บทที่ 171
วิญญาณมืดมิด
ในมิติไห
ลั่วอู๋กำลังฝึกฝนอย่างจริงจัง
“ล่องลอยผ่านทะเลไปดั่งสายน้ำ แต่ต้องไม่ล่องลอยไปเหมือนกับหมู่เมฆ”
ลั่วอู๋ลืมตาขึ้นและถอนหายใจ
เขากำลังจำลองการใช้ผลของหอคอยสีขาว
การฝึกฝนธรรมดา ๆ นั้นช้าเกินไปและน่าเบื่อ
อย่างไรก็ตามนี่เป็นสัญญาณที่แย่มาก
เขาไม่ควรพึ่งพาพลังอื่นเพื่อช่วยในการฝึกฝนมากเกินไป ลั่วอู๋ตั้งเงื่อนไขกับตัวเอง ในอนาคตมันคงจะดีกว่า หากเขาฝึกฝนด้วยผลของหอคอยสีขาวให้น้อยลง
เพราะตามจริงแล้วการพึ่งพาอาศัยพลังของหอคอยสีขาวนั้นอันตรายต่อการฝึกฝน
“ข้าจะต้องไม่ฝึกฝนในหอคอยสีขาวอีก เว้นแต่จะเจอกับกำแพงมิติวิญญาณ” ลั่วอู๋คิด
หลังจากจบการฝึกของวันนี้ ลั่วอู๋ได้ตรวจสอบแต้มเซียนที่เขามี หลังจากได้สะสมมันมานาน ในวันนี้ ลั่วอู๋ก็มีแต้มเซียนเพิ่มขึ้นถึง 5,000 แต้ม
เฮ้
หอคอยสีขาว ข้าพร้อมแล้ว
แม้ว่าเขาตั้งใจที่จะไม่ฝึกฝนตนในหอคอยสีขาว แต่เขาก็ยังคิดที่จะลองใช้ผลของหอคอยสีขาวเพื่อพยายามสังเคราะห์อยู่ดี ความรู้สึกในตอนนี้ของเขานั้นยังคงหนาวสั่นมาก
โดยเฉพาะอย่างยิ่งในตอนนี้ที่เขาได้รับสมุนไพรวิญญาณใหม่ ๆ สัตว์วิญญาณใหม่ ๆ และอาวุธชุดเกราะวิญญาณหลากหลายชนิด
“เปิดใช้งานหอคอยสีขาว”
ค่าใช้จ่าย 5,000 แต้มเซียน
รอยลายเส้นบนหอคอยสีขาวส่องสว่างแพรวพราว
สัตว์วิญญาณต่าง ๆ ในมิติไหดูเหมือนจะคุ้นเคยกับแสงสีขาวนี้แล้ว แม้ว่าพวกมันจะตกใจบ้างเล็กน้อย แต่เมื่อผ่านไปแล้วพวกมันก็สงบลงในที่สุด
ลั่วอู๋เข้าสู่สภาวะพิเศษอีกครั้ง
วัตถุทั้งหมดที่อยู่ตรงหน้าเขาดูเหมือนจะแสดงคุณสมบัติที่แท้จริงของพวกมันออกมา ในสายตาของ ลั่วอู๋
คราวนี้เขาไม่มีความรู้สึกเหมือนในคืนที่มังกรกระดูกผีปรากฏตัวออกมา ทำให้ลั่วอู๋รู้สึกสบายใจและถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก แต่เขาก็รู้สึกเสียใจแปลก ๆ
“เร็วเข้าสิ”
ลั่วอู๋พยายามปัดเป่าสิ่งที่รบกวนในใจออกไปแล้วเริ่มต้นการสังเคราะห์
แม้จะอยู่ภายใต้พลังของหอคอยสีขาว แต่ไม่ได้หมายความว่าทุกครั้งเขาจะสามารถหาสูตรใหม่ได้เขาเพียงแค่รู้สึกแข็งแกร่งขึ้นเล็กน้อยเท่านั้น
หนึ่งครั้ง
สองครั้ง
สามครั้ง
หลังจากลองได้สามครั้ง ลั่วอู๋ก็ได้สร้างสูตรสังเคราะห์สูตรแรกของวันนี้ขึ้นมาได้สำเร็จ
ด้วยการนำดอกหลิงหลงและซีเสี่ยนเกาไปสังเคราะห์
สมุนไพรทั้งสองชนิดนี้เป็นสมุนไพรวิญญาณระดับกลาง
[ได้รับ ดอกไม้ยมโลก สมุนไพรวิญญาณลึกลับ แต้มเซียน +100]
ลั่วอู๋รู้สึกประหลาดใจ
ตามหลักแล้วสัตว์วิญญาณจะให้แต้มเซียนมากที่สุด ตามด้วยยาวิญญาณ และสิ่งที่ได้รับแต้มเซียนน้อยที่สุดก็คือสมุนไพรวิญญาณ
ขนาดเขานำสมุนไพรวิญญาณสีเหลืองเก้าดอกมารวมกันในไหกลั่นปีศาจ เขายังได้รับเพียงแค่ 10 แต้มเซียนเท่านั้นเอง
เขาไม่คาดคิดว่าดอกไม้ยมโลกจะได้รับ 100 แต้มเซียน
มันเป็นดอกไม้สีแดงเล็ก ๆ ที่บอบบางเช่นเดียวกับกรงเล็บมังกร ปลายเรียวและมีประกายแสงสีแดงพลิ้วไหวเบา ๆ หากโดนสายลมก็จะส่งลมปราณแปลก ๆออกมา
” ดอกไม้ยมโลกตามที่บันทึกไว้ในหนังสือโบราณคือดอกไม้ที่เติบโตในห้วงอเวจี แต่นี่ข้าได้มันมาจากไหปีศาจ ดูเหมือนว่านรกในตำนานจะไม่ค่อยน่ากลัวเท่าไหร่” ลั่วอู๋พูดกับตัวเอง
ว่ากันว่ามียาจิวปินหลายชนิด ที่ต้องใช้สมุนไพรวิญญาณชนิดนี้ในการกลั่น
อย่างไรก็ตามแม้ว่าจะไม่ได้ใช้มันกลั่นทำเป็นเม็ดยา แต่ดอกไม้ยมโลกก็มีผลวิเศษอีกอย่าง ว่ากันว่าถ้าให้คนตายกลืนดอกไม้นี้เข้าไปก็จะมีชีวิตอยู่ได้อีกสามวัน
แต่สามวันต่อมาก็จะกลับไปตายดังเดิม
“เก็บไว้มันก่อนก็แล้วกัน ดูท่ามันอาจมีประโยชน์ในอนาคต”
ลั่วอู๋เก็บดอกไม้ยมโลก แล้วจึงพยายามสังเคราะห์มันเพิ่มด้วยดอกหลิงหลงและซีเสี่ยนเกาอีกครั้ง
แต่เขาก็ไม่สามารถผลิตดอกไม้ยมโลกออกมาอีกได้
นี่มันไม่ใช่สูตรสังเคราะห์อย่างเห็นได้ชัด
ช่างน่าเสียดาย
ทั้งที่นี่ควรจะเป็นสุดยอดสูตรในการเพิ่มแต้มเซียนให้กับเขาได้แล้วแท้ ๆ การใช้สมุนไพรวิญญาณในการสังเคราะห์นั้นใช้พลังวิญญาณน้อยที่สุดแล้ว
ลุยกันต่อเลยดีกว่า
หลังจากการสังเคราะห์หลายครั้งเขาก็ได้สูตรเสื้อกันฝนมะพร้าว ได้สำเร็จด้วยแร่วิญญาณธรรมดา ๆ สองชนิด
“มันก็ถือเป็นสูตรสังเคราะละนะ แต่ไม่ค่อยคุ้มค่าเท่าไหร่”
ลั่วอู๋ทำอะไรไม่ถูกมันดูไร้สาระเกินไป
การสังเคราะห์นั้นขึ้นอยู่กับโชค มันไม่ใช่สิ่งดีเสมอไป
ทำต่อไป
เวลาล่วงเลยผ่านไป
ในที่สุดเขาก็ได้พบสูตรผสมใหม่ คราวนี้เป็นสัตว์วิญญาณแปลก ๆ
หมีคำรามสัตว์วิญญาณระดับเงินและนกวิญญาณระดับเงิน
[ได้รับ วิญญาณมืดมิด สัตว์วิญญาณระดับทอง , แต้มเซียน +40]
ลั่วอู๋รุ้สึกตื่นตกใจ
สัตว์วิญญาณนั้นถูกแบ่งออกเป็นสี่ชนิด สัตว์วิญญาณสายต่อสู้ ภูต สัตว์วิญญาณปีศาจและสัตว์วิญญาณมายา
อย่างไรก็ตามพวกมันบางชนิดเกือบจะสูญพันธุ์ไปแล้วบนแผ่นดินใหญ่
เบื้องหน้าเขามีสัตว์วิญญาณปีศาจอยู่ตัวหนึ่ง มันเหมือนกับโคลนนุ่ม ตัวสีดำกลม มันกำลังกระโดดไปมาอยู่บนพื้นอย่างมีความสุข ต้องยอมรับว่ามันก็ดูน่ารักนิดหน่อย
แม้ว่ามันจะเป็นสัตว์วิญญาณปีศาจ แต่ก็ดูเหมือนว่าจะไม่ใช่สัตว์วิญญาณที่เลวร้ายอะไร
เผ่าพันธุ์: วิญญาณมืดมิด
ระดับ: ทอง
มิติ : ระดับทอง 1
ทักษะ: ฟื้นตัว (ระดับ S) , พลังแห่งการป้องกัน (ระดับ A), ความมืดมิดกลืนกิน (ระดับ S)
พื้นเพ : สิ่งมีชีวิตที่พัฒนามาจากวิญญาณธาตุ ซึ่งเป็นสิ่งมีชีวิตระดับต่ำสุด มันมีพลังที่แข็งแกร่งแม้ว่าพวกมันจะไม่มีประสิทธิภาพในการต่อสู้ที่แข็งแกร่งเท่าไหร่ก็ตาม
ความมืดมิดกลืนกิน?
ทักษะแบบนี้คืออะไรกัน ?
ดูเหมือนว่ามันจะมีพลังมากกว่ากลืนกินปกติเล็กน้อย
ลั่วอู๋นึกถึงต้าหวงขึ้นมาในทันทีว่าเขาต้องการที่จะให้ต้าหวงมีทักษะรึเปล่า?
ขณะนั้นจู่ ๆ
ท้องฟ้าของในมิติไหก็มีแสงสีทองสาดส่องลงมา หนังสือที่เปี่ยมไปด้วยพลังวิญญาณลึกลับปรากฏขึ้นอย่างช้าๆล้อมรอบด้วยแสงสีทองอันลึกลับ
“แกว๊ก!”
เจ้านกโง่ดูเหมือนจะรู้สึกว่ามันเป็นสิ่งที่ดี มันจึงบินเข้ามาเพื่อจะขโมยหนังสือนั้นออกไป แต่ทันทีที่เข้าไปใกล้ เสาแสงก็โผล่ขึ้นมาขวางมันเอาไว้
นกหน้าโง่กู่ร้องด้วยความโกรธ
เจ้าอยู่บนสนามหญ้าของข้า เจ้ากล้าทำแบบนี้กับข้าได้อย่างไร
ช่างไร้สาระสิ้นดี
ลั่วอู๋เดินออกมาจากหอคอยสีขาวและอดไม่ได้ที่จะหัวเราะเมื่อเห็นฉากนั้น “เจ้านกโง่ มันไม่ใช่ของ ๆ เจ้า เจ้าคิดจะปล้นอะไร”
นกหน้าโง่แสดงสีหน้าไม่พอใจ มันส่งเสียงแหลมสูงเรียกนกมาสองสามตัว จากนั้นก็บินจากไป
ลั่วอู๋เข้าไปใกล้ ๆ เพื่อดูหนังสือนั้น นี่มันคือหนังสืออะไรกัน? สิ่งนี้ปรากฏขึ้นในมิติไหได้อย่างไร
หนังสือค่อยๆหล่นลงมากระทั่งตกลงตรงหน้าของลั่วอู๋
หนังสือเล่มนี้ยาวประมาณครึ่งเมตร ปกคลุมไปด้วยแสงสีทอง แต่เมื่อมันถึงมือของลั่วอู๋ แสงสีทองก็ค่อยๆสลายไป
จากนั้นหนังสือก็เปิดออก
บันทึกข้อมูลสัตว์วิญญาณทุกชนิด
“ นี่มันคือคู่มืองั้นเหรอ ?” ลั่วอู๋รู้สึกอยากรู้อยากเห็น
ลั่วอู๋สัมผัสได้ถึงข้อความจากไหปีศาจ
หลังจากประสบความสำเร็จในการสังเคราะห์มาหลายครั้ง ในที่สุดเขาก็ได้สังเคราะห์สัตว์วิญญาณครบสี่ประเภทตามแผนผังสัตว์วิญญาณในตำรา ตอนนี้เขาจึงได้ปลดหนึ่งในความสามารถหลักของไหปีศาจ
พิชิต
ครบสี่ประเภทงั้นเหรอ?
นั่นสินะ ครบแล้ว
เขามีสัตว์วิญญาณสายต่อสู้ ภูต สัตว์วิญญาณปีศาจและสัตว์วิญญาณมายาครบแล้ว
ลั่วอู๋มองไปที่แผ่นหินที่แตกสลายใจกลางมิติไห ข้อมูลในนั้นเองก็เกือบจะเหมือน ๆ กัน แต่มีบรรทัดเล็ก ๆ ที่ด้านล่างโผล่ขึ้นมา
ได้รับพลังที่แท้จริงของไหปีศาจ
ตราบใดที่สามารถเอาชนะสัตว์วิญญาณได้ เขาจะสามารถเลือกที่จะพิชิตสัตว์วิญญาณนั้นมาใช้งานด้วยตัวเองได้
แม้ว่าจะมีสัตว์วิญญาณมากมายในไหปีศาจ แต่พวกมันก็ไม่ได้ฟังคำสั่งของลั่วอู๋
สิ่งนี้แตกต่างอย่างมากกับพันธสัญญาของสัตว์วิญญาณ สัตว์วิญญาณที่ได้ทำพันธสัญญานั้นจะสามารถสื่อสารกับลั่วอู๋ได้และในฐานะของตัวตนที่เป็นอิสระ การกระทำของพวกมันจะไม่ส่งผลต่อพลังวิญญาณของลั่วอู๋
อย่างไรก็ตามสัตว์วิญญาณที่ถูกทักษะพิชิตของไหปีศาจนั้นจะผูกพันกับไหปีศาจอย่างสมบูรณ์ หากเขาต้องการจะใช้พลังของพวกมัน ลั่วอู๋จะต้องใช้จ่ายพลังวิญญาณของตัวเขาเอง
มันก็แค่มีข้อจำกัดมากกว่านิดหน่อย
ลั่วอู๋รู้สึกตื่นเต้น
“ใครจะไปนึกว่าการรวบรวมสัตว์วิญญาณได้ครบทุกประเภท จะสามารถปลดความสามารถใหม่ ๆ ของไหปีศาจได้ มันต้องมีอะไรมากกว่าทักษะ พิชิต นี้แน่ ๆ มันต้องมีความสามารถอะไรอีกแน่ ๆ”
แต่ละหน้าของหนังสือมีข้อมูลของสัตว์วิญญาณที่มีอยู่ในไหปีศาจของลั่วอู๋บันทึกเอาไว้อยู่
ข้อมูลเหล่านี้มีรายละเอียดชัดเจนมาก
แต่ก็ยังมีช่องว่างขนาดใหญ่ในหนังสือ
ลั่วอู๋เข้าใจได้ในทันทีว่าตราบใดที่เขาสามารถทำเงื่อนไขบางอย่างได้ครบ เขาจะสามารถปลดใช้ความสามารถต่างๆได้มากขึ้น
ตอนนี้ดูเหมือนว่าหลังจากที่พบกับสัตว์วิญญาณแล้ว เขาก็จะสามารถจับมันใส่ไหปีศาจได้ในทันที
