ตอนที่ 2582 หนวดประหลาด
มอนสเตอร์ตัวนั้นน่าเกลียดอย่างมาก มันเหมือนกับหนอนยักษ์ แต่ตามลำตัวของมันมีหนวดที่เหมือนกับเส้นผมจำนวนนับไม่ถ้วนกำลังดิ้นไปดิ้นมา มอนสเตอร์นั่นคลานออกมาจากน้ำสีดำ ร่างกายของมันยังคงมีของเหลวที่เป็นกรดจากทะเลหยดลงมา
เมื่อเสือขาวเห็นมอนสเตอร์ตัวนั้น สีหน้าของมันก็เปลี่ยนไป มันคำรามขึ้นสู่ท้องฟ้า หลังจากนั้นสายฝนเห็ดก็เริ่มตกลงมาใส่เจ้ามอนสเตอร์
เห็ดระเบิดและกลายเป็นเมฆสปอร์ที่ลอยอยู่ในอากาศ หลังจากนั้นเห็ดก็เริ่มงอกขึ้นบนหัวของพวกงู
ขณะที่เห็ดงอกขึ้นมา ร่างกายของพวกงูก็ถูกดูดจนแห้งเหือด พวกมันย่อยสลายไปกับพื้นราวกับผุยผง
ฟางชิงอวี่และเหล่าโจรสลัดจ้องมองการต่อสู้ด้วยดวงตาที่เบิกกว้าง เหล่าโจรสลัดรู้สึกกลัวและกรีดร้องออกมา
“ถ้าเห็ดบนหัวของพวกเราโตขึ้น พวกมันจะดูดเราจนแห้งเหมือนกันใช่ไหม?”
ทุกคนหวาดกลัว หานเซิ่นจึงพูดให้พวกเขาอุ่นใจ
“อย่าได้กังวล เห็ดบนหัวของพวกเรานั้นแตกต่างไปจากเห็ดที่ดูดร่างกายของพวกงูจนแห้ง”
เหล่าโจรสลัดรู้สึกปลอดภัยขึ้นมาเมื่อได้ยินหานเซิ่นพูดแบบนั้น
มอนสเตอร์ที่น่าเกลียดยืนอยู่ท่ามกลางเมฆสปอร์ และสปอร์นั้นก็ติดอยู่ตามร่างกายของมัน แต่ถึงอย่างนั้นเจ้ามอนสเตอร์ก็ดูเหมือนจะไม่ได้รับผลจากมัน
เจ้ามอนสเตอร์เคลื่อนตัวไปบนเกาะและกินเห็ดไปเป็นจำนวนมาก เหล่ากองทัพงูเคลื่อนตัวตามหลังมันไป ซึ่งเสือขาวไม่สามารถทำอะไรเพื่อหยุดพวกมันได้
เสือขาวยังคงปล่อยสายฝนเห็ดลงมา แต่การโจมตีนั้นดูเหมือนจะมีผลต่อพวกงูตัวเล็กเท่านั้น มันไม่สามารถทำอะไรเจ้ามอนสเตอร์ที่น่าเกลียดได้ ยิ่งไปกว่านั้นเจ้ามอนสเตอร์ยังเมินเฉยต่อเสือขาวโดยสมบูรณ์ มันเพียงแค่เคลื่อนที่ไปทางป่าเห็ด มันอ้าปากกว้างและเริ่มกินเห็ดเข้าไป
ไม่ว่าบนเกาะแห่งนี้จะมีเห็ดมากมายขนาดนั้น แต่เห็นได้ชัดว่าพวกมันไม่พอจะตอบสนองความหิวกระหายของมอนสเตอร์ตัวนี้ เสือขาวดูไม่พอใจอย่างมากขณะที่มันมองไปที่มอนสเตอร์ขนาดมหึมา เจ้าเสือขาวขุดลงไปในพื้นและหายตัวไป
“ไม่มีทาง ทำไมมันถึงหนีไปแบบนั้น?” ฟางชิงอวี่และคนอื่นไม่ได้คาดคิดว่ามันจะยอมแพ้เร็วขนาดนี้
แต่วินาทีต่อมาเจ้าเสือขาวก็ไปโผล่ที่ใต้เจ้ามอนสเตอร์ กรงเล็บของเสือขาวฉีกหน้าท้องของเจ้ามอนสเตอร์
ในตอนแรกทุกคนคิดว่าเจ้าเสือขาวชิงความได้เปรียบมาได้ แต่หลังจากนั้นหนวดที่นุ่มนิ่มของเจ้ามอนสเตอร์ก็เริ่มเคลื่อนไหวและยื่นออกมาจับตัวเสือขาว เจ้าเสือขาวพยายามดิ้นรนและคำรามออกมา แต่มันไม่สามารถหนีจากหนวดไปได้
หนวดพวกนั้นดูเหมือนจะมีชีวิต พวกมันเริ่มเสาะหาปาก หู ตาและจมูกของเสือขาว หลังจากนั้นพวกมันก็เริ่มเจาะทะลวงเข้าไปตามรูแต่ละรู เสือขาวส่งเสียงกรีดร้องออกมา
ทุกคนรู้สึกหนาวขึ้นมาขณะที่มองดูมัน พวกเขาเคยเห็นสิ่งมีชีวิตมากมายถูกฆ่าตายมาก่อน และแม้แต่การมองดูคนๆหนึ่งถูกแยกส่วนก็ไม่ทำให้พวกเขาสะดุ้ง แต่การเห็นหนวดที่เหมือนกับผมเจาะทะลวงเข้าไปในปาก หู ตาและจมูกของเสือขาวนั้นมากพอที่จะทำให้พวกเขารู้สึกหนาวขึ้นมา
เสือขาวกำลังดิ้นรน มันพยายามจะกัดแทะหนวด แต่ถึงหนวดจะถูกตัดขาด พวกมันก็ยังสามารถเคลื่อนไหวได้ด้วยตัวเอง พวกมันเป็นเหมือนกับหนอนที่กำลังเจาะเข้าไปในร่างกายของสิ่งมีชีวิต ภาพนั้นทำให้ผู้คนรู้สึกคันไปทั้งตัว
“นกแดงน้อย ไปช่วยมันเร็วเข้า!” หานเซิ่นพูดกับนกแดงน้อย
นกแดงน้อยบินออกไปพร้อมกับกลายร่างเป็นฟินิกซ์ที่ร้อนแรง ที่ไหนก็ตามที่มันบินไป เปลวไฟก็จะลุกขึ้นและเผาผลาญงูที่อยู่ใกล้เคียง
นกแดงน้อยพ่นไฟสีทองออกมาจากปาก ไฟนั้นพุ่งไปที่หนวดและเผาผลาญพวกมันจนกลายเป็นผุยผง เสือขาวถูกปล่อยเป็นอิสระจากหนวดที่พันรอบตัวมัน
มอนสเตอร์ตัวนั้นดูเหมือนตกใจกับไฟของนกแดงน้อย มันหยุดกินเห็ดและหันมาจ้องที่นกแดงน้อย
นกแดงน้อยส่งเสียงร้องออกมา มันกระพือปีกและส่งเพลิงฟินิกซ์ไปทางมอนสเตอร์ตัวนั้นราวกับพายุไฟ
ทันใดนั้นหนวดนับไม่ถ้วนของเจ้ามอนสเตอร์ก็พันรอบร่างกายของมันและก่อตัวเป็นเปลือกรูปลูกบอล
เพลิงฟินิกซ์พุ่งไปถูกเปลือกที่ก่อตัวขึ้นมาและเริ่มเผาผลาญมัน แต่ไฟเผาได้แค่ชั้นนอกสุดเท่านั้นและมันยังคงมีอยู่อีกหลายชั้นข้างใน
ไฟของนกแดงน้อยเผาผลาญหนวดของเจ้ามอนสเตอร์ไปเรื่อยๆ แต่หนวดของมันดูเหมือนจะมีไม่จำกัด ไม่ว่านกแดงน้อยจะเผาผลาญหนวดไปมากขนาดไหน มันก็สร้างขึ้นมาใหม่ได้เรื่อยๆ
ปัง!
ขณะที่นกแดงน้อยพ่นไฟเผาเจ้ามอนสเตอร์ไปเรื่อยๆ จู่ๆหอกที่ใหญ่ราวกับภูเขาก็พุ่งออกมาจากพื้นหินด้านล่าง หอกนั้นพุ่งไปถูกนกแดงน้อยและส่งมันกระเด็นออกไป
หานเซิ่นมองดูดีๆและพบว่าหอกขนาดใหญ่นั้นคือหนวดของเจ้ามอนสเตอร์รวมตัวเข้าด้วยกัน
หลังจากที่นกแดงน้อยถูกการโจมตีนั้นเข้าไป ไฟของมันก็ดูเหมือนจะอ่อนลงไป มันส่งเสียงกรีดร้องด้วยความโกรธ และเมื่อมันกรีดร้องออกมา เปลวไฟก็กลับมาร้อนแรง มันบินกลับเข้าไปต่อสู้กับเจ้ามอนสเตอร์อีกครั้ง
มอนสเตอร์ขยับหนวดและปล่อยให้พวกมันรวมเข้าดัวยกันเพื่อก่อตัวเป็นปีกรอบร่างกายของมัน ปีกเหล่านั้นเริ่มจะกระพืออย่างพร้อมเพียงเพื่อทำให้ร่างของเจ้ามอนสเตอร์บินขึ้นมา ซึ่งมันไม่ได้ช้าไปกว่านกแดงน้อยเลย
เจ้ามอนสเตอร์และนกแดงน้อยต่อสู้กันบนอากาศ หนวดของเจ้ามอนสเตอร์ดูเหมือนว่ามีจำนวนไม่จำกัดและพวกมันจะก่อตัวเป็นรูปร่างไหนก็ได้ พวกมันสามารถก่อตัวเป็นอาวุธหรือโล่ตามที่ต้องการ ไฟของนกแดงน้อยสามารถเผาผลาญหนวดพวกนั้นได้ แต่มันไม่สามารถสร้างความเสียหายอะไรกับเจ้ามอนสเตอร์ได้
พวกงูประหลาดยังคงพากันขึ้นมาบนเกาะ และเสือขาวก็พยายามจะจัดการกับพวกมัน แต่มันมีงูอยู่เยอะเกินไป ไม่ว่าเสือขาวจะฆ่าพวกมันไปมากเท่าไหร่ พวกงูก็จะปรากฏออกมาจากทะเลเพิ่มอีก
“ใครก็ตามที่มีระดับราชันหรือสูงกว่าให้ออกไปช่วยเจ้าเสือขาว”
หานเซิ่นพูด หลังจากนั้นเขาก็เรียกเสื้อคลุมวิญญาณราชานกยูงออกมาและรีบออกไปจากวาฬขาว
เป่าเอ๋อกระโดดขึ้นบนไหล่ของหานเซิ่นและออกไปพร้อมกับเขา
กู่ชิงเฉิงและจันทราสวรรค์เองก็ออกไปเช่นเดียวกัน อัศวินของเอ็กซ์ตรีมคิงที่ถูกจับตัวเป็นเชลยและเหล่าโจรสลัดก็ออกไปช่วยด้วย พวกเขารู้ว่านี่มันเป็นเรื่องความเป็นความตาย พวกเขาจำเป็นต้องร่วมมือกัน
หานเซิ่นไม่ได้ออกไปเพื่อต่อสู้กับฝูงงูเหมือนกับคนอื่น เขาตรงไปหานกแดงน้อยและเจ้ามอนสเตอร์ที่ยังคงต่อสู้กันบนอากาศ ร่างกายของเขาเรืองแสงสีรุ้งขณะที่บินเข้าไปหาเจ้ามอนสเตอร์
เจ้ามอนสเตอร์ตอบสนองอย่างรวดเร็ว มันยังคงต่อสู้กับนกแดงน้อยต่อไป แต่มันก็ใช้หนวดก่อตัวเป็นโล่เพื่อป้องกันแสงสีรุ้งที่เข้ามา
แสงสีรุ้งละลายโล่ที่เจ้ามอนสเตอร์สร้างขึ้นมาอย่างรวดเร็ว แต่หนวดก็สามารถก่อตัวเป็นโล่ใหม่ในทันที มันทำแบบนั้นไปเรื่อยๆจนกระทั่งแสงสีรุ้งที่หานเซิ่นใช้สิ้นสุด
เมื่อหานเซิ่นเข้าไปใกล้เจ้ามอนสเตอร์ หนวดของมันก็ก่อตัวเป็นค้อนขนาดใหญ่และพยายามจะทุบใส่เขา หานเซิ่นม้วนตัวกลางอากาศเหมือนกับฟินิกซ์เพื่อหลบหลีกค้อนนั้น และเขาก็ใช้แสงสีรุ้งจากร่างกาย
แต่แสงสีรุ้งก็ถูกโล่หนวดป้องกันไว้อีกครั้ง ถึงแม้เจ้ามอนสเตอร์จะต้องต่อสู้กับศัตรู 2 คนพร้อมกัน แต่มันก็รับมือกับการโจมตีของหานเซิ่นและนกแดงน้อยได้อย่างสมบูรณ์แบบ
