รวยชั่วข้ามคืน?！ – ตอนที่ 794 ตระกูลเหรินล่มสลาย

ฉินหลั่งกระทืบพื้น ลอยเป็นเงาสายฟ้ากลางอากาศ จากนั้นก็หายไปนอกภูเขาว่างจี๋
“เขาทำอะไร？”
เหรินอู๋ซ่างถามอย่างไม่เข้าใจ
“รังสีรุนแรงมาก เกรงว่าจะฆ่าคน！”
เจี่ยนชิวหลิงก็ตามไปทางที่ฉินหลั่งหายไป
คนหนึ่งนำหน้าคนหนึ่งตามหลัง ไม่นานนักก็มาถึงบ้านใหญ่ตระกูลเหริน
ฉินหลั่งรู้สึกตัวอย่างเงียบๆ จากนั้นเสกกระบองออกมา แล้วกระแทกลงไปกลางอากาศ ทำให้ประตูใหญ่บ้านตระกูลเหรินพังลงมา แม้แต่กำแพงรั้วก็ระเบิดพังลงมาครึ่งหนึ่ง
บ้านตระกูลเหรินนอกจากสมาชิกคนสำคัญๆที่ไปภูเขาว่างจี๋ ยังเหลือเหล่าลูกน้องและคนคอยเฝ้าประตูอยู่ คนเหล่านี้คิดไม่ถึงว่าจะมีคนพังประตูบุกเข้ามา จึงมีคนกลุ่มหนึ่งกรูกันออกมาพลางด่าทอ และพอรู้ว่าคนที่ยืนอยู่หน้าประตูคือฉินหลั่ง ต่างพากันตกใจหนีกระเจิงกันคนละละทาง
“แม่เจ้า หนีเร็ว นักฆ่านั่นกลับมาแล้ว ตระกูลเหรินของเราแพ้แล้ว！”
“อาจารย์พ่ายแพ้ให้กับฉินหนานจงแล้ว ไม่งั้นเขาจะกลับมาได้ยังไง คนของตระกูลเหรินล่ะ？คงไม่ใช่โดนฆ่าไปหมดแล้วนะ？”
“ไม่มีกะจิตกะใจมาสนใจเรื่องพวกนี้แล้ว รีบหนีเถอะ！หมอนั่นเริ่มฆ่าแล้ว！”
เป็นอย่างที่คนเหล่านี้พูดจริงๆ ฉินหลั่งเริ่มฆ่าแล้ว
กระบองโบกแกว่งไปมาตลอดทาง ผ่านไปทีละห้องๆ ฟาดด้วยความรุนแรงอย่างต่อเนื่อง ！
ฟาดลงไปครั้งแรก ทำให้กำแพงด้านทิศตะวันตกพังลงมา
ครั้งที่สอง ทำให้ห้องทางด้านทิศตะวันออกพังทั้งแถบ
และอีกสองครั้งถัดมา ทางเดินยาวก็ระเบิดพังทั้งสองด้านเสียงดัง！
“แกตระกูลเหรินกล้าโกหก กล้าทำให้ฉันขายหน้านับครั้งไม่ถ้วน วันนี้ฉันจะทำลายตระกูลเหรินให้หมดไปจากโลกนี้！”
ฉินหลั่งชี้กระบองขึ้นฟ้าแล้วผลักเป็นแนวตรง ไม่ว่าจะเป็นคานประตู น้ำพุหิน บ่อน้ำ และกำแพงห้อง ล้วนพังทลายหมด
ไม่รู้ว่าของโบราณเสียหายไปเท่าไหร่ และไม่รู้ว่ามีคนฝังอยู่ในซากปรักหักพังไปกี่คน
“หมอนี่บ้าไปแล้วเหรอ？”
เมื่อเจี่ยนชิวหลิงตามมาถึง เห็นเพียงซากปรักหักพัง จะเข้าไปห้ามก็ไม่ทันแล้ว ทำได้เพียงมองคฤหาสน์ขนาดใหญ่ที่ไม่เป็นระเบียบ
เมื่อมาถึงห้องโถงใหญ่ห้องหลัก ฉินหลั่งก็ตาแดงก่ำพลางเอากระบองออกมา มาตลอดจากห้องโถงใหญ่ห้องหลัก กระบองสวรรค์กระตุ้นให้อากาศผันแปรอย่างรุนแรง กดดันพลังทั้งหมดบนท้องฟ้า แล้วระเบิดออกมา
‘ตูม……’
ห้องหลักของบ้านตระกูลเหรินถูกถล่มอย่างรุนแรง ทั้งหมดกลายเป็นผุยผง
ฉินหลั่งเดินหน้าต่อ จนมาถึงนอกห้องเย่จื่อเหยา
ในห้องนี้มีห้องลับ ซึ่งเหรินหรงหรงโดนขังอยู่ในห้องลับนั่น
ประตูห้องลับโดนกระบองฟาดจนพัง ฉินหลั่งเดินลากกระบองสวรรค์เข้าไปด้านในด้วยสายตาดุร้าย
ฉินหลั่งมองไปรอบๆห้องลับ สุดท้ายสายตาก็ไปสะดุดกับป้ายหยกจำนวนมากบนห้องโถงที่ตั้งศพ หนึ่งในป้ายหยกที่ส่องประกายไปทั้งอันดึงดูดฉินหลั่งทันที
“นี่คือ ？สุสานญาณทมิฬ？”
มีป้ายสถิตวิญญาณแบบนี้ สามารถบอกคนอื่นได้ว่าตัวเองตายแล้วหรือยังมีชีวิตอยู่ ทำให้คนในครอบครัวสบายใจ
ป้ายสถิตวิญญาณแบบนี้ ต้องเป็นผู้ฝึกตนของตระกูลใหญ่ หรืออยู่ในสำนักถึงจะมีได้ ตระกูลศิลปะการต่อสู้อย่างตระกูลเหริน เห็นได้ชัดว่าไม่เหมาะสมที่จะมี
ทว่าตระกูลเหรินกลับมีห้องลับ มีป้ายหยกแขวนไว้อยู่แบบนี้
ในป้ายหยกจำนวนมากนี้ มีแค่อันเดียวที่เปล่งประกายที่สุด คนที่จัดเก็บป้ายหยกนี้ไม่เพียงยังมีชีวิตอยู่ อีกทั้งยังมีชีวิตที่ดีด้วย
คนคนนั้นก็คือเย่จื่อยู่！
ดูเหมือนจะเกี่ยวข้องกับเย่จื่อเหยา！
ฉินหลั่งตัดสินออกมาทันที แต่เขาแค่มองผ่านๆ ไม่ได้เก็บมาใส่ใจอะไร
ตามหาเหรินหรงหรงต่อด้วยความตั้งใจ
ไม่นานนักฉินหลั่งก็มาถึงห้องลับใต้ดิน
“ปัง！”
ฉินหลั่งผลักประตูห้องลับออก เห็นเหรินหรงหรงนั่งตัวสั่นอยู่อีกด้าน
“ลูก！”
เหรินหรงหรงเงยหน้าก็เห็นฉินหลั่ง แล้วพุ่งไปยังอ้อมกอดของฉินหลั่ง แล้วกอดฉินหลั่งแน่น จากนั้นก็ร้องไห้ออกมาอย่างเจ็บปวด
เจี่ยนชิวหลิงในชุดขาวที่อยู่ด้านหลังฉินหลั่ง มองภาพทั้งหมดนี้พลางส่ายหน้าไปมาอย่างช่วยไม่ได้
คิดไม่ถึงว่าเย่จื่อเหยากล้าทำเรื่องอันตราย ลักพาตัวเหรินหรงหรงในช่วงหน้าสิ่วหน้าขวานแบบนี้ นี่มันรนหาที่ตายชัดๆ！
……
ด้านนอกภูเขาว่างจี๋ หลังจากฉินหลั่งกับเจี่ยนชิวหลิงหายตัวไป ก็มีลูกศิษย์ของตระกูลใหญ่ๆจำนวนมาก ต่างพากันอวยพรให้อู๋ซ่าง ขอให้เขาได้กลายเป็นเทพ
แม้คนจำนวนมากไม่รู้ว่า ที่เรียกว่าเหรินอู๋ซ่างกลายเป็นเทพนี้มันเก่งกาจแค่ไหน แต่ทุกคนได้ยินบทสนทนาของเหรินอู๋ซ่างกับฉินหลั่งอย่างชัดเจน แม้ไม่เข้าใจแต่รู้ว่าเก่งมาก ไม่ว่ายังไงประจบไว้ก่อนไม่ผิดแน่นอน
ตอนนี้เหรินอู๋ซ่างมีกะจิตกะใจพูดคุยกับพวกเขาที่ไหนกัน เมื่อครู่เขาเพิ่งตีแดนฟ้าแตก เขตแดนยังไม่มั่นคง อยากให้เขตแดนมั่นคงก่อนแล้วค่อยว่ากัน
บวกกับก่อนหน้านี้เห็นภาพที่ฉินหลั่งกับเจี่ยนชิวหลิงหายตัวไป ยังไม่รู้แน่ชัดว่าพวกเขาไปไหนกัน
เหรินอู๋ซ่างสังเกตเห็นบางอย่างผิดปกติ ไม่ค่อยชัดเจน
ดังนั้นจึงทักทายคนอื่นๆ แล้วพาคนตระกูลเหรินรีบตามไปบ้านตระกูลเหริน
เหรินอู๋ซ่างและคนอื่นๆยิ่งใกล้ถึงบ้านตระกูลเหรินก็ยิ่งหวาดกลัว เมื่อเห็นบ้านตระกูลเหรินพังไม่เป็นท่าจากไกลๆ ทุกคนล้วนช็อก
โดยเฉพาะเหรินอู๋ซ่างและเย่จื่อเหยา！
เหรินอู๋ซ่างเคยคิดถึงบทสรุปของคนที่ล่วงเกินฉินหลั่ง อย่างมากก็ให้ยกทรัพย์สินทั้งหมดของตระกูลเหรินให้เขาก็ถือว่าจบเรื่องแล้ว
บ้านตระกูลเหรินที่ใหญ่โตเช่นนี้ เทียบกับการกลายเป็นเทพไม่ติดเลย เพียงแค่เหรินอู๋ซ่างกลายเป็นเทพ จากนั้นค่อยสร้างบ้านตระกูลเหรินใหม่ก็เป็นเรื่องง่ายๆไม่ใช่เหรอ？
แต่เหรินอู๋ซ่างคิดไม่ถึงจริงๆว่าจุดจบจะน่าเวทนาเช่นนี้ บ้านตระกูลเหรินทั้งหลัง ล้วนอยู่ใต้เศษซากเหล่านี้！
นี่เป็นการทำลายเพื่อแก้แค้นแน่นอน ไม่มีทางที่จะเจรจากันได้ ไม่อาจเก็บรักษาอะไรไว้ได้เลย
ประตูรถเปิดออก คนตระกูลเหรินยืนตรงหน้าเศษซากเหล่านี้ บางคนร้องเสียงหลง บางคนกำหมัดแน่น
สำหรับพวกเขาแล้ว คฤหาสน์หลังนี้คือบ้านของพวกเขา บ้านโดนคนทำลาย พวกเขาก็กลายเป็นพวกไม่มีบ้านให้กลับ รากฐานที่มีมาร้อยกว่าปีถูกทำลายในเคราเดียว คนตระกูลเหรินจะยอมได้ยังไง？จะยอมวางมือยุติเรื่องราวได้ยังไง！
“โห ไอ้อำมหิตคนไหนทำ！”
“ใครเป็นคนทำ？”
“ไอ้สารเลวคนไหน ออกมาเดี๋ยวนี้！”
เมื่อครู่เหล่าลูกศิษย์ตระกูลเหริน ยังดีใจกับการที่เหรินอู๋ซ่างกลายเป็นเทพอยู่เลย แต่ภาพพังทลายตรงหน้าทำให้เหมือนตกลงในเหวลึกภายในพริบตา
“ฉันเอง！”
เสียงดังมาจากทางซากปรักหักพัง
‘เพล้ง กุกกักๆ……’
เสียงเหยียบกระเบื้องแตก ดังพร้อมๆกับเสียงเมื่อครู่
เงาที่เต็มไปด้วยเจตนาฆ่าก้าวออกมาจากซากปรักหักพัง ทุกย่างก้าวเหมือนเสียงตีกลองหนักๆในหัวใจของคนตระกูลเหริน
เงานี้ก็คือฉินหลั่ง ในอ้อมกอดเขาอุ้มเหรินหรงหรงที่ร้องไห้จนสลบไปแล้ว ดวงตาเขาแดงก่ะเต็มไปด้วยความโกรธแค้น
“ปัง！”
กระบองยาวสีดำราวกับหมึกร่วงลงสู่พื้น สิ่งที่คนตระกูลเหรินเห็น คือกระบองยาวอันนั้นลอยพุ่งไปตรงหน้าเย่จื่อเหยา！
“คุณฉิน！”
เหรินอู๋ซ่างไปขวางหน้าเย่จื่อเหยาทันที ใช้ตัวเองขวางยอดกระบองสวรรค์
“คุณขวางผมงั้นเหรอ？”
สายตาฉินหลั่งโกรธจัด
เหรินอู๋ซ่างที่เห็นท่าทางของฉินหลั่งก็กลัวจนตัวสั่น คนจำนวนมากจ้องไปที่เหรินอู๋ซ่าง ภายใต้การจ้องมองของผู้คน เหรินอู๋ซ่างประหม่ามาก เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าทำแบบนี้ถูกหรือผิด
“นี่……”
เหรินอู๋ซ่างลังเลอยู่ครู่หนึ่ง
ขณะกำลังลังเล เหรินอู๋ซ่างก็ได้ยินเสียงตะโกนอย่างเดือดดาลของฉินหลั่ง：“หลีกไป！”
“คุณฉิน คุณ ฆ่าเธอไม่ได้นะ！”
เหรินอู๋ซ่างกระทืบเท้าพลางตะโกน
“ทำไมถึงฆ่าเธอไม่ได้！”
น้ำเสียงของฉินหลั่งเต็มไปด้วยความโกรธแค้น และอยากฆ่า
“เธอมีความลับบางอย่าง！ความลับที่ผู้แข็งแกร่งระดับเทพอย่างพวกเรายังหาทางออกไม่ได้！”
เหรินอู๋ซ่างตะโกนออกมาอย่างร้อนใจ
“คุณฉิน ช้าก่อน！”
เจี่ยนชิวหลิงก็พูดขึ้นมาเช่นกัน พลางกางมือขวางฉินหลั่ง
“คุณก็ขวางผมงั้นเหรอ？”
ฉินหลั่งหันไปมองเจี่ยนชิวหลิง ขณะเดียวกันก็ผายมือออกไป ปะทะกับเจี่ยนชิวหลิง ชี่แท้ของทั้งคู่ตัดสลับกันอย่างสูสี
“คุณฉิน หยุดก่อน！”
เสียงตำหนิดังมาจากบนท้องฟ้า ในที่สุดหลี่สวนคง ชายชุดดำผมดำบนภูเขาเฟิ่งก็ปรากฏตัว เขาสองสามวิก็มาอยู่ตรงหน้าฉินหลั่ง
“ผู้แข็งแกร่งของแดนนักพรตจินตานอีกคนหนึ่ง！ผู้แข็งแกร่งระดับสองดาวแดนนักพรตจินตาน！”
ฉินหลั่งมองหลี่สวนคง ไม่คิดว่าเกียวโตจะมีผู้แข็งแกร่งแดนนักพรตจินตานเยอะขนาดนี้
แต่ผู้แข็งแกร่งแดนนักพรตจินตานแล้วยังไง？
ฉินหลั่งไม่รอให้หลี่สวนคงได้เข้าใกล้ มือหนึ่งขวางเจี่ยนชิวหลิง อีกข้างก็ผลักกระบองสวรรค์ออกไป
‘ปัง……’
กระบองสวรรค์ชนหน้าอกเหรินอู๋ซ่างอย่างจัง ทำเอาเหรินอู๋ซ่างกระเด็นไปด้านหลัง เย่จื่อเหยาที่อยู่ด้านหลังเหรินอู๋ซ่างก็โดนชนกระเด็นออกไปเช่นกัน
ทั้งคู่ไปกระเด็นไปชนกับรถหรูสองคันที่จอดอยู่ริมถนน
“หยุด！ห้ามฆ่าคนคนนี้！”
ถึงหลี่สวนคงยังไม่ถึงตัว ทว่าจิตวิญญาณเทพก็มาอยู่ตรงหน้าฉินหลั่งแล้ว
“หืม？”
แม้ฉินหลั่งยังไม่ถึงขั้นแดนนักพรตจินตาน แต่สือตานในตัวเขาผ่านการล้างบาปของฟ้าผ่าทัณฑ์แล้ว พลังไม่ได้ด้อยไปกว่าหลี่สวนคงเท่าไหร่ ยิ่งกว่านั้นเขายังเป็นผู้แข็งแกร่งของสือตาน7เม็ด แม้ยังไม่ได้เป็นแดนนักพรตจินตาน แต่ก็สามารถต่อกรกับหลี่สวนคงได้ กลัวอีกฝ่ายซะที่ไหน
อีกทั้งพอพูดถึงจิตวิญญาณเทพ จิตวิญญาณเทพของฉินหลั่งแข็งแกร่งที่สุด ช่วงการสร้างรากฐาน จิตวิญญาณเทพของเขา ไม่ได้ด้อยไปกว่าแดนนักพรตจินตานของพวกผู้ฝึกตนแล้ว ตอนนี้เขาใกล้เป็นแดนนักพรตจินตาน แน่นอนว่าจิตวิญญาณเทพก็ต้องเพิ่มขึ้นหลายเท่าตัว
‘ตูม……’