แต่งรักมัดใจบอส – ตอนที่ 417 ได้รับการช่วยเหลือ

เวลานี้มุกดารู้สึกว่าถูกศัตรูโจมตีรอบด้าน เธอเหลือบมองคนสิบกว่าคนที่เดินเข้ามาใกล้เรื่อยๆ เธออยากจะหนีก็หนีไปไม่ได้ ทำได้แค่ตาต่อตาฟันต่อฟันสู้กลับไปเท่านั้น

หนึ่งในบรรดาผู้ชายคงอดกลั้นเอาไว้ไม่อยู่ เขาเดินนำหน้าพุ่งมาหาทางมุกดาทันที และเห็นว่ามุกดาดูอ่อนแอ หน้าตาอันแสนอัปลักษณ์ของเขายิ้มจนมีรอยยับอยู่บนใบหน้า ผู้หญิงที่สวยขนาดนี้ ชีวิตนี้ทั้งชีวิตเขาก็ไม่กล้าคาดหวังเลย ไม่คิดเลยว่าวันนี้ตนเองจะสามารถบรรเลงบทรักกับผู้หญิงเช่นนี้ได้

“ไม่ต้องกลัวนะ เดี๋ยวพี่จะทำให้น้องสบายตัวไปเลย น้องก็แค่หลับตาลงและดื่มด่ำไปก็พอ” คนคนนั้นพูดจบก็ยื่นมือออกไปดึงเสื้อของมุกดาออก

มุกดาคว้ามือของเขาเอาไว้ และจัดการจับทุ่ม จนเขาล้มหัวทิ่มเหมือนหมากำลังกินขี้หมา

“โอ้โห เหี้ยแม่ง อีนังนี่ซาดิสม์ชิบ!มึงอยากตายหรือไง?” คนที่ล้มไปกองกับพื้น รีบลุกขึ้นมาและนวดตูดตัวเองทันที ครั้งนี้เขาเริ่มโกรธขึ้นแล้วสิ

เขายื่นมือออกไปเพื่อตบหน้ามุกดา แต่กลับถูกมุกดาหักข้อศอกไปที่ไหล่แทน ครั้งนี้เขาตอบสนองได้เร็วหน่อย เขาหลุดพ้นจากพันธนาการได้ พลางยื่นมือออกไปคว้าหน้าอกของมุกดาทันที

มุกดาจัดการเตะไปที่น่องขาของเขาเต็มแรง จนทำให้เขาล้มพาดไปกองกับพื้นอีกครั้ง

“ฮ่าๆ ๆ ๆ ฮ่าๆ ๆ ๆ ไอ้ป้อง วันนี้แกไม่ได้กินข้าวเช้ามาใช่ไหม ถึงได้โดนอีนังนี่มันเตะได้ ชีวิตนี้แกก็ไม่ต้องมาอยู่ในวงการนี้อีกแล้ว ขายหน้าชะมัด” พวกผู้ชายเหล่านั้นคิดว่าไอ้ป้องคงเมาเหล้าเซจนทรงตัวไม่อยู่ ถึงทำให้มุกดาประสบความสำเร็จในการลงมือ

พวกเขาต่างหัวเราะเยาะไอ้ป้อง เวลานั้นไอ้ป้องเคียดแค้นมาก เขาร้องอย่างโหยหวนพร้อมทั้งพุ่งเข้าใส่มุกดาทันที และใช้ศีรษะพุ่งชนมุกดา แต่มุกดาหลบได้ทัน และใช้ข้อศอกกระทุ้งทางด้านหลังของอย่างจัง

ไอ้ป้องคนนั้นพุ่งเข้าชนกับกำแพงอย่างสุดแรง จนเลือดกำเดาของเขาไหลออกมา

คนอื่นๆ เมื่อเห็นภาพนั้น จึงรู้สึกว่าผิดปกติแล้วสิ เหมือนว่าไอ้ป้องไม่ใช่ตัวปัญหา แต่เป็นผู้หญิงคนนี้ที่ดุดันเผ็ดร้อนแสบถึงทรวงจริงๆ

“ไอ้พวกโง่ ผู้หญิงคนนี้มันใช้ศิลปะป้องกันตัวหลายท่า แต่ว่าแบบนี้ยิ่งถูกใจมากกว่าเดิมอีก เข้ามาพร้อมกันเลย ปราบพยศเธอให้อยู่หมัด และให้ทุกคนได้สนุกสนานอีตัวแสบอย่างหนำใจ!” ไอ้ป้องปาดเลือดกำเดาของตนเอง ใบหน้าที่มีแต่เลือด มองแล้วยิ่งขยะแขยงมาก

เมื่อคนอื่นได้ยินคำพูดของไอ้ป้องแล้ว ก็พุ่งปรี่ดักล้อมมุกดาตามที่พูดจริงๆ ผู้หญิงที่อ่อนแอคนหนึ่งไม่สามารถสร้างความประทับใจให้กับพวกเขาได้ แต่ผู้หญิงแบบนี้แหละ หลังจากปราบพยศได้แล้วมันยิ่งสร้างความหมายมากขึ้นหลายเท่า

เมื่อทุกคนลงมือพร้อมกัน ตอนแรกมุกดาก็ยังรับมือไหว แต่พอนานเข้าพละกำลังของเธอก็สู้ไม่ไหว

เมื่อเห็นว่ามุกดาเริ่มหมดแรงแล้ว จนเธอถูกเตะมาหนึ่งที เธอล้มกองอยู่ที่พื้น ผู้ชายพวกนั้นก็รุมเธอ พร้อมทั้งใช้เท้ากระทืบเธอ ยังมีคนใช้มือดึงเสื้อเธอจนฉีกขาด

“แควก!” เสื้อผ้าของมุกดาถูกดึงจนฉีกขาด พลันปรากฏผิวพรรณขาวเกลี้ยงเกลาบริเวณแผ่นหลังทันที คนที่เห็นต่างเลือดกำเดาไหลตามออกมาทันที

“พอแล้ว หยุดเตะได้แล้ว เดี๋ยวเตะจนบาดเจ็บไปหมด เรายังต้องมีธุระให้จัดการ อุ้มตัวเธอขึ้นมา เอาไปบ้านพวกเราแทน เพื่อให้พวกเราได้สนุกสนานกันอย่างถ้วนหน้า”

มุกดาได้ยินคำพูดนี้แล้ว หัวใจของเธอหนาวเหน็บไปทั่ว ทำยังไงดี ตนเองสู้ไม่ไหวแน่ หรือว่าตนเองจะถูกเหยียดหยามไปแบบนี้ โทรศัพท์ที่กดออกไปก็ไม่รู้ว่าโทรไปหาใคร จังหวะที่รีบเร่งอยู่เมื่อครู่ เธอก็ไม่รู้ว่าตนเองโทรศัพท์หาใครด้วยซ้ำ

เมื่อถูกคนเตือน บรรดาผู้ชายกลุ่มนั้นก็ไม่ได้เตะมุกดาซ้ำ ร่างกายของมุกดาเจ็บปวดเหลือเกิน ใต้รองเท้าหนังของคนพวกนั้นคือต้องการฆ่าตนเองให้ตายใต้ฝ่าตีน แต่ก็ไม่มีวิธีอื่นแล้ว วันนี้ตนเองไม่สามารถมาจบชีวิตอยู่บนถนนเส้นนี้ได้

“ฮ่าๆ ๆ อีเวร ทำไมมึงไม่สู้กลับล่ะ หรือว่าสู้ไม่ไหวแล้วสิ ก็น่าจะเชื่อฟังให้พวกกูเล่นสนุกไปตั้งแต่แรก แล้วจะเกิดเรื่องนี้ได้ยังไง ตอนนี้รู้จักคำว่าเจ็บปวดแล้วใช่ไหม? หัวใจของพี่ก็เจ็บตามเลย เดี๋ยวพวกพี่จะแสดงบทรักกับมึงให้หนำใจเอง” ไอ้ป้องเห็นว่ามุกดาไม่มีแรงขัดขืนแล้ว เขาก็พาดตัวทับบนร่างกายของมุกดาทันที จากนั้นเขาใช้ปากโสโครกของมันเพื่อต้องการจะจูบมุกดา

“เพี๊ยะ!” เสียงดังลั่น ขนาดมุกดาที่ได้ยินเสียงยังตัวสั่นเลย ฝ่ามือนี้ต้องลงแรงเต็มกำลัง และได้ยินเสียงไอ้ป้องคร่ำครวญด้วยความเจ็บปวดอยู่สักพัก

“ฟันกู ฟันกูหัก”

ปากของไอ้ป้องกระอักเลือดสดไหลออกมา ฟันกรามซี่หนึ่งหลุดออกมา เวลาพูดออกมาก็ไม่สามารถพูดได้เต็มปากแล้ว

เวลานั้นเองคนเหล่านั้นถึงได้รู้ตัวว่าด้านหลังตัวเองมีคนมายืนอยู่อีกสามคน ต่างใช้สายตาจ้องมองพวกเขาอย่างกินเลือดกินเนื้อ

มีผู้ชายที่ตัวเตี้ยเล็กน้อยยืนอยู่ระหว่างผู้ชายร่างกายสูงใหญ่สองคน แต่ผู้ชายที่อยู่ตรงกลางหน้าตางดงามที่สุด แถมยังสวยเหมือนกับผู้หญิงที่นอนกองอยู่ที่พื้นเลย

“มาเพิ่มอีกสามคน! แต่ไอ้คนตัวเล็กกูจองแล้วนะ กล้ามาทำร้ายกู อีกเดี๋ยวกูจะให้มึงลิ้มลองรสชาติเดียวกับอีผู้หญิงคนนี้” ไอ้ป้อง กวักมือ คนสิบกว่าคนก็พุ่งตัวมาทำร้ายทั้งสามคนทันที

ธีรนัยน์เตะคนหลายคนจนล้มไม่เป็นท่าไปแล้วหลายคน จากนั้นเธอก็เดินมาอยู่ด้านข้างของมุกดา และจัดการประคองมุกดาขึ้นมา

เธอกดรับสายของมุกดา แต่ไม่รู้ว่าอยู่ที่ไหน เลยให้รวิศใช้คอมพิวเตอร์หาพิกัด จนสามารถหาตำแหน่งที่อยู่ของมุกดาได้โดยประมาณ ทว่าตอนที่ขับรถมาถึงด้านหน้า ก็ไม่สามารถขับรถเข้ามาได้ ถนนเส้นนี้เป็นตรอกถนนเล็กๆ เอาไว้ให้คนเดินเท่านั้น

แถมยังเป็นตรอกเล็กๆ หลายเส้นมาก ดังนั้นเลยใช้เวลานานมากในการหาตัวมุกดาเจอ แต่พอเห็นไอ้ป้องต้องการจะทำให้มุกดาต้องแปดเปื้อน ด้วยความโกรธของธีรนัยน์จึงจัดการตบหน้าไอ้ป้องอย่างสุดกำลัง

“มุก ไม่ต้องกลัวนะ พวกเรามาแล้ว รณรัตกับรวิศก็มาด้วย ฉันจะพาแกไปเปลี่ยนเสื้อผ้า” ธีรนัยน์แบกมุกดาขึ้นหลัง เพื่อเตรียมเดินออกไปเพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้าบนรถของตนเอง

“เดี๋ยว พวกแกจะไปไหน? ฉันถูกใจพวกแกสองคนแล้วสิ ไปกับพี่เถอะ กูแบกเธอเอง!” ไอ้ป้องที่ยังมีความอัปรีย์อยู่ปรากฏตัวขึ้นทางด้านหลังของธีรนัยน์เขาเห็นว่ารวิศกับรณรัตรูปร่างสูงใหญ่กำยำด้วยกันทั้งคู่ การต่อสู้ก็เก่งมาก เลยคิดว่าไอ้ผู้ชายตัวเล็กน่าจะเก่งน้อยหน่อย เขาเลยมาขวางธีรนัยน์เอาไว้แทน

“หลีก!” ธีรนัยน์ตีหน้านิ่ง พร้อมทั้งตะโกนใส่ไอ้ป้อง

“ทำไมต้องพูดกับกูซะน่าฟังขนาดนั้นด้วย กูไม่ให้มึงไปแล้วมึงจะทำอะไรกูได้?” ไอ้ป้องสูงกว่าธีรนัยน์ตั้งเยอะ ดังนั้นเขาเลยไม่ได้สนใจธีรนัยน์ด้วยซ้ำ

“ฉันไม่เคยพูดซ้ำสอง!” เมื่อสิ้นเสียงธีรนัยน์เท่านั้นเอง ขาของเธอก็ยกขึ้น พลางเตะใส่ไอ้ป้องทันที

ธีรนัยน์ก็ไม่ใช่คนกินหญ้ามา การที่โดนมุกดาจัดการเมื่อครู่ก็เป็นเพราะว่าไม่ได้เตรียมการป้องกันเอาไว้ก่อน ที่ดูถูกผู้หญิง จังหวะนี้เองเขาใช้อยากต่อสู้กับธีรนัยน์สุดกำลัง เพื่อต้องการเอาคนสวยๆ กลับบ้านทั้งคู่

ไอ้ป้องกะพริบตา ธีรนัยน์ก็จัดการวาดเท้ากลับ ไอ้ป้องเห็นว่าธีรนัยน์กำลังแบกมุกดาอยู่ จนเขาปราศจากความกลัวอื่นใด

แม้ว่าเขาสามารถหลบไปยังด้านข้างได้ทัน ธีรนัยน์เตะคนก็ใช่ว่าเตะไปครั้งเดียวและจะพอแค่นั้น เธอใช้น่องเขาหลังเตะกลับมาทันที ไอ้ป้องต้องใช้ความสามารถในการหลบหลีก แม้ว่าธีรนัยน์จะยังแบกมุกดาอยู่ แต่ก็ไม่ได้ส่งผลกระทบต่อความว่องไวของเธอเลยสักนิด เธอเตะซ้ำสามครั้งติดต่อกัน ในที่สุดก็เตะโดนเจ้าโลกของไอ้ป้องอย่างเต็มแรง

“โอ๊ย โอ๊ย ช่วยด้วย ไอ้นี่จะตายห่าแล้ว!” ธีรนัยน์ฝีเท้าหนักมาก แค่ฝีเท้านั้นกดลงแรงไป เจ้าโลกของไอ้ป้องก็คงเสียสมรรถนะทางเพศแล้ว

แต่งรักมัดใจบอส

แต่งรักมัดใจบอส

ภายในหนึ่งเดือน แต่งงาน หย่า แต่งงาน มุกดาไม่รู้ว่าตนสุขหรือทุกข์กันแน่แต่งงานอีกรอบกลับไม่รู้ว่าสามีเธอเป็นใครแค่กลางคืนกับมานอนกับเธอตรงเวลา”ประธานชลธี ฉันจะลาออก” “ได้ เธอดูสัญญาให้ดี “จ่ายเงินละเมิดสัญญาสิบล้านมาซะ แล้วเธอจะไปไหนฉันก็ไม่ห้ามในการทำงานยังเจอประธานโรคจิต มุกดารู้สึกว่าชีวิตเธอช่างมืดมนไร้แสงสว่างยิ่งนักแต่ทว่าเรื่องไม่ได้เป็นอย่างที่ มุกดาคิด

Comment

Options

not work with dark mode
Reset