ในใจของวรรณวิมลเกลียดตระกูลสุวรรณเลิศเข้ากระดูกดำ พอเห็นว่าตนไม่มีลูก ก็เลยดีเป็นพิเศษกับคนที่มีลูก ย่านิ่มนี่จริงๆเลย
“หากการที่ไม่มีลูกเป็นปัญหาที่เกิดจากตัวฉันจริงๆฉันก็จะยอมรับเด็กคนนี้ แต่หากไม่ได้เป็นปัญหาที่เกิดจากตัวฉัน ฉันจะไม่ยอมให้เด็กคนนี้ก้าวเข้ามาในบ้านหลังนี้อย่างเด็ดขาด”วรรณวิมลไม่มีหนทางอื่น จึงทำได้เพียงยอมอ่อนข้อให้
การที่เธออยู่ในตระกูลสุวรรณเลิศแล้วไม่มีลูก จะทำให้ต่อไปเธอก็จะเสียเปรียบในทุกๆเรื่อง ตัวเธอเองก็อยากมีลูกเหมือนกัน ใครจะไปรู้ว่าท้องของตนเองนั้นไม่เอาไหน ทำยังไงก็ไม่ยอมตั้งครรภ์
“ได้ ประโยคนี้คุณเป็นคนพูดเองนะน้ำผึ้งคุณรีบไปตรวจเถอะ ถ้าหากมีปัญหาก็รีบรักษา หากรู้ตั้งแต่แรกว่าจะเป็นแบบนี้ ก็คงจะไม่ทำเรื่องให้เป็นเช่นตอนนี้!”ย่านิ่มผลักทุกสิ่งทุกอย่างให้ตกอยู่กับวรรณวิมล เด็กคนนี้เป็นลูกของธีร์ธวัช ซึ่งถือว่าเป็นหลานชายคนโตของตระกูลสุวรรณเลิศ ในอนาคตเมื่อมีการแบ่งมรดกจะได้มากกว่าคนอื่นหนึ่งเท่า
เมื่อวรรณวิมลรู้ตัวว่าคำพูดที่ตนได้พูดออกไปแล้วนั้น ไม่สามารถกลับคำพูดได้อีกต่อไปแล้ว
เธอไปลงทะเบียนเข้ารับการตรวจร่างกายของตนที่โรงพยาบาลด้วยความโกรธ
“ธวัช ผู้หญิงคนนี้รูปร่างหน้าตาไม่เลวเลย เด็กคนนี้ก็หน้าตาสะสวย นำมาเลี้ยงให้ดีเถอะ ลองดูว่าผลการตรวจสุขภาพของวรรณวิมลจะออกมาเป็นยังไง หากเธอไม่สามารถตั้งครรภ์ได้ก็รับเด็กคนนี้เข้ามาอยู่ในบ้าน แต่ว่าถ้าหากเธอสามารถตั้งครรภ์ได้ฉันก็จะทำให้หล่อนยอมรับเด็กคนนี้ให้ได้”ย่านิ่มได้พิจารณาอย่างถี่ถ้วนแล้ว
“คุณย่า ขอบคุณมากนะครับ ถ้าวันนี้ไม่มีคุณย่า ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะทะเลาะกันจนผลออกมาในรูปแบบไหน!”ในเวลานี้ธีร์ธวัชจึงได้คลายความกังวลลง เขาก็ไม่คิดว่าเรื่องลับที่ตนเองจะทำนั้น จะรู้ถึงหูวรรณวิมล อีกทั้งตอนนี้คนในครอบครัวต่างรู้กันหมดแล้ว
“ไม่ต้องกลัวมีย่าอยู่ทั้งคน ย่าจะรับผิดชอบให้หลานเอง”ย่านิ่มคิดว่าตนจัดการเรื่องนี้ได้สวยงามมากๆ ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตามเลือดเนื้อเชื้อไขของตระกูลสุวรรณเลิศจะต้องไม่ตกอับอยู่ข้างนอกอย่างแน่นอน
เมื่อนีรชาได้เห็นละครที่น่าขบขันนี้แล้ว เธอรู้ดีว่าเรื่องนี้จะต้องไม่จบไม่สิ้นอย่างแน่นอน ย่านิ่มคิดไปเองว่าตนสามารถควบคุมวรรณวิมลได้สำเร็จ วรรณวิมลไม่ใช่แม่พระ หล่อนจะต้องโวยวายจนทำให้ตระกูลสุวรรณเลิศต้องอลม่านแน่ๆ
“ฟิลลิปคุณต้องการจะทำอะไรเหรอคะ?จะเชิญประธานวรกัญญาแห่งโจนส์กรุ๊ปมากินข้าวเหรอ?”เมื่อธินิดาเห็นฟิลลิปเขียนบัตรเชิญอย่างตั้งใจ เธอก็รู้สึกไม่ค่อยพอใจสักเท่าไหร่
“ใช่แล้วคุณโจนส์เป็นเพื่อนที่ดีของผม แน่นอนว่าผมจะต้องแนะนำรองประธานให้ได้พูดคุยกันสักหน่อย ผมอยากรู้ว่าเด็กสาวคนนี้จะสามารถทำอะไรได้เหนือความคาดหมายอีก เพราะไม่เช่นนั้นแล้วโจนส์จะยอมมอบกิจการขนาดใหญ่ให้เธอดูแลได้ยังไง”ฟิลลิปรู้สึกสนใจในตัวของวรกัญญาเพราะวรกัญญาอายุแค่ยี่สิบกว่า แต่ทำไมโจนส์ถึงให้ความสำคัญขนาดนี้
“หล่อนเป็นนางจิ้งจอก”ธินิดาพูดสิ่งที่ตนไม่พอใจออกไป
“อะไรนะ?”ฟิลลิปฟังไม่ชัดว่าภรรยาของตนพูดอะไรออกมา
“ไม่มีอะไรหรอกค่ะ ฉันพูดว่าฉันก็รู้สึกสนใจเหมือนกันว่า เด็กคนนั้นจะมีความสามารถอะไรบ้าง” ธินิดารีบเปลี่ยนความคิดของตนเธอรู้ดีว่าคุณฟิลลิปไม่ชอบคนที่พูดลับหลังคนอื่นในแง่ที่ไม่ดี
“ดีมาก มานี่ มาเอาบัตรเชิญนี้ไปให้ ประธานวรกัญญา แห่งโจนส์กรุ๊ปด้วยตนเอง แล้วบอกหล่อนว่าผมเชิญหล่อนกินข้าว”ฟิลลิปพูดกับคนที่มารับคำสั่งอย่างจริงจัง
“ค่ะ ฉันจะไปเดี๋ยวนี้”เมื่อผู้ช่วยรับบัตรเชิญเรียบร้อยแล้วก็จากไป
“ธินิดา คุณไปเตรียมตัวเถอะ อย่าให้พวกเขาเอาพวกเราไปพูดลับหลังได้ จะต้องจัดให้ยิ่งใหญ่ ต้องให้ประธานวรกัญญาเห็นความจริงใจของพวกเรา”ฟิลลิปพูดกับธินิดา
“ได้ค่ะ ฉันจะไปเตรียมตัวเดี๋ยวนี้”แม้ว่าธินิดาจะเป็นภรรยาของฟิลลิป แต่ว่าก็เป็นผู้ช่วยมือขวาของเขาด้วย ธินิดาต้องการที่จะรู้ข้อมูลทุกอย่างเกี่ยวกับบริษัทของฟิลลิป ดังนั้นเธอจึงตั้งใจเป็นพิเศษ
เมื่อวรกัญญาได้รับบัตรเชิญของคุณฟิลลิป หล่อนก็ได้เตรียมของขวัญที่จะมอบให้กับคุณฟิลลิปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
หล่อนเคยได้ยินพ่อพูดว่าคุณฟิลลิปเป็นคนที่มาตรฐานสูง จะทำอะไรก็พิถีพิถันกับหลักเกณฑ์เป็นพิเศษ แต่ว่าสิ่งที่เขาชอบที่สุดก็คือหมากล้อมของจีน แต่การเล่นหมากล้อมนั้นกลับเป็นจุดอ่อนของวรกัญญา
“ชลธี คุณไปเตรียมหมากล้อมให้ฉันชุดหนึ่ง เอาเบี้ยหมากที่ทำด้วยหยก ชนิดที่อ่อนโยนและสง่างามเป็นพิเศษ” วรกัญญากำชับกับชลธี ของสิ่งนี้ตัวเขาเองยังไม่รู้เลยว่าจะไปซื้อที่ไหน
“ได้ครับประธานวรกัญญาพิถีพิถันกับหมากล้อมเป็นพิเศษ?”ในความทรงจำของชลธีวรกัญญานั้นเล่นหมากล้อมไม่เป็น
“เปล่า ฉันเล่นหมากล้อมไม่เป็น คุณช่วยฉันหายอดฝีมือด้านหมากล้อมหน่อยนะ ฉันต้องการใช้งาน” วรกัญญารู้ดีว่าทักษะในการเล่นหมากล้อมของตัวเธอนั้นอย่างมากก็เดินได้แค่ห้าเบี้ยหมาก ที่เหลือนั้นเธอไม่มีความสามารถจริงๆ
“ได้ครับ ผมจะไปเตรียมเดี๋ยวนี้ครับ”เมื่อชลธีรับปากเรียบร้อยแล้วก็รีบลงไปเตรียม เขามีความรู้ลึกในเรื่องศาสตร์และศิลป์หมากล้อมและในเวลานี้เองก็ถึงเวลาที่จะต้องใช้มัน
วรกัญญานั้นค่อนข้างตื่นเต้น พ่อของเธอเป็นเพื่อนที่ดีของฟิลลิป แต่ตัวเธอนั้นกลับไม่ค่อยเข้าใจในตัวฟิลลิปมากนัก การได้เจอกันแบบที่ไม่คาดคิดมาก่อนนี้ เธอนั้นตั้งตัวไม่ทันสักเท่าไหร่
ดีที่ในมือของวรกัญญามีโครงการอยู่โครงการหนึ่ง เธอกำลังอยากที่จะร่วมงานกับฟิลลิป ดังนั้นเธอจึงเริ่มค้นหาข้อมูลเกี่ยวกับฟิลลิปในอินเตอร์เน็ต
แต่ว่าข้อมูลเกี่ยวกับคุณฟิลลิปในอินเตอร์เน็ตน้อยมากอย่างน่าสงสาร ขณะที่วรกัญญากำลังจะโทรศัพท์หาพ่อของเธอ ยศัสวิน เพื่อถามเกี่ยวกับข้อมูลของฟิลลิป
“คุณฟิลลิปปีนี้อายุ 62ปี ชอบกินของเปรี้ยวและของหวาน ไม่ชอบสีดำ กลัวงู ชอบหมากล้อมจีนและพู่กันจีน”ในเวลานี้ชลธีได้ซื้อหมากล้อมจีนกลับมาแล้ว และเมื่อเห็นสีหน้าเจ็บปวดของวรกัญญาก็รู้ทันทีว่าเธอต้องการอะไร
“ทำไมคุณถึงได้รู้จักในตัวของคุณฟิลลิปมากขนาดนี้ล่ะ?” วรกัญญารู้สึกว่าคนที่ตนไม่รู้จักในตัวเขาเท่าไร่แต่ชลธีกลับรู้จักเป็นอย่างดี ในใจรู้สึกไม่ค่อยสบายใจนัก
“เพราะว่าพ่อของผมเคยคบหากับเขา อีกทั้งผมยังได้ไปอเมริกาเพื่อหาข้อมูลของเขาโดยเฉพาะ ดังนั้นก็เลยรู้จักเขาเป็นอย่างดี”ชลธีไม่ได้ปิดบังวรกัญญาว่าเขารู้จักฟิลลิปเป็นอย่างดี แต่ว่าตอนนั้นเขาอยากที่จะทำความร่วมมือกับฟิลลิปแต่สุดท้ายก็ล้มเหลว ฟิลลิปเป็นคนที่ต่อกรได้ไม่ง่าย
“อ่อ ได้ค่ะ ถ้างั้นข้อมูลของคุณฉันคงต้องเอามาใช้แล้วล่ะ”สมองของวรกัญญาครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งจากนั้นก็จดจำสิ่งที่คุณฟิลลิปชอบและไม่ชอบ
“อืม ผมซื้อหมากล้อมเรียบร้อยแล้วประธานวรกัญญาเชิญดูก่อนครับ”ชลธีนำหมากล้อมวางไว้บนโต๊ะทำงานของวรกัญญาเพื่อให้เธอดู
หมากล้อมนั้นสวยงามมันวาวเป็นอย่างมาก ทุกเบี้ยหมากดูแลล้วนเป็นราวกับงานศิลปะชิ้นหนึ่งวรกัญญาคว้ามาอันหนึ่งแล้วสัมผัส สัมผัสสบายมากเลย ชุ่มชื้นเย็นสบาย
หมากล้อมมีแล้ว ว่าแต่ยอดฝีมือด้านหมากล้อมล่ะอยู่ที่ไหน?
วรกัญญามองไปยังชลธี คงไม่ลืมธุระที่เธอกำชับให้จัดการหรอกนะ?
“ยอดฝีมือด้านหมากล้อมก็อยู่ข้างหน้าคุณไงครับ!”ชลธีชี้ไปที่จมูกของตนเอง
“คุณเป็นยอดฝีมือด้านหมากล้อม?”จู่ๆน้ำเสียงของวรกัญญาก็สูงขึ้น คิดไม่ถึงเลยว่าชลธีคนนี้จะเล่นหมากล้อมเป็น
“แน่นอนครับ ตั้งแต่เล็กจนโตผมชนะเลิศการแข่งขันหมากล้อมมาโดยตลอด ถ้าหากประธานวรกัญญามีเวลาจะไปดูที่บ้านผมก็ได้นะครับ ที่บ้านของผมมีประกาศนียบัตรเยอะมาก มีประกาศนียบัตรหลากหลายรูปแบบ!”ชลธีพูดขึ้นอย่างภาคภูมิใจ
