โลกแห่งเหล่าทวยเทพ The World of Deities – ตอนที่ 46: เต็มแก้ว

บทที่ 46: เต็มแก้ว

ซูเย่หยิบถ้วยกระเบื้องสีดำและเดินไปทางฮัตตันอย่างช้าๆ

“ อย่า… อย่า… ” ฮัตตันดิ้นกลับหลังอย่างเร่งรีบ เขาซุกตัวกับมุมของกำแพงและพยายามเตะด้วยขาของเขาอย่างเต็มที่ ราวกับว่าพื้นดินถูกแช่แข็งด้วยแผ่นน้ำแข็ง และขาของเขาลื่นไถลบนพื้นอย่างต่อเนื่อง

ฮาม่อนทั้งโกรธและวิตกกังวลเมื่อเห็นสภาพของลูกชาย อย่างไรก็ตาม เขาไม่กล้าพูดอะไร

ตอนนี้เขาจะทำอะไรได้บ้างที่แม้แต่เซนาตยังทรยศเขาโดยไม่ลังเล

ซูเย่วางถ้วยกระเบื้องสีดำลงบนโต๊ะและค่อยๆ ยื่นมือไปทางฮัตตัน ซึ่งอยู่ที่มุมห้อง เขาเผยรอยยิ้มที่อ่อนโยนในขณะที่เขาพูด “ จำสิ่งที่เราพูดเมื่อวานนี้ได้ไหม ? เราเป็นเพื่อน เพื่อนร่วมชั้น และเป็นหุ้นส่วน ไม่ใช่ศัตรู ”

ความกลัวของฮัตตันลดลงเล็กน้อยเมื่อเขาเห็นการแสดงออกที่ใจดีของซูเย่ เขาถามว่า “ เจ้าจะยกโทษให้ข้าไหม ? ”

“ แน่นอน แน่นอน ” รอยยิ้มของซูเย่กลายเป็นความจริงใจมากขึ้น

ฮัตตันลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แล้วค่อยๆ ยื่นมือออกมา ซูเย่ดึงฮัตตันขึ้นเป็นครั้งที่สองแล้วดึงเขาไปที่ขอบโต๊ะ

ซูเย่ยื่นมือและปรับเสื้อคลุมยาวของฮัตตันขณะที่เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยนว่า “ ดูตัวเองสิ เจ้าไม่ต้องการที่จะเป็นคนดีและยืนกรานที่จะทำร้ายข้าเพียงเพื่อให้ตัวเองรู้สึกดี เพื่ออะไร ? เข้าเรียนอย่างถูกต้อง พัฒนาตนเองอย่างเหมาะสม มันจะไม่เป็นอะไรถ้าเจ้ากลายเป็นคนพิเศษ ? ทำไมเจ้าต้องเหยียบย่ำคนอื่นเพื่อแสดงความเหนือกว่าของเจ้า ? ในสายตาของข้า ข้าคิดว่าเจ้ารู้สึกว่าเจ้าไม่สามารถพิเศษได้ เจ้าคิดว่าเจ้าเป็นขยะและสามารถแสดงตัวเองโดยใช้วิธีการเช่นนี้เท่านั้น ”

ฮัตตันไม่เข้าใจ ซูเย่ ในตอนแรก ขณะที่ท่าทางของ ฮาม่อน กระชับขึ้น จากนั้นเขาก็เห็นซูเย่จับผมของฮัตตันด้วยมือซ้าย ในขณะที่มือขวาของเขาเป็นเหมือนค้อน หมัดขวาของเขาพุ่งตรงไปที่จมูกของฮัตตันครั้งแล้วครั้งเล่า

เลือดไหลออกจากจมูกของฮัตตันราวกับน้ำตก

ฮัตตันคร่ำครวญด้วยความเจ็บปวดก่อน จากนั้นเขาก็อยู่ในอาการโคม่าหลังจากถูกทุบตี ถ้าไม่ใช่เพราะว่าซูเย่ดึงผมของเขา เขาคงจะร่วงบนพื้น

ใบหน้าของฮัตตันดูเหมือนชิ้นหมูเน่า

ซูเย่คว้าถ้วยกระเบื้องสีดำด้วยมือขวาและวางไว้ใต้คางของฮัตตัน

เลือดที่ปนด้วยน้ำตาค่อยๆ ไหลลงสู่ถ้วย

ซูเย่หันไปมองฮาม่อนและยิ้ม “ อย่าวิตกกังวล ให้รออีกสักครู่ เพราะเป็นเจ้าเองต่างหากที่เลือกถ้วยใบใหญ่เช่นนี้ ”

ฮาม่อนตัวสั่นเมื่อวิญญาณของเขาสั่น

ในขณะนี้ เขามีภาพลวงตาว่าปีศาจกำลังดูดเลือดของลูกชายของเขา

เขาไม่เชื่อว่าเขาจะกลัวเด็กอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน

ซูเย่กำลังยิ้ม แต่ฮาม่อนรู้สึกราวกับว่าโลกของเขาถูกผนึกไว้ในน้ำแข็ง

“ มันไหลช้านิดหน่อย ท่านชื่อ เซนาต ใช่ไหม มาช่วยข้าที ” ซูเย่มองไปทางชายชาวอียิปต์

เซนาตเงียบไป เขาเดินไปอย่างรวดเร็วและชกที่จมูกของฮัตตันสามครั้ง แต่ละครั้งรุนแรงกว่าครั้งก่อน ซูเย่เกือบเสียการยึดข้าของฮัตตัน

เลือดไหลออกจากจมูกของเขาอีกครั้ง

ฮัตตันส่งเสียงร้องที่น่าสมเพชสองครั้ง จากนั้นก็เป็นลมเป็นครั้งที่สอง

ฮาม่อนกัดฟันแน่น เขาต้องการถลกหนัง เซนาตทั้งที่มีชีวิต

ซูเย่พูดด้วยความหงุดหงิด “ ข้าต้องการให้เจ้าจับฮัตตัน ไม่ใช่ต่อยเขา ”

เซนาต ชะงักไปครู่หนึ่งและรีบพยุงฮัตตันขึ้นอย่างรวดเร็ว

เคเออร์ตัน ถูกจี้โดยฉากนี้ เขาหันศีรษะแล้วถามฮาร์คว่า “ นี่คือคนที่เจ้าชกต่อยในสามวินาที ? ”

“ สองวินาทีครึ่ง ” ฮาร์คครุ่นคิดครู่หนึ่งแล้วให้คำตอบที่จริงจัง

ฮาม่อนรู้สึกราวกับว่าเขาตกลงไปในห้องใต้ดินที่มีน้ำแข็ง

ในเวลาต่อมาฮัตตันลืมตาขึ้นด้วยความงุนงง เขาไม่เห็นสิ่งที่อยู่ข้างหน้าเขาอย่างชัดเจนเมื่อเขาได้ยินเสียงของซูเย่

จากนั้น การมองเห็นของฮัตตันก็เปลี่ยนเป็นสีดำในขณะที่เขาเป็นลมในขณะที่รู้สึกสับสนและเจ็บปวดอย่างรุนแรง เขาไม่มีเวลาโกรธ

ไม่นานต่อมา ในที่สุดซูเย่ก็วางถ้วยกระเบื้องเคลือบสีดำที่เต็มไปด้วยเลือดลงบนโต๊ะตรงหน้าฮาม่อน

“ ลุงฮาม่อน นี่คือสิ่งที่ท่านขอ ” ซูเย่พูดเบาๆ

ฮาม่อนตัวสั่น เสียงของซูเย่คล้ายกับเสียงกระซิบของนรก

ฮาม่อนมองดูลูกชายที่น่าสมเพชของเขา จากนั้นเหลือบมองดูเลือดในถ้วยที่ผสมน้ำมูกและน้ำตา เขานั่งลงอย่างกระทันหัน สายตาของเขาว่างเปล่า

“ ซูเย่ ข้าขอโทษ ข้าไม่ควรทำอย่างนั้น ข้าควรจะห้ามลูกของข้า ข้าควรจะให้เขาปฏิบัติต่อเพื่อนร่วมชั้นของเขาให้ดี ข้าควรจะทำให้เขาเรียนรู้ที่จะเป็นมิตรกับผู้อื่น…” ฮาม่อนทั้งโกรธและกังวลเมื่อเขาพูดในน้ำเสียงของเขามีความเศร้า

“ ความกลัวและความละอาย ที่มาของความอ่อนแอ ” เคเออร์ตัน กล่าว

ซูเย่ผลักถ้วยลายครามสีดำอย่างอ่อนโยน

“ ท่านต้องการมันหนิ จงดื่มมัน ” น้ำเสียงของซูเย่สงบลงอย่างน่าตกใจ

ฮาม่อนมองขึ้นไปที่ซูเย่ ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความไม่เชื่อ

ชายหนุ่มคนนี้เป็นเหมือนปีศาจ

” ดื่มมัน ” ซูเย่ยังคงมีน้ำเสียงที่สงบ

เคเออร์ตัน ถอนหายใจทันทีขณะที่เขาพูด “ โอ้ ฮาม่อน ข้าเคยได้ยินเกี่ยวกับเจ้า เจ้าเป็นคนค่อนข้างฉลาด ทำไมเจ้าถึงโง่เขลาที่จะหาเรื่องกับซูเย่ ? แม้แต่ข้าเองก็ยังไม่กล้า ”

ร่างกายของฮาม่อนสั่นสะท้าน เขารู้สึกเสียใจอย่างมาก เขาเริ่มสงสัยว่าซูเย่เป็นบุตรนอกกฎหมายของขุนนางผู้ยิ่งใหญ่และมีภูมิหลังที่น่าสะพรึงกลัว มิฉะนั้น เคเออร์ตัน จะไม่พูดคำเหล่านั้น

เซนาตมีมือที่มั่นคง เขาจะไม่เล่นกับกริชของเขาราวกับว่ามันเป็นผีเสื้อ อย่างไรก็ตาม เขาไม่สามารถควบคุมมือขวาที่สั่นไหวได้ในขณะนี้

เคเออร์ตัน หันไปมอง ฮาร์ค และพูดว่า “ ดูสิว่าเขากลัว ฮาร์ค มากแค่ไหน ฮาร์คไม่กล้าแม้แต่จะขอดาบสั้นวิเศษที่เขาให้ซูเย่กลับมา ”

ฮาร์คมองดูเคร์ตันอย่างโกรธจัด เขาจะไม่หยุดล้อเล่นแม้แต่ตอนนี้

ซูเย่แสร้งทำเป็นไม่ได้ยินคำพูดของเคเออร์ตัน เขาบอกฮาม่อนว่า “ ท่านกำลังรอให้ใครซักคนเสนอขนมปังให้ท่านหรือเจ้ากำลังรอจานพิเศษอยู่หรือเปล่า ? ”

ฮาม่อนกัดฟันและคว้าถ้วยกระเบื้องสีดำ เขาหลับตาลงและกลืนสิ่งที่อยู่ภายในเข้าไปในลมหายใจเดียว

เขาคลายการจับและถ้วยกระเบื้องสีดำตกลงบนพื้น เขาก้มลงและหันหลังกลับ

“อึก…” ฮาม่อนรู้สึกราวกับว่าแท่งโลหะขึ้นสนิมนับไม่ถ้วนกำลังร่วงหล่นอยู่ภายในท้องของเขา

เซนาตมองเพื่อนเก่าอย่างเย็นชา ในที่สุดเขาก็เป็นพ่อค้า ไม่ใช่นักรบ

เคเออร์ตัน ยิ้มเท่านั้นตอนนี้ เขาถามว่า “ ซูเย่ เกิดอะไรขึ้นกันแน่ ? ”

ซูเย่บอกเขาทุกอย่างที่เกิดขึ้น

“ เปย์รุส ? ชื่อของเขาเหมือนกับลูกของเพื่อนข้าคนหนึ่ง แต่นักเรียนของสถาบันศึกษาเพลโต ทุกวันนี้อ่อนแอเกินไปหรือเปล่า ? มีนักเรียนขุนนางที่หยิ่งผยองในสมัยของข้า เขาถูกเราทุบตีอย่างหนัก และเรื่องนี้ก็ผ่านไปเมื่อเขายอมรับความผิดพลาดของเขาในที่สาธารณะเท่านั้น ทั้งที่ข้าไม่คิดว่าเจ้าจะโหดร้ายถึงเพียงนี้ ”

เคเออร์ตัน มองที่ ซูเย่ ด้วยความสนใจ เขาเคยเห็นฉากนองเลือดหลายครั้ง แต่วิธีการที่เด็กอายุ 16 ปีคนนี้ใช้ทำให้เขาตกใจมากกว่าภูเขาซากศพที่เขาเคยเห็น

ซูเย่ยิ้มและกล่าวว่า “ ข้ารู้วิธีปฏิบัติต่อเพื่อนและศัตรูของข้า ”

“ มันเป็นเรื่องจริงที่หลายคนไม่สามารถแยกทั้งสองออกจากกันได้ วันนี้เราจะดื่มอะไรดี ” เคเออร์ตันกล่าว

ภาพของแก้วพอร์ซเลนสีดำเต็มรูปแบบผุดขึ้นในจิตใจของซูเย่ เขาพูดด้วยความหงุดหงิด “ ข้าไม่ชอบไวน์ที่ทำให้เจือจาง ”

“ ไม่มีใครชอบ จงทำความคุ้นเคยกับมัน ” เคเออร์ตัน กล่าว

ชาวกรีกคิดว่าไวน์สามารถทำให้คนวิกลจริตและมีอิทธิพลต่อจิตใจได้ การผสมไวน์กับน้ำเป็นวิธีที่มีเหตุผลและสง่างามในการดื่ม

ซูเย่หันไปมองฮาม่อน ทันใดนั้นก็หันกลับมาและยิ้มให้เคเออร์ตัน

” อะไร ? ” เคเออร์ตัน ไม่รู้ว่าซูเย่กำลังยิ้มเรื่องอะไร

“ เขามองการณ์ไกลดีกว่าท่านเสียอีก ” ซูเย่ยังคงยิ้ม

เคเออร์ตัน จำได้ว่า ซูเย่ เล่าให้เขาฟังว่า ฮาม่อน เต็มใจที่จะให้ อินทรีทองคำ 200 เหรียญเป็นเงินลงทุนอย่างไร การแสดงออกของเขาทรุดลงและเขาก้มศีรษะลงอย่างไตร่ตรอง