก็มีไหวพริบเร็ว ไม่นานก็รู้ว่าตัวเองควรจะพูดอะไร
ก็แค่พูดเรื่องแผนการที่ตัวเองได้ตำแหน่งนี้มาแล้วจะทำยังไงต่อ ต่อมาก็คือคำพูดถ่อมตัวขอให้ทุกคนสนับสนุนตัวเอง ช่วยเหลือตัวเอง
สำหรับไหวพริบของเธอนั้นชลธีรู้สึกพอใจมาก เขาไม่ได้จะไม่บอกเธอ ที่เขายำตำแหน่งรองประธานให้กับเธอ ถ้าคุณสมบัติแค่นี้ยังไม่มี คงต้องกลับมาพิจารณาใหม่แล้วล่ะ ชลธีเชื่อใจในความสามารถของมุกดา
มุกดาพูดจบ ทุกคนพร้อมใจกันปรบมือเสียงดัง การประชุมคณะกรรมการได้สิ้นสุดลงแล้ว
พอทุกคนออกไปกันหมดแล้ว มุกดาก็เดินมาตรงหน้าชลธี
“ต่อไปประชุมไม่ต้องนั่งไกลขนาดนั้นนะ ที่นั่งของเธออยู่ทางซ้ายมือของฉัน ทางซ้ายตำแหน่งที่ใกล้กับหัวใจมากที่สุด” ชลธีเก็บของตัวเอง พูดกับมุกดาด้วยรอยยิ้ม
“ชล ทำไมนายไม่บอกกับฉันก่อนล่ะ ฉันไม่ได้เตรียมตัวอะไรเลย เมื่อกี้ฉันก็ตกใจแทบแย่” มุกดาตำหนิชลธี
“นี่เป็นการทดสอบของฉัน ถ้าฉันพูดกับเธอแล้ว เธอก็จะเตรียมตัวมาเยอะมาก กลับกันคำอภิปรายคงจะไม่ดีเหมือนวันนี้ เธอเก่งมากเลยนะวันนี้” ชลธีกอดมุกดาแน่น
“ทำไมนายถึงเชื่อฉันขนาดนั้นล่ะ ถ้าเกิดฉันทำพลาดล่ะ ดูสินายจะทำยังไง ถึงตอนนั้นคนอื่นได้พูดแน่ว่านายเลือกคนยังไง ใช่สิ ชลธี ทำไมนายถึงให้ฉันเป็นรองประธานของบริษัทฮอนดากรุ๊ปล่ะ ฉันไม่มีประสบการณ์การบริหารเลยนะ” มุกดารู้สึกไม่มั่นใจเลย
แม้เธอจะมีพรสวรรค์ในการจัดการเอกสารของชลธี แต่ก็ไม่ถึงขั้นรองประธานหรอกนะ
“ไม่ต้องมีประสบการณ์หรอก มีแค่ความตั้งใจก็พอแล้ว เอกสารที่ต้องการให้เธออนุมัติ เธอก็ใช้ใจทำให้ดีก็พอแล้ว สัญชาตญาณของเธอสำคัญมาก” พอทดสอบมุกดามามากพอแล้ว ชลธีพอใจในตัวเธอมาก
“แต่ว่าฉัน……” มุกดายังอยากพูดอะไร แต่กลับถูกชลธีปิดปากไว้ด้วยริมฝีปากของเขา ทั้งสองคนโอบกอดและจูบอย่างดื่มด่ำในห้องประชุม
มุกดามองรอบด้านอย่างตื่นตระหนก เธอกลัวว่าจะมีคนเดินเข้ามาในห้องประชุม
“ไม่ต้องกลัวหรอก ไม่มีคนเข้ามา หลับตาลง ดื่มด่ำไปกับมันเถอะ” ชลธีพูดจบ ก็ขยับริมฝีปากตัวเองเข้าไปใกล้อีกครั้ง ริมฝีปากอมชมพูอ่อนนุ่มนั้น ทั้งหอม ทั้งหวาน ทำให้เขาอดใจไม่ไหวอยากจะลิ้มรสเต็มที และไม่อยากปล่อยมันไปเลย
“อุ๊ย ขอโทษนะ ฉันมาเก็บแก้วน้ำชาน่ะ” ธินิดาเปิดประตูเข้ามาเห็นชลธีกอดมุกดาและกำลังจูบกันอย่างเร่าร้อนอยู่ เธอตั้งใจเปิดประตูเสียงดัง ทำลายบรรยากาศหวานแหววของทั้งสอง
