ในคณะกรรมการบริหาร หลังจากที่ธีร์ธวัชพูดจบ มีคนหลายคนตบมือกันขึ้นมา ธีร์ธวัชได้มองมุกดาไปอย่างได้ใจ ตอนนี้เธอได้ถูกตนทำให้ต้องตัวคนเดียวไปแล้ว ผู้ถือหุ้นเหล่านี้ ขอเพียงแค่มีผลประโยชน์เข้ามานิดหน่อย ก็ไม่สนหลักการอะไรแล้ว
“งั้นผมขอถามตัวแทนประธานบริษัทคนก่อนสักหน่อย มุกดา เธอยังอยากจะพูดอะไรอีกมั้ย?” ธีร์ธวัชในตอนนี้ได้ถูกเสียงปรบมือทำเอาดีใจจนเสียสติไป
“อืม งั้นฉันขอพูดสักหน่อยแล้วกัน” มุกดาในตอนนี้เองก็ไม่เกรงใจแล้ว เธอได้ลุกยืนขึ้นมา
ธีร์ธวัชนึกไม่ถึงว่ามุกดายังจะพูดอะไรมาอีก เธอผู้หญิงตัวคนเดียว ในสถานการณ์อย่างนี้ ไม่ใช่ว่าควรจะกลัวแย่แล้วหรือไง? นึกไม่ถึงว่าจะยังมีความกล้าลุกขึ้นพูดออกมาอีก
“กรรมการบริหารทุกท่าน ผู้ถือหุ้นทุกท่าน ตอนนี้ฉันเองก็อยากจะพูดความคิดเห็นของฉันสักหน่อยค่ะ” มุกดากวาดตามองไปยังทุกคนที่อยู่รอบๆ ทุกคนจึงไม่ได้พูดคุยกันขึ้นมาอีกทันที และก็อยากจะฟังด้วยสักหน่อยว่าเธอต้องการจะพูดอะไรออกมา
“ฉันยอมรับว่าฉันเคยมีสถานการณ์อย่างนั้นขึ้นมาบ้างแล้ว และก็ได้ทำให้โจนส์กรุ๊ปต้องตกอยู่ในวิกฤติไปครั้งหนึ่ง แต่นั่นก็เป็นเพราะว่ามีคนจงใจ ฉันก็เคยที่จะเผยแพร่ออกไปยังหนังสือพิมพ์รายใหญ่แต่ละที่ในพระนครไปแล้ว ผลการประกอบการของฉันที่โจนส์กรุ๊ปเองก็เชิญทุกท่านดูกันเอาเองแล้วกัน” มุกดาได้เอาผลประกอบการของตัวเองที่โจนส์กรุ๊ปในช่วงหลายปีมานั้นให้กับทุกคน เพื่อให้ทุกคนได้ดูกัน
“ที่ฉันยังมีอีกชุดหนึ่งก็คือช่วงที่ธีร์ธวัชได้เป็นประธานบริษัทของบริษัทฮอนดากรุ๊ป และได้ดำรงตำแหน่งเป็นผู้จัดการของบริษัทสาขาย่อยเมื่อตอนนั้น ผลการประกอบการทั้งหมดของเขาเชิญทุกท่านได้ดูกันได้เลย” มุกดาได้เอาเอกสารอีกชุดหนึ่งมาแจกจ่ายให้กับกรรมการบริหารทุกท่านไปอย่างไม่มีเกรงใจกันเลยสักนิด
กรรมการบริหารถึงแม้ว่าจะไม่ได้บริหารธุรกิจโดยตรง แต่แบบฟอร์มหลายแผ่นนั้นก็ยังเข้าใจได้
“มุกดา เธอ! เธอมันร้ายกาจเกินไปหน่อยหรือเปล่า? แม้แต่ของพวกนี้เธอยังทำมันออกมา” ธีร์ธวัชถูกการโจมตีที่คาดไม่ถึงโจมตีเข้ามา
“พวกเราต่างก็ต้องรับผิดชอบกันเพื่อบริษัททั้งนั้น ให้เงินปันผลกับทุกท่าน เพิ่มเงินปันผลให้กับทุกท่าน มันไม่ใช่เรื่องที่สักแต่จะพูดก็พูดออกมาได้ มันต้องดูความสามารถด้วย ข้อมูลที่ฉันให้กับทุกท่าน ฉันอยากให้ทุกท่านอ่านมันให้จบด้วย งั้นตอนนี้เราก็มาโหวตกันเลยแล้วกันค่ะ ทั้งหมดจะเป็นการโหวตกันแบบไม่มีการออกนามกัน คนที่มีผลโหวตเยอะที่สุดจะมารับตำแหน่งเป็นตัวแทนประธานบริษัทของบริษัทฮอนดากรุ๊ป” มุกดาทำอะไรๆไปคล่องแคล่วว่องไว และก็ไม่อยากจะไปพูดไร้สาระกับธีร์ธวัชด้วยเช่นกัน เธอได้ให้ธีรนัยน์แจกตั๋วโหวตให้กับทุกคนคนละใบ และได้บรรจุใส่ซองจดหมายเอาไว้เรียบร้อย
ธีร์ธวัชนึกไม่ถึงว่ามุกดาจะมาไม้นี้ ถึงแม้ว่าเขาจะเตรียมข้อแก้ตัวเอาไว้มากมายแล้ว แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าจะว่างเปล่าไปหมด
ประวัติผลประกอบการของเขานั้นเป็นความฉาวโฉ่ในด้านความผิดพลาดและพฤติกรรมที่เลวร้ายมากมายของเขาเลยทีเดียว ไหนเลยจะไปเทียบกับมุกดาได้ เขานึกว่าสมรู้ร่วมคิดกับพวกกรรมการบริหารและผู้ถือหุ้นหลายๆคนแล้วจะสามารถก่อกบฏขึ้นเป็นใหญ่ในบริษัทฮอนดากรุ๊ปได้แล้ว ที่แท้ตนก็ยังด้อยกว่ามุกดาอีกไกลเลย
“เอาล่ะ ฉันคิดว่าทุกท่านคงจะกรอกกันเสร็จเรียบร้อยแล้ว งั้นก็เชิญตรวจสอบตั๋วโหวตจากเหล่าผู้ถือหุ้นทั้งหลายก่อน ฉันจะไม่ใช้ผู้ช่วยของฉันไปตรวจสอบตั๋วโหวตด้วยเหมือนกัน อย่างนี้แล้วมันถึงจะยุติธรรม” มุกดาได้ให้ทุกคนเลือกกรรมการบริหารที่มีคุณธรรมมาสองสามคน มาตรวจสอบตั๋วโหวต
ตั๋วโหวตทุกๆใบที่อ่านออกมา หัวใจของธีร์ธวัชได้บีบรัดแน่นขึ้นมา รอจนอ่านตั๋วเสร็จหมดแล้ว หัวใจเขาก็ได้เย็นเฉียบไปโดยสมบูรณ์
กรรมการบริหารพวกนั้นนึกไม่ถึงเลยว่าจะโหวตให้มุกดากันไปเก้าสิบเปอร์เซ็นต์ ตนมีมาเพียงแค่ไม่กี่ใบนั้นเท่านั้น
“งั้นฉันขอถามทุกท่านหน่อยว่าการโหวตครั้งนี้ล้วนเป็นความสมัครใจของตัวเองกันใช่มั้ยคะ ไม่มีใครบังคับพวกคุณใช่มั้ย? ถ้าทุกคนแน่ใจแล้ว งั้นฉันจะเป็นตัวแทนประธานบริหารของบริษัทฮอนดากรุ๊ปต่อไป” มุกดาพูดไปอย่างตรงไปตรงมา และก็ไม่มีเวลาจะมาอธิบายอะไรกับคนพวกนี้อีกแล้วเหมือนกัน
“สมัครใจกันเองทั้งนั้น คนที่อยู่ที่นี่ล้วนเป็นคนที่โปร่งใสกันทั้งนั้น สมัครใจเองหรือเปล่าก็เห็นกันทั้งนั้น” มีคนที่สนับสนุนมุกดาได้พูดออกมาโดยทันที ทุกคนก็ได้พากันพยักหน้าเห็นด้วยกันออกมา
“ดี ข้อสรุปสุดท้ายของคณะกรรมการบริหารในเรื่องนี้ ฉันคิดว่าต่อจากนี้ไปจะไม่มีเหตุการณ์ไม่คาดคิดอะไรขึ้นมาอีก และสามารถคงอยู่ไปจนถึงตอนที่ร่างกายของชลฟื้นตัวกลับมาแล้ว ถ้าหากว่ามีการเปลี่ยนแปลงอะไรขึ้นมาอีก ต่อจากนี้บริษัทฮอนดากรุ๊ปเกิดเรื่องอะไรขึ้นมา ฉันจะไม่รับผิดชอบอีกแล้ว” มุกดาถึงแม้ว่าจะเป็นแค่ผู้หญิงคนหนึ่ง แต่การพูดจากลับมีความน่าเกรงขามมาก กรรมการบริหารพวกนั้นที่คิดจะก่อเรื่องกันก็ไม่ได้พูดอะไรกันขึ้นมาอีก
ความจริงได้อยู่ตรงหน้าทุกคนแล้ว ความสูงต่ำของความสามารถมันก็ได้ประจักษ์ชัดแก่สายตาของทุกคนแล้ว ถึงแม้ว่าตอนแรกที่ธีร์ธวัชมาจะคุยโวใหญ่โตกับทุกคน แต่พี่ชายของเขาเองก็เคยเป็นอย่างนี้ จนตายไปก็ไม่ได้ทำคำสัญญาให้เป็นจริง กรรมการบริหารพวกนั้นต่างก็ไม่มีวันเชื่อเขากันเลย
ธีร์ธวัชคิดว่าตัวเองอยู่ที่นั่นแล้วเหมือนกับเป็นตัวตลกตัวหนึ่งเลยก็ไม่ปาน เหล่ากรรมการบริหารต่างก็สนับสนุนมุกดากันทั้งนั้น ไม่ได้เป็นเพราะว่าเธอเป็นผู้หญิงหรือไม่ก็ไม่ใช่คนของตระกูลสุวรรณเลิศ ไอ้พวกคนแก่ตายยากพวกนี้นี่! ภายในใจของธีร์ธวัชก็ได้พูดบ่นออกมาด้วยความเกลียดแค้นไม่หยุด
เรื่องราวตลกร้ายก็ได้สิ้นสุดลงไปอย่างนี้ ธีร์ธวัชเก็บความไม่ยินยอมอยู่ภายในใจ เขากลับไปที่โรงแรม ทันทีที่ไปถึงหน้าประตูโรงแรม ก็ได้มีคนมาเจอเขา
“ธีร์ธวัช คุณโมโหมากเลยใช่มั้ย? ครั้งนี้ไม่ได้เป็นตัวแทนประธานบริษัท เสียหน้ามากเลยใช่มั้ย?” คนที่มาพูดกับธีร์ธวัช
ธีร์ธวัชมองคนคนนั้นไปแวบหนึ่ง ในช่วงเวลานี้เขาได้หลบอยู่ที่ต่างประเทศมาตลอด ไม่รู้เรื่องที่เกิดขึ้นในประเทศเยอะมาก ตอนที่เขาเห็นธีรเมท เพียงแค่คิดว่าผู้จัดการบริษัทเล็กๆคนหนึ่งเท่านั้น ภายในใจของเขาดูถูกดูแคลนธีรเมทอย่างมาก
“นายพูดมากจริงๆ” ธีร์ธวัชมองธีรเมทไปด้วยความดูถูก แล้วเตรียมที่จะขึ้นไปชั้นบนต่อ
“คุณไม่อยากจะพลิกกลับมาชนะสักหน่อยเหรอ? แพ้ให้กับผู้หญิงคนหนึ่ง คุณยอมจริงๆ?” ธีรเมทถามออกไปต่อ เขานั้นไม่ได้โกรธเลยสักนิดเดียว
“นั่นมันเป็นเรื่องของฉันทั้งนั้น ผู้จัดการของว่องประเสริฐการ นายมันว่างมากเลยหรือไง ถ้านายว่างนักล่ะก็ ก็ไปหาสิ่งบันเทิงที่นายชอบไปเล่นฆ่าเวลาเอาก็ได้ นายจะมาหาฉันไปทำไม?” อารมณ์ของธีร์ธวัชเดิมทีก็ไม่ได้ดีนักอยู่แล้ว บวกกับธีรเมทคนนี้มาทำเหมือนกับรู้เรื่องทุกอย่างอีก เขาก็ยิ่งรู้สึกว่าตัวเองขายหน้ามากกว่าเดิม
“มาดื่มชากินสักแก้วเถอะครับ ผมจะรอคุณที่โรงน้ำชาของโรงแรม ถ้าคุณอยากจะพลิกกลับมาชนะบ้างสักหน่อยล่ะก็ คุณก็มา ถ้าไม่อยาก ก็ช่างมัน” ธีรเมทเองก็ไม่ได้พูดไร้สาระกับธีร์ธวัชไปให้มากมาย เขาพูดจบก็ได้ผันร่างขึ้นลิฟต์ไป ไปยังโรงน้ำชาของโรงแรม
ธีร์ธวัชมองเงาร่างเบื้องหลังที่เดินออกไปของธีรเมท เขาเป็นแค่ผู้จัดการเล็กๆคนหนึ่ง จะมีความคิดอะไรดีๆงั้นเหรอ? จะต้องหลอกลวงตนอยู่แน่ๆ
ธีร์ธวัชได้ตรงกลับห้องตัวเองไปทันที แต่พอธีร์ธวัชก้าวเข้าประตูห้องไป ก็ได้หดตัวกลับไปอีกครั้ง บางครั้งก็ไม่อาจดูแคลนคนคนหนึ่งได้ ธีรเมทในตอนนี้บางทีอาจจจะมีประโยชน์กับตัวเองก็ได้ ลองฟังความคิดเห็นของเขาดูสักหน่อย ตนก็ไม่ได้เสียหายอะไรอยู่แล้ว งั้นก็ไปลองฟังดูดีกว่า
เมื่อคิดเสร็จแล้ว ธีร์ธวัชก็ได้ปิดประตูลง เขาผันร่างเข้าลิฟต์ไป ไปหาธีรเมทที่โรงน้ำชาของโรงแรม
มาถึงห้องส่วนตัวที่ธีรเมทว่ามาแล้ว ธีร์ธวัชก็ได้เคาะประตู “เข้ามา” เสียงใสของธีรเมทได้ดังออกมาจากข้างใน
ธีร์ธวัชผลักประตูเข้าไป เขาเห็นธีรเมทกำลังใช้สายตาแปลกๆอย่างหนึ่งมองตนเข้ามา
“ฉันมาก็แค่อยากจะมาลองฟังดูสักหน่อยว่านายจะพูดอะไร ส่วนจะรับฟังหรือเปล่า ฉันก็ต้องพิจารณาดูอีกที” ธีร์ธวัชเดินไปยังฝั่งตรงกันข้ามของธีรเมท แล้วนั่งลงไป
