รักเธอยิ่งกว่าชีวา คะนึงหาเธอจนเป็นนิจ – ตอนที่ 54 คำสั่งของคุณชายจี้

ทันทีที่มู่อวี๋เฟยเดินเข้ามาในบริษัท เธอก็เห็นมู่ซีซีตั้งแต่แวบแรก สีหน้าของมู่อวี๋เฟยก็เปลี่ยนไปเป็นเคร่งขรึมทันที เธอเดินไปสองสามก้าวก็ยืนอยู่ตรงหน้ามู่ซีซีแล้ว มู่อวี๋เฟยจ้องมองมู่ซีซีด้วยสายตาเขม็ง และพูดด้วยน้ำเสียงเย้ยหยันกับมู่ซีซีว่า: “ทำไมเธอถึงมาอยู่นี่ได้？！ฉันเคยบอกกับเธอแล้วไม่ใช่เหรอ! เธอห้ามมาทำงานที่บริษัทจี้แห่งนี้! เธอควรไสหัวออกจากที่นี่ไปเดี๋ยวนี้!”
หากมู่ซีซียังคงทำงานอยู่ในบริษัทจี้ต่อไป และมักปรากฏตัวให้จี้หลิงชวนเห็นบ่อยๆแล้วล่ะก็ ถ้าไม่ระวังแผนการที่เธอสวมรอยแต่งงานแทนมู่ซีซีเข้าตระกูลจี้ต้องถูกเปิดเผยอย่างแน่นอน ถ้าเป็นเช่นนั้นต้องตายแน่ๆ!
มู่ซีซีซึ่งไม่รู้เรื่องรู้ราวใดๆเลย และเมื่อเธอได้ฟังคำพูดของมู่อวี๋เฟยเธอก็หน้านิ่วคิ้วขมวด แววตาของเธอจ้องมองมู่อวี๋เฟยโดยตรงไร้ซึ่งความกลัว ：“มู่อวี๋เฟย เธออย่าทำเกินไป ณ เวลานี้บริษัทจี้ยังไม่ใช่บริษัทของเธอ เธอมีสิทธิ์มาทำงานที่นี่ได้ แล้วทำไมฉันถึงมาทำงานในบริษัทนี้ไม่ได้ล่ะ ?”
ถ้าหากไม่ใช่จี้หลิงชวนบังคับให้เธอมาทำงานที่บริษัทแห่งนี้แล้วล่ะก็ มู่ซีซีไม่มีวันมาเหยียบสถานที่แห่งนี้อย่างแน่นอน
“เธอ……!” มู่อวี๋เฟยโกรธเป็นฟืนเป็นไฟจนหน้าแดงก่ำ
“ตอนนี้ได้เวลาที่ฉันต้องไปทำงานแล้ว” ในขณะที่มู่ซีซีพูดอยู่เธอก็เดินเข้าไปในลิฟต์ที่อยู่ด้านข้างโดยไม่แม้แต่จะหันมามองมู่อวี๋เฟย
มู่ซีซียังไม่รู้เลยว่าตัวเองนั้นได้รับมอบหมายให้ไปทำงานที่แผนกใด ดังนั้นเธอจึงต้องรายงานตัวที่แผนกบุคคลก่อน
หลังจากที่มู่ซีซีไปรายงานตัวในแผนกบุคคลได้ไม่นาน มีคนๆหนึ่งที่คุ้นเคยก็เดินเข้ามาในแผนกบุคคล ซึ่งก็เป็นฟางเซิ่งผู้ช่วยพิเศษของจี้หลิงชวนนั้นเอง
มู่ซีซีจำเขาได้ ในวันพิธีแต่งงานระหว่างมู่อวี๋เฟยกับจี้หลิงชวนนั้น ฟางเซิ่งเป็นคนที่ไปรับเจ้าสาวที่ตระกูลมู่
ฟางเซิ่งเดินตรงไปที่มู่ซีซีและพูดกับเธอว่า: “คุณหนูมู่ครับ เชิญทางนี้ครับ ห้องทำงานของคุณหนูอยู่บนชั้น 28ครับ”
แม้ว่ามู่ซีซีจะรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยที่ผู้ช่วยพิเศษอย่างฟางเซิ่งมารับเธอด้วยตัวเอง แต่ถ้าจะให้มู่ซีซีหาตามลำพังก็คงหาไม่เจอ ดังนั้นเธอจึงทำได้เพียงพยักหน้าตอบรับให้กับฟางเซิ่ง แล้วก็เดินตามฟางเซิ่งไป
เมื่อขึ้นลิฟต์ไปจนถึงชั้น 28 มู่ซีซีก็เดินตามฟางเซิ่งเข้าไปในสำนักงานเลขานุการของฟางเซิ่งโดยตรง
ทันทีที่เดินเข้าไป มู่ซีซีก็เห็นมู่อวี๋เฟยตั้งแต่แรกเห็น
เมื่อทั้งคู่สบตากัน ทั้งมู่อวี๋เฟยและมู่ซีซีต่างก็ตกตะลึงพร้อมกัน เห็นได้ชัดว่าพวกเธอไม่ได้คาดคิดว่าจะได้มาพบกันที่นี่
ในเวลานี้ในที่สุดมู่ซีซีก็เข้าใจความหมายของประโยคนี้ว่าศัตรูหรือคนที่ไม่อยากเห็นหน้าแต่มักจะพบกันง่ายๆ!
มู่อวี๋เฟยจ้องมองที่มู่ซีซีอย่างจิกกัด แต่เนื่องจากฟางเซิ่งก็อยู่ด้วยเธอจึงต้องการรักษาภาพลักษณ์ของตัวเอง เธอทำได้เพียงระงับความโกรธสุดขีดไว้ในใจของเธอเท่านั้น
เธอแสร้งยิ้มอย่างเป็นมิตรพร้อมพูดกับมู่ซีซีก่อนว่า: “มู่ซีซี เธอมาอยู่ที่นี่ได้อย่างไรกันนะ?”
มู่ซีซีอยากรู้คำถามนี้ด้วยเช่นกัน แต่ว่าสายตาของเธอก็มองไปทางฟางเซิ่งที่ยืนอยู่ข้างๆเธอ
“คุณหนูมู่ครับ นับตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปสถานที่ทำงานของคุณจะอยู่ที่นี่นะครับ” ฟางเซิ่งอธิบายอย่างใจเย็น จากนั้นชี้ไปที่โต๊ะว่างอีกโต๊ะหนึ่งซึ่งอยู่ถัดจากโต๊ะของมู่อวี๋เฟย
“คุณหนูมู่ครับ อีกสักครู่ผมจะส่งเอกสารที่ต้องการให้คุณแปลส่งไปยังอีเมลของคุณนะครับ ”หลังจากที่ฟางเซิ่งพูดจบเขาก็เดินเข้าไปในห้องทำงานของตัวเองทันที
ทันทีที่ฟางเซิ่งจากไป ในห้องทำงานก็เหลือเพียงมู่ซีซีกับมู่อวี๋เฟยสองคนเท่านั้น
แน่นอนว่าบรรยากาศในห้องนั้นเริ่มมาคุขึ้นมาอย่างทันที
มู่อี๋เฟยจ้องมองไปที่มู่ซีซีอย่างไม่พอใจ เธอคาดไม่ถึงเลยว่า ที่ฟางเซิ่งให้คนจัดเตรียมโต๊ะทำงานนั้นมันเตรียมไว้ให้กับมู่ซีซี ถ้าเธอรู้ก่อนหน้านั้น เธอคงจะขัดขวางและไม่ยอมให้ทำแบบนั้นได้หรอก ！
รู้ทั้งรู้ว่าจี้หลิงชวนก็ทำงานอยู่ห้องทำงานข้างๆนี้!
แค่ออกจากประตูก็จะสามารถพบเจอจี้หลิงชวนได้ทันที
ในขณะที่คิดอยู่นั้นมู่อวี๋เฟยก็จ้องมองมู่ซีซีด้วยสายที่อาฆาตพร้อมกัดฟันพูดกับมู่ซีซีว่า: “มู่ซีซี รอดูกันต่อไป สักวันฉันจะไล่เธอออกจากที่นี่ให้ได้!”
หลังจากที่ได้ยินแบบนั้นมู่ซีซีก็ยิ้มมุมปากพร้อมพูดกับมู่อวี๋เฟยว่า：“ทางที่ดีเธอควรจะไล่ฉันให้ออกจากบริษัทจี้แห่งนี้โดยตรงมันน่าจะดีกว่านะ
ความจริงแล้วมู่ซีซีก็ไม่ได้ต้องการทำงานที่เดียวกันกับจี้หลิงชวนเลยสักนิด
เมื่อมู่อี๋เฟยได้ยินคำพูดประโยคนั้นของมู่ซีซี และทันใดนั้นเธอก็โกรธเป็นฟืนเป็นไฟอีกครั้ง แต่เธอก็ไม่สามารถทำอะไรมู่ซีซีได้เลยแม้แต่น้อย และเธอทำได้เพียงกลับไปนั่งที่โต๊ะทำงานของตัวเอง เธอหักดินสอเป็นสองท่อนด้วยความเกลียดชัง
ทั้งๆที่มู่ซีซีโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ แต่ก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากทำได้เพียงแค่จ้องมองและส่ายหัวอย่างเซ็งๆเท่านั้น แล้วเธอก็ดึงเก้าอี้ออกมานั่งพร้อมเปิดคอมพิวเตอร์และเริ่มทำงาน
และในเวลานี้ ในห้องทำงานของท่านประธานที่อยู่ห่างกันแค่กำแพงกั้น จี้หลิงชวนเหลือบมองดูนาฬิกา คาดว่ามู่ซีซีน่าจะอยู่ที่ห้องทำงานข้างๆแล้วล่ะ แล้วเขาก็หยิบโทรศัพท์บนโต๊ะทำงานขึ้นมาและรีบโทรหาฟางเซิ่งทันที
เสียงโทรศัพท์ดังไม่นานก็มีคนรับสาย
“มู่ซีซีมาทำงานแล้วหรือยัง？” จี้หลิงชวนกรอกเสียงถามปลายสาย
ฟางเซิ่งรีบตอบด้วยความเคารพ: “คุณชายจี้ครับ คุณหนูมู่มาทำงานแล้วครับ”
เมื่อจี้หลิงชวนได้ยินแบบนั้นแล้วใบหน้าก็มีรอยยิ้มขึ้นมาทันที เขายิ้มเล็กน้อยแล้วกำชับอย่างใจเย็น: “บอกให้มู่ซีซีชงกาแฟมาให้ผมหนึ่งแก้ว!”
“ได้ครับคุณชายจี้” ฟางเซิ่งตอบรับแล้ววางสายทันที จากนั้นเดินออกจากห้องทำงานของตัวเองแล้วเดินตรงไปที่โต๊ะทำงานของมู่ซีซีพร้อมพูดว่า : “คุณหนูมู่ซีซีครับ ช่วยชงกาแฟสดหนึ่งแก้วไปที่ห้องทำงานของท่านประธานด้วยนะครับ ย้ำอีกครั้งนะครับต้องกาแฟสดเท่านั้นนะครับ และเติมน้ำตาลหนึ่งช้อนเท่านั้นนะครับ”
ทันทีที่ฟางเซิ่งพูดจบ มู่ซีซียังไม่ได้ตอบกลับ มู่อวี๋เฟยที่นั่งอยู่ข้างๆก็รีบลุกขึ้นยืนทันทีและยิ้มให้กับฟางเซิ่งพร้อมพูดว่า: “เลขาฟางคะ ฉันจำได้แล้วค่ะ เดี๋ยวฉันจะเป็นคนชงและนำไปให้คุณชายจี้เองค่ะ!”
เมื่อมู่อวี๋เฟยพูดจบเธอก็ก้าวออกจากห้องทำงานทันที
ฟางเซิ่งก็หน้านิ่วคิ้วขมวดทันที แล้วเขาเดินตรงไปขวางเพื่อเอื้อมมือคว้ามู่อวี๋เฟยอย่างรวดเร็ว ：“คุณมู่อวี๋เฟยครับ คุณชายจี้พูดชัดเจนแล้วนะครับว่าให้คุณหนูมู่ซีซีเป็นคนนำไปเสิร์ฟครับ ”
เมื่อมู่อวี๋เฟยได้ยินคำพูดของฟางเซิ่งแล้วเธอกัดริมฝีปากของเธออย่างรุนแรง และจ้องมองไปที่ฟางเซิ่งโดยอาการที่ไม่พอใจสักเท่าไหร่นัก
ฟางเซิ่งยังคงยืนกรานที่จะขวางมู่อวี๋เฟยไว้ มันช่างเป็นเรื่องที่น่าตลกสิ้นดี ถ้าหากให้มู่อวี๋เฟยเป็นคนนำกาแฟไปเสิร์ฟให้กับคุณชายจี้แล้วล่ะก็ คาดว่าคุณชายจี้คงสาดกาแฟใส่หน้าเธออย่างแน่นอน!
เมื่อฟางเซิ่งเห็นมู่อวี๋เฟยมีทีท่าว่าจะไม่ยอมหลีก เขาเม้มริมฝีปากพร้อมพูดเสริมอีกประโยคหนึ่งว่า：“คุณหนูมู่อวี๋เฟยครับ คุณก็รู้ใช่ไหมครับ ว่าถ้าหากทำให้คุณชายจี้ไม่พอใจแล้วมันจะเกิดอะไรขึ้น ผมและคุณจะแบกรับผลกระทบที่จะตามมานี้ได้หรือไม่ ”
เมื่อมู่อี๋เฟยได้ยินเช่นนั้นก็อ่อนลงทันที เธอรู้อยู่แก่ใจแม้ว่าตัวเองจะทำดีแค่ไหนจี้หลิงชวนก็ไม่มีวันรักเธออยู่ดี และถ้าหากทำให้จี้หลิงชวนเกลียดเธอเพิ่มมากกว่าเดิมอีก เกรงว่าตัวเองที่อยู่ในตำแหน่งภรรยาของคุณชายจี้แบบหลอกๆก็คงเป็นต่อไปไม่ได้อีก
ในขณะที่คิดอยู่นั้นมู่อวี๋เฟยจ้องมองมู่ซีซีด้วยสายตาที่อาฆาตมาดร้าย และเดินถอยกลับไปนั่งโต๊ะทำงานของตัวเองด้วยสีหน้าท่าทางที่ไม่เต็มใจสักเท่าไหร่นัก
ทำไมถึงต้องเป็นมู่ซีซีด้วยล่ะ ！
ในใจของมู่อวี๋เฟยเต็มไปความไม่พอใจอย่างมาก ดวงตาของเธอจับจ้องไปที่ร่างของมู่ซีซี่ รู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ