นิยาย อ่านนิยาย
บทที่ 80 – จ้างนักฆ่า
ลอว์เรนซ์ถอนหายใจและกล่าวว่า “ ซูเย่ ข้าอยากรู้ทางเลือกสุดท้ายของเจ้า ”
ซูเย่กล่าวว่า “ ตราบใดที่คาร์ลอสขอโทษข้าต่อสาธารณชนและยอมรับว่าเขากำลังใส่ร้ายข้า ข้าจะปล่อยให้อดีตผ่านไปและให้โอกาสเขาในการเปลี่ยนแปลงวิถีทางของเขา ถ้าเขาตัดสินใจที่จะกระทำความผิดต่อไป และไม่สำนึกผิดหรือสงวนตัวหรือหยุดมากขึ้น ข้าสามารถฟ้องเขาได้และขอให้สถาบันการศึกษาขับไล่คาร์ลอสออกจากสถาบันและค้นหาความจริงของเรื่องนี้ ! อะไรเป็นสาเหตุที่ทำให้เขาบ่อนทำลายสถานการณ์โดยรวม ! ”
เกรกอรีพูดอย่างโกรธจัด “ เจ้าเป็นแค่ก้อนหินในห้องน้ำ มีกลิ่นเหม็นและแข็ง ! ”
ซูเย่แสร้งทำเป็นประหลาดใจในขณะที่เขามองไปรอบ ๆ ห้องโถง ในที่สุด เขาก็จ้องมองไปที่เกรกอรีและพูดว่า “ ถ้าสถาบันศึกษาเพลโตเป็นห้องน้ำและข้าคือก้อนหิน ท่านก็คงไม่ใช่…”
อาจารย์ไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ดี แม้แต่สายตาของผู้บังคับใช้กฎหมายสองคนซึ่งดูราวกับว่าพวกเขาถูกทำให้กลายเป็นหิน ก็เริ่มเปลี่ยนไป
พวกเขาไม่เคยเห็นนักเรียนที่พูดเก่งกว่าอาจารย์มาก่อน
เกรกอรี่ หันไปหานีเดิร์นและพูดว่า “ นี่คือนักเรียนที่เจ้าสอนหรือ ! ”
นีเดิร์นกลอกตาไปที่ เกรกอรี่ และไม่สนใจที่จะโต้กลับ “ เจ้าไม่สามารถชนะการโต้วาทีกับนักเรียนของข้าได้ แต่เจ้ายังกล้าที่จะวิพากษ์วิจารณ์ข้า ? ใครให้ความกล้าหาญแก่เจ้ากัน ? ” เขากล่าว
ลอว์เรนซ์คิดอยู่นานและกล่าวว่า “ ในตอนเช้า ข้าจะรายงานเรื่องนี้ต่อสภาเวทมนตร์ หากไม่มีอะไรไม่คาดคิดเกิดขึ้น สภาเวทมนตร์ จะจัดอนุญาโตตุลาการบุคคลที่สามในวันพรุ่งนี้เพื่อตัดสินผลสุดท้าย ข้าหวังว่าจะได้รับจดหมายเวทมนตร์ของเจ้าก่อนรุ่งสาง เลิกประชุมแล้ว ! ”
ใบหน้าของ ลอว์เรนซ์ มืดลง และเขาก็หันหลังเดินจากไป
อาจารย์คนอื่นๆ มองที่ซูเย่อย่างช่วยไม่ได้ เป็นอาจารย์ที่สอบปากคำนักเรียนหรือเป็นนักเรียนที่เป็นปรมาจารย์วาทศิลป์ ?
นีเดิร์นเป็นคนแรกที่ลุกขึ้นยืน ผมสีแดงของเขาทำให้เขาโดดเด่นราวกับนกกระเรียนท่ามกลางไก่ เขามองซูเย่และเดินออกไป
ซูเย่ไม่สนใจผู้บังคับใช้กฎหมายเลย เขายกเท้าขึ้นและเดินออกไป
ผู้บังคับใช้กฎหมายทั้งสองมองหน้ากันด้วยท่าทางเยือกเย็น พวกเขาสามารถเห็นความไร้อำนาจในสายตาของกันและกัน
เมื่อเขาเดินออกจากประตู ซูเย่เห็นนักเรียนหลายคนรออยู่ข้างนอก นอกจากนักเรียนปีหนึ่งแล้ว ยังมีนักเรียนทุกระดับชั้น นักเรียนชั้นปีที่ 2 จากชั้น 3 มาเกือบหมดแล้ว
ซูเย่ยิ้มและกล่าวว่า “ ไม่ต้องกังวล ทุกคน พรุ่งนี้ สภาเวทมนตร์จะตัดสินเรื่องที่คาร์ลอสใส่ร้ายข้า ! ”
เกรกอรีซึ่งอยู่ไม่ไกลเกือบกระโดดขึ้น สิ่งหนึ่งกลายเป็นอีกสิ่งหนึ่งได้อย่างไรเมื่อซูเย่พูด
“ อย่างที่คาดไว้ มันเป็นข้อกล่าวหาที่ผิด ! ” ฮอร์ต ตะโกนอย่างตื่นเต้น
นักเรียนสองสามคนอดไม่ได้ที่จะกลอกตา สมองของ ฮอร์ต โง่เกินไป เขาไม่สามารถบอกได้ว่าซูเย่กำลังเล่นกับคำพูดของเขา แต่ซูเย่เล่นได้ดี
อย่างไรก็ตาม ซูเย่อาจไม่ใช่ขโมยจริงๆ
อย่างน้อย นักเรียนชาวนาส่วนใหญ่ก็เต็มใจที่จะไว้วางใจซูเย่บนพื้นฐานทางอารมณ์
นีเดิร์นกล่าวว่า “ ซูเย่ ข้าเชื่อว่าเจ้าจะสามารถแก้ไขปัญหานี้ได้อย่างแน่นอนที่ศาลอนุญาโตตุลาการในวันพรุ่งนี้ ”
“ ขอบคุณ ท่านอาจารย์นีเดิร์น ” ซูเย่ยิ้มรับทราบ
ทันทีที่การสนทนาระหว่างอาจารย์กับนักเรียนแพร่กระจายไปทั่ว ความสงสัยของซูเย่ของทุกคนก็ลดลงอีกเล็กน้อย
เกรกอรีกำลังจะตอบโต้ แต่ภาพของสิ่งที่เกิดขึ้นในห้องโถงของสำนักงานกิจการวิชาการปรากฏขึ้นในใจของเขา เขาหุบปากทันทีและจากไปอย่างขุ่นเคือง
ซูเย่จ้องมองภาพเงาของเกรกอรีที่จางลง รู้สึกเสียใจอย่างสุดซึ้ง
นีเดิร์นเรียกนักเรียนคนอื่นๆ ให้กลับไปก่อน และนำ ซูเย่ ไปที่ทุ่งโล่ง
“ เจ้าคิดอย่างไรเกี่ยวกับเรื่องนี้กันแน่ ? ” นีเดิร์นถาม
“ ข้าไม่มีความเป็นปฏิปักษ์กับคาร์ลอส เขามีชื่อเสียงที่ดี ถ้าอย่างนั้นต้องมีคนสั่งเขาให้ทำเรื่องยุ่งยากสำหรับข้า… ไม่สิ เพื่อยุติข้า ”
“ จริงจังขนาดนั้นเลย ? ” นีเดิร์นถาม
“ ถ้าผู้วิเศษฝึกหัดถูกไล่ออกจาก สถาบันศึกษาเพลโต สถานะของเขาจะเทียบได้กับทหารรับจ้างระดับเหล็กดำธรรมดาหรือไม่ล่ะ ? ” ซูเย่ถาม
“ เจ้ามีข้อสงสัยอะไรไหม ? ” นีเดิร์นถาม
ซูเย่ส่ายหัว “ อาจเป็นใครบางคนจากสถาบันศึกษาขุนนาง คนที่อยู่เบื้องหลังลอว์เรนซ์ หรือคนอื่น อย่างไรก็ตาม เมื่อพูดถึงลอว์เรนซ์ ข้าต้องคิดหาวิธีแก้ไขโดยเร็วที่สุด ท่านอาจารย์ ท่านยินดีจะฆ่านักรบระดับทองแดงมากแค่ไหน ? แหวนวิเศษนั้นเพียงพอหรือไม่ ? ” *ลอว์เรนซ์ คนละคนนะคะ มี คนหนึ่งนักรบ คนหนึ่งผู้วิเศษ ชื่อซ้ำกัน
นีเดิร์นขัดขืนการกลอกตาและพูดว่า “ เจ้าเคยได้ยินเกี่ยวกับนักเรียนจ้างอาจารย์เพื่อเป็นนักฆ่าหรือไม่ ? ”
“ ข้าเพิ่งทำไป ” ซูเย่กล่าว
นีเดิร์นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “ เจ้าอยากกำจัด ลอว์เรนซ์ จริงๆ เหรอ ? ”
“ ถ้ามันเป็นเพียงนักรบทองแดงธรรมดา อินทรีทองคำสามร้อยเหรียญก็เพียงพอแล้วที่จะกำจัดเขา อย่างไรก็ตาม ลอว์เรนซ์ ไม่เคยอยู่คนเดียว ไม่มีทางที่จะทำให้เขาสำเร็จได้หากไม่มีอินทรีทองคำสองพันเหรียญ นอกจากนี้ เมื่อเจ้าเคลื่อนไหวแล้ว มีโอกาสสูงที่เขาจะรับลมและโต้กลับ ก่อนที่เจ้าจะฆ่าเขาได้ เขาอาจจะฆ่าเจ้าก่อน ”นีเดิร์นกล่าว
“ นั่นเป็นเหตุผลที่ข้าขอให้ท่านช่วยข้า นกอินทรีทองอีกสองร้อยเหรียญก็เพียงพอแล้วที่จะซื้อสิ่งประดิษฐ์เวทมนตร์ทองแดง ข้าไม่ค่อยเห็นพวกมันบนตัวท่านนัก ” ซูเย่มองดูร่างกายของนีเดิร์นอย่างสงบ
นีเดิร์นตอบด้วยใบหน้ามืดมนว่า “ ค่าใช้จ่ายทั้งหมดของข้าถูกใช้เพื่อเจาะทะลุไปถึงระดับนักบุญ เช็ดใบหน้าที่ดูถูกเหยียดหยามและความสงสารออกไปซะ ! ”
“ นกอินทรีทอง 1,200 เหรียญ ไม่มีอีกแล้ว ” ซูเย่พูดอย่างจริงจัง
“ เจ้าควรคิดว่าพรุ่งนี้เจ้าจะเผชิญกับการตัดสินชี้ขาดของอนุญาโตตุลาการอย่างไร ” นีเดิร์นมีสีหน้าดูถูกเหยียดหยามเมื่อเขาหันหลังและจากไป
“ ข้าเป็นหนี้ท่านนกอินทรีทองอีก 500 เหรียญเป็นอย่างไร ? ” ซูเย่ถาม
นีเดิร์นเร่งฝีเท้าของเขาขณะที่เขาจากไป
ซูเย่ไม่คิดว่าอิทธิพลของลอว์เรนซ์จะยิ่งใหญ่กว่าที่เขาคิด ไม่เช่นนั้นนีเดิร์นคงไม่ปฏิเสธเขาโดยตรง ยิ่งไปกว่านั้น เขาได้ยินจาก เคเออร์ตัน ว่าไม่เหมาะที่จะจัดการกับ ลอว์เรนซ์ โดยตรง
“ เนื่องจากเราไม่สามารถหาผู้บงการอยู่เบื้องหลังได้ เราจึงต้องจัดการกับผู้คนที่อยู่ข้างหน้าเรา คาร์ลอส ในเมื่อเจ้ามีเจตนาจะทำร้ายข้า เจ้าต้องเตรียมชดใช้ ! ”
ซูเย่เดินตรงไปที่ห้องทำงานของอาจารย์เพื่อทำหน้าที่ตัวแทนในชั้นเรียนเตรียมการและแก้ไข
แม้ว่าคนส่วนใหญ่จะจากไปหลังจากที่เขากลับมาที่ห้องเรียน แต่ซูเย่ยังคงเขียนบนกระดานดำ
ซูเย่เดินไปที่ที่นั่งของเขา นอกจากอีเบิร์ตกับจิมมี่ คนอื่นๆ ที่โต๊ะเดียวกันก็อยู่ที่นั่นด้วย
เลเกอร์ยืนขึ้นและหยุดซูเย่และพูดด้วยเสียงต่ำว่า “ ข้าเพิ่งพบว่าในตอนบ่าย นักเรียนหญิงจากตระกูลขุนนางกำลังด่าเจ้าในโรงอาหาร พารอส ถือชามใบใหญ่ที่เต็มไปด้วยซุปผักและใส่ไว้บนหัวของผู้หญิงคนนั้นโดยตรง ข้าได้ยินมาว่านางตบผู้หญิงคนนั้นด้วยซ้ำ เสียงนั้นอาจทำให้แก้วคริสตัลแตกได้ มันน่าพอใจจริงๆ เจ้าต้องขอบคุณนางนะ ”
เลเกอร์ลดเสียงลงเพื่อไม่ให้ใครได้ยินเขาจากที่ไกลๆ อย่างไรก็ตาม ช่วงของเสียงของเขาบังเอิญรวมอยู่ที่ พารอส อยู่ด้วย
พาลอสไม่ได้มองทั้งสองคน นางมองขึ้นไปที่กระดานดำวิเศษเท่านั้น ขณะที่นางคัดลอกเนื้อหารีวิวอย่างระมัดระวัง นางคิดกับตัวเองว่า “ ข้าไม่ได้ตบนาง ”
ซูเย่มองที่พาลอสด้วยความประหลาดใจ เขายังคงจำได้ว่าขุนนางหญิงอย่างน้อยก็เป็นนักรบเหล็กดำ นางสูงและแข็งแรงมาก พารอส กล้าทำอย่างนั้นในที่สาธารณะจริงๆ ไม่ว่าภูมิหลังทางตระกูลของนางจะโดดเด่นเพียงไรก็ตาม มันก็ยังอาจเป็นอันตรายได้
ซูเย่ยิ้ม ทันใดนั้น เขารู้สึกว่าหิมะข้างทะเลสาบสีฟ้าละลายหมด
ซูเย่พยักหน้าแสดงว่าเขาเข้าใจ
เลเกอร์มองไปที่ ฮอร์ต อีกครั้งและระงับคำพูดของเขา
ซูเย่วางมือบนไหล่ของฮอร์ตแล้วถามว่า “ ทำไมเจ้าไม่ไปที่สนามฝึกล่ะ ? ”
“ ช่วงนี้ข้ายุ่งกับเรื่องอื่นๆ ” ฮอร์ตกล่าว
“ วันนี้ข้าจะไม่กลับบ้าน ข้าจะไปนอนที่ลานทำสมาธิคืนนี้ ” ซูเย่กล่าว
“ พรุ่งนี้จะมีคนจากสภาเวทมนตร์มาจริงหรือ ? ” ฮอร์ตถาม
