ไหปีศาจ – ตอนที่ 126 แพะกระดูก

บทที่ 126 แพะกระดูก

“ฟ้าว!”

ลั่วอู๋ตกลงไปในหลุม

โชคยังดีที่มีทรายนุ่ม ๆ อยู่ใต้หลุม มิฉะนั้นถึงแม้จะเป็นผู้ใช้พลังวิญญาณมิติสูง แต่ในระยะความสูงกว่า 10 เมตร มันก็จะทำให้กล้ามเนื้อและกระดูกของพวกเขา แตกละเอียดอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

“ที่นี่ที่ไหน?” ลั่วอู๋มองไปรอบ ๆ อย่างระมัดระวัง

มันเป็นหลุมขนาดใหญ่ มันควรจะเป็นแบบนั้น แต่มันถูกปกคลุมไปด้วยทรายสีเหลือง ทำให้ทรายที่อยู่รอบ ๆ เกิดการสั่นไหวตามการเคลื่อนที่ของลิงยักษ์ ทำให้มันถล่มลงมาและเขาก็ตกลงมา

สำหรับเขามันมืดมาก เขามองไม่เห็นเลย แต่ดูเหมือนว่ามันจะมีรูอื่นอีก

“ที่นี่ … ” จู่ๆ เฒ่าเย่ พูดออกมาด้วยความลังเล

“มีอะไรงั้นหรือ?” ลั่วอู๋ถามอย่างรวดเร็ว

“เมื่อ 30 ปีก่อน ทีมของข้าเคยตกลงไปในหลุมลึก เพราะว่าทรายสีเหลืองยุบตัวลง” เฒ่าเย่เริ่มหวนนึกถึงอดีต “ด้วยเหตุนี้ เราได้พบกับแพะกระดูกจำนวนมาก เราโชคดีและเรารีบวิ่งเข้าไปจับลูกแพะมา 2 ตัว อย่างไรก็ตาม เนื่องจากการกระทำในครั้งนั้น ทำให้ทีมล่าสัตว์ของข้าสูญเสียคนไปมากกว่าครึ่ง และหลังจากกลับออกมา พวกเราได้ยุบทีมลงแยกย้ายกันออกไป”

พื้นที่ในทะเลทราย การการยุบตัวไม่ใช่สิ่งที่หายาก

แพะกระดูก มันมีลักษณะทั้งตัวเป็นโครงกระดูก มันเป็นสิ่งมีชีวิตที่แปลกประหลาด มันเหมือนสัตว์ที่ตายไปแล้ว แต่มันกลับมีชีวิตอยู่ และอาศัยอยู่ภายใต้พื้นดิน

“มันไม่มีอะไรแบบนั้นหรอกน่า” ลั่วอู๋ปลอบหยู่เฮา

ขณะนั้น ได้มีดวงตาสีแดงคู่หนึ่งปรากฏขึ้น

จากนั้น ดวงตาสีแดงนับไม่ถ้วนก็ปรากฏออกมาจากความมืด มันแปลกมาก มีสัตว์วิญญาณจำนวนนับไม่ถ้วน กำลังเฝ้าดูอยู่

น่าขนลุกชะมัด

หยู่เฮาพูดออกมาอย่างช่วยไม่ได้ ” ดูเหมือนว่าจะไม่ใช่อย่างที่คิดนะ”

อะไรกัน

ทันใดนั้น สัตว์วิญญาณหลายสิบตัวก็ปรากฏออกมา

แพะกระดูก สัตว์วิญญาณระดับทอง ถ้าเกิดเราสู้กับมันเราแย่แน่

“กึก”

“กึก”

ภายในความมืด แพะกระดูกหลายสิบตัวค่อย ๆ เดินออกมา กระดูกของมันเป็นสีขาว

ตามที่คาด พวกมันไม่มีเลือดเนื้อ และดวงตาของพวกมันเหมือนลูกไฟวิญญาณสีแดง มันไม่มีความรู้สึก

ขณะนั้น จู่ ๆ หยู่เฮา ก็ชี้ไปที่ความมืดที่อยู่ตรงหน้าและพูดว่า “ข้ารู้สึกถึงลมหายใจของภูตทะเลทราย มันซ่อนอยู่ตรงนั้น”

“จริงด้วย!” ฉูจงฉวนพูดด้วยความรีบร้อน

หยู่เฮาพยักหน้า “ไม่ผิดแน่”

ดูเหมือนเทพีแห่งโชคยังคงอยู่ข้างพวกเขา เราจะพบภูตทะเลทรายได้ไหม? เราตกลงมาในหลุมลึกและพบกับมัน

ทุกคนถูมือในทันที

พวกเขาไม่ได้หวั่นเกรงที่จะต่อสู้ แต่กลัวจะทำให้ภูตทรายแตกตื่นเสียมากกว่า

“ต้าหวงออกมาสู้ซะ!” ลั่วอู๋เรียกต้าหวง ต้าหวงเข้าสู่รูปแบบการต่อสู้อย่างรวดเร็ว

ฉูจงฉวนเรียกสัตว์วิญญาณแห่งไฟออกมา

[ภูตไฟ]

เปลวไฟสีเขียวเข้มหลายลูกระเบิดออกมาจากช่องว่าง พุ่งกระแทกเข้ากับแพะกระดูก

หยู่เฮายกขวานขึ้นและรีบวิ่งเข้าไป พร้อมกับเสือดาวหินของเขา ราวกับว่าเขาไม่รู้ว่าจะถอยไปเพื่ออะไร ส่วนคนที่เหลือก็พยายามอย่างเต็มที่เพื่อที่จะโจมตีใส่แพะกระดูก

“แคร็ก!”

กระดูกของแพะกระดูกเริ่มหัก

แต่ที่น่าแปลกคือ หลังจากถูกทุบแล้ว แพะกระดูกจะรวมตัวเข้ากันและยืนขึ้นมาอีกครั้ง

แม้แต่กระดูกของแพะกระดูกที่ไม่เหมือนกัน ก็จะถูกนำมาประกอบเป็นแพะกระดูกตัวใหม่ ซึ่งทำให้ผู้คนต่างรู้สึกว่าพวกเขาไม่ได้เผชิญหน้ากับสัตว์วิญญาณเลย แต่กลับเป็นหุ่นเชิดแทน

การบดกระดูกให้เป็นผงเท่านั้น ที่สามารถป้องกันไม่ให้แพะกระดูกเกิดใหม่ได้

ข่าวดีอย่างเดียวคือ พลังการต่อสู้ของแพะกระดูกไม่มากนัก ลั่วอู๋ถือโล่ทำให้เกิดความได้เปรียบ เข้าต่อสู้กับแพะกระดูกหลายตัวได้ด้วยตัวคนเดียว

ขณะนั้นฉูจงฉวนรู้สึกว่าภูตไฟของเขาตื่นตระหนกอย่างมาก มันไม่เต็มใจที่จะปล่อยไฟออกมาเพียงอย่างเดียว แต่ต้องการที่จะพุ่งเข้าไปในสนามรบด้วย

ฉูจงฉวนลังเลอยู่ครู่หนึ่ง “ไปซะ!”

จู่ ๆ ภูตไฟก็พุ่งออกไปและตรงไปที่แพะกระดูก หลังจากผ่านไปสักพัก แพะกระดูกก็แตกสลายไปโดยอัตโนมัติ และกระจัดกระจายกลายเป็นกองกระดูก โดยไม่มีวันฟื้นคืนชีพอีกครั้ง

เมื่อภูตไฟอยู่บนตัวของแพะกระดูก เปลวไฟสีแดงทั้งสองดวงได้ถูกมันดูดกลืนเข้าไป

หลังจากเปลวไฟสีแดงถูกดูดกลืนเข้าไป แพะกระดูกก็ตายลงทันที

“อย่างกับว่าดวงตาของแพะกระดูกนั่น แก่นวิญญาณของมัน” ทุกคนเริ่มเอะใจในทันที

หลังจากนั้นไม่นาน แพะกระดูกทั้งหมดก็ล้มลง และกลายเป็นกองกระดูกสีขาว

ภูตไฟพุ่งกลับไปที่ด้านข้างของฉูจงฉวน มันกระโดดอยู่บนไหล่ของเขา ด้วยความพึงพอใจอย่างมาก

มันเหมือนกับภาพลวงตา ภูตไฟแปลงเป็นลูกไฟทรงกลมขนาดใหญ่ และมีจุดสีแดงเล็ก ๆ อยู่ภายในเปลวไฟนั้น

ฉูจงฉวนมีความสุขมาก “ดูเหมือนว่า มันถึงเวลาแล้วที่ข้าจะใช้ประโยชน์จากมันแล้ว”

อย่างที่ท่านเห็นว่า ภูตไฟนั้นมีประโยชน์อย่างมาก

“ไปกันเถอะ รีบไปกันได้แล้ว” หยู่เฮาคิดว่าภูตทะเลทรายนั้นอยู่ตรงหน้าเขา เขากระวนกระวายอย่างมาก หลังจากปล่อยให้ลั่วอู๋ลงตราอาวุธอีกครั้ง เขาก็รีบวิ่งเข้าไปข้างหน้า

ด้านหน้าความมืดนั้น เป็นลักษณะเหมือนอุโมงค์ยาว

ทุกคนเดินตามเขาเข้าไป

หลังจากเดินไปได้ไม่นาน จู่ ๆ ด้านหน้าก็เปิดขึ้น มันดูเหมือนจะเป็นป้อมปราการตามธรรมชาติที่สร้างด้วยทรายสีเหลือง ที่มีพลังงานลึกลับมากมาย

ทุกคนต่างประหลาดใจ

ใครกันเล่าจะจินตนาการถึงสถานที่เช่นนี้ ภายใต้ผืนทะเลทรายกัน

ฉูจงฉวนเสียสติอย่างช่วยไม่ได้

เมื่อตอนนั้นเขาตกลงมาในหลุม เขาเพียงแค่อยากจะหนีออกไปด้วยความรีบร้อน แต่ว่าตอนนี้เขาอยู่ที่นี่แล้ว บางทีเขาอาจพลาดอะไรไปก็ได้

“ฮ่าฮ่า! ภูตทะเลทรายเอ๋ย ข้าพบเจ้าแล้ว” หยู่เฮารีบวิ่งไปพร้อมกับถือขวานไว้ที่มือ

ปรากฏว่า ข้างล่างของป้อมปราการ มีภูตทะเลทรายขนาดใหญ่กำลังยืนเผชิญหน้ากับพวกเขาอยู่ และมันกำลังมองบางสิ่งบางอย่าง

ภูตทะเลทรายพบเจอผู้บุกรุก และมันส่งเสียงคำรามด้วยความโกรธ

มันไม่คาดคิดว่า พวกมนุษย์เหล่านี้จะตามเข้ามาที่นี่ พวกแพะกระดูกที่อยู่ด้านนอกนั่นทำอะไรกันอยู่

หยู่เฮาหัวเราะ “เข้ามา มาสู้กันสัก 300 รอบ”

เขาพูดออกมา

หยู่เฮาและภูตทะเลทรายเข้าต่อสู้กัน

ภูตทะเลทรายมีความแข็งแกร่งมาก เมื่อมันเข้าสู่การต่อสู้ ทำให้ปราการธรรมชาตินั้นเกิดการสั่นสะเทือน

“ตูม!”

แขนขนาดยักษ์ของภูตทะเลทรายถูกหยู่เฮาสับลง และทรายก็ทำการควบแน่นอีกครั้ง แต่ก็ไม่คาดคิดว่า ทรายนั้นจะควบแน่นช้ามาก

“การปรับแต่งมันได้ผล” ใบหน้าของหยู่เฮาเปล่งประกาย

ด้วยวิธีนี้ พลังวิญญาณที่ใช้โดยภูตทะเลทรายจะมากกว่าเดิมหลายเท่าทุกครั้งที่มันฟื้นตัว และไม่ช้ามันเขาก็จะใช้พลังวิญญาณเข้าโจมตีใส่อีกฝ่าย

ดวงตาของหยู่เฮาแสดงให้เห็นถึงความบ้าคลั่ง “สัตว์จิตวิญญาณทะเลทรายที่แสนจะทรงพลัง ยอมจำนนต่อข้าซะ ข้าสัญญาว่าเจ้าจะแข็งแกร่งขึ้นและแข็งแกร่งยิ่งขึ้นไปพร้อมกับข้า”

แต่ภูตทะเลทรายไม่รับฟัง เข้าโจมตีหยู่เฮาด้วยความบ้าคลั่ง

ในบรรดาสัตว์วิญญาณระดับทอง ภูตทะเลทรายนั้นแข็งแกร่งมากที่สุด และภูตทะเลทรายตัวนี้พัฒนาอย่างเต็มที่แล้ว ด้วยความแข็งแกร่งถึงระดับทอง มิติที่ 7

ถึงกระนั้นหยู่เฮาก็ยังสามารถปราบมันลงได้

นอกจากนี้ ยังแสดงให้เห็นว่าพลังในการต่อสู้ของหยู่เฮานั้นไม่ธรรมดา

ฉูจงฉวนยืนสับสนอยู่ด้านข้าง

ข้าต้องทำอะไรสักอย่าง

สัตว์วิญญาณตัวนี้มีชนิดอื่นอีกหรือไม่? ถ้าไม่ มันก็ไม่เหมาะสำหรับข้า

ลั่วอู๋แปลกใจเล็กน้อย

ทำไมครั้งแรกที่พบภูตทะเลทราย มันเลือกที่จะวิ่งหนี แต่ว่าครั้งนี้ มันกลับเลือกที่จะต่อสู้อย่างบ้าคลั่ง

ยิ่งไปกว่านั้น ภูตทะเลทรายยังยืนอยู่กับที่และต่อสู้กับ หยู่เฮา ใต้เท้าของมันไม่มีการเคลื่อนไหวใด ๆ ดูเหมือนว่ามันกำลังปกป้องอะไรบางอย่าง

“หยู่เฮาหยุดก่อน!” ลั่วอู๋กระซิบ

หยู่เฮาตกตะลึง “หยุดงั้นเหรอ? เจ้าล้อข้าเล่นหรือเปล่า? ข้าจะจัดการมันเดี๋ยวนี้”

“ถึงแม้เจ้าจะคิดว่าเจ้าชนะ แต่มันก็ไม่ยอมทำพันธสัญญากับเจ้าหรอก ถอยมาก่อน” ลั่วอู๋ถอนหายใจ

ในที่สุดหยู่เฮาก็หยุดการโจมตีด้วยมือของเขาและพูดว่า “เจ้าหมายความว่าอะไร?”

ภูตทะเลทรายไม่ได้ไล่ตามเขาไป แต่กลับยืนอยู่กับที่

“มองไปข้างหลังมัน … ” ลั่วอู๋พูด

ฝูงชนมองไปข้างหลังของภูตทะเลทราย

มันมีแสงเล็ก ๆ ส่องแสงสลัว ๆ ราวกับว่ามีชีวิตขนาดเล็กกำลังจะกำเนิดออกมา